Radar

Mijn dochter kent ook iemand waar Ritalin het verschil maakt tussen VMBO-K en HAVO vanwege de concentratie. Maar zonder voor "Hartegroet" te willen spreken denk ik wel dat de boodschap is om wel drie keer na te denken voor je je kinderen dit laat gebruiken, soms krijg ik het idee dat het wel erg gemakkelijk voorgeschreven wordt terwijl er met concentratietraining en (extra) aandacht ook een hoop te bereiken is. Als je een beetje de verkeerde genen geerft hebt kan het ook nog eens psychoses uitlokken en vlakt het ook je emoties af.

Ik ben het er compleet mee eens dat Ritalin (en sowieso de diagnose ADHD) iets is waar erg voorzichtig mee moet worden omgesprongen. Wij hebben ook eerst jaren aangekeken voordat ik de stap naar Ritalin durfde te maken. Maar elke dag driftbuien, geen overzicht en veel stress kwamen we eigenlijk op een punt dat we de keuze hadden tussen Ritalin proberen of aan uit huis plaatsing gaan denken omdat ik het simpelweg niet meer trok. Mede door de Ritalin zijn mijn zoontjes nu nog gewoon lekker bij mij. De diagnose ADHD is trouwens officieel gezien nog steeds niet gesteld, maar nadat mijn oudste de wachtkamer bijna had gesloopt, besloot de neuroloog dat een compleet onderzoek ook niet echt nodig was.

Sinds kort heeft mijn psychiater de diagnose ADD gesteld bij mij. Ik vond het klinkklare onzin en geloofde mijn psychiater in eerste instantie niet. Als ik het ergens niet mee eens ben en daar goede redenen voor heb, dan gaat mijn psychiater mee in mijn visie, besluit, etc. Ik heb een fijne psychiater die naar mij luistert én nog belangrijker hij overlegt als eerste met mij (en indien nodig daarna met het behandelteam).

Ik bleef voet bij stuk houden dat ik geen ADD zou hebben, maar er gebeurde iets wat ik niet had verwacht. Mijn psychiater hield ook voet bij stuk en dat heeft mij aan het denken gezet... Ik ben informatie gaan zoeken op internet over ADD en dan met name wat de kenmerken ADD zijn. Ik schrok heel erg en herkende mij in bijna alle (behalve twee) kenmerken. Ik was wel meer overtuigd maar niet volledig. Inmiddels slik ik nu bijna een week Ritalin en wat een verandering en een enorme opluchting!!!

Nu blijkt dus dat een eerdere gestelde diagnose verkeerd te zijn gediagnosticeerd bij mij. Was dit maar eerder opgevallen...dat is niet gebeurd en ik probeer daar niet (te lang) bij stil te staan en vooruit te kijken en welke mogelijkheden die in de toekomst (mogelijk) gaat bieden.

Ik vind het erg fijn dat ik er heel veel baat bij heb bij Ritalin, maar naast baten zijn er ook lasten.
Het schijnen allemaal bijwerken te zijn die horen bij opstarten van Ritalin en dat die na verloop van tijd zullen verminderen en/of verdwijnen.

Qua lasten van Ritalin merk ik dat ik last heb van de bijwerkingen: zeer wisselende bloeddruk (van te laag naar normaal, ik heb al mijn hele leven een te lage bloeddruk gehad), zweetaanvallen, als ik last van angst heb is dat veel heftiger dan voordat ik begon met het gebruik van Ritalin, ook al ben ik totaal uitgeput ik kan niet slapen en ik heb helemaal geen eetlust (ik moet mezelf letterlijk dwingen om te eten), droge mond, veel plassen, veel behoefte aan drinken (alleen water of kruidenthee lukt mij om te drinken), gewichtsverlies (ik verlies nu ongeveer 800 gram gewicht per dag). Nu is dat niet meteen heel dramatisch, want vanwege lichamelijke chronische aandoening moet ik juist zo'n 25 kilo afvallen (vanwege overgewicht) om op het gewenste gewicht te komen wat ik letterlijk fysiek kan dragen.

Kan iemand mij zeggen die ervaring heeft met het gebruik van Ritalin, hoe het in het begin was. Heeft u/jij ook last gehad van bijwerkingen in de beginperiode? Zo ja, herkent u/ herken jij een of meerdere bijwerkingen die ik hierboven genoemd heb?

Verder lees ik reacties over en weer over mogelijke verslaving die Ritalin met zich mee zou kunnen brengen. Aangezien ik eigenlijk heel erg tegen medicatie ben, heb ik mijn psychiater veel vragen gesteld over Ritalin. Ik heb ook de vraag gesteld of Ritalin verslavend werkt. Mijn psychiater gaf mij als antwoord dat Ritalin op zich niet een verslavende werking heeft. Mensen die gevoelig zijn voor verslaving zouden er mogelijk een verslavend effect kunnen ontstaan.

Ik ben niet gevoelig voor verslaving (waar ik erg blij mee ben), ik kan zeer makkelijk en snel met medicatie afbouwen (bijvoorbeeld met oxazepam, nitrazepam; medicatie die er wel om bekend staan dat ze een verslavende werking hebben. Ik kan oxazepam of nitrazepam gebruiken alleen als het echt nodig is; eerst had ik dagelijks een onderhoudsdosis). Ik moet echt door mijn mobiel eraan herinnerd worden welke medicatie en welk tijdstip ik in moet nemen (dit heb ik ook met medicatie die ik al jaren slik), anders vergeet ik het. Ik moet er dus ook altijd voor zorgen dat mijn mobiel bij mij heb en dat ik het alarm van mijn mobiel hoor afgaan...anders vergeet ik het alsnog. Het komt ook doordat ik voor zowel fysieke- als psychische diagnoses medicatie slik met veel verschillende tijden.

Heeft iemand advies over hoe ik kan zorgen dat ik herinnerd kan worden aan medicatie? Ik maak sinds zomer 2012 gebruik van dat mijn medicatie verpakt wordt in baxter-zakjes. Dit zorgt wel voor meer overzicht van wat ik wel en niet heb ingenomen, maar ik vergeet of sla regelmatig medicatie over.

Groet van een opgeluchte vrouw van 31 jaar

Mensen die gevoelig zijn voor verslaving zouden er mogelijk een verslavend effect kunnen ontstaan. Ik ben niet gevoelig voor verslaving (waar ik erg blij mee ben).

Dan heeft u geluk want juist ADD'ers zijn gevoeliger voor verslaving dan anderen.

Ik ben er ook heel erg blij mee dat ik niet gevoelig ben voor verslaving. Wat niet maakt dat ik het voor mensen die wel gevoelig zijn voor verslaving heel vervelend vind. Ik kan daar niet over mee praten, maar dat lijkt mij erg lastig en naar.

Mijn beste vriendin van mij heeft nu ruim 2 jaar geleden oxazepam voorgeschreven gekregen na het overlijden van haar dochtertje. Ze heeft toen aangegeven dat ze liever het niet wilde gaan gebruiken wegens gevoeligheid voor verslaving. Haar is verteld dat ze er wel makkelijk vanaf zou komen en dat ze daar begeleiding bij zou krijgen.
Inmiddels heeft ze al heel veel begeleiding gehad en kan niet zonder oxazepam. Het is zelfs zo heftig dat ze is doorverwezen naar een afkickkliniek...echt heel sneu.

Ik kan mij voorstellen dat het heel vervelend en lastig is en zelfs belemmerd kan werken in je functioneren wanneer je daar wel gevoelig voor bent.

Ik leef met u/ je mee.

Groet van een opgeluchte vrouw

Ritalin=Waanzin!!
Kinderen een drug voorschrijven krijgen waarvan de gevolgen op langere termijn nog niet eens bekend zijn. Buiten dat begrijp ik niet dat een middel dat zo,n invloed heeft op de hersenen van kinderen niet verboden wordt.
Laat ze verdomme eens gewoon goed naar die kinderen kijken en de tijd nemen om te kijken wat de oorzaak is van het gedrag!! Maar ik denk ze dat te moeilijk vinden of er geen tijd voor hebben. Dan maar liever een pilletje dat het probleem snel, zonder veel moeite, oplost.WAARDELOOS!!

Laat ze verdomme eens gewoon goed naar die kinderen kijken en de tijd nemen om te kijken wat de oorzaak is van het gedrag!!

Iedereen die mij een beetje kent op dit forum weet dat nuance ook niet altijd mijn ding is, maar ben het met je eens dat als ik naar de bijwerkingen kijk ik het mijn hond (die ik niet heb) niet eens zou geven en dat er met veel energie in begeleiding (wil het niet gedragstherapie noemen) je ook zonder pillen een heel eind kunt komen.
Wat betreft "opgeluchte vrouw" hebben we het hier over een volwassene die zelf haar beslissing moet (kunnen) nemen.
Over Oxazepam, ik snap dat je je dokter vaak geloofd maar het is algemeen bekend dat alles wat op "pam" eindigt een verslavende werking heeft.

Ik had zoveel last van bijverschijnselen dat ik er na een paar weken mee moest stoppen. Vooral hartkloppingen, niet slapen en geen eetlust. Bij Concerta had ik deze bijwerkingen niet.

Over dat innemen, ik had er ook veel moeite mee om steeds eraan te denken, heb toen het alarm op mn telefoon aangezet. Elke keer als het tijd was voor een pil ging het alarm.

bprosman schreef:

Laat ze verdomme eens gewoon goed naar die kinderen kijken en de tijd nemen om te kijken wat de oorzaak is van het gedrag!!

Iedereen die mij een beetje kent op dit forum weet dat nuance ook niet altijd mijn ding is, maar ben het met je eens dat als ik naar de bijwerkingen kijk ik het mijn hond (die ik niet heb) niet eens zou geven en dat er met veel energie in begeleiding (wil het niet gedragstherapie noemen) je ook zonder pillen een heel eind kunt komen.
Wat betreft "opgeluchte vrouw" hebben we het hier over een volwassene die zelf haar beslissing moet (kunnen) nemen.
Over Oxazepam, ik snap dat je je dokter vaak geloofd maar het is algemeen bekend dat alles wat op "pam" eindigt een verslavende werking heeft.

Inderdaad rosman, een hond geef je het nog niet en al die kinderen hebben geen keus. Dat volwassen het willen gebruiken heb ik ook geen enkel probleem mee net zo min als deze wiet of cocaine willen gebruiken. Maar een kind kan zo,n beslissing onmogelijk nemen. Ik vind dat heel erg.

Dubbel bericht.

ik ben het helemaal met auti-mama eens ! weetnietveel doet zijn naam eer aan .ik heb een dochter die nu haar mbo 2 aan het afronden is en 7 febr hoopt ze haar diploma in ontvangst te mogen nemen.zonder ritalin had ze waarschijnlijk al een tijd thuis op de bank gezeten met een wajong uitkering !!! nu wil ze graag aan de slag in een verpleeghuis of bejaarden huis . super trots zijn we

Wat super om te horen, manondoris!! terecht dat je trots bent op je dochter. Dat heeft ze toch maar even voor elkaar gekregen!!

manondoris schreef:ik ben het helemaal met auti-mama eens ! weetnietveel doet zijn naam eer aan .ik heb een dochter die nu haar mbo 2 aan het afronden is en 7 febr hoopt ze haar diploma in ontvangst te mogen nemen.zonder ritalin had ze waarschijnlijk al een tijd thuis op de bank gezeten met een wajong uitkering !!! nu wil ze graag aan de slag in een verpleeghuis of bejaarden huis . super trots zijn we

Sorry dat ik het effe niet met je eens ben, weetnietveel heeft wel een punt.

Eerst eens goed naar een kind kijken ...voor je er troep instopt met alle bijwerkingen.
Tegenwoordig als een kind een beetje druk is, is die al ADHD, nieuwe mode.

Zelf ook een kind met adhd ciske???? Onze dochter ging namelijk eerst een heel traject in voordat ze die STEMPEL kreeg ! Waaronder een aantal bezoeken aan een psycholoog !!!!

Moet je alles zelf hebben dan manondoris?? Ze stoppen tegenwoordig veel te snel kinderen vol met pillen.

Dus nogmaals..... weetnietveel , had een goed punt.

ciske schreef:Moet je alles zelf hebben dan manondoris?? Ze stoppen tegenwoordig veel te snel kinderen vol met pillen.

Dus nogmaals..... weetnietveel , had een goed punt.

Wel om hier over mee te kunnen praten . Je weet niet wat je zegt Mischien is dat wel zo maar voor ons is dit een k.t opmerking .

Ik weet donders goed wat ik zeg. Heb het niet over jouw kind alleen.

Tegenwoordig als een kind een beetje drukker is dan een ander, stoppen ze meteen het stempeltje ADHD op. Misschien mag een kind ook gewoon eens lekker druk zijn.

Waarom wordt er maar van uitgegaan dat er niet naar het kind is gekeken en Ritalin alleen maar gegeven zou worden omdat de ouders en leerkrachten rust willen?? Zonder Ritalin konden mijn kids het leven niet eens aan!! Deze opmerkingen doen echt zeer voor de ouders. Hwt feit dat mijn posts zijn verwijderd, maar die van de tegenstanders van Ritalin blijven staan, zegt genoeg over de mening van Tros Radar. Kost dit de maatschappij weer teveel of zo??

ik denk dat het goed is om hier onderscheid te maken tussen 2 zaken namelijk:

1) een neurologische stoornis (ADHD en ADD) en
2) een gedrags probleem.

Ik ben fel tegenstander van ritalin geven bij een gedragsprobleem, ritalin heeft bijwerkingen en ook bijwerkingen die we mogelijk nog niet weten. Een kind met een gedrags probleem moet therapie krijgen. Een kind met een neurologische stoornis vind ik een ander verhaal. Het leven van dit kind kan bepaald worden door het wel of niet krijgen van medicatie.

Ik denk dat sommigen (niet in deze discussie maar in het algemeen) ofwel de neurologische aandoening en de gedragsstoornis over een kam scheren of niet weten dat ADHD een neurologische aandoening is maar denken dat het slechts gedrag is. Er is een verschil tussen een kind waarbij de interacties in de hersenen niet doen wat ze behoren te doen en een kind dat gewoon een pestkind is.

isabel