@Meerheuvel
dat van de verkoper (tussenpersoon) geeist wordt dat hij het product dat hij verkoopt begrijpt.
Je haalt twee dingen door elkaar:
- Eisen worden gesteld bijv. bij Wet, bijv. aan vakbekwaamheid.
- Verwachtingen dienen redelijkerwijze te worden onderbouwd door de professionele partij bij uitstek. En de consument was/is niet de professionele partij bij uitstek - behoudens enkele uitzonderingen.
De TP hoeft het produkt (rechtlijnig geredeneerd) niet zozeer te begrijpen (bij bijv. pensioenverzekeringen komt actuariële rekenmethodiek om de hoek en dat is een uitgesproken specialisme) maar hij moet de
werking van een produkt wel kunnen uitleggen.
In de uitspraken zie je terug dat
1 - niet voldaan is aan de verwachting/hetgeen werd voorgespiegeld
2 - de primaire oorzaak daarvan was dat slechts 1 kant van het produkt werd belicht (de potentiële opbrengst) en dat kosten (en risico's) stelselmatig onderbelicht bleven/niet genoemd werden. Dat zijn - kort door de bocht - verborgen gebreken.
3 - daar waar het "fout" gaat de klacht onjuist is verwoord en onderbouwd en primair het tegenvallend rendement aanvoert terwijl het ten principale moet gaan over verborgen/niet bekende kosten - de orv daarvan niet uitgezonderd.
Pas in de jaren 90 en daarna is RIAV (1998-Regeling Infomatieverstrekking aan Verzekeringnemers) en CRR (1996-1997-1998 Code Rendement en Risico) en later WFT (2006), WFD (2006) etc. geïntroduceerd. En daarbij ging het in de kern om de directe transparantie. Maar ook daar hield men zich niet aan en ging op dezelfde voet verder met de "indirecte transarantie".
Dus pas sedert 1996 is er (enige) Regelgeving waaraan men zich diende te houden. Toen waren Woekerpolissen overigens al 20 jaar op de markt maar stoorde zich niermand daaraan omdat de rendementen uitstekend waren. Dat neemt niet weg dat het toen ook al woekerpolissen waren.
Verder is duidelijk dat alléén degene die klaagt in zijn recht hersteld wordt of kan worden.
Kortom: Je hebt gelijk waar je zegt dat de Verzekeraar en TP duidelijkheid moeten verschaffen (bij complexe financiële producten) en wanneer dat niet of onvoldoende gebeurt of is gebeurd de Verzekeraar/TP een probleem heeft.
Dat wil echter nog niet automatisch zeggen dat die produkten niet verkocht mogen worden. Er is, voor zover mij bekend, geen Wet die dat verbiedt.
Wat de rol van de AFM hierbij is of wordt, is mij nog niet helemaal duidelijk.