Radar

Nikitazzz dat je geen vertrouwen in dat soort mensen hebt,
is terecht.

(A)sociale zaken.

Je van de wal in de sloot helpen, daar zijn ze erg goed in.

Sterkte Langhaar.

I have a dream.....


dankje dat heb ik meer dan nodig met hun!

Gratis juridisch spreekuur voor Leidenaars
Door: Corine Knoester

LEIDEN - 26 augustus 2008 - Advocaat mr. Ronald Pot organiseert sinds juni gratis juridische spreekuren voor Leidenaars. Mr. Pot is werkzaam bij het Amsterdamse Muller, Pot & Kaouass advocaten. Dit is een sociaal kantoor dat zich mede richt op mensen uit de lagere inkomensgroepen die worden bijgestaan op basis van gefinancierde rechtsbijstand. Pot richt zich op sociale verzekeringen en voorzieningen en strafrecht. Dat houdt in dat hij mensen kan adviseren over kwesties met betrekking tot bijstandsuitkeringen, WW, ZW en WAO/ WIA-uitkeringen en strafzaken. Dit advies is gratis. Als de advocaat een zaak aanneemt en er mee aan de slag gaat, zal dit indien mogelijk gebeuren op basis van toevoeging. Dat betekent dat de advocaatkosten worden vergoed door de overheid, met aftrek van een eigen bijdrage die afhankelijk is van het inkomen en vermogen.

De spreekuren zijn dus gratis en een afspraak maken is niet nodig. De advocaat is iedere eerste dinsdag van de maand te vinden in buurtcentrum Morschwijck aan Topaaslaan 19. Iedere tweede dinsdag is hij in ’t Spoortje aan Bernhardkade 40. Elke derde dinsdag houdt hij spreekuur in Buurtcentrum Vogelvlucht aan Boshuizerlaan 5. Alle spreekuren duren een uur en beginnen om 19.30 uur. Meer informatie is te vinden op www.mpkadvocaten.nl.

Bijstandsgerechtigeden worden niet meer gezien als mens", constateert Van der Lende. "Ze zijn een middel om geld te verdienen"

Opinie: Opgepakt om meningsuiting
Joke Kaviaar

8 september 2008 - Het ene moment stond ik nog flyers uit te delen, het volgende moment stond ik met boeien om tegen een muur gedrukt. Dat was realiteit op vrijdag 5 september 2008 op het Rokin in Amsterdam.

De flyers mochten niet uitgedeeld worden, zo meende de politie. Ook toen we ze uitlegden dat het om flyers met een politieke inhoud, een mening, ging, hielden ze voet bij stuk: "Mag niet. Stoppen", werd bevolen, onder verwijzing naar de Amsterdamse APV.

Ik ben niet gestopt. Maar voorbijgangers aarzelen om de flyer aan te nemen op het moment dat ze politie zien staan, want er zal wel iets ergs aan de hand zijn daar voor de deur van uitzendbureau Randstad! Van de picketline, enkele mensen met spandoek en pamfletten, lijkt ineens een dreiging uit te gaan. De aanwezigheid van uniformen blijkt dan al genoeg om een demonstratie zo klein als deze haar effectiviteit af te nemen.

Maar ik blijf mijn best doen. Vriendelijk lach ik voorbijgangers, die er niet met een grote boog omheen lopen, toe, en steek mijn hand met flyer uit. Dit terwijl een agente telkens tussenbeide tracht te komen, roepend "Als je nú niet stopt,..."

Iemand anders legt de politie uit dat we een korte picket actie houden om mensen te informeren over de rol van het uitzendbureau bij het werven van 'detentietoezichthouders'; private bewakers in detentiecentra voor mensen zonder papieren, gevist uit de vijver van laaggeschoolde werkzoekenden. Mensen die, bewust of onbewust, hun medewerking bereid zijn te verlenen aan de schending van mensenrechten in Nederland.

Die mensenrechten, daar bleef op de stoep van het Rokin ook niet veel van over. Wèg recht op vrijheid van demonstratie, op vrijheid van meningsuiting! En terwijl ik door bleef gaan met uitdelen, drong zich in mijn achterhoofd die gedachte op: "Dit gaat fout"

En daar kwam het. Er moest proces verbaal worden opgemaakt, en dús moest mijn identiteitsbewijs te voorschijn komen. De ID plicht werd voor de zoveelste keer als vehikel gebruikt om protest de kop in te drukken. Dát heb ik eerder meegemaakt! De rechtszaak over een preventieve arrestatie in Leiden loopt nog steeds.

Wéér wordt er iets verzonnen dat strafbaar zou zijn, weer wordt ID gevorderd en weer volgde op mijn terechte weigering: "Je bent aangehouden!"

Niet dat nu direct daad bij woord werd gevoegd... Maar het was tenslotte reden genoeg voor ons om de picket af te breken, in de hoop het te voorkomen. Maar ook dit was de dienders niet genoeg en op dat moment werd ik beetgegrepen. Intussen riepen zij over de portofoon dat zij belemmerd werden en assistentie nodig hadden. Maar wie werd er hier nu belemmerd?!

Ik worstelde, want het is wederrechtelijke vrijheidsberoving, een politiestaat methode, en ik worstelde, want ik wil me niet laten opsluiten om het uitdelen van flyers. Laat me dan in elk geval eerst een dak hebben beklommen, een hek doorgeknipt, een poort geblokkeerd, een gebouw bezet, of wat ook, maar voor het uitdelen van een flyer?! Kan dát al niet eens meer?

Weer die armen verdraaid, een pols geforceerd, boeien strak omgedaan, omstanders door politie ook met arrestatie bedreigd, versterking erbij, en wéér al die rituelen van fouilleren, opsluiten, voorgeleiden, foto's en vingerafdrukken nemen, uren van eindeloos lijkend wachten op zes vierkante meter, het moest alles weer een hele dag duren en als bonus kreeg ik er nog een aanklacht bij: ik had me verzet bij aanhouding!

Wat zou jij doen, lezer? Je wil en woorden laten afnemen? Je vrijheid laten afnemen?

Per saldo kwam het daar op neer: voor 24 uur. Ik had natuurlijk ook mij de mond kunnen laten snoeren, maar dan had ik nu geen rechtszaak gehad om het opsluiten en uitsluiten van mensen zonder papieren aan te klagen, en om de schending van vrijheid van meningsuiting en demonstratievrijheid aan de kaak te stellen.

Niet ik, maar de Nederlandse staat zal verantwoording moeten afleggen. Het veelgehoorde 'je moet verantwoording afleggen voor je daden' dat de laatste tijd zo vaak rond de discussies over actiemethoden wordt gehoord, gold nog nooit voor politie, justitie, en politiek.

Ik kan naar waarheid en zonder enige schaamte - integendeel! - zeggen; ik heb vaak voor rechters gestaan. En telkens weer word ik veroordeeld. De mensenrechtenschenders nooit.

Een volkomen off-topic verhaal. Maar wel terecht dat je bent opgepakt!
Je was gewaarschuwd om te stoppen.

gravedigger,

Uit je reactie blijkt dat het boven je pet gaat.

Jammer.

Dacht je dat ik met je mee ga huilen?? Dan vergis je je deerliujk!!

Wolven, die huilen.

'Personeelstekort Leiden steeds groter probleem'
Gepubliceerd op 02 november 2008, 18:11
Laatst bijgewerkt op 02 november 2008, 18:20
LEIDEN -
Nog even en personeelsgebrek passeert slechte bereikbaarheid als grootste kopzorg van de Leidse ondernemer. De landelijke angst voor recessie en stijgende werkloosheid zal dat hooguit iets vertragen. Die mening is althans wethouder Marc Witteman (PvdA / economie) toegedaan.

,,Het is echt heel erg. Toen ik van de zomer stages liep, had maar één van de acht bedrijven géén probleem met het vinden van gekwalificeerd personeel'', zegt Witteman. Het probleem bestaat al langer, maar leek voorbehouden aan gespecialiseerde beroepsgroepen zoals de bio science. ,,Nu is het overal. Loop maar eens door de Haarlemmerstraat en tel de 'personeel gezocht'-bordjes.''



Toen ik van de zomer stages liep, had maar één van de acht bedrijven géén probleem met het vinden van gekwalificeerd personeel", zegt Witteman."(...) En daarmee slaat wethouder Witteman ook de spijker op z´n kop. Want als men zo graag gekwalificeerd perosneel wil dan zal men daar ook in moeten investeren en dat kost geld. De Raad voor Werk en Inkomen (RWI) signaleerde in de Arbeidsmarktanalyse 2007 een forse scheefgroei op de arbeidsmarkt. Aan de ene kant nemen de banen nog steeds toe, maar aan de andere kant zijn er grote groepen werkzoekenden die niet aan de vraag kunnen voldoen doordat het opleidingsniveau té laag is of omdat de gevolgde opleiding niet aansluit bij de behoefte van de werkgevers. Daarom heeft het ook geen zin om zoals nu door CWI´s en gemeenten gebeurt aanbodgestuurd te werken met werkzoekenden. Werkgevers zitten niet te wachten op hele hordes door CWI, reïntegratiebureaus en sociale dienst aangeboden werklozen die niet aansluiten bij de functieomschrijvingen van uitgezette vacatures. De RWI adviseert om het onderwijs beter te laten aansluiten op de arbeidsmarkt. Vooral op het middelbaar niveau is daar een wereld te winnen. Verder vindt de RWI dat er bij reïntegratie van (langdurig) werklozen meer ruimte moet komen voor scholing en het opdoen van werkervaring. Iemand als Aboutaleb -bekend van de niet functionerende en mensonterende ´Work First´-aanpak wil dat echter maar niet begrijpen. Inmiddels is in dit land vanaf pakweg 2001-2002 zo´n slordige 6,5 miljard Euro aan weggegooid geld uitgegeven aan de reïntegratiesector. Dat had de regering natuurlijk ook kunnen steken in opleidingen, bijscholingen, werkervaringsplekken en loonkostensubsidies voor het bedrijfsleven. Wat een (geestelijke) armoe daar in Den Haag...

Geplaatst door R. Dentener op 12:53 03-nov-2008

Dentener heeft gelijk, en in dit geval de RWI ook (maar die zit er soms ook wel eens naast). Ik kan er nog aan toevoegen dat op het re-integratiebeleid van de gemeente Leiden en op de uitvoering ervan ook nog wel het een en ander is aan te merken.

Zo vinden het Leidse college en de gemeenteraad dat een baantje van zes maanden duurzaam is. Dientengevolge is het uitstroombeleid in Leiden (en trouwens ook elders) te veel op de korte termijn gericht, en niet op werkelijk duurzame re-integratie. Daarvoor zijn namelijk o.a. goede en arbeidsmarktgerichte scholing, stages en andere vraaggestuurde activiteiten nodig, want werkgevers zoeken vooral geschoold personeel, zoals blijkens het artikel ook wethouder Witteman heeft geconstateerd.

Ten tweede geven raad en college zich te veel over 'cijfermanie' ('streefcijfers', 'prestatie-indicatoren', 'targets'!), waardoor er op de eerste plaats snel gescoord moeten worden met uitstroombevordering en instroombeperking. Ook hierdoor zijn beleid en uitvoering te veel op de korte termijn gericht. Bovendien worden ambtenaren te veel onder scoringsdruk gezet en vinden allerlei kunstgrepen plaats die noch in het belang van de werkzoekenden noch (op de langere termijn) in het belang van gemeente en werkgevers zijn. Er worden bijv. te veel gesubsidieerde tijdelijke nepbaantjes gecreëerd en uitkeringen worden te vaak tijdelijk verloond, in plaats van dat de aandacht gericht wordt op werkelijk duurzame re-integratie, arbeidsmarktgerichte scholing, zinvolle stages e.d.

Ten derde bevat het Leidse beleid een ernstige systeemfout. Het koppelen van (langdurig) werkzoekenden aan werkgevers of banen wordt namelijk geheel overgelaten aan re-integratiebedrijven die via een inschrijfprocedure een contract met de gemeente hebben bemachtigd. Iedereen begrijpt dat een (pas geopend) filiaal van een landelijk of internationaal bureau niet heeft kunnen investeren in langdurige en goede plaatselijke en regionale contacten en netwerken. Bovendien doen dergelijke bureaus zelden aan actieve bemiddeling, het afstemmen van vraag en aanbod en, daarmee verband houdend, aan arbeidsmarktgerichte scholing. Ze richten zich, conform het gemeentelijke beleid en de opdracht, vooral op de korte termijn. Dat ze daarbij op de eerste plaats aan hun eigen winstgevendheid denken, en dus ook aan kostenbeperking, en niet aan de belangen van werkzoekenden en werkgevers, moge duidelijk zijn, want dat verwachten de rendement eisende aandeelhouders nu eenmaal.


Geplaatst door E. Meijer op 16:38 03-nov-2008

www.clientenraad-leiden.nl

Donderdag 27 november 2008, 14.00-17.00 uur (inloop vanaf 13.30 uur):
Openbare bijeenkomst van de Cliëntenraad SoZA over klantgerichte re-integratie. De mens centraal en niet de cijfers!
Plaats: De Burcht (Tuinzaal), Burgsteeg 14, Leiden.
Binnenkort nadere details op deze pagina.