Bron Tros Radar: Even ter opfrissing:
Een ongeluk zit in een klein hoekje. Uw auto wordt van achteren aangereden, u raakt gewond op uw werk of uw arts maakt een medische fout. In deze gevallen is er sprake van letselschade.
De hulp van een belangenbehartiger
Is het ongeluk niet uw schuld, dan zou u in principe de schade vergoed moeten krijgen door de tegenpartij. Dat is meestal de verzekeraar. Maar in de praktijk is het niet zo simpel. In een letselschadezaak moet allereerst de aansprakelijkheid erkend worden. Is deze erkend, dan kunnen de partijen afspraken gaan maken over de hoogte van de schadevergoeding. Een belangenbehartiger kan daarbij helpen. Hij zoekt uit hoeveel schade je hebt geleden, communiceert voor het slachtoffer met de tegenpartij en als er geen oplossing komt, kan hij naar de rechter stappen.
Buiten Gerechtelijke Kosten XXXXXXXXXXXXXX
Als er geen discussie is over de aansprakelijkheid, dus als duidelijk is dat het niet uw schuld is dat u schade heeft, dan worden de kosten van uw belangenbehartiger vergoed door de verzekeraar van de tegenpartij. Vroeger moest je deze kosten zelf betalen, maar in de jaren negentig is dit bij wet veranderd. De kosten van de letselschadespecialist vallen onder de Buiten Gerechtelijke Kosten (BGK). Ook de kosten voor een medisch onderzoek of een arbeidsdeskundige vallen onder de BGK. In de wet staat dat als de aanprakelijkheid erkend is, de verzekeraar van de tegenpartij deze kosten moet betalen. Zolang de kosten maar redelijk zijn.
No cure no pay
Het kan zijn dat het heel moeilijk is om vast te stellen wie aansprakelijk is. Of dat het heel lastig is om uit te rekenen wat de schade is. Dat is vaak zo bij bijvoorbeeld medisch letsel. In dat geval kan het slim zijn om een 'no cure no pay'-contract te tekenen met uw belangenbehartiger. Met een no cure no pay-contract krijgt uw belangenbehartiger een percentage van de schadevergoeding als vergoeding van de kosten, als de zaak tot een oplossing komt. Komt er geen oplossing, dan hoeft u ook niet te betalen.
Advocaten mogen echter géén no cure no pay aanbieden. Dat mogen alleen juristen of andere rechtshulpverleners. De reden hiervoor is dat advocaten geen financieel belang mogen hebben bij een zaak. En dat is met no cure no pay het geval. Hoe hoger de schadevergoeding, des te meer de belangenbehartiger betaald krijgt.
Misbruik
No cure no pay is volgens deskundigen niet slim als u de kosten voor uw belangenbehartiger (BGK) vergoed krijgt door de tegenpartij, dus als er geen discussie is over de aansprakelijkheid. Maar veel mensen weten dit niet. Zij gaan een no cure no pay contract aan met een letselschadebureau dat ze bijvoorbeeld via internet hebben gevonden.
Stel, u bent van achteren aangereden. Dan is het wettelijk gezien duidelijk wie aansprakelijk is. In dat geval vergoedt de verzekering van degene die uw aanreed, de BGK. Wat veel letselschadebureaus doen, is hun rekening declareren bij de verzekering én daarna nog een percentage van uw schadevergoeding inhouden. Dan eten ze dus van 2 walletjes.
Slachtofferhulp Nederland en de Letselschaderaad veroordelen dit 'dubbel declareren' ten zeerste. Immers, het slachtoffer wordt op deze manier wederom slachtoffer. Zij stellen dat no cure no pay alleen in zeer bijzondere gevallen gunstig is voor het slachtoffer.
Een voorbeeld in cijfers
Stel, u wordt aangereden en uw belangenbehartiger doet uw zaak. De aansprakelijkheid is duidelijk. U krijgt 300.000 euro schadevergoeding en de verzekeraar vergoedt 15.000 euro aan BGK.
Stel uw belangenbehartiger heeft u een no cure no pay-contract aangeboden van 15%, dan krijgt hij 15.000 euro van de verzekeraar én hij houdt 15% van uw schadevergoeding. Dat is 45.000 euro. In totaal krijgt de verzekeraar 60.000 euro. U krijgt 255.000 euro. En dat terwijl u zonder no cure no pay 300.000 euro had gekregen.
Sommige letselschadebureaus zeggen: wij geven u de BGK terug. Immers, wij hebben al uw percentage gekregen voor de vergoeding van onze kosten. In dat geval betaalt u 45.000 euro en krijgt u 15.000 euro. BGK terug. U betaalt in totaal 30.000 euro en houdt 270.000 euro over. Ook al heeft het bureau de BGK terug, u betaalt toch nog 30.000 euro te veel. Uw belangenbehartiger zou zonder no cure no pay 15.000 euro verdienen en nu dus het dubbele. Geld dat eigenlijk voor u is.
Geheime convenanten
Daarnaast hebben bepaalde letseschadebureaus geheime afspraken gemaakt met verzekeraars over de betaling van hun kosten. Dit gebeurt achter de rug van het slachtoffer. Univé, Centraal Beheer Achmea, SNS Reaal en Fortis geven toe dat ze deze afspraken hebben maar willen niet zeggen met welke belangenbehartigers. Alleen Delta Lloyd is er open over en zegt een afspraak te hebben met de Pals-groep. De Pals-groep krijgt van Delta Lloyd 21% van de schadevergoeding voor de BGK. Uit documenten blijkt dat ook Fortis een afspraak heeft met de Pals-groep voor 21%. De reden voor deze geheime afspraken is dat de verzekeraars en de belangenbehartigers discussie willen voorkomen over de kosten ten koste van het slachtoffer. Het punt is echter dat de afspraak komt te vervallen als de Pals-groep naar de rechter wil gaan.
Stel de schadevergoeding bedraagt 300.000. Dan krijgt de Pals-groep 21%, dus 63.000 euro voor de vergoeding van de kosten. Waren deze afspraken er niet, dan zou uw belangenbehartiger 15.000 euro krijgen. De Pals-groep verdient dus 48.000 euro meer door deze afspraak. Het bedrag dat u krijgt, blijft 300.000 euro.
Slachtoffers wordt niet verteld dat de belangenbehartiger afspraken heeft met de verzekeraar, met de tegenpartij dus. Het Verbond van Verzekeraars pleit dan ook voor openheid hierover. Daarnaast willen ze dat slachtoffers aan het einde van de procedure een overzicht krijgen van wat de verzekeraar betaald heeft aan de belangenbehartiger.
Kamervragen
Arda Gerkens, Kamerlid voor de SP, vindt dit niet genoeg. Zij wil dat het Verbond van Verzekeraars met een register komt waarin staat welke verzekeraars afspraken hebben met met welke belangenbehartigers. Zo kan een slachtoffer zelf makkelijk zien of zijn belangenbehartiger zaken doet met de tegenpartij. Kamerlid Gerkens gaat ook kamervragen stellen over deze kwestie.
Ook Tweede-Kamerlid Nicolien van Vroonhoven van het CDA gaat kamervragen stellen. Zij vindt dat de Consumentenautoriteit moet optreden.
De Consumentenautoriteit heeft ons laten weten nog niet genoeg klachten te hebben voor een onderzoek en vraagt gedupeerden zich te melden bij de Consuwijzer.
Meldpunten en andere contactinformatie
Slachtofferhulp Nederland heeft het Meldpunt No Cure No Pay geopend. U kunt op maandagavond 11 januari tussen 20.00 uur en 23.00 uur bellen met het telefoonnummer 030 234 01 16. Letselschadespecialisten staan u te woord en kunnen u helpen te beoordelen of er sprake is van een onterecht no cure no pay-contract en/of dubbel declararen. Dinsdag 12 januari zijn zij te bereiken op hetzelfde telefoonnummer tussen 10.00 uur en 17.00 uur. U kunt ook mailen.
Post kunt u sturen naar:
Slachtofferhulp Nederland
T.a.v. Meldpunt No Cure No Pay
Postbus 14208
3508 SH Utrecht
Dit artikel laat heel duidelijk zien hoe het zit als de Aansprakelijkheid is erkend.
of je hebt het niet 
