Radar

Gelukkig dat die bijwerkingen normaal zijn - wordt er niet echt vrolijker van namelijk. Het gaat op een of andere manier toch weer je gedachten beheersen dan........en dat begint al bij het wakker worden eigenlijk. Meer mensen met ervaring daarmee?

miriam, het is inderdaad dat die 20 mg nog niet helemaal is ingewerkt. Kijk na 4-5 weken eens of het al beter gaat.

Greetje,
Ik weet alleen dat ik op een gegeven moment verhalen van anderen een tijdje ging ontwijken. Ik weet nog dat er iemand overleden was en de mensen huilend thuis kwamen. Ik ben meteen vertrokken want ik voelde m'n hele lijf. Ik kon het toen gewoon nog niet aan. Nu kan ik dat al beter hebben. Door de citalopram werd ik rustiger, minder deprie en daardoor kreeg ik meer energie. Daardoor kan ik nu al beter weer met dingen omgaan dan dat ik heel moe ben. Ik leef me altijd erg in in anderen, dat herken ik wel, maar ik heb dat niet zo sterk als jou, sensitive. Ik heb wel een paar mensen in m'n omgeving en die hebben ook minder energie omdat dat sensitive gebeuren al veel energie kost. Ze werken minder of niet. En een tip, probeer te leren niet teveel in anderen in te leven, als je het merkt probeer je maar af te sluiten. Je hoeft er niet voor de hele wereld te zijn. Dat is iets wat ik ook moet leren. Er zijn meer mensen die een ander kunnen helpen. Wij zijn het vaak sneller dan anderen.
Ik denk dat die pijn wel minder zal worden omdat de citalopram je helpt wat minder te denken (aan anderen dan ook). Niet zo moeilijk denken. Want wat je denkt, dat maakt dat je lichaam er pijnlijk op reageert. Heb je wel eens hulp van de psycholoog hierbij gehad?

Vera,
Nee ik loop bij een haptotherapeute. Heb jaren geleden wel bij een psycholoog gelopen maar dat klikte niet en bij de Hapto wel dus ik wil liever niet nog eens ergens anders proberen. Nu moet ik zeggen dat ik alleen maar bij de Hapto aan het praten ben hoor en dat voelt goed voor me, heb ik ook nodig. Dus ik denk dat ik daar wel mee verder kom. Jouw verhaal klinkt me ook erg bekend in de oren. Fijn dat je dat nu beter aankan.

Mirriam, ik herken je angst voor de angst. Ik denk eigenlijk dat alle angsten dat zijn. Ik las ooit ergens; Er is maar één angst en dat is de angst voor de angst.
Daar zit een grote waarheid in.

Zo ken ik er nog één:
Sterf niet voor je dood bent.

En deze;
Misschien moet je jezelf eerst tegenkomen, voordat je het kunt zijn.

Die drie leuzen probeer ik al jaren tot me door te laten dringen.
Groetjes,
Greetje

Hallo,

ik ben nieuw op het forum,maar heb al wel een tijdje alles gevolgd.
ben sinds zondag begonnen met cipramil druppels na eerst 2 dagen seroxat te hebben gebruikt.
Hier kon ik niet goed tegen en ging bijna onder uit.
Ik ben heel voorzichtig begonnen en zit nu op 6 mg per dag en bouw dit zo op naar 20 mg.
Heb wel een raar gevoel en een droge mond, ook een beetje angstig voor wat ik voel.
ik ben met antidepressiva begonnen omdat ik eigenlijk al jaren heen en weer ga met dipjes en oplevingen met hyperventilatie en hypochondrie, ik had het hier wel mee gehad en wil me ook wel eens een beetje blij en gelukkig voelen.
Helaas heb ik nu allleen nog maar last van de bijwerkingen,al valt het niet te vergelijken met de seroxat. Weet dat ik hier doorheen moet maar zoals ik hier al las de angst voor de angst alleen al maakt je nerveus en raar.
Ik sta inderdaad s`ochtends ook al op met voel ik wat en wat voel ik.
Erg vermoeiend.
Ik hoop van jullie allemaal een beetje steun te krijgen en ervaringen te delen e.d.
Fijn weekend!!

Hoi Annie, ik voel 's ochtends hetzelfde inderdaad. Meteen alert op wat je voelt. Maar goed, ik hou vast aan de opmerkingen van anderen, die zeggen dat die bijwerkingen snel over gaan....
Waar ik zelf last van heb: onrustig slapen (vaak wakker tussendoor, terwijl ik dat normaal nooit heb), nerveus en angstig gevoel, weinig honger, misselijk. Maar goed, zo te lezen hoort dat bij de bijwerkingen.....

Hoi Annie,
Vervelend dat je last hebt van bijwerkingen. Maar aan de andere kant, misschien juist wel een goed teken, het doet in ieder geval iets met je! Je reageert in ieder geval op die druppels. De bijwerkingen die jij hebt zijn volgens mij heel gebruikelijk bij deze medicijnen, een droge mond, een gevoel van angst. Ik herken ze tenminste wel. De eerste twee a drie weken zal niet de meest prettige periode zijn, maar ik durf je wel te garanderen dat het de moeite waard is, als de medicijnen gaan aanslaan. Ik hoop van harte dat het een positief resultaat gaat opleveren! Zet 'em op de komende tijd!
Groeten,
Mij

Hallo mensen,

Ik ben na een opbouw van iedere dag 2 mg erbij nu op 20 mg sinds een klein weekje. Voel me nog steeds wel ziek en merk er eigenlijk nog niets van behalve misselijkheid met vlagen en sinds een paar dagen ook erge duizeligheid.
Wanneer nemen jullie het middel in? Ik neem het nu na het avondeten en zou het eigenlijk gewoon voor het slapen willen innemen maar slik ook remeron erbij en heb het idee dat tegelijkertijd innemen misschien niet ok is?
Ik hoop zo dat cipramil een goed middel voor mij is en dat het gaat werken! Heb nu sinds februari een heftige paniekstoornis namelijk. Bij alles wat ik doe gespannen, misselijk, bang om ziek te worden etc.
Wanneer kan ik echt iets positiefs gaan merken van dit middel? Woensdag moet ik weer naar de arts toe en denk dat hij een verhoging wilt gaan voorstellen, maar dat zie ik nog niet zo zitten. Eerst maar eens kijken wat dit voor effect heeft. Omdat ik er nog niets positiefs van merk (3 weken slikken) ben ik een beetje bang dat het mischien niet het juiste middel is.


Gr, Liesje

Greetje vooral de spreuk wat jezelf tegenkomen betreft vind ik een hele mooie! Vooral de laatste maanden ben ik mezelf erg tegengekomen door de paniekstoornis en kan mezelf wel eens door negatieve gedachten mee laten voeren. Ik probeer dan ook het positieve ervan in te zien en te bedenken dat ik hierdoor misschien er wel sterker uitkom.
Jij gaat naar een haptotherapeute? Goed om te horen dat jij er veel baat bij hebt . Ik ben een paar weken geleden naar een eerste consult geweest en vond het nogal zweverig. Met een kop thee op de bank zitten en bedenken waar ik nu sta etc...Kon ik zelf ook wel bedenken Maar goed, ik ga het wel een kans geven.

Gr,
Liesje

Beste cipramil-gebruikers. Graag zou ik van jullie willen weten hoe jullie directe naasten met jullie omgaan. Mijn partner is nu sinds 9 dagen bezig met de opbouw (nu 20mg per dag) maar heeft zo'n beetje alle bijverschijnselen die er zijn, droge mond, maag en darmklachten, verergering van de klachten, ik weet niet meer wat ik kan doen of kan zeggen. Heb echt alles uit de kast gehaald, van psychiater - bijwonen bijeenkomsten, psychotherapeut enz wie kan en wil mij helpen???
Heel veel dank elk advies is welkom.
Hartelijke groeten van Jose

Liesje 82 gebruik jij ook de druppels? ik ben nl zelf ook aan het opbouwen hiermee, gaat op zich redelijk qua bijwerkingen.
ik heb wel nadat ik ze heb ingenomen meteen het gevoel dat ik van alles voel qua bijwerkingen.
Ik neem ze na het avondeten in, heb het idee dat mijn maag dan vol is en dat dat beter is.
Heb net 2 nachtdiensten gehad.zag er enorm tegen op en dacht de eerste nacht in het begin ook dat ik tegen de vlakte ging, gelukkig ging het goed kwam denk ik van de stress vooraf al van oh jee dit gaat me niet lukken.
Ik vindt de reacties hier en de steun erg fijn, bedankt.

Hoi Jose,
Jij stelt geen makkelijke vragen zeg ! Ik weet niet of ik daar een antwoord op zou kunnen geven, maar typ maar gewoon wat, in de hoop dat je er iets mee kunt. Persoonlijk denk ik dat jij niet heel veel kunt doen. Aan je verhaal te zien, heb je al heel veel geprobeerd. Ik denk dat je nu alleen nog kunt afwachten tot de medicijnen aanslaan. Na 9 dagen zal het vast niet zo erg lang meer duren vóór het gaat werken. Ik denk trouwens dat het wel belangrijk is dat je accepteert dat je partner 'ziek' is. Zelf liep ik er altijd zo tegenaan dat mensen een oordeel over me hadden, zo van 'Je moet gewoon een beetje doorzetten, medicijnen slikken is echt voor watjes.' Dat vond ik moeilijk. Als je last hebt van een depressie mag je ook gewoon ziek zijn. Het heeft de tijd nodig. Als je je partner die tijd gunt, ben je al een heel eind op weg. Ik wens jou en je partner verder veel sterkte.
Groeten, mij

Hallo!

Ik gebruik inderdaad ook de druppels. Ben met twee druppels begonnen drie weken geleden en slik nu sinds een kleine week 10 druppels=20 mg. Ik zou graag de druppels willen blijven slikken, maar word denk ik overgezet naar tabletten=goedkoper. Toch wil ik graag gewoon de druppels blijven slikken. Weten meer mensen of er een verschil is tussen de druppels en tabletten? Ze zeggen dat alleen de hulpstoffen anders zijn maar ben wel eens goed ziek geweest van een overstap naar tabletten namelijk met een andere AD :S

Verder weet ik van mijn partner dat hij het ook vaak moelijk heeft met mijn paniekstoornis. Ik denk dat het voor een "buitenstaander" gewoon heel moeilijk te begrijpen is wat iemand voelt met een depresse/paniekstoornis. Ook het gebruiken van medicijnen vinden veel mensen moeilijk te begrijpen. Ze zouden eens moeten voelen wat zo'n medicijn met je doet qua bijwerkingen. Zweten, extra angst, misselijk etc. Ik denk dat alleen dan mensen het beter begrijpen. Gelukkig heb ik ook wel veel steun van naasten, maar ik denk dat inderdaad iemand de tijd gunnen en acceptatie al een heel stuk helpt. Ook voor iemand zelf natuurlijk.

Succes nog iedereen!

Gr, Liesje

Hoi Thanks54, lief je berichtje, ik ben er in elk geval erg blij mee. Het geeft mij een goed gevoel dat er met je mee gedacht wordt en Liesje82, jij ook bedankt! Wens je partner namens mij het beste toe, ik denk wel dat ik weet er in hem om gaat.

Iedereen die dit forum leest een hele fijne avond en tot gauw, dat zeker

Liefs van Jose1961

mijn vrouw gebruikt ze al jaren 20mg tabletten. paniek disorder valt onder compulsieve
stoornissen. de eerste aanval was in 1994!! is nooit meer weggegaan. net of je een hartinfarct krijgt. daarna opname;s en nog eens opname's . dit jaren achtereen. ik ben ook thuis gekomen daardoor. ik moest kiezen ,mijn vrouw kwijt of mijn werk!
vakantie's ,winkelen, verjaardagen,bezoek (klein) kinderen is moeilijk. gebruik daarbij ook nog 150stuks van de pam familie per maand. willen ze die niet meer vergoeden? dan is diegene die dat niet betaald ,mijn eerste slachtoffer! alle aters, en logen die er bestaan zijn langs gekomen! het is elke dag dweilen met de kraan open,en dat al 14 jaar(feitelijk veel langer,alleen onderkend)

tja wat moet ik nog zeggen ?

Hoi Jose,

Weet je wat ik het fijnst vond dat m'n partner deed: hij nam me serieus. Er zijn inderdaad zoveel mensen die het niet begrijpen en dan oordelen. Ook al begrijp je het niet, dat je dan het dan toch serieus neemt wat je partner zegt. Dan heeft je partner in ieder geval iemand die totaal achter je staat. Je hebt nl het idee dat je je anders constant moet verdedigen tegen iedereen, sterk zijn tegen het commentaar wat mensen op je hebben. Verder vond ik het prettig dat als ik me niet lekker voelde dat ik dat kon zeggen tegen m'n partner anders kropte ik alles op en ontstond er paniek. Je hoeft niet mega veel te doen maar er wel te zijn. Wat vaker thuis zijn, maar ook zorgen dat je zelf met vrienden nog wat doet want je moet zelf wel goed blijven. Twee op de bank daar schiet je helemaal niets mee op. Dus ook je eigen leven leiden.
Mijn man moest de grote boodschappen doen, af en toe wat in het huishouden als ik het niet kon, en ja, je kan niet overal altijd samen heen. Vakanties deden we wel maar beperkt doordat ik niet overal naartoe kon, bioscoop/restaurant hebben we een tijd niet kunnen doen. Dat is geduld hebben, het komt op een gegeven moment allemaal weer. Geniet van wat je wel samen hebt.
Wees gewoon een steun voor je partner. Daar hebben we heel veel aan!

succes,

groetjes vera

Yep ik ben het helemaal met Vera eens. Maar ook af en toe een schop onder je hol kan wonderen doen.
Ik durf nog steeds niet te gaan uiteten, bioscoop of drukke verjaardagen/feesten. Op visite gaan is voor mij een hele grote prestatie.

Maar 1 ding heb ik wel geleerd. Genieten van de kleine dingen in het leven. Mezelf leren kennen, bewust worden. En ik ben nu zover, mede dankzij mijn doorzetting, positieve instelling en citalopram dat IK de baas ben over mijn lijf en niet de angst. Ik wil zo geen 80 worden.

Ik ben de kapitein van dit schip!!!

Goeie toevoeging miriam, wat jij zegt dat had ik ook. Mijn man en m'n moeder trokken me letterlijk van de bank en nu gaan we buiten lopen. En ik voelde me zo zwak en ziek als ik weet niet wat. Alle voorbijgangers zullen wel gedacht hebben, wat ziet die eruit. Maar doordat ik geholpen werd om dingen te doen kon ik het op een gegeven moment zelf en kwam ik er eerder goed uit.
Als je niks meer doet word je voor alles bang. Dan zeg je maar dat je bang bent, maar een schop onder je kont kan wel goed helpen! Ik ben nu weer een paar keer naar een restaurant gegaan, dan gaan we vroeg heen want het is rustiger en toetje laten we zitten. Al ga je een uurtje dan heb je het toch maar even mooi gedaan! Bioscoop nu ook een keer gedaan en het viel me alles mee. Kaartjes van te voren kopen en pas op het laatste moment heen gaan. Verjaardagen, al is het een half uur. Elke stap is een overwinning. En ik kreeg dan ook wel weer eens prikkels over m'n hele lichaam, paniek, maar ik ben de baas over m'n gedachten. Je leert steeds beter de boel onder controle te hebben.

Hoeveel mg slik jij Vera? en hoe lang zit je hier al op?

Ik ga trouwens volgende week voor 5 dagen naar de Veluwe.... Ik vind het wel spannend. Vooral de autorit vind ik het moeilijkste. Oftewel ik maak het mezelf moeilijk.

De bijwerkingen na het verhogen van mijn dosering zijn weer zo goed als weg. Dat onrustige, angstige gevoel voel ik nog nauwelijks en ik slaap ook een stuk minder onrustig. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik vanochtend voor het eerst sinds 1,5 week 'rustig' opstond....zonder tegenzin. Het is zo vreemd....een week eerder kun je niet geloven dat dit alleen maar bijwerkingen zijn en nu voel ik me gewoon weer een ander mens....
Laat dit voor andere mensen ook een opsteker zijn!

Hoi Mirriam,

Ik heb een jaar 20 mg gebruikt. Nu ben ik met kleine stappen aan het afbouwen (per 2,5 mg per 3 maanden) en nu zit ik op 10 mg sinds drie weken. Het is dus even spannend of ik me over twee maanden weer net zo goed voel met 10 mg als met 12,5 mg. In totaal gebruik ik citalopram nu zo'n jaar en driekwart.

Ik ken dat, autoritten. Liefst ga ik niet langer dan een half uur. Maar ik leer al langere stukken mee te gaan. Ga je zelf rijden of rij je met iemand mee?

gr vera