als ik voor een nieuwe computer, 1 dag oud en die niet wil opstarten, en bij dixons ter reparatie 250 euro moet betalen aan software kosten, en het dus niet met de gang van zaken bij dixons eens ben, daar spreekt toch geen minachting aan de consument uit.
volgens mij heeft u de verkeerde aangeklikt, want als consument ben ik gedupeerd.service | webmail | mijn gegevens
Als dit het gevolg is van een virus of spyware of de gebruiker heeft de boel in de soep laten lopen dan is van garantie en van gratis reparatie of coulanceregeling géén spraken!
De consument dient dan altijd volledig voor de reparatie te betalen.
Verkopers zijn in principe volledig verantwoordelijk voor de producten of diensten die ze verkopen. Die moeten goed zijn. In ieder geval moeten ze voldoen aan de verwachtingen die een koper in alle redelijkheid mag hebben.
Weer een grote misvatting.
De winkelier heeft totaal géén invloed op de montagetechnieken, gebruikte materialen en de producteigenschappen.
Daar is de fabrikant voor verantwoordelijk.
En de winkelier is nu eenmaal geen fabrikant.
Verder wil Dell (net als veel andere verkopers) de garantie laten vervallen wanneer het product niet 'normaal wordt gebruikt'. Een onduidelijke bepaling, vond HCC, omdat daarmee ook die aansprakelijkheid wordt uitgesloten wanneer er bijvoorbeeld fouten in een handleiding van Dell staan die tot gevolg hebben dat het product abnormaal wordt gebruikt. Het Hof liet weten dat inderdaad een beperking van Dell's aansprakelijkheid te vinden. Hierdoor werd de bepaling onredelijk bezwarend voor de consument en dus ontoelaatbaar.
Weer totale onzin.
Als er aangegeven wordt dat je een telefoon niet in de regen moet gebruiken en je doet het wel dan is volgens het stukje hierboven de winkelier voor verantwoordelijk.
De fabrikant geeft aan hoe een product gebruikt moet worden. Houdt de gebruiker zich daar niet aan, dan is alle schade door het niet juist gebruiken volgens de voorschriften compleet voor de gebruiker.
De winkelier hoeft niet mee te betalen aan de schade die ontstaat door het onjuist gebruik van de producten.
Overigens gaat de wet in eerste instantie altijd uit van de goede trouw van de consument. Komt die weer terug in de winkel met een product dat mankementen vertoont die normaal gesproken niet te verwachten waren, dan is het aan de verkoper de problemen te verhelpen.
Hiermee wordt aangegeven dat de consument geen verantwoordelijkheid heeft en dat de winkelier altijd de boel bedonderd.
Nu willen de meeste verkopers wel verkopen, maar zeker niet aansprakelijk zijn als er wat fout gaat. Dell denkt daaraan te ontkomen door in haar algemene voorwaarden te zetten dat zij niet aansprakelijk is voor schade die wordt veroorzaakt door producten van anderen die in haar computers worden toegepast. Daarmee worden bijvoorbeeld onderdelen als dvd-branders of harddisks die Dell in haar computers heeft ingebouwd, of geïnstalleerde OEM-software. Een dergelijke aansprakelijkheid mag echter volgens het Hof niet worden uitgesloten omdat Dell de eindproducent is van de computer waarin die producten zijn verwerkt. En als de verkoper ook de eindproducent is van het product, zoals bij Dell, is hij volgens de wet aansprakelijk.
De uitleg is totaal verkeerd.
Als ik een computer lever met 1 harde schijf van 250Gb van het merk Western Digital en de klant zet later in de garantieperiode en heeft van mij geen toestemmig ZELF een harde schijf van Maxtor in met een grootte van 350Gb.
De harde schijf van Maxtor gaat defect en volgens de omschrijving hierboven moet ik dus de harde schijf van Maxtor kosteloos vervangen.
Een ander voorbeeld:
Ik lever een computer met een WD schijf van 250Gb en met de geluidskaart op het moederbord.
De klant plaatst in de garantieperiode zonder mijn toestemming een harde schijf van Maxtor in en een aparte geluidskaart. Beide niet bij mij gekocht.
Op deze twee producten zit van mij geen garantie op.
De computer gaat defect en de klant wilt zijn geld terug.
Dan krijgt hij het geld terug maar niet voor de geluidskaart en de geluidskaart.
Deze krijgt hij netjes in een ESD-veilige zak terug en krijgt hiervoor ook geen geld terug.
De klant zet in de computer die ik geleverd heb in de garantieperiode een andere zwaardere voeding zonder mijn toestemming.
De voeding gaat kapot. Volgens de gequote uitleg moet ik die voeding dan kosteloos vervangen. Dat doe ik dus niet en deze claim zal ik ook afkeuren.
Is die voeding van dermate slechte kwaliteit dat het moederbord wordt opgeblazen, dan zal ik het moederbord niet kosteloos vervangen, omdat de schade ontstaan is door een onderdeel die ik niet geleverd heb.
De Quote van wesselink is maar op 1 ding gebasseerd.
De consument heeft geen verantwoordelijkheid en de winkelier mag de consument totaal géén beperkingen opleggen.
Zelfs niet als de consument de producten verkeerd gebruikt.
Daarbij is er ook nog de misvatting dat de consument wel bepaald hoe een product gebruikt moet worden en niet de fabrikant of winkelier.
Bijvoorbeeld:
De winkelier en de fabrikant geven aan dat bij een bepaalde printer geen dik papier gebruikt mag worden, omdat deze er niet tegen kan.
De consument mag niet beperkt worden in het gebruik en de consument gebruikt toch tegen alle aanwijzingen in toch de hele tijd dik papier. De printer gaat kapot.
De consument koopt een papierversnipperaar. Op de papierversnipperaar en in de handleidingen staat dat je maximaal 5 velletjes papier tegelijkertijd in het apparaat mag doen en nooit meer dan 5. En het apparaat mag nooit langer gebruikt worden dan 2 minuten.
De consument hoeft niet beperkt te worden en gebruikt volgens de quote iedere keer 10 velleltjes papier en dit 10 minuten.
De papierversnipperaar gaat kapot en de motor is doorgebrand.
Bij beide voorbeelden is er dus schade ontstaan die te wijten is aan het niet opvolgen van de instructies.
De schadeclaims worden door de winkeliers afgewezen omdat het product niet gebruikt is volgens de voorschriften.
Volgens de quote is dus de winkelier aansprakelijk voor de schade en dient dan ook alle schade kosteloos te vervangen en te repareren.
Want de consument mag toch niet beperkt worden door de handleidingen?
De consument bepaald zelf wel wat hij doet en hoeft helemaal niet naar de handleidingen te handelen. En naar de winkelier en de fabrikant hoeft hij ook al niet te luisteren, want die beperken de consument alleen maar en dat mag niet.
De quote van Wesseling is maar op zegt maar 1 ding:
De consument mag niet beperkt worden en de consument heeft geen verantwoordelijkheid.
Echt totale onzin dus.
Wie dat gelooft is knettergek en totaal niet wijs.
