Henri42 schreef
De huidige Nederlandse wetgeving moet gehanteerd worden en blijven, gelukzoekers behoren hier niet thuis, het gezwam over dit onderwerp is redicuul en overbodig, de wetgeving is duidelijk, iedereen die er tegen is kan naar de rechter stappen
In elk geval iemand die helder is. Alleen zo jammer dat je dus NIET naar de rechter kunt onder de huidige Nederlandse wetgeving …
__________________________________________________________________________
Chanmaster vraagt
Allemaal leuke discussies over buitenlanders maar zouden die buitenlanders hier niet bang zijn? Zouden ze zich thuis voelen hier?
Hangt van je achtergrond en huidskleur af. Voor onszelf: een in-between feeling, hier niet thuis maar ook ergens anders niet. Overal te kort aanwezig of te lang weg, je kent dat wel. Uiteindelijk is thuis waar we zijn.
__________________________________________________________________________
Lanse017
Ik ben er niet van overtuigd dat de Vreemdelingenwet 2003 een in principe bevoegde ambtenaar de ruimte geeft om de sporen van EU-burgers op deze manier na te trekken. Op deze manier, daar bedoel ik mee: bij mijn werkgever in de private sfeer, zonder ook maar één van de betrokkene hierover vooraf te informeren.
Helaas mogen ze dat wel, mits ze beëdigd zijn met opsporingsbevoegdheid. Je reactie is erg herkenbaar en begrijpelijk en ik ben het helemaal met je eens. Het enige wat hier tegen helpt op de lange termijn, is dit soort ervaringen te melden bij verschillende politikers. Gebruik hierbij het fatsoensargument en probeer gebruik te maken van de ijdelheid die politikers eigen is.
__________________________________________________________________________
Nog een rondje aangejaagd door Mr T.
Dat moet de betreffende kenniswerker overigens wel full time in dienst zijn. Veel hoogleraren zijn dat niet.
Nee, die werken daarnaast doorgaans voor een veelvoud van het salaris dat een universiteit ze biedt in het bedrijfsleven of als zelfstandige.
Waar kan ik de onderbouwing van deze mening vinden ?
Een zeer menselijke eigenschap is angst voor het onbekende en het verlangen naar het bekende, het vertrouwde. …
Weet niet waar dit vooroordeel vandaan komt.
Zou niet weten waarom dit blok text een vooroordeel bevat – dit is onderdeel van de toelichting op de begrippen isiolationisme en eilanddenken.
… hoe de Nederlandse Overheid niet openstaat voor nieuwe bewoners.
Ik lees hierin een impliciete stelling. Namelijk de stelling dat Nederlanders zich naar niet Nederlanders moeten aanpassen. En waarom zou de Nederlandse overheid ergens voor open moeten staan (zoals een niet Nederlandse partner). De Staat der Nederlanden heeft slechts verplichtingen jegens Nederlanders en niet aan hen die dat niet zijn.
Of hoe je iets eenzijdig kunt lezen of opvatten …
Met of zonder buitenlandse partners, zowel integreren als assimileren vraagt meer dan aanpassing van 1 kant. Waarom lukt het Canada bijvoorbeeld wel om immigranten goed op te nemen in de maatschappij en Nederland niet ? De maatschappij in Canada is gewoonweg beter ingericht op nieuwe bewoners, de Canadese Overheid houdt er wel rekening dat niet elke Canadees zijn hele leven in Canada heeft gewoond.
Uw reactie bevat wel een vooroordeel, namelijk dat de staat alleen verplichtingen heeft t.o.v. Nederlanders. Zullen het vandaag er maar op houden dat u bedoelt ‘iedereen met een geldig verblijf in dit land’ anders is het zo sneu voor die toevallige toerist die iets vervelends meemaakt en dat wil aangeven bij de politie…
Het is toch enigszins raar dat we binnen Europa (Europese Unie en/of EER) eerst vrij verkeer van goederen hadden maar pas later vrij verkeer van mensen ? En dat ook nog beperkt tot een deel van de Europese Unie.
Niet raar wanneer het vrije verkeer van mensen slechts betrekking heeft op vrij verkeer van werknemers. Meer is er in het EG verdrag niet geregeld. In ieder geval geen kwesties die migratie regelen in het geval van het naar een lidstat brengen van een niet Nederlandse partner. Dat is altijd nog een kwestie van in de eerste plaats nationale wet- en regelgeving.
Wat in de uitzending van Radar ook langskwam: verhuis naar een ander EU-land en dan kun je je partner over laten komen. Dit is mogelijk op basis van het verdrag van Rome, niet op basis van nationale wet- en regelgeving.
In het uiterste geval zou uw uitgangspunt namelijk betekenen dat het niet uitmaakt wie je het land binnenhaalt zolang het maar getrouwd is met een Nederlander. Houdt u die stelling ook vol wanneer het gaat om gevallen die bijvoorbeeld een bedreiging vormen voor de staatsveiligheid, de openbare orde of de economie?
Ja, ik vind serieus dat een staat zich niet heeft uit te spreken over partnerkeuze en daar ook geen hindernissen voor mag opwerpen. De huidige wetgeving voor trouwen met een buitenlandse partner is grotendeels ingegeven door de huwelijken met een partner uit Turkije en Marokko. Dat is symptoombestrijding – wanneer de Nederlandse overheid wel de moeite had genomen om deze twee groepen arbeidsmigranten goed te integreren, was het aantal partners uit Marokko en Turkije een stuk lager geweest. Maar dit is ook Nederland: het probleem niet oplossen bij de bron, maar alleen wat window-dressing doen.
Om op het tweede deel in te gaan: een partner is nooit een economische bedreiging maar per definitie een economische verrijking. Het geeft mij in de rol van werkgever zekerheid over de thuissituatie – personeel met partner wisselt minder snel van baan, heeft een stabiel thuisfront en presteert dan beter, minder ziekteverzuim etc. Een partner is ook geen economische bedreiging in de zin van ‘mijn baan wordt ingenomen’ – wie goed is in zijn/haar werk, vindt wel een baan of start zelf een bedrijf.
Een partner die de staatsveiligheid of openbare orde in gevaar brengt, laat maar komen. Je weet niet vooraf of het vermoeden ook echt waar is en binnen de eigen landsgrenzen kun je altijd een onderzoek starten of andere maatregelen nemen.
Wanneer de rechtsstaat normaal functioneert, zal zo’n buitenlandse partner vanzelf worden aangepakt. Al dan niet in combinatie met de Nederlandse partner.
Natuurlijk Recht vs. Wetspositivisme
Rechters mogen doorgaans al een interpretatie geven aan wetten en regels, dus daar zal het niet inzitten. Wat ik vooral zie is een voorstel om uit te gaan van volstrekte willekeur (zolang de klagende burger het maar goed uitkomt). Daarnaast: ook maar in het strafrecht invoeren wanneer er bijvoorbeeld sprake is van bijvoorbeeld eerwraak? Kortom: de regel-is-regel benadering is veel beter.
Boodschap is deels begrepen. In het wetspositivisme, de Regel-Is-Regel benadering, mogen rechters juist
geen interpretatie van het recht geven maar de wet
uitsluitend onverkort toepassen - er is geen toetsing. Juist bij het vreemdelingenrecht is dit het geval.
Neen, in plaats daarvan ging men zonder mij vooraf te verwittigen bij mijn werkgever verifiëren of en wat voor soort aanstellingscontract ik had en of ik voldoende verdien om ook in het levensonderhoud van haar te voorzien. Dat is tamelijk intrusief, om niet te zeggen schofferend.
Er wel eens aan gedacht wat de consequenties voor die werkgever kunnen zijn wanneer er iets aan de hand blijkt te zijn met het aanstellingscontract?
Dit is spijkers op laag water zoeken. Als de arbeidsovereenkomst of publiekrechtelijke aanstelling niet in orde is, dan heeft dat alleen consequenties voor de werkgeverin geval van reorganisatie of ontslag. In alle overige gevallen is er geen consequentie – het arbeidsrecht voorziet namelijk ook in een standaard arbeidsovereenkomst wanneer er geen contract is.
Net als voor iedere Nederlander geldt ook in dergelijke gevallen dat de voor de fiscus benodigde gegevens stellig en zonder voorbehoud moeten worden verstrekt. Bovendien: wie niets te verbergen heeft verstrekt de gegevens. Degene die wel wat te verbergen heeft doet dat niet. En waarom zou een land als Nederland mensen moeten toelaten die doelbewust de overheid gaan tegenwerken?
Opnieuw deels begrepen. Elke werkgever die in Nederland premie- en belastingplichtig is, geeft alle benodigde informatie al aan de fiscus via de Loonaangifte. Het punt is dat je de informatie niet 2 keer hoeft te geven, dat is tegenwoordig zelfs een bestuurlijk uitgangspunt, om de administratieve lasten terug te dringen. Met dit heerlijke argument kun je heel veel overheidsdiensten vrolijk naar elkaar verwijzen. En dat doen we ook.
Helaas is het om allerlei bureaucratische redenen verdomd moeilijk om ze als niet-EU ingezetene aan een Nederlandse maatschappij te binden. Er zijn meer Nederlandse researchinstellingen en bedrijven die daar last van hebben.....
Die researchinstellingen hebben dat, zoals al aangegeven, volkomen aan zichzelf te danken. Het probleem zijn niet de regels. Het probleem zit in de geboden arbeidsvoorwaarden.
Opnieuw een reactie van iemand die de praktijk niet kent. Je kunt als werkgever nog zulk goed personeel hebben gevonden, als je de bureaucratie niet weet op te lossen, dan heb je opeens geen personeel meer.
Als ik de hele strekking van uw bijdragen mag samenvatten, dan komt het echt over alsof u zich verzet tegen de aanwezigheid van iedereen die niet-in-nederland-geboren is en alle consquenties die daaruit voortvloeien. En dat lijkt mij echt buiten de werkelijkheid zoals die in Nederland bestaat. We hebben hier kleinere en grotere groepen mensen, die niet in Nederland zijn geboren maar ondertussen hier al jaren leven – of u dat nu leuk vindt of niet. U wijst het af, daarmee plaatst u zichzelf buiten het Nederland anno nu.