Hey ice king,
Wat ik me afvraag, is of je al eens een keer hebt geprobeert om te stoppen? Heb je ook harde bewijzen dat je chronisch depressief bent? Of is het gewoon een gok van de arts? Ben je weleens getest op je serotoninehuishouding? Dat zou een hoop verklaren.
Ikzelf slik nu 4 weken efexor 37.5 mg omdat ik 2 jaar geleden ineens paniekaanvallen kreeg nadat ik stopte met het gebruik van verschillende soorten drugs. Dit heeft een enorme inpact op je serotonine en dopamine. Vandaar dat ik dus paniek bleef houden. 2 jaar lang heb ik het zonder medicatie geprobeert, tevergeefs helaas. Praten met psychologen en heel wat andere therapievormen heb ik al geprobeert. Dat soort dingen baten gewoon niet als je depressie/paniek puur biologisch is. Bij mij is de kans dus ook groot dat mijn serotoninehuishouding permanent beschadigt is.
Vandaar dat ik nu dus efexor aan het opbouwen ben, en minimaal een jaar moet gaan slikken. Daarna word gekeken of het mogenlijk is om af te bouwen en weer zonder efexor door het leven te gaan. Ik hoop dat dit voldoende is natuurlijk. Ik zit er nou ook niet op te wachten om het me hele leven te blijven slikken. Maargoed als het nodig is dan moet het maar.
Er schijnt een onderzoek te bestaan die laat zien hoe het gesteld is met de serotonine maar ik heb me laten vertellen dat dat een peperdure test is. Vandaar dat het ook bijna nooit voorkomt dat mensen ook daadwerkelijk getest worden. Artsen geven dan liever op de gok de rest van het leven pillen mee ofzo. Of het precies echt waar is weet ik niet zeker maar ik ga dat ook zeker uitzoeken. Ik wil over een tijd gewoon zekerweten hoe het gesteld is met mijn serotonine om gewoon zekerheid te hebben. Ik heb weinig zin om maar de arts op zijn woord te geloven dat ik chronisch depressief ben en daarom maar de rest van me leven moet blijven slikken. Dit word namenlijk wel snel gezegd als het afbouwen wat moeizaam gaat. Ja je kan niet zonder, dus slik je hele leven maar door. Zo zijn ze makkelijk van je af natuurlijk.
Ik weet verder niet hoe het bij jou zit en of je ook daadwerkelijk getest bent. Ik hoor het graag. Wel mooi dat je je rijbewijs gewoon paniekloos hebt kunnen halen. Het maakt de kans op een baan ook wat groter, aangezien bij veel banen een rijbewijs geeist word. Maar het gaat nu wel gewoon goed met je? Verder geen paniek, en je functioneert wel gewoon goed? Ik heb gelukkig nog een baan en ga maandag weer beginnen. Gelukkig heb ik een ambtenarenbaantje en daar is de kans heel klein dat je ontslagen word omdat je "iets mankeert" dus dat geluk heb ik nog wel. Zekerheid is altijd goed natuurlijk.
Ik hoor het verder wel, groetjes,
james
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Efexor
Re: Efexor
hallo luitjes,
Ik lees al een tijdje op dit forum jullie reacties, en wil nu toch ook even reageren.
Ik ben een vrouw van 43 jaar en ben al 3 jaar aan de effexor xr. ik slik 300 mg per dag en ben nu aan het afbouwen op eigen beweging want er is niemand die daar over begint.
Ik ben door de effexor en drank bijna alles kwijt geweest. Ik raad de mensen aan om bij de effexor dus echt niet te drinken, je kan er vreseliijke woedeaanvallen van krijgen. De ene keer gaat het goed en dan opeens ontplof je op niks af. Ik heb dat meerdere keren gehad, terwijl ik van mijzelf dus helemaal niet zo in mekaar zit.
Ik ben dan ook gestopt met drinken en zal echt nooit meer tegelijk met mijn medicijnen drinken.
Ik ben daardoor weer bij mijn psycholoog beland.
Ik slik het al drie jaar, door een burn out ben ik bij een psychiater beland. Ik had angstaanvallen en was depressief dit alles als reactie op het overlijden van mijn broer. Mijn broer was toen ook mijn baas.
Ik moet zeggen dat de effexor mij door de angstaanvallen heeft geholpen maar na 3 jaar zo een hoge dosis heb ik er nu ook veel nadelen van. Ik had het gevoel dat ik helemaal niet meer mezelf kende en begon ook best veel te drinken gewoon voor de gezelligheid.
Ik ben inmiddels mijn baan kwijt en was bijna mijn man kwijt, die mijn grote jeugdliefde is, ik ken hem al vanaf mijn 14de en zijn altijd samen geweest. maar door de medicijnen en drank was ik dat alles bijna kwijt omdat ik geen gevoelens meer kon hebben en ik wil nu weten wie ik nog ben. Ik lees trouwens maar weinig mensen die 300 mg slikken.
Ik zit nu sinds 4 dagen op de 225 mg en voelde me de eerste dagen een beetje grieperig maar nu prima en goed. Ik ben heel emotioneel maar dat vind ik heerlijk. Ik merk ook dat ik nu pas het overlijden van mijn broer verwerk. Je gevoelens worden op een gegeven moment uitgeschakeld, en dat is het mij niet waard. Ik ben er van overtiugd dat je inderdaad in moeilijke tijden en voor angstaanvallen, effexor een prima ondersteuning is maar het is niet meer dan dat en moet je het niet zoals ik lang en veel gebruiken. Je moet het op een gegeven moment toch weer zelf kunnen doen zonder medicijnen. De kracht zit uiteindelijk in je zelf. Dus pas goed op jezelf en laat niet alles aan de medici over maar houd ook je eigen gevoel in de gaten.
groetjes parema
Ik lees al een tijdje op dit forum jullie reacties, en wil nu toch ook even reageren.
Ik ben een vrouw van 43 jaar en ben al 3 jaar aan de effexor xr. ik slik 300 mg per dag en ben nu aan het afbouwen op eigen beweging want er is niemand die daar over begint.
Ik ben door de effexor en drank bijna alles kwijt geweest. Ik raad de mensen aan om bij de effexor dus echt niet te drinken, je kan er vreseliijke woedeaanvallen van krijgen. De ene keer gaat het goed en dan opeens ontplof je op niks af. Ik heb dat meerdere keren gehad, terwijl ik van mijzelf dus helemaal niet zo in mekaar zit.
Ik ben dan ook gestopt met drinken en zal echt nooit meer tegelijk met mijn medicijnen drinken.
Ik ben daardoor weer bij mijn psycholoog beland.
Ik slik het al drie jaar, door een burn out ben ik bij een psychiater beland. Ik had angstaanvallen en was depressief dit alles als reactie op het overlijden van mijn broer. Mijn broer was toen ook mijn baas.
Ik moet zeggen dat de effexor mij door de angstaanvallen heeft geholpen maar na 3 jaar zo een hoge dosis heb ik er nu ook veel nadelen van. Ik had het gevoel dat ik helemaal niet meer mezelf kende en begon ook best veel te drinken gewoon voor de gezelligheid.
Ik ben inmiddels mijn baan kwijt en was bijna mijn man kwijt, die mijn grote jeugdliefde is, ik ken hem al vanaf mijn 14de en zijn altijd samen geweest. maar door de medicijnen en drank was ik dat alles bijna kwijt omdat ik geen gevoelens meer kon hebben en ik wil nu weten wie ik nog ben. Ik lees trouwens maar weinig mensen die 300 mg slikken.
Ik zit nu sinds 4 dagen op de 225 mg en voelde me de eerste dagen een beetje grieperig maar nu prima en goed. Ik ben heel emotioneel maar dat vind ik heerlijk. Ik merk ook dat ik nu pas het overlijden van mijn broer verwerk. Je gevoelens worden op een gegeven moment uitgeschakeld, en dat is het mij niet waard. Ik ben er van overtiugd dat je inderdaad in moeilijke tijden en voor angstaanvallen, effexor een prima ondersteuning is maar het is niet meer dan dat en moet je het niet zoals ik lang en veel gebruiken. Je moet het op een gegeven moment toch weer zelf kunnen doen zonder medicijnen. De kracht zit uiteindelijk in je zelf. Dus pas goed op jezelf en laat niet alles aan de medici over maar houd ook je eigen gevoel in de gaten.
groetjes parema
Re: Efexor
Hey parema,
300 mg is wel erg hoog, en volgens mij is dat de hoogste dosis die je maar kan gebruiken qua efexor dacht ik. Ik kan dan heel goed begrijpen dat je dan je gevoelens heel erg gaat missen. Het vlakt emoties en gevoelens wel af, en volgens mij is dat best wel erg als je ook al op 300 zit.
Ik slik welliswaar maar 37.5, en van gevoelsafvlakking heb ik nog niet echt last. Heb je weleens in die 3 jaar tijd geprobeert om met een lagere dosis te leven? Je zou ook als je echt niet zonder kan, eens een lage dosering proberen. Dan heb je toch nog iets ondersteuning voor mocht het echt niet gaan.
Maar verder lijkt het me wel een erge opluchting als je echt verdoofd was en dan nu weer wat gevoel krijgt. Het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat je als robot door het leven gaat. Verder hoop ik voor je dat het afbouwen goed gaat, en doe dit alsjeblieft echt zo langzaam mogenlijk. Als je dit te snel doet schijn je er behoorlijk ziek van te kunnen worden.
Succes
300 mg is wel erg hoog, en volgens mij is dat de hoogste dosis die je maar kan gebruiken qua efexor dacht ik. Ik kan dan heel goed begrijpen dat je dan je gevoelens heel erg gaat missen. Het vlakt emoties en gevoelens wel af, en volgens mij is dat best wel erg als je ook al op 300 zit.
Ik slik welliswaar maar 37.5, en van gevoelsafvlakking heb ik nog niet echt last. Heb je weleens in die 3 jaar tijd geprobeert om met een lagere dosis te leven? Je zou ook als je echt niet zonder kan, eens een lage dosering proberen. Dan heb je toch nog iets ondersteuning voor mocht het echt niet gaan.
Maar verder lijkt het me wel een erge opluchting als je echt verdoofd was en dan nu weer wat gevoel krijgt. Het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat je als robot door het leven gaat. Verder hoop ik voor je dat het afbouwen goed gaat, en doe dit alsjeblieft echt zo langzaam mogenlijk. Als je dit te snel doet schijn je er behoorlijk ziek van te kunnen worden.
Succes
Re: Efexor
Hoi,
Ik vind 300 ook wel aan de hoge kant, inderdaad adviseer ik je om echt langzaam af te bouwen, je voelt zelf het beste wat je aankan. Hopelijk kunnen er nog mensen reageren op mijn onderstaand stuk van 12 sept. Ik zit nu op 5.5 week 37,5 en wacht rustig af op de omslag dat ik me echt beter ga voelen.
gr.
Ik vind 300 ook wel aan de hoge kant, inderdaad adviseer ik je om echt langzaam af te bouwen, je voelt zelf het beste wat je aankan. Hopelijk kunnen er nog mensen reageren op mijn onderstaand stuk van 12 sept. Ik zit nu op 5.5 week 37,5 en wacht rustig af op de omslag dat ik me echt beter ga voelen.
gr.
Re: Efexor
Hey svg,
Je zegt dat je op 5.5 week zit van 37.5 mg en wacht tot je je echt super gaat voelen. Ik ken dat wel want ik zit nu op bijna 5 weken van ook 37.5. Ik Heb bijna geen last meer van bijwerkingen en ik voel me ook een stuk rustiger. Alleen ik heb soms een heel wazig gevoel nog, net alsof ik er niet ben...ik weet niet hoe ik het moet uitleggen.
Maar moet je niet als je op 6 weken zit terugkomen bij je arts? Ik moet namenlijk als ik op 6 weken zit terugkomen bij mijn arts. Als je op 6 weken zit dan moet je bepalen of het werkt. Werkt het goed maar voel je je toch nog niet helemaal top, dan krijg je een verhoging. En zo kijk je dan na 2 weken hoe je je weer voelt en dan kan je weer kiezen om te verhogen. Als je je op 6 weken nog beroerd voelt en weinig baat bij het middel hebt dan kan je volgens mij net zo goed op een ander overstappen want dan heeft verdere behandeling van het medicijn geen nut. Zo is mij dat verteld en zo staat het ook in de bijsluiter.
Dus ik zou zeggen ga even op 6 weken langs bij je arts en kijk of je kan verhogen naar 75 mg. Het is gewoon een beetje twisten waar je je het lekkerst bij voelt.
succes
Je zegt dat je op 5.5 week zit van 37.5 mg en wacht tot je je echt super gaat voelen. Ik ken dat wel want ik zit nu op bijna 5 weken van ook 37.5. Ik Heb bijna geen last meer van bijwerkingen en ik voel me ook een stuk rustiger. Alleen ik heb soms een heel wazig gevoel nog, net alsof ik er niet ben...ik weet niet hoe ik het moet uitleggen.
Maar moet je niet als je op 6 weken zit terugkomen bij je arts? Ik moet namenlijk als ik op 6 weken zit terugkomen bij mijn arts. Als je op 6 weken zit dan moet je bepalen of het werkt. Werkt het goed maar voel je je toch nog niet helemaal top, dan krijg je een verhoging. En zo kijk je dan na 2 weken hoe je je weer voelt en dan kan je weer kiezen om te verhogen. Als je je op 6 weken nog beroerd voelt en weinig baat bij het middel hebt dan kan je volgens mij net zo goed op een ander overstappen want dan heeft verdere behandeling van het medicijn geen nut. Zo is mij dat verteld en zo staat het ook in de bijsluiter.
Dus ik zou zeggen ga even op 6 weken langs bij je arts en kijk of je kan verhogen naar 75 mg. Het is gewoon een beetje twisten waar je je het lekkerst bij voelt.
succes
Re: Efexor
Hey James,
Ik heb hetzelfde als jij dat afwezige gevoel alsof je in een roes zit dat heb ik ook wel ja. Komt waarschijnlijk omdat je onbewust veel piekert en dat je daar moe van in je hoofd wordt. Ik ben niet verdrietig of angstig meer maar zou wel weer helemaal helder in mijn hoofd willen zijn. Dat is nog wat ik wil bereiken. Volgende week ga ik weer naar de dokter om e.e.a te bespreken.
gr.
Ik heb hetzelfde als jij dat afwezige gevoel alsof je in een roes zit dat heb ik ook wel ja. Komt waarschijnlijk omdat je onbewust veel piekert en dat je daar moe van in je hoofd wordt. Ik ben niet verdrietig of angstig meer maar zou wel weer helemaal helder in mijn hoofd willen zijn. Dat is nog wat ik wil bereiken. Volgende week ga ik weer naar de dokter om e.e.a te bespreken.
gr.
Re: Efexor
Hoi allemaal,
Ik gebruik Efexor xr nu 8 weken waarvan 4 weken 150 mg. Maar ik kan ook nog niet zeggen dat ik me super voel. Moe, niet meer zo somber, niet meer angstig, maar gewoon oppervlakkig. Het lijkt wel of ik niet meer zo kan genieten. Komt dit nog...gaat het medicijn door met werken. Of blijft het zo, moet de psychologie nu zijn werk gaan doen. Soms vind ik het nog allemaal verwarrend. Ik doe gewoon mijn dagelijkse dingen, maar soms heb ik het gevoel alsof ik ze op de automatische piloot doe. Wie herkent dit. Komt wel overeen met al jullie verhalen over wazigheid. Net of je er niet bij kan. Groetjes, jrs66
Ik gebruik Efexor xr nu 8 weken waarvan 4 weken 150 mg. Maar ik kan ook nog niet zeggen dat ik me super voel. Moe, niet meer zo somber, niet meer angstig, maar gewoon oppervlakkig. Het lijkt wel of ik niet meer zo kan genieten. Komt dit nog...gaat het medicijn door met werken. Of blijft het zo, moet de psychologie nu zijn werk gaan doen. Soms vind ik het nog allemaal verwarrend. Ik doe gewoon mijn dagelijkse dingen, maar soms heb ik het gevoel alsof ik ze op de automatische piloot doe. Wie herkent dit. Komt wel overeen met al jullie verhalen over wazigheid. Net of je er niet bij kan. Groetjes, jrs66
Re: Efexor
Hallo iedereen
Dag 11 inmiddels, Efexor XR 75. Gisteren gesprek met psych. verpleegkundige. Opvallend is dat zij zich weinig bewust leek te zijn van de bijwerkingen van het medicijn en zondermeer de arts adviseert te verhogen naar 150. Daar ga ik vooralsnog niet mee akkoord denk ik. Eerst maar eens vier weekjes op 75, dan verder zien.
James schrijft over de noodzaak van een juiste diagnostiek alvorens te beginnen aan efexor of een andere SRRI. Een (liefst aantoonbaar) tekort aan serotonine zou aan de orde moeten zijn. Dit lijkt me echter een wel erg wetenschappelijke benadering en tegelijkertijd een versmalling. Het menselijke gedachten- en gevoelsleven zijn daarvoor te ingewikkeld en hebben wellicht dimensies die voor de wetenschap niet toegankelijk zijn. We zijn dus voor een groot deel aangewezen op een soort trial-and-error benadering: bij klacht X heeft stastistisch Y % van de patienten baat bij medicijn Z.
Voor zover ik weet (James, je corrigeert me wel he?) hebben ongeveer 60% van mensen met depressies/chronische angsten en spanningen baat bij efexor. Ik hoop bij deze 60% te zitten, we zullen het spoedig weten.
Blij dat het bijna weekend is. Het was een pittig weekje. Een collega van me zei gisteren dat ik er erg slecht en vermoeid uitzag. Ze heeft natuurlijk gelijk en het was goed bedoeld. Maar ook erg confronterend en ik was er behoorlijk down van. Afgelopen nacht twee maal temazepam genomen. Nu wel weer redelijk lekker aan het werk. Ik probeer mijn gedachten te richten op leuke dingen: natuur, sport, vakantie......
Dag 11 inmiddels, Efexor XR 75. Gisteren gesprek met psych. verpleegkundige. Opvallend is dat zij zich weinig bewust leek te zijn van de bijwerkingen van het medicijn en zondermeer de arts adviseert te verhogen naar 150. Daar ga ik vooralsnog niet mee akkoord denk ik. Eerst maar eens vier weekjes op 75, dan verder zien.
James schrijft over de noodzaak van een juiste diagnostiek alvorens te beginnen aan efexor of een andere SRRI. Een (liefst aantoonbaar) tekort aan serotonine zou aan de orde moeten zijn. Dit lijkt me echter een wel erg wetenschappelijke benadering en tegelijkertijd een versmalling. Het menselijke gedachten- en gevoelsleven zijn daarvoor te ingewikkeld en hebben wellicht dimensies die voor de wetenschap niet toegankelijk zijn. We zijn dus voor een groot deel aangewezen op een soort trial-and-error benadering: bij klacht X heeft stastistisch Y % van de patienten baat bij medicijn Z.
Voor zover ik weet (James, je corrigeert me wel he?) hebben ongeveer 60% van mensen met depressies/chronische angsten en spanningen baat bij efexor. Ik hoop bij deze 60% te zitten, we zullen het spoedig weten.
Blij dat het bijna weekend is. Het was een pittig weekje. Een collega van me zei gisteren dat ik er erg slecht en vermoeid uitzag. Ze heeft natuurlijk gelijk en het was goed bedoeld. Maar ook erg confronterend en ik was er behoorlijk down van. Afgelopen nacht twee maal temazepam genomen. Nu wel weer redelijk lekker aan het werk. Ik probeer mijn gedachten te richten op leuke dingen: natuur, sport, vakantie......
Re: Efexor
Hey charisma,
Je hebt ook eigenlijk wel gelijk natuurlijk. Onze gemoedstoestand heeft niet alleen maar met bepaalde stofjes te maken, ook al heeft het wel een grote invloed. Ook heeft onze gedachte een grote vinger in de pap, en dan vooral onze negatieve denkwijze die we vaak ontwikkelen door bepaalde gebeurtenissen enz.
Ook zoals ik al zei is het in het begin als je begint met medicatie vaak een zoektocht welk medicijn het beste bij je past. En dat van die 60 % klopt ook, het staat zelfs in de bijsluiter als ik het goed heb. Het is natuurlijk te hopen dat je gelijk met het eerste medicijn geluk hebt en bij die 60% zit. En anders word het op naar de volgende.
Ikzelf zit een beetje in een 2strijd hier. Ik slik nu bijna 5 weken efexor 37.5 omdat ik dus depressief ben en dus ook met paniekaanvallen rondloop. Ik deed voordat ik ging slikken nog wel gewoon me dingen, ik werkte fulltime, ging bij wat vrienden op bezoek of gewoon ff de stad in om wat te kopen. Dit alles deed ik wel onder enorme spanning en ook bleven die aanvallen de kop opsteken. Maar ik hield wel voet bij stuk. Ook al leefde ik wel een beetje beperkt door me stoornis. Echt hetzelfde leven als een ander persoon van 21 was het niet. Erg drukke ruimtes vermijdde ik, en ik was ook bijna nooit buiten mijn woonplaats te vinden. Maar ik bleef wel dingen doen.
Nu ik die efexor begon te slikken kreeg ik echt last van de bijwerkingen zoals misselijk en een wazig gevoel. ook de angsten waren 10 keer erger dan normaal. Nu ben ik wel op zo'n punt dat de angst aardig gedempt is, dat gelukkig weer wel. Maar nu hang ik een beetje binnen omdat ik zo weinig kan doen door de hevig aanwezige wazigheid. Alles draait en ik ben er wel....maar ook weer niet. Heel erg afwezig dus. In het verkeer deelnemen is levens gevaarlijk en het openbaar vervoer ben ik dan weer net iets te angstig voor. Dus alles bij elkaar op geteld heb ik nu wel aardig wat nadelen eraan, want me social life is waardeloos, werken lukt door die wazigheid ook niet want mijn werk bestaat tenslotte alleen maar uit voertuigen besturen en gevaarlijke apparaten wat absoluut geen goed idee is. Ergens op de fietts of met de auto naartoe lukt niet. Dus ik ben eigenlijk veel meer beperkt dan voordat ik begon met slikken. Dus jullie snappen wel in wat voor strijd ik nu zit.
Je hoort vaak van die verhalen dat mensen weer helemaal opbloeien en overal zin in krijgen.......nou het is een beetje het tegenovergestelde vrees ik. Ik zit nu op bijna 5 weken en ik weet ook niet precies of ik nu al kan oordelen of het het juiste middel is voor me, maar echt veel verbetering zit er niet in ofzo. Ja de hevige angstaanvallen blijven weg of zijn minder hevig....dat is dan het enige eraan. maar die randverschijnsellen beperken me echt maximaal zeg. Ik zit gewoon zwaar te balen nu thuis en weet niet meer wat ik moet doen. Misschien is dit toch een te heftig middel voor me? Misschien is iets milders zoals citalopram of zoloft wat geschikter? dat zijn dingen die ik me steeds afvraag en toch maandag maar eens aan me arts ga vragen.
Gaat dat hele wazige afwezige gevoel wel weg? Het is zo'n beetje de enige bijwerking nog, maar het beperkt me in heel me doen en laten. Ik hoop op nog wat nuttige tips in elk geval. ik wens jullie nog een prettig weekend en succes.
groetjes
Je hebt ook eigenlijk wel gelijk natuurlijk. Onze gemoedstoestand heeft niet alleen maar met bepaalde stofjes te maken, ook al heeft het wel een grote invloed. Ook heeft onze gedachte een grote vinger in de pap, en dan vooral onze negatieve denkwijze die we vaak ontwikkelen door bepaalde gebeurtenissen enz.
Ook zoals ik al zei is het in het begin als je begint met medicatie vaak een zoektocht welk medicijn het beste bij je past. En dat van die 60 % klopt ook, het staat zelfs in de bijsluiter als ik het goed heb. Het is natuurlijk te hopen dat je gelijk met het eerste medicijn geluk hebt en bij die 60% zit. En anders word het op naar de volgende.
Ikzelf zit een beetje in een 2strijd hier. Ik slik nu bijna 5 weken efexor 37.5 omdat ik dus depressief ben en dus ook met paniekaanvallen rondloop. Ik deed voordat ik ging slikken nog wel gewoon me dingen, ik werkte fulltime, ging bij wat vrienden op bezoek of gewoon ff de stad in om wat te kopen. Dit alles deed ik wel onder enorme spanning en ook bleven die aanvallen de kop opsteken. Maar ik hield wel voet bij stuk. Ook al leefde ik wel een beetje beperkt door me stoornis. Echt hetzelfde leven als een ander persoon van 21 was het niet. Erg drukke ruimtes vermijdde ik, en ik was ook bijna nooit buiten mijn woonplaats te vinden. Maar ik bleef wel dingen doen.
Nu ik die efexor begon te slikken kreeg ik echt last van de bijwerkingen zoals misselijk en een wazig gevoel. ook de angsten waren 10 keer erger dan normaal. Nu ben ik wel op zo'n punt dat de angst aardig gedempt is, dat gelukkig weer wel. Maar nu hang ik een beetje binnen omdat ik zo weinig kan doen door de hevig aanwezige wazigheid. Alles draait en ik ben er wel....maar ook weer niet. Heel erg afwezig dus. In het verkeer deelnemen is levens gevaarlijk en het openbaar vervoer ben ik dan weer net iets te angstig voor. Dus alles bij elkaar op geteld heb ik nu wel aardig wat nadelen eraan, want me social life is waardeloos, werken lukt door die wazigheid ook niet want mijn werk bestaat tenslotte alleen maar uit voertuigen besturen en gevaarlijke apparaten wat absoluut geen goed idee is. Ergens op de fietts of met de auto naartoe lukt niet. Dus ik ben eigenlijk veel meer beperkt dan voordat ik begon met slikken. Dus jullie snappen wel in wat voor strijd ik nu zit.
Je hoort vaak van die verhalen dat mensen weer helemaal opbloeien en overal zin in krijgen.......nou het is een beetje het tegenovergestelde vrees ik. Ik zit nu op bijna 5 weken en ik weet ook niet precies of ik nu al kan oordelen of het het juiste middel is voor me, maar echt veel verbetering zit er niet in ofzo. Ja de hevige angstaanvallen blijven weg of zijn minder hevig....dat is dan het enige eraan. maar die randverschijnsellen beperken me echt maximaal zeg. Ik zit gewoon zwaar te balen nu thuis en weet niet meer wat ik moet doen. Misschien is dit toch een te heftig middel voor me? Misschien is iets milders zoals citalopram of zoloft wat geschikter? dat zijn dingen die ik me steeds afvraag en toch maandag maar eens aan me arts ga vragen.
Gaat dat hele wazige afwezige gevoel wel weg? Het is zo'n beetje de enige bijwerking nog, maar het beperkt me in heel me doen en laten. Ik hoop op nog wat nuttige tips in elk geval. ik wens jullie nog een prettig weekend en succes.
groetjes
Re: Efexor
Hey James,
Ik snap je gevoel ik zit nu aan bijna 6 weken 37,5 en ervaar ook de afwezigheid maar wel minder angst. Ben zo dromerig en mijn vriendin zegt ook ook vaak dat ik er niet bij ben of niet op let. Ik vind dat ook echt zo vervelend lijkt wel of ik stoned ben. Ben echt blij dat angst bijna weg is maar ervaar ook nog niet een super gevoel dat ik lekker in mijn vel zit. Heb toch nog wel onrust/spanning in mijn hoofd en ook last van katerig gevoel in de ochtend vooral als ik uitslaap. Ik adviseer je om door te gaan mijn huisarts zei dat verandering van stemming pas na 8 weken merkbaar is vooral met de lage dosis van 37,5 die wij slikken. Als je je dan nog niet beter voelt kun je in overleg de dosis laten verhogen, maar doe alles geleidelijk en stop of verhoog niet zomaar ineens. Houd nog vol en geef het de tijd.
Ik snap je gevoel ik zit nu aan bijna 6 weken 37,5 en ervaar ook de afwezigheid maar wel minder angst. Ben zo dromerig en mijn vriendin zegt ook ook vaak dat ik er niet bij ben of niet op let. Ik vind dat ook echt zo vervelend lijkt wel of ik stoned ben. Ben echt blij dat angst bijna weg is maar ervaar ook nog niet een super gevoel dat ik lekker in mijn vel zit. Heb toch nog wel onrust/spanning in mijn hoofd en ook last van katerig gevoel in de ochtend vooral als ik uitslaap. Ik adviseer je om door te gaan mijn huisarts zei dat verandering van stemming pas na 8 weken merkbaar is vooral met de lage dosis van 37,5 die wij slikken. Als je je dan nog niet beter voelt kun je in overleg de dosis laten verhogen, maar doe alles geleidelijk en stop of verhoog niet zomaar ineens. Houd nog vol en geef het de tijd.
Re: Efexor
Hoi luitjes,
Zo koppig als ik ben heb ik vanmorgen een weekendarts gebelt. Als ik ergens mee zit moet het ook gelijk gebeuren haha
Maargoed ik heb de man mijn hele verhaal uitgelegd dat mijn angsten wel wat minder zijn en de spanningen maar ik voel me zo in een roes zitten enzo. Dus ik vroeg maar meteen van gaat dat afwezige gevoel nog weg. Waarop hij antwoorden dat het juist de bedoeling van het medicijn is om van alle emoties de pieken eraf te halen zegmaar. Dat gebeurd bij je angst, maar dus ook bij je blijdschap. Je voelt je gewoon heel oppervlakkig wat ik ook iemand heb zien schrijven een paar berichten terug geloof ik. Maar uiteindelijk hoe langer je het slikt hoe beter je eraan went en dan moet het steeds beter gaan. De tijd dat het pas echt begint te werken is GEMIDDELD 6 weken. Dus er zijn er genoeg die ook op 8 weken zitten inderdaad. De arts zei ook dat omdat ik op bijna 5 weken nog niet voldoende kan gaan oordelen. Dus ik hou het gewoon nog wel vol En svg dat is idd ook wel zo. We slikken tenslotte "maar" 37.5 en dat heeft misschien wat meer tijd nodig.
Maargoed we komen er allemaal wel hoor
Zo koppig als ik ben heb ik vanmorgen een weekendarts gebelt. Als ik ergens mee zit moet het ook gelijk gebeuren haha
Maargoed ik heb de man mijn hele verhaal uitgelegd dat mijn angsten wel wat minder zijn en de spanningen maar ik voel me zo in een roes zitten enzo. Dus ik vroeg maar meteen van gaat dat afwezige gevoel nog weg. Waarop hij antwoorden dat het juist de bedoeling van het medicijn is om van alle emoties de pieken eraf te halen zegmaar. Dat gebeurd bij je angst, maar dus ook bij je blijdschap. Je voelt je gewoon heel oppervlakkig wat ik ook iemand heb zien schrijven een paar berichten terug geloof ik. Maar uiteindelijk hoe langer je het slikt hoe beter je eraan went en dan moet het steeds beter gaan. De tijd dat het pas echt begint te werken is GEMIDDELD 6 weken. Dus er zijn er genoeg die ook op 8 weken zitten inderdaad. De arts zei ook dat omdat ik op bijna 5 weken nog niet voldoende kan gaan oordelen. Dus ik hou het gewoon nog wel vol
En svg dat is idd ook wel zo. We slikken tenslotte "maar" 37.5 en dat heeft misschien wat meer tijd nodig.Maargoed we komen er allemaal wel hoor
Re: Efexor
James, hartstikke bedankt voor je berichtje.
Hier heb ik echt wat aan. Ik, na 9 weken slikken, kan ook nog niet zeggen dat ik me super voel, maar ik kan wel functioneren. Volop genieten is er niet echt bij, maar ik zie wel dat mijn kinderen lol hebben enzo. Ben nog wel bang om alleen te zijn, maar ik doe het wel. Bang nog steeds dat ik de controle over mezelf verlies. Dus jij hebt aan je arts gevraagd wanneer het gaat werken en het blijft dus inderdaad doorwerken. Je lichaam gaat zich er dus meer op instellen en eraan wennen en je wordt steeds beter. Begrijp ik dit goed? Dit geeft me een goed gevoel. Dat oppervlakkige is best ***** maar alles beter als dat hele zwaarmoedige. Verder krijg ik ook weer zin in dingen en kijk ik ook wel weer naar dingen uit. Als je nog meer van dit soort tips en weetjes hebt, graag! Ik ben in afwachting van mijn psychotherapeutische hulp verder, maar heb binnenkort weer een afspraak met de psychiater. Bedankt
jrs66
Hier heb ik echt wat aan. Ik, na 9 weken slikken, kan ook nog niet zeggen dat ik me super voel, maar ik kan wel functioneren. Volop genieten is er niet echt bij, maar ik zie wel dat mijn kinderen lol hebben enzo. Ben nog wel bang om alleen te zijn, maar ik doe het wel. Bang nog steeds dat ik de controle over mezelf verlies. Dus jij hebt aan je arts gevraagd wanneer het gaat werken en het blijft dus inderdaad doorwerken. Je lichaam gaat zich er dus meer op instellen en eraan wennen en je wordt steeds beter. Begrijp ik dit goed? Dit geeft me een goed gevoel. Dat oppervlakkige is best ***** maar alles beter als dat hele zwaarmoedige. Verder krijg ik ook weer zin in dingen en kijk ik ook wel weer naar dingen uit. Als je nog meer van dit soort tips en weetjes hebt, graag! Ik ben in afwachting van mijn psychotherapeutische hulp verder, maar heb binnenkort weer een afspraak met de psychiater. Bedankt
jrs66Re: Efexor
Hey jrs en de rest,
Het is inderdaad zo dat je na verloop van tijd je er steeds beter onder gaat voelen. De angstdempende werking treed al veel sneller in dan de stemmingsverbeterende werking. De echte paniek zou al na een paar weekjes minder moeten worden. Daarna is het de bedoeling dat als je nog wel angstig bent, dat je dan verhoging van dosis krijgt. De stemmingsverbeterende werking treed vaak pas veel later op. De arts die ik heb gesproken zei dat dat zeker wel 8 weken kan duren. Het gemiddelde is 6 weken dus veel mensen zitten daaronder en ook veel zullen daar een paar weken boven zitten.
Dat afgevlakte zal altijd in zekere zin wel blijven, al leer je er wel na mate de tijd verstrijkt er beter mee om te gaan. Je went er gewoon zegmaar aan. In mijn geval is het gewoon heel erg wennen dat ik ineens rustig blijf in bepaalde situaties, waarin ik 2 jaar lang in totale paniek uitbarste. Dit is allemaal heel erg vreemd natuurlijk. Ook vroeg ik aan de arts hoe het dan kan dat je stemming verbeterd en je meer kan genieten als het toch aan de andere kant je emoties afvlakt. Daarop zei hij heel eerlijk dat hij me er geen antwoord op kon geven omdat hij het nog nooit gebruikt heeft. Gelukkig is de man eerlijk tegen me en heb ik hem bedankt. Het was overigens een weekendarts die ik gebelt hebt.
Ook heb ik zo'n gedachte erbij van het maakt me verder niet heel veel uit dat ik wat oppervlakkiger ben. Alles beter dan hoe ik hiervoor was. Die eeuwige negatieve strijd in me hoofd werd ik ook wel erg zat
Ik kan nu gewoon nog lachen enzo dus ik vind het wel best. Ik merk dat ik steeds vaker een goeie dag er tussen heb, en natuurlijk gaat het allemaal erg langzaam maar ik had ook niet anders verwacht. Dit is ook vaak geen probleem die er binne 1 dag was.
Het is inderdaad zo dat je na verloop van tijd je er steeds beter onder gaat voelen. De angstdempende werking treed al veel sneller in dan de stemmingsverbeterende werking. De echte paniek zou al na een paar weekjes minder moeten worden. Daarna is het de bedoeling dat als je nog wel angstig bent, dat je dan verhoging van dosis krijgt. De stemmingsverbeterende werking treed vaak pas veel later op. De arts die ik heb gesproken zei dat dat zeker wel 8 weken kan duren. Het gemiddelde is 6 weken dus veel mensen zitten daaronder en ook veel zullen daar een paar weken boven zitten.
Dat afgevlakte zal altijd in zekere zin wel blijven, al leer je er wel na mate de tijd verstrijkt er beter mee om te gaan. Je went er gewoon zegmaar aan. In mijn geval is het gewoon heel erg wennen dat ik ineens rustig blijf in bepaalde situaties, waarin ik 2 jaar lang in totale paniek uitbarste. Dit is allemaal heel erg vreemd natuurlijk. Ook vroeg ik aan de arts hoe het dan kan dat je stemming verbeterd en je meer kan genieten als het toch aan de andere kant je emoties afvlakt. Daarop zei hij heel eerlijk dat hij me er geen antwoord op kon geven omdat hij het nog nooit gebruikt heeft. Gelukkig is de man eerlijk tegen me en heb ik hem bedankt. Het was overigens een weekendarts die ik gebelt hebt.
Ook heb ik zo'n gedachte erbij van het maakt me verder niet heel veel uit dat ik wat oppervlakkiger ben. Alles beter dan hoe ik hiervoor was. Die eeuwige negatieve strijd in me hoofd werd ik ook wel erg zat
Ik kan nu gewoon nog lachen enzo dus ik vind het wel best. Ik merk dat ik steeds vaker een goeie dag er tussen heb, en natuurlijk gaat het allemaal erg langzaam maar ik had ook niet anders verwacht. Dit is ook vaak geen probleem die er binne 1 dag was.
Re: Efexor
Hoi James en anderen,
Inderdaad is de eerste stap voor velen al een grote namelijk het verdwijnen of verminderen van de angst en de rust die je krijgt. Ik merk het bijvoorbeeld dat ik nu veel minder ruzie met mijn vriendin heb en als ik soms ruzie heb is het minder heftig en loopt het niet meer zo uit de hand. Vanaf morgen ga ik weer werken na 3 weken vakantie en ga dan weer terug mijn vaste patroon hetgeen goed is!! Dat kan ik dan ook anderen adviseren om regelmaat te houden m.b.t naar bed gaan, uit bed gaan, sporten, eten. Dat is echt goed voor je lichaam en geest. Je lichaam raakt hierdoor beter in balans. Ik merk daar heel veel goeds van. Morgen ga ik week 7 in en ben van plan om door te gaan met 37,5 gram. Hopelijk gaat op de den duur het wazige/katerige gevoel ook weg al merk ik hier bijna niets van als ik werk of afleiding heb. Ik heb het meeste last van het oppervlakkige gevoel als ik vrij ben en geen afleiding heb, dat geeft je geest ook weer de ruimte om te gaan (negatief) denken. Een andere goede tip is de "stop methode" dit houdt in dat als je merkt dat je negatieve gedachte krijgt hardop STOP te zeggen en jezelf bewust te worden van het gevoel. Succes en we houden elkaarop de hoogte.
gr.
Inderdaad is de eerste stap voor velen al een grote namelijk het verdwijnen of verminderen van de angst en de rust die je krijgt. Ik merk het bijvoorbeeld dat ik nu veel minder ruzie met mijn vriendin heb en als ik soms ruzie heb is het minder heftig en loopt het niet meer zo uit de hand. Vanaf morgen ga ik weer werken na 3 weken vakantie en ga dan weer terug mijn vaste patroon hetgeen goed is!! Dat kan ik dan ook anderen adviseren om regelmaat te houden m.b.t naar bed gaan, uit bed gaan, sporten, eten. Dat is echt goed voor je lichaam en geest. Je lichaam raakt hierdoor beter in balans. Ik merk daar heel veel goeds van. Morgen ga ik week 7 in en ben van plan om door te gaan met 37,5 gram. Hopelijk gaat op de den duur het wazige/katerige gevoel ook weg al merk ik hier bijna niets van als ik werk of afleiding heb. Ik heb het meeste last van het oppervlakkige gevoel als ik vrij ben en geen afleiding heb, dat geeft je geest ook weer de ruimte om te gaan (negatief) denken. Een andere goede tip is de "stop methode" dit houdt in dat als je merkt dat je negatieve gedachte krijgt hardop STOP te zeggen en jezelf bewust te worden van het gevoel. Succes en we houden elkaarop de hoogte.
gr.
Re: Efexor
Hoi allemaal,
Ik vind het knap dat jullie (James-SvG) reageren op zo´n lichte hoeveelheid Efexor 37,5 gr. Waren jullie angsten dan niet zo hevig, hadden jullie geen nare gedachten. Ik ben door mijn psychiater van 75 gr. naar 150 gr. gezet omdat mijn angsten zo hevig waren en mijn depressie zo diep zat. Tuurlijk is dat bij iedereen anders, maar houden zo want hoe minder hoe beter. De STOP-therapie heb ik al meer gehoord. Het schijnt echt te werken! Hardop zeggen, STOP of GA WEG! OK, we gaan eraan werken. Bedankt voor de tips. Groetjes, jrs
Ik vind het knap dat jullie (James-SvG) reageren op zo´n lichte hoeveelheid Efexor 37,5 gr. Waren jullie angsten dan niet zo hevig, hadden jullie geen nare gedachten. Ik ben door mijn psychiater van 75 gr. naar 150 gr. gezet omdat mijn angsten zo hevig waren en mijn depressie zo diep zat. Tuurlijk is dat bij iedereen anders, maar houden zo want hoe minder hoe beter. De STOP-therapie heb ik al meer gehoord. Het schijnt echt te werken! Hardop zeggen, STOP of GA WEG! OK, we gaan eraan werken. Bedankt voor de tips. Groetjes, jrs
Re: Efexor
Hey svg, jrs
Juist svg daar heb je een hele goeie. Dat wazige gevoel merk je bijna niet eens op als je bezig bent ofzo. Daar heb je helemaal gelijk in. Je merkt het alleen maar als je niks om handen hebt. Ik denk wel dat 37.5 zn werk goed doet, maar ik heb nog niet echt de situaties opgezocht waar ik normaal echt supererg in paniek zou raken. Door de bijwerkingen in het begin was ik nog niet in staat om te werken of echt weg te gaan. Woensdag begin ik met halve dagen werken en dan is het aftasten hoe erg de paniek er nog is. Volgende maandag zit ik op 6 weken en dan kijk ik samen met mijn arts of verhoging nodig is. Het is dus helemaal nog niet zeker of ik op 37,5 blijf. Ik denk het eerlijk gezegd niet. Al merk ik wel dat ik een stuk rustiger ben en probleempjes en boosheid enzo ook heel erg snel van me af kan zetten. terwijl ik er voorheen echt de hele dag over bleef malen en dergelijke. Het is ook niet zo dat ik me altijd al relxt voel eronder. Het komt wel steeds vaker voor dat ik een goeie dag heb.
Ik wacht nog even af dus
Juist svg daar heb je een hele goeie. Dat wazige gevoel merk je bijna niet eens op als je bezig bent ofzo. Daar heb je helemaal gelijk in. Je merkt het alleen maar als je niks om handen hebt. Ik denk wel dat 37.5 zn werk goed doet, maar ik heb nog niet echt de situaties opgezocht waar ik normaal echt supererg in paniek zou raken. Door de bijwerkingen in het begin was ik nog niet in staat om te werken of echt weg te gaan. Woensdag begin ik met halve dagen werken en dan is het aftasten hoe erg de paniek er nog is. Volgende maandag zit ik op 6 weken en dan kijk ik samen met mijn arts of verhoging nodig is. Het is dus helemaal nog niet zeker of ik op 37,5 blijf. Ik denk het eerlijk gezegd niet. Al merk ik wel dat ik een stuk rustiger ben en probleempjes en boosheid enzo ook heel erg snel van me af kan zetten. terwijl ik er voorheen echt de hele dag over bleef malen en dergelijke. Het is ook niet zo dat ik me altijd al relxt voel eronder. Het komt wel steeds vaker voor dat ik een goeie dag heb.
Ik wacht nog even af dus
Re: Efexor
Hoi mensen,
Ik kom net bij de huisarts vandaan en ik mag morgenochtend met voorrang en spoed bij de ggz haaglanden komen. Ik slik nu 5 weken efexor 37.5 en de angsten zijn opzich wel minder maar voor de rest heeft het nog weinig goeds gebracht. Voordat ik ging slikken deed ik nog wel dingen en werkte ik gewoon nog. Maar nu ik efexor slik ben ik al 5 weken lang uit me plaat. ik kreeg ze van mijn huisarts waar ik dus net ook vandaan kwam. Ik vertelde dat mijn angsten wel iets minder zijn, maar voor de rest ben ik zo duizelig als het maar kan, ik loop overal tegenaan in huis en de binnenkant van mijn mond is helemaal kapot van het bijten.
Werken en ergens heen op de fiets ofzo is gewoon niet mogenlijk door de duizeligheid en desorientatie. Mijn werk bestaat toevallig alleen maar uit deelnemen in het verkeer en gevaarlijke apparaten bedienen. Ik ondervind nu dus meer nadelen dan voordelen van het middel. Ik zit een beetje aan huis gekluisterd en mijn gedachtes zijn ook zeer negatief. Nadat mn huisarts me aan heeft gehoord heeft zij gelijk contact opgenomen met de ggz waardoor ik morgenochtend gelijk geholpen word. Me huisarts gaf ook eerlijk toe dat huisartsen helemaal niet gespecialiseerd zijn in dit soort medicatie en ze heeft liever dat een psychiater bij de ggz mij morgen even spreekt.
Haar werd in ieder geval al aan de telefoon verteld dat die klachten die ik nu nog na 5 weken had eigenlijk niet horen en waarschijnlijk moet ik morgen staken met efexor. Ik heb denk de pech dat het eerste middel al niet geschikt voor me is. Ikzelf denk eigenlijk dat het misschien ook te maken heeft dat efexor als enigste AD ook op de nodrenaline en dopamine werkt. Dat verklaar het misschien dat ik al 5 weken een flinke xtc trip heb. Maargoed de angsten zijn minder....maar de rest is vrijwel ***. Maargoed........60% reageert goed op een merk antidepressiva he....ik wist het van te voren dus ik zal het medicijn niet gelijk vervloeken zoals sommige wel doen. Ik ben me zeer bewust van die dingen.
Ik kijk morgen even aan met dat gesprek met die psychiater en zal wel laten weten hoe het gegaan is. Mn huisarts zei dat het misschien weleens zoloft kon gaan worden of citalopram die wat milder zijn. Maargoed dat zal ook wel per persoon verschillen. Seroxat mag ik in elk geval niet omdat die nog heftiger schijnt te zijn.
groetjes
Ik kom net bij de huisarts vandaan en ik mag morgenochtend met voorrang en spoed bij de ggz haaglanden komen. Ik slik nu 5 weken efexor 37.5 en de angsten zijn opzich wel minder maar voor de rest heeft het nog weinig goeds gebracht. Voordat ik ging slikken deed ik nog wel dingen en werkte ik gewoon nog. Maar nu ik efexor slik ben ik al 5 weken lang uit me plaat. ik kreeg ze van mijn huisarts waar ik dus net ook vandaan kwam. Ik vertelde dat mijn angsten wel iets minder zijn, maar voor de rest ben ik zo duizelig als het maar kan, ik loop overal tegenaan in huis en de binnenkant van mijn mond is helemaal kapot van het bijten.
Werken en ergens heen op de fiets ofzo is gewoon niet mogenlijk door de duizeligheid en desorientatie. Mijn werk bestaat toevallig alleen maar uit deelnemen in het verkeer en gevaarlijke apparaten bedienen. Ik ondervind nu dus meer nadelen dan voordelen van het middel. Ik zit een beetje aan huis gekluisterd en mijn gedachtes zijn ook zeer negatief. Nadat mn huisarts me aan heeft gehoord heeft zij gelijk contact opgenomen met de ggz waardoor ik morgenochtend gelijk geholpen word. Me huisarts gaf ook eerlijk toe dat huisartsen helemaal niet gespecialiseerd zijn in dit soort medicatie en ze heeft liever dat een psychiater bij de ggz mij morgen even spreekt.
Haar werd in ieder geval al aan de telefoon verteld dat die klachten die ik nu nog na 5 weken had eigenlijk niet horen en waarschijnlijk moet ik morgen staken met efexor. Ik heb denk de pech dat het eerste middel al niet geschikt voor me is. Ikzelf denk eigenlijk dat het misschien ook te maken heeft dat efexor als enigste AD ook op de nodrenaline en dopamine werkt. Dat verklaar het misschien dat ik al 5 weken een flinke xtc trip heb. Maargoed de angsten zijn minder....maar de rest is vrijwel ***. Maargoed........60% reageert goed op een merk antidepressiva he....ik wist het van te voren dus ik zal het medicijn niet gelijk vervloeken zoals sommige wel doen. Ik ben me zeer bewust van die dingen.
Ik kijk morgen even aan met dat gesprek met die psychiater en zal wel laten weten hoe het gegaan is. Mn huisarts zei dat het misschien weleens zoloft kon gaan worden of citalopram die wat milder zijn. Maargoed dat zal ook wel per persoon verschillen. Seroxat mag ik in elk geval niet omdat die nog heftiger schijnt te zijn.
groetjes
Re: Efexor
Hoi James,
Zonde dat je nu op andere AD´s over moet. Ik hoop dat de stap niet te zwaar is!! Ik ben ook begonnen met Citalopram en die sloeg ook niet aan, in het begin is het gewoon even zoeken naar de juiste AD.
Efexor is mij ook voorgeschreven door een psychiater, die hebben veel meer kennis. Zet hem op en we horen wel wat je morgen krijgt. jrs
Zonde dat je nu op andere AD´s over moet. Ik hoop dat de stap niet te zwaar is!! Ik ben ook begonnen met Citalopram en die sloeg ook niet aan, in het begin is het gewoon even zoeken naar de juiste AD.
Efexor is mij ook voorgeschreven door een psychiater, die hebben veel meer kennis. Zet hem op en we horen wel wat je morgen krijgt. jrs
Re: Efexor
Beste efexor slikkers,
Ik kom net bij de GGZ vandaan en een gesprek van 1.5 uur gehad. In eerste instantie was het alleen een intakegesprek maar ik moest en zou een psychiater spreken. De aardige mevrouw zei dat dit niet mogenlijk was waarop ik zei dat als ik nu geen psychiater kon spreken, zodra ik buiten sta gelijk de crisisdienst opbel dat ik instort ofzo en dan krijg ik hem alsnog te spreken. Dus uiteindelijk kon ze hem ineens wel gaan halen. Haahahaha erg ben ik he maar ik had gewoon geen zin om afgescheept te worden met het bericht van dit hoort erbij die bijwerkingen.
Dus 5 min later heb ik een gesprek van dik een halfuur gehad met de psychiater en heb alles uitgelegd. Hij vroeg mij ook of ik erg gevoelig was voor drank, drugs en andere medicijnen. Toen begon bij mij het belletje rinkellen, ik ben van 2 biertjes al dronken en 1 trekje van een blow dan kan je me al opvegen en op andere medicatie reageer ik ook altijd heftig. Vandaar dat ik dus zo heftig reageerde op de efexor. Na 5 weken nog die hevige bijwerkingen en duizelig zijn dat is niet goed. Hij was ook blij dat ik nu bij hun ben aangekomen want artsen kunnen beter gewoon geen antidepressiva voorschrijven. Dat kunnen ze beter aan psychiaters overlaten. Het word gewoon teveel en te snel voorgeschreven, daarmee ben ik het ook helemaal eens met kanovaarder. Als ik al bij de ggz in behandeling had geweest hadden ze me allang van de efexor gehaald en dat had dus een paar weekjes ellende bespaard kunnen blijven. Ik pleit ervoor dat alleen psychiaters dit soort middellen kunnen uitschrijven.
Maargoed ik slik dus maar 37.5 efexor XR capsules dus die moet ik vanavond niet meer nemen en morgenochtend gelijk citalopram beginnen. ik ben in het verleden ook cold turkey van de speed, xtc en cocaine afgekickt dus het boeit me niet wat voor ontwenningsverschijnsellen ik krijg, kom maar op. Ook moet ik gelijk al maandag weer voor controle terugkomen en ik word wekelijks beoordeeld door een psychiater. Ik ben desondanks toch blij dat ik maar ben gegaan. Citalopram heeft volgens die psych veel mildere bijwerkingen dan efexor. Het is niet zo dat er geen bijwerkingen zijn, maar in vergelijking met efexor is het wat milder. En het is ook tabletvorm in plaats van capsule dus het afbouwen kan ook wat makkelijker door steed een stukje eraf te halen. Ik ben heel erg benieuwd en kijk uit naar de citalopram. Efexor werkte bij mij wel angstremmend, alleen de andere randverschijnsellen waren but. Dus ik blijf goede hoop houden.
Als laatste wil ik nog even tegen de mensen die alleen bij een huisarts op bezoek gaan en die pillen krijgen, dat ze beter zo snel mogenlijk bij een psychiater in behandeling komen. Zij hebben gewoon veel meer kijk op de zaak en zij werken er dagelijks mee. Mijn arts gaf dat ook eerlijk toe gister.....ga nou maar naar de ggz, ik kan je verder niet helpen. Huisartsen kunnen je gewoon te lang op het verkeerde medicijn houden door hun gebrekkige kennis. Ze zijn nou eenmaal geen psychologen ofzo. Het kan een hoop ellende en bijwerkingen besparen.....
Groetjes iedereen en veel succes en sterkte nog
Ik kom net bij de GGZ vandaan en een gesprek van 1.5 uur gehad. In eerste instantie was het alleen een intakegesprek maar ik moest en zou een psychiater spreken. De aardige mevrouw zei dat dit niet mogenlijk was waarop ik zei dat als ik nu geen psychiater kon spreken, zodra ik buiten sta gelijk de crisisdienst opbel dat ik instort ofzo en dan krijg ik hem alsnog te spreken. Dus uiteindelijk kon ze hem ineens wel gaan halen. Haahahaha erg ben ik he
maar ik had gewoon geen zin om afgescheept te worden met het bericht van dit hoort erbij die bijwerkingen. Dus 5 min later heb ik een gesprek van dik een halfuur gehad met de psychiater en heb alles uitgelegd. Hij vroeg mij ook of ik erg gevoelig was voor drank, drugs en andere medicijnen. Toen begon bij mij het belletje rinkellen, ik ben van 2 biertjes al dronken en 1 trekje van een blow dan kan je me al opvegen en op andere medicatie reageer ik ook altijd heftig. Vandaar dat ik dus zo heftig reageerde op de efexor. Na 5 weken nog die hevige bijwerkingen en duizelig zijn dat is niet goed. Hij was ook blij dat ik nu bij hun ben aangekomen want artsen kunnen beter gewoon geen antidepressiva voorschrijven. Dat kunnen ze beter aan psychiaters overlaten. Het word gewoon teveel en te snel voorgeschreven, daarmee ben ik het ook helemaal eens met kanovaarder. Als ik al bij de ggz in behandeling had geweest hadden ze me allang van de efexor gehaald en dat had dus een paar weekjes ellende bespaard kunnen blijven. Ik pleit ervoor dat alleen psychiaters dit soort middellen kunnen uitschrijven.
Maargoed ik slik dus maar 37.5 efexor XR capsules dus die moet ik vanavond niet meer nemen en morgenochtend gelijk citalopram beginnen. ik ben in het verleden ook cold turkey van de speed, xtc en cocaine afgekickt dus het boeit me niet wat voor ontwenningsverschijnsellen ik krijg, kom maar op. Ook moet ik gelijk al maandag weer voor controle terugkomen en ik word wekelijks beoordeeld door een psychiater. Ik ben desondanks toch blij dat ik maar ben gegaan. Citalopram heeft volgens die psych veel mildere bijwerkingen dan efexor. Het is niet zo dat er geen bijwerkingen zijn, maar in vergelijking met efexor is het wat milder. En het is ook tabletvorm in plaats van capsule dus het afbouwen kan ook wat makkelijker door steed een stukje eraf te halen. Ik ben heel erg benieuwd en kijk uit naar de citalopram. Efexor werkte bij mij wel angstremmend, alleen de andere randverschijnsellen waren but. Dus ik blijf goede hoop houden.
Als laatste wil ik nog even tegen de mensen die alleen bij een huisarts op bezoek gaan en die pillen krijgen, dat ze beter zo snel mogenlijk bij een psychiater in behandeling komen. Zij hebben gewoon veel meer kijk op de zaak en zij werken er dagelijks mee. Mijn arts gaf dat ook eerlijk toe gister.....ga nou maar naar de ggz, ik kan je verder niet helpen. Huisartsen kunnen je gewoon te lang op het verkeerde medicijn houden door hun gebrekkige kennis. Ze zijn nou eenmaal geen psychologen ofzo. Het kan een hoop ellende en bijwerkingen besparen.....
Groetjes iedereen en veel succes en sterkte nog
Re: Efexor
Hey James e.a.
Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Suzanne, 27 jaar en ik herken zo ontzettend veel in jouw verhaal. Het grijpt me aan dat er anderen zijn die dit doormaken. Die elke dag die strijd weer moeten opbrengen. Die zo in de knoop zitten met hun eigen gedachten, die zo gespannen door het leven gaan etc. etc. Vooral wat je zegt over de dingen nog wel blijven doen, je levende draaiende blijven houden, maar doordrongen zijn van het feit dat DIT geen normale manier van leven is voor een jonge persoon. Het doet zo'n pijn, was ik maar een beetje meer zoals ieder ander...
En dan over de medicijnen; Citalopram, Efexor XR. Ik ben er uit pure wanhoop ook maar aan begonnen (idd in overleg met mijn huisarts) Eerst Citalopram. Ik had er zulke hoge verwachtingen bij: ik dacht echt dat het wat druk van de ketel zou nemen maar in plaats daarvan kreeg ik er een heel naar gevoel van in mijn achterhoofd en nek. En vanuit daar verspreid dit gevoel zich door mijn hele lichaam, tot in de puntjes van mijn vingers. Een naar, vies, zwart gevoel. Niks einde depressie, niks einde obsesieve gedachten. Ja, misschien einde van de buikkrampen en hartkoppingen; de lichamelijke reactie op de paniek verdween een beetje. Het leek wel of alles nu werd opgehoopt in mn achterhoofd en niet meer werd doorgestuurd naar mn lichaam. Prettig, maarnietheus. Dus ik ik ben na 3 weken 10 en 5 weken 20 Mg geprobeerd te hebben van de 1 op andere dag gestopt met Citalpram en overgestapt naar Efexor XR 37,5 Mg 2 weken en daarna een 30 dagen 75 MG. En eigenlijk hier weer hetzlfde verhaal. De twee strijd: helpt het nou of helpt het niet. Gaat het nog werken of is dit niks voor mij. Ben ik nou minder deprie of niet . Voel ik me nou beter of niet. Drie dagen geleden heb ik zelf besloten dat ik me er NIET beter, eerder slechter door ben ga voelen en ben abrupt gestopt. En nu zit ik met de duizelingen, ik zweef, val om en loop overal tegenaan. Maar liever dit dan dan zwarte gevoel wat die medecijnen me gegeven hebben. Alsof er een zwarte hand in je nek ligt. Ik dacht op een gegeven moment zelfs dat ik mss bezeten was oid! Zo zwart voelde het! Zo lelijk en vies voelde ik mij van binnen.
Dus daar zit ik weer; terug bij af. En behoorlijk radeloos. Wat moet ik nou en wanneer breekt er in hemelsnaam weer eens een wat betere dag aan. Wanneer gaat de zon weer schijnen voor mij? Ik vraag echt niet veel maar een heel kklein beetje gemoedrust mag toch wel? Ik denk idd dat huisartsen maar wat voorscrhijven. Puur natte vingerwerk lijkt. Levensgevaarlijk, ik heb mij soms zo wanhopig gevoeld dat ik blij ben dat ik er nog steeds ben, want wat zou ik er soms graag aan ontsnapppen. Puur om maar een beetje rust te krijgen..
Gelukkig vraagt mijn huidge werk niet te veel van mij en kan ik daar in de meeste gevallen gewoon naar toe blijven gaan. Als ik tenminste kan verzinnnen wat ik aan moet trekken en het op kan brengen om mijn brood te smeren. En vanavond moet ik uitkijken dat ik niet van mijn fiets val. 26 september heb ik een afspraak met de psychiater. Hij mag wel eens even goed gaan uitzoeken wat voor medecijnen WEL geschikt zijn voor mij want ik ben er nog steeds wel van overtuigt dat die troep je kan helpen.
Ik heb trouwens ook een paar jaar fluoxetine gebruikt. Een tamelijk lage dosering maar ik heb hier nooit geen enkele bijwerking van gehad en het ging al die tijd best goed met mij. Al waren de klachten die ik toen had ook wel wat softer dan die van nu. Ik heb nu vaak het gevoel dat ik echt hardstikke gek word en sta soms op het punt me maar te laten opnemen ofzo!!! Ik heb gedacht dat de fluoxetine toen meer als placebo heeft gewerkt maar ik begin te vermoeden dat ik er misschien wel eens meer baad bij gehad heb dan ik zelf denk! Dus mss dat ik daar uiteindelijk wel weer aan moet. We zullen zien.
Jullie in ieder geval heel veel sterkte en succes gewenst!
Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Suzanne, 27 jaar en ik herken zo ontzettend veel in jouw verhaal. Het grijpt me aan dat er anderen zijn die dit doormaken. Die elke dag die strijd weer moeten opbrengen. Die zo in de knoop zitten met hun eigen gedachten, die zo gespannen door het leven gaan etc. etc. Vooral wat je zegt over de dingen nog wel blijven doen, je levende draaiende blijven houden, maar doordrongen zijn van het feit dat DIT geen normale manier van leven is voor een jonge persoon. Het doet zo'n pijn, was ik maar een beetje meer zoals ieder ander...
En dan over de medicijnen; Citalopram, Efexor XR. Ik ben er uit pure wanhoop ook maar aan begonnen (idd in overleg met mijn huisarts) Eerst Citalopram. Ik had er zulke hoge verwachtingen bij: ik dacht echt dat het wat druk van de ketel zou nemen maar in plaats daarvan kreeg ik er een heel naar gevoel van in mijn achterhoofd en nek. En vanuit daar verspreid dit gevoel zich door mijn hele lichaam, tot in de puntjes van mijn vingers. Een naar, vies, zwart gevoel. Niks einde depressie, niks einde obsesieve gedachten. Ja, misschien einde van de buikkrampen en hartkoppingen; de lichamelijke reactie op de paniek verdween een beetje. Het leek wel of alles nu werd opgehoopt in mn achterhoofd en niet meer werd doorgestuurd naar mn lichaam. Prettig, maarnietheus. Dus ik ik ben na 3 weken 10 en 5 weken 20 Mg geprobeerd te hebben van de 1 op andere dag gestopt met Citalpram en overgestapt naar Efexor XR 37,5 Mg 2 weken en daarna een 30 dagen 75 MG. En eigenlijk hier weer hetzlfde verhaal. De twee strijd: helpt het nou of helpt het niet. Gaat het nog werken of is dit niks voor mij. Ben ik nou minder deprie of niet . Voel ik me nou beter of niet. Drie dagen geleden heb ik zelf besloten dat ik me er NIET beter, eerder slechter door ben ga voelen en ben abrupt gestopt. En nu zit ik met de duizelingen, ik zweef, val om en loop overal tegenaan. Maar liever dit dan dan zwarte gevoel wat die medecijnen me gegeven hebben. Alsof er een zwarte hand in je nek ligt. Ik dacht op een gegeven moment zelfs dat ik mss bezeten was oid! Zo zwart voelde het! Zo lelijk en vies voelde ik mij van binnen.
Dus daar zit ik weer; terug bij af. En behoorlijk radeloos. Wat moet ik nou en wanneer breekt er in hemelsnaam weer eens een wat betere dag aan. Wanneer gaat de zon weer schijnen voor mij? Ik vraag echt niet veel maar een heel kklein beetje gemoedrust mag toch wel? Ik denk idd dat huisartsen maar wat voorscrhijven. Puur natte vingerwerk lijkt. Levensgevaarlijk, ik heb mij soms zo wanhopig gevoeld dat ik blij ben dat ik er nog steeds ben, want wat zou ik er soms graag aan ontsnapppen. Puur om maar een beetje rust te krijgen..
Gelukkig vraagt mijn huidge werk niet te veel van mij en kan ik daar in de meeste gevallen gewoon naar toe blijven gaan. Als ik tenminste kan verzinnnen wat ik aan moet trekken en het op kan brengen om mijn brood te smeren. En vanavond moet ik uitkijken dat ik niet van mijn fiets val. 26 september heb ik een afspraak met de psychiater. Hij mag wel eens even goed gaan uitzoeken wat voor medecijnen WEL geschikt zijn voor mij want ik ben er nog steeds wel van overtuigt dat die troep je kan helpen.
Ik heb trouwens ook een paar jaar fluoxetine gebruikt. Een tamelijk lage dosering maar ik heb hier nooit geen enkele bijwerking van gehad en het ging al die tijd best goed met mij. Al waren de klachten die ik toen had ook wel wat softer dan die van nu. Ik heb nu vaak het gevoel dat ik echt hardstikke gek word en sta soms op het punt me maar te laten opnemen ofzo!!! Ik heb gedacht dat de fluoxetine toen meer als placebo heeft gewerkt maar ik begin te vermoeden dat ik er misschien wel eens meer baad bij gehad heb dan ik zelf denk! Dus mss dat ik daar uiteindelijk wel weer aan moet. We zullen zien.
Jullie in ieder geval heel veel sterkte en succes gewenst!
