Radar

@aardjee,

Bij een spaarhypotheek is de verzekering voor het spaardeel (en risicodeel) verpand aan de bank, dus is dat een onderpand van de bank. net zo goed als het onroerendgoed ook het onderpand van de bank is.

Inderdaad dacht ik dat de woning het onderpand is. Maar bij beleggingshypotheek zouden beleggingen dusdanig moeten groeien dat daarmee uiteindelijk kan worden afgelost. Omdat beleggingsfonds niet groeit en de kosten hoger zijn dan de opbrengsten, wilde ik stoppen met beleggen en met dit saldo de hypotheekschuld verminderen. Dan per saldo minder hypotheekrente betalen en minder restschuld.

OK, formulering is misschien wat ongelukkig.
De woning is het onderpand, maar de spaarverzekering (of een ander aflosproduct) is óók een noodzakelijk stuk zekerheid voor de bank. Dat je 20 jaar lang inlegt, geeft de bank een stuk zekerheid.

En nu het volgende voorbeeld.
Ik verkoop mijn huis met dikke winst, los de hypotheek ( na 15 jaar) volledig af, koop zonder hypotheek een nieuw huis en laat de gemengde verzekering gewoon doorlopen, betaal trouw mijn premies, en die verzekering keert binnenkort het verzekerde bedrag netto aan mij uit, zo schreef de maatschappij onlangs. Gaat de fiscus nog moeilijk doen?

Er vanuit gaande dat we het hier over een box 1 (KEW) verzekering hebben dan is dat niet handig. Je kunt na 15 jaar de uitkering dan beter gebruiken om de eigenwoningschuld die je nog hebt staan (deels) af te lossen voordat het huis wordt verkocht.

Indien je de verzekering namelijk laat doorlopen en je laat deze een aantal jaren later uitkeren wanneer er geen eigenwoningschuld meer is, dan wordt het rente-bestanddeel binnen de verzekering belast in box 1. Eén van de voorwaarden voor een onbelaste uitkering is namelijk de aanwezigheid van een eigenwoningschuld. De vrijstelling kan nooit groter zijn dan de eigenwoningschuld.

Mocht je echter een box 3 polis hebben, oud regime van voor 14-9-1999, dan kan het wel. Er mag dan na 2001 ook echt een KEW-clausule op zijn aangetekend.