Radar

Ik vind het eigenlijk wel goedkoop, een kaas voor 6,50 euro en dan nog eens zo'n kaas er gratis bij krijgen.
Gaat het om een kilo?

noldi schreef:Ik wilde alleen graag weten wat de wet hierover zegt. Sta je als klant in je recht? Of niet, hoe zit het eigenlijk?

Het komt erop neer dat bij kennelijke fouten de winkelier niet gedwongen kan worden dat deze moet leveren tegen die prijs.

Een overeenkomst komt tot stand door een aanbod van partij A en aanvaarding daarvan door partij B. Daarvoor moet een wilsverklaring zijn, partij A wil het product verkopen voor x en partij B wil het kopen voor x. (althans dat moet blijken). Bij verschrijvingen of versprekingen is er geen sprake meer van een wilsverklaring van beide partijen en kan er dus geen overeenkomst tot stand gekomen zijn.

Mocht het beroep hierop falen heeft de winkelier nog altijd het argument van de redelijkheid en billijkheid achter de hand. In dit geval is het prijsverschil wel erg groot (en eigenlijk wist u dit ook al, anders vroeg u niet: 'weet je het echt zeker?')
Of een ander voorbeeld een grote dure flatscreen moet kosten rond de 1.499,- en er staat op het prijskaartje 149,90. Dan is het niet redelijk levering tegen die prijs af te dwingen.

Bij kleinere verschillen waarbij u ervan uit mag gaan dat het een ietwat scherpe doch redelijke prijs is, wordt dit een heel ander verhaal en zou de winkel moeten leveren tegen de prijs van het prijskaartje. Om het in supermarkt voorbeelden te houden, de bekende afwijking van een paar cent tussen de schapsticker en de scanprijs van de kassa.

Emmy75 schreef:Een overeenkomst komt tot stand door een aanbod van partij A en aanvaarding daarvan door partij B. Daarvoor moet een wilsverklaring zijn, partij A wil het product verkopen voor x en partij B wil het kopen voor x. (althans dat moet blijken). Bij verschrijvingen of versprekingen is er geen sprake meer van een wilsverklaring van beide partijen en kan er dus geen overeenkomst tot stand gekomen zijn.

Wanneer de verkoper verklaard dat hij dit aanbod wilde doen dan kan de verkoper zich er niet zonder meer op beroepen dat er toch een wilsgebrek is. Dan had je simpel weg moeten verklaren dat je het aanbod toch niet wilde doen.

Wanneer de koper er onder de gegeven omstandigheden er redelijkerwijs van uit mocht gaan dat de verkoper dit aanbod wilde doen dan kan de verkoper zich niet beroepen op een wilsverklaring. Wanneer de verkoper verklaart het aanbod te willen doen kan toch niet volgehouden worden dat de koper had moeten begrijpen dat de verkoper het aanbod toch niet wilde doen.

Er bestaat dan nog wel een mogelijkheid om het aanbod te herroepen, tenzij de verkoper een mededeling doet waaruit blijkt dat het aanbod onherroepelijk is, zoals 'prijzen geldig tot en met 14 november'. Als uitgangspunt zal dan gelden dat de verkoper het aanbod niet meer kan herroepen wanneer dit door de koper is aanvaard. Wanneer de koper in de rij voor de kassa gaat staan blijkt uit diens gedrag dan hij het aanbod heeft aanvaard. De vrijblijvende aanboden laat ik nu buiten beschouwingen.

Emmy75 schreef:Mocht het beroep hierop falen heeft de winkelier nog altijd het argument van de redelijkheid en billijkheid achter de hand.

Ik zie daarvoor geen aanknopingspunten. Geschreven recht gaat doorgaans voor ongeschreven recht. Art. 6:248 lid 2 BW geeft dan ook dat een tussen partijen geldende regel slechts dan niet gelden wanneer dit onder de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. Dat het prijsverschil zo groot zijn dat het onredelijk zou zijn om levering tegen die prijs af te dwingen is onvoldoende. Het moet zo onredelijk zijn dat het onaanvaardbaar is. Dan denk ik eerder aan dat de verkoper hierdoor failliet zou gaan.

alfatrion schreef:Wanneer de koper er onder de gegeven omstandigheden er redelijkerwijs van uit mocht gaan dat de verkoper dit aanbod wilde doen dan kan de verkoper zich niet beroepen op een wilsverklaring.

De koper mocht er redelijkerwijs van uit gaan dat de verkoper dit aanbod niet wilde doen, daar de medewerker zich versprak en iets anders aangaf dan de actievoorwaarden beschrijven.

alfatrion schreef:Ik zie daarvoor geen aanknopingspunten. Geschreven recht gaat doorgaans voor ongeschreven recht. Art. 6:248 lid 2 BW geeft dan ook dat een tussen partijen geldende regel slechts dan niet gelden wanneer dit onder de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. Dat het prijsverschil zo groot zijn dat het onredelijk zou zijn om levering tegen die prijs af te dwingen is onvoldoende. Het moet zo onredelijk zijn dat het onaanvaardbaar is. Dan denk ik eerder aan dat de verkoper hierdoor failliet zou gaan.

Ik gaf hierbij ook bewust het voorbeeld van de flatscreen TV. Dit soort dingen komt bij webwinkels nog wel eens voor en dan kan de schade voor het bedrijf snel in de papieren lopen. Van een enkel kaasincident zoals deze zal de winkel niet zo snel failliet gaan. Die kans wordt alweer wat groter als heel nederland in de rij gaat staan hiervoor. Het was m.i. zeker netjes geweest van de winkel als ze gewoon sorry hadden gezegd of hadden aangegeven mevrouw we hebben een fout gemaakt maar voor deze keer krijgt u het toch mee voor die prijs uit het oogpunt van service, klantenbinding, coulance of welk naamkaartje dan ook. Maar ik denk niet dat een koper in deze casus gelijk kan afdwingen.

Emmy75 schreef:De koper mocht er redelijkerwijs van uit gaan dat de verkoper dit aanbod niet wilde doen, daar de medewerker zich versprak en iets anders aangaf dan de actievoorwaarden beschrijven.

Dat de medewerker zich versprak betekent niet dat de koper er vanuit had moeten gaan dat deze het aanbod toch niet had willen doen, omdat de koper dat niet kan ruiken. Het levert ook geen redelijke uitleg op van art. 3:35 BW.

Voor wat betreft de actievoorwaarden... daarover heb ik TS niet gehoord. Wat was de exacte inhoud van de actievoorwaarden en heeft de verkoper zich eigenlijk wel aan zijn informatieplicht gehouden?

Zoals ik het begrijp stond er op de verpakking een actieprijs van 3.25 en een 1+1 gratis stikker. Het aanbod was dus twee voor 3.25. Daarop heeft de koper gevraagd of de prijs wel juist was en de verkoper heeft geantwoord dat dit aanbod echt klopte. Ik zou niet weten waarom de koper na de verklaring van de verkoper nog altijd zou moeten twijfelen.

Emmy75 schreef:Ik gaf hierbij ook bewust het voorbeeld van de flatscreen TV.

In dat voorbeeld zie ik ook geen aanknopingspunten om de geschreven recht aan de kant te schuiven. Op het moment dat de verkoper van TV verklaard dat hij daadwerkelijk dit aanbod wilde doen dan zal het aanbod geldig zijn. Zo'n vergissing zal bij een enkele TV niet tot een faillissement leiden.

Emmy75 schreef:Maar ik denk niet dat een koper in deze casus gelijk kan afdwingen.

Dat zal meer te maken met de bewijslast dan het niet in je recht staan.

alfatrion schreef:Zoals ik het begrijp stond er op de verpakking een actieprijs van 3.25 en een 1+1 gratis stikker. Het aanbod was dus twee voor 3.25. Daarop heeft de koper gevraagd of de prijs wel juist was en de verkoper heeft geantwoord dat dit aanbod echt klopte. Ik zou niet weten waarom de koper na de verklaring van de verkoper nog altijd zou moeten twijfelen.

Voor het gemak ga ik even uit van 2 qua gewicht en prijs identieke kazen. Tja het is maar net hoe men het leest. Er is een actie van de kazen van 1+1 gratis (op de oorspronkelijke prijs). Daarbij zit op kaas A een sticker dat deze nu in de actie 3.25 kost, ook op kaas B zit dezelfde sticker en kost dus nu 3.25; maakt samen 6.50.

Een reden om te twijfelen: de totale oorspronkelijke (niet-actieprijs) voor de 2 kazen bedraagt 13,-. Deze zouden nu te koop zijn voor slechts 3.25. Dat is een korting van maar liefst 75%. Betere aanbiedingen dan aanbiedingen die neerkomen op 50% korting (zoals de 1+1 gratis) ben ik in supermarktland nog niet tegengekomen. Deze percentages worden ook bijna alleen gehanteerd bij de 1+1 gratis (waarbij de supermarkt dus volume kan draaien). Ter vergelijk spullen die heel kort op datum zijn krijgen bij appie 'maar' een 35% korting sticker, terwijl ze die goederen na sluitingstijd kunnen weggooien.

alfatrion schreef:In dat voorbeeld zie ik ook geen aanknopingspunten om de geschreven recht aan de kant te schuiven. Op het moment dat de verkoper van TV verklaard dat hij daadwerkelijk dit aanbod wilde doen dan zal het aanbod geldig zijn. Zo'n vergissing zal bij een enkele TV niet tot een faillissement leiden.

Het was ook niet de bedoeling om het geschreven recht aan de kant te schuiven. Een prijs op een webshop en een bevestigingsmail (na bestelling) is in ieder geval niet voldoende voor 3:35. (LJN AZ7368)

Er zal ook gekeken worden naar de 'normale' prijsrange van de aanbiedingen. Indien deze voor die hoeveelheid van dat soort kaas niet onder de 4,25 euro komen, wordt het een lastig verhaal voor de consument. Er zal ook een afweging gemaakt worden van het gewekte vertrouwen en de deskundigheid bij het vormen van het 'aanbod'. Er wordt ook gekeken naar de potentiële schade. Ik ben het zeker wel met u eens dat er op een gegeven moment een punt zal zijn waarbij de koper er wel vanuit mag gaan dat dit de wil van de winkelier is. Waar wij verschillen van mening is dat ik denk dat dit punt nog niet bereikt was in deze casus.

alfatrion schreef:Dat zal meer te maken met de bewijslast dan het niet in je recht staan.

Dat is in ieder geval wel het makkelijkste argument waar het lastig gaat worden voor de consument.

Ik volg jullie discussie met veel belangstelling.

Voor wat betreft de actievoorwaarden... daarover heb ik TS niet gehoord. Wat was de exacte inhoud van de actievoorwaarden en heeft de verkoper zich eigenlijk wel aan zijn informatieplicht gehouden?

Zoals ik het begrijp stond er op de verpakking een actieprijs van 3.25 en een 1+1 gratis stikker. Het aanbod was dus twee voor 3.25. Daarop heeft de koper gevraagd of de prijs wel juist was en de verkoper heeft geantwoord dat dit aanbod echt klopte. Ik zou niet weten waarom de koper na de verklaring van de verkoper nog altijd zou moeten twijfelen.

De actievoorwaarden waren idd 1+1 gratis en dat ivm gewicht het gemiddelde van de getoonde prijs wordt genomen.

De de kazen lagen in een apart koelvak. Sommige kazen hadden de normale prijs + een sticker met 1+1 gratis. Maar op enkelen stond buiten de normale prijs ook nog een actieprijs en een sticker 1+1 gratis, dus 3 stickers in totaal. Vandaar ook mijn verwarring, zitten die actiestickers er nog op van een actie van vorige week? Of hebben ze teveel besteld en moeten ze er vanaf, geen idee. Vandaar ook dat ik het aan een medewerkster vroeg.

Ik denk dat de plusmarkt in dit geval die actieprijs er niet op zou moeten zetten wat een kassameisje ook tegen mij zei (iemand hierboven schreef dat die prijs is voor de mensen die niet kunnen rekenen.....tja)

Het was m.i. zeker netjes geweest van de winkel als ze gewoon sorry hadden gezegd of hadden aangegeven mevrouw we hebben een fout gemaakt maar voor deze keer krijgt u het toch mee voor die prijs uit het oogpunt van service, klantenbinding, coulance of welk naamkaartje dan ook.

De dames van de kassa gaven idd hun excuses en stonden duidelijk aan mijn kant. Ze kwamen er met 3 personen ook al niet uit. Toen de medewerkster erbij werd geroepen die mij in 1e instantie dus verkeerd had voorgelicht en haar reactie waardoor ik mij echt te kakken voelde gezet, was ik er wel klaar mee. Als die reactie idd anders was geweest ga je als klant toch met een heel ander gevoel naar huis. Als ze had verteld, goh sorry ik heb het fout gehad of iets in die trant, dan had ik ook zoiets van "kan gebeuren" volgende keer beter. Nu zijn ze een klant kwijt. Maar ik heb gisteren wel een heerlijk stukje kaas op de markt gekocht.

Met het 1+1 gratis weten vaker medewerkers niet wat echt bedoeld wordt.
Bij verschillende winkels wordt dan ook gebruik gemaakt van:
Het goedkoopste artikel is gratis.
50 % korting op de twee artikelen.
Dit is volgens mij duidelijker.

Emmy75 schreef:Een reden om te twijfelen: de totale oorspronkelijke (niet-actieprijs) voor de 2 kazen bedraagt 13,-. Deze zouden nu te koop zijn voor slechts 3.25. Dat is een korting van maar liefst 75%.

Er gekeken worden naar de prijs waarvoor dit product in de markt te verkrijgen zou zijn. Maar ik wil daar bij benadering wel mee ingaan, nu de prijsontwikkeling in de supermarkten erg scherp is. Deze twijfel geeft de koper aanleiding om onderzoek te doen naar de wil van de verkoper.

De rechter geeft in het Otto voorbeeld dat naast de voor- en nadelen voor partijen en de bijzondere (on)deskundigheid van partijen als algemeen bepalende omstandigheid. (zie punt 4.8) Een groot verschil tussen de Otto casus en deze casus is dat hier wel onderzoek naar de wil van de verkoper heeft plaats gevonden en er menselijke interactie was. Daardoor is tevens gelijk het nadeel van de koper een stuk kleiner.

De bijzondere (on)deskundigheid zal hier niet veel gewicht hebben. Van een verkoper mag je toch wel verwachten dat hij weet tegen welke prijs hij zijn producten wil verkoper, nadat hij gewezen is op een mogelijke fout. Wanneer een werknemer nalaat om hierover bij twijfel navraag te doen aan een leidinggevende moet zal dit voor risico van de verkoper moeten komen.

Emmy75 schreef:Ik ben het zeker wel met u eens dat er op een gegeven moment een punt zal zijn waarbij de koper er wel vanuit mag gaan dat dit de wil van de winkelier is. Waar wij verschillen van mening is dat ik denk dat dit punt nog niet bereikt was in deze casus.

Wat vind je dan dat de koper nog meer had kunnen en moeten doen?

alfatrion schreef:Er gekeken worden naar de prijs waarvoor dit product in de markt te verkrijgen zou zijn.

Volgens mij haalde ik ook dit punt aan in mijn eerdere post. In het Otto voorbeeld werd geacht dat een gemiddeld geïnformeerde (internet) koper weet wat de bandbreedte is van de prijs van het product (punt 4.13). Men zou hetzelfde kunnen beargumenteren voor de prijsbewuste supermarktklant welke op aanbiedingen let. Deze zou mogen weten dat een korting van 75% te hoog is op een gangbare marktprijs. Indien men niet op de hoogte is van de bandbreedte kan men eigenlijk ook niet oordelen of iets echt een (goede) aanbieding is.

alfatrion schreef: Een groot verschil tussen de Otto casus en deze casus is dat hier wel onderzoek naar de wil van de verkoper heeft plaats gevonden en er menselijke interactie was.....
De bijzondere (on)deskundigheid zal hier niet veel gewicht hebben. Van een verkoper mag je toch wel verwachten dat hij weet tegen welke prijs hij zijn producten wil verkoper, nadat hij gewezen is op een mogelijke fout.

Dit is inderdaad wel een verschil, toch zie ik daarnaast veel overeenkomsten. De vraag is alleen of dit verschil van doorslaggevend belang is.
Ik kan de redenering dat de consument dit zou mogen verwachten van de verkoper wel volgen. (On)deskundigheid kan wel nog een grote rol gaan spelen als de medewerkster in kwestie een bijvoorbeeld vakkenvulster betrof. Een consument zou ook kunnen verwachten dat een gemiddelde vakkenvuller niet op de hoogte is van de inhoud van een actie. Een heel andere vraag, wat als de verkoper in casu een minderjarige vakkenvuller is. Kan deze een rechtsgeldig aanbod doen ?

alfatrion schreef:Wat vind je dan dat de koper nog meer had kunnen en moeten doen?

Tja of de koper meer had kunnen / moeten doen is lastig. Ik denk wel dat deze een afweging had kunnen maken over het 'bandbreedte' verhaal van de prijsstelling.

Concluderend denk ik dat het uiteindelijk zal afhangen aan welk argument een rechter meer gewicht zal toekennen. Er zijn inderdaad verschillen en overeenkomsten met de Otto-zaak. Er zijn argumenten die voor de koper spreken er zijn argumenten die voor de verkoper spreken. Waarbij ik persoonlijk denk dat de balans zal uitslaan in het voordeel van de verkopende partij. Zonder echte uitspraak in deze zaak, zullen we het natuurlijk nooit helemaal zeker weten, temeer omdat ook een rechter wel eens opmerkelijke uitspraken kan doen.

noldi schreef:De actievoorwaarden waren idd 1+1 gratis en dat ivm gewicht het gemiddelde van de getoonde prijs wordt genomen.

Ja, dat kan kloppen. Meestal werken die acties wel zo inderdaad.
Echter voor de discussie vond ik het handiger er even vanuit te gaan dat alle kazen identiek waren en volgens de normale schapprijs 6.50 kosten, aangezien dat niet zo van belang is voor de discussie maar het wel nog wat ingewikkelder maakt.

Dat stukje kaas smaakt vast net zo lekker, zo niet beter.
Zoveel ergernis met een supermarkt is niet prettig, gewoon niet meer komen dat scheelt een stuk.

Emmy75 schreef:(On)deskundigheid kan wel nog een grote rol gaan spelen als de medewerkster in kwestie een bijvoorbeeld vakkenvulster betrof. Een consument zou ook kunnen verwachten dat een gemiddelde vakkenvuller niet op de hoogte is van de inhoud van een actie.

Dat verwacht ik niet. In de wet staat dat de werkgever aansprakelijk is voor dat gene wat een werknemer doet. De consument sluit een overeenkomst met het bedrijf, niet met de werknemer. Ik vraag me ook af waarom je vind dat een consument niet zou mogen verwachten dat die vakkenvuller dan niet even door verwijst naar iemand die dat wel weet.

Emmy75 schreef:Een heel andere vraag, wat als de verkoper in casu een minderjarige vakkenvuller is. Kan deze een rechtsgeldig aanbod doen ?

Bij mijn weten staat bestaat er geen wetsartikel die dit verbied, zodat dit bepaald zal worden door art. 3:33 en 3:35 BW. Ik schat dat in dat de aard van de overeenkomst belangrijk is. Bij een pakje kaas verwacht ik dat dit anders zal uitpakken dan wanneer het gaat om een vrachtwagen vol.

Emmy75 schreef:Tja of de koper meer had kunnen / moeten doen is lastig. Ik denk wel dat deze een afweging had kunnen maken over het 'bandbreedte' verhaal van de prijsstelling.

Dat zou betekenen dat het onmogelijk zou zijn om overeenkomsten te sluiten die hierbuiten buiten liggen. Dat kan nooit kloppen want er is geen wet die dit verbied noch dat dit in het nadeel van de tegenpartij is. Het enigste dat wettelijk vereist is dat de verkoper dit wilde. Er is naar aanleiding van de supermarkt oorlog een paar jaar terug wel gesproken in de tweede kamer om supermarkten te verbieden om te verkopen onder de inkoopprijs.

Maar goed dit duidelijk een gevalletje 'lets agree to disagree'. Misschien dat de litteratuur of de parlementaire geschiedenis hier nog wat over zegt of dat er uit andere arresten c.q. vonnissen nog het een en ander af te leiden is.