Radar

Chocomelk schreef:

snepke schreef:
Maar zoals ik al heb geschreven,ik vind het niet netjes om het op minderjarig en handelsonbekwaam af te schuiven.
Dat is gewoon een rot smoesje

Begrijp ook niet erg goed waarom hij het hier op gooit, hij was toch handelsbekwaam genoeg om het te kopen dus waarom zou hij nu plots handelsonbekwaam zijn ?

Om onder de koop uit te komen,misschien iets anders gezien en daar geen geld voor hebben.Dus de telefoon moet terug

Volgende keer als het jong een telefoon gaat kopen, mag hij dat aan het handje van pa en ma doen. Immers, hij vindt zichzelf toch handelingsonbekwaam?

duiner schreef: hij staat al onder toezicht van de bank, waarschijnlijk,
en hij heeft een " gat in de hand "
want ik kan mij niet voorstellen , dat dit niet de eerste keer is, dat hij iets teveel heeft gekocht

De jeugd heeft de meeste schulden , en ik denk dat hij aan zijn " genezings-proces" bezig is
.

Wilt u de beschuldigingen wel eens even onderbouwen zoals het hoort conform de gedragsregels.

Chocomelk schreef:

snepke schreef:
Maar zoals ik al heb geschreven,ik vind het niet netjes om het op minderjarig en handelsonbekwaam af te schuiven.
Dat is gewoon een rot smoesje

Begrijp ook niet erg goed waarom hij het hier op gooit, hij was toch handelsbekwaam genoeg om het te kopen dus waarom zou hij nu plots handelsonbekwaam zijn ?

Dit is een verkeerde veronderstelling. In princiepe is een minderjarige zelfstandig onbevoegd om een contract aan te gaan. Het heeft daarvoor toestemming nodig van een meerderjarige ouder of voogd. Afhankelijk van de omstandigheden van de koop en de koper wordt de vraag relevant of de verkoper wist dat de koper die toestemming niet had of dit redelijkerwijze had moeten weten. Bij een 16 jarige die voor een beperkt bedrag een telefoon koopt zal dat wat anders liggen dan bij een 12 jarige die voor 600 euro een iphone koopt.

Emmy75 schreef:

duiner schreef: hij staat al onder toezicht van de bank, waarschijnlijk,
en hij heeft een " gat in de hand "
want ik kan mij niet voorstellen , dat dit niet de eerste keer is, dat hij iets teveel heeft gekocht

De jeugd heeft de meeste schulden , en ik denk dat hij aan zijn " genezings-proces" bezig is
.

Wilt u de beschuldigingen wel eens even onderbouwen zoals het hoort conform de gedragsregels.

Ja, ik vind dit ook wel erg bout gesteld, zonder enige aanleiding.
Een hoop aannames doen om daar vervolgens op door te bomen heeft geen zin.
ALs je dan aannames gaat doen is het logischer (op basis van eigen schrijven van TS) dat hij zonder toestemming van pa & ma iets heeft gekocht, dat nu óf niet kan betalen, óf dondersgoed wist dat het niet mocht van pa & ma en nu kopersberouw heeft.
Om er gelijk schulden, toezicht en een 'genezingsproces' bij te denken gaat wel wat ver hoor.

Ja, ik vind dit ook wel erg bout gesteld, zonder enige aanleiding.
Een hoop aannames doen om daar vervolgens op door te bomen heeft geen zin.
ALs je dan aannames gaat doen is het logischer (op basis van eigen schrijven van TS) dat hij zonder toestemming van pa & ma iets heeft gekocht, dat nu óf niet kan betalen, óf dondersgoed wist dat het niet mocht van pa & ma en nu kopersberouw heeft.
Om er gelijk schulden, toezicht en een 'genezingsproces' bij te denken gaat wel wat ver hoor.

Dit is de openingspost:

jasonjansen schreef:Ik heb een prepaid telefoon gekocht zonder toestemming van mijn ouders ik heb nu toch spijt van de aankoop en vroeg me af of ik hem kan terugbrengen omdat ik minderjarig ben?

Er staat alleen dat jason geen toestemming van zijn ouders heeft, en tegelijkertijd zegt hij dat hij spijt heeft van de aankoop. Twee verschillende dingen dus. Maar toezicht, schulden, genezingsproces? Niets dat daar op wijst.

Wat het ding gekost heeft, of om welk toestel het gaat, staat er niet bij. Dus of hij met zijn 16 jaar wettelijk gezien toestemming nodig heeft om zo'n ding te kopen? Ik betwijfel het. Nog even en hij moet zijn sinterklaassnoepgoed terug brengen omdat hij geen toestemming van zijn ouders had om zoveel te kopen.

witte angora schreef:

Ja, ik vind dit ook wel erg bout gesteld, zonder enige aanleiding.
Een hoop aannames doen om daar vervolgens op door te bomen heeft geen zin.
ALs je dan aannames gaat doen is het logischer (op basis van eigen schrijven van TS) dat hij zonder toestemming van pa & ma iets heeft gekocht, dat nu óf niet kan betalen, óf dondersgoed wist dat het niet mocht van pa & ma en nu kopersberouw heeft.
Om er gelijk schulden, toezicht en een 'genezingsproces' bij te denken gaat wel wat ver hoor.

Dit is de openingspost:

jasonjansen schreef:Ik heb een prepaid telefoon gekocht zonder toestemming van mijn ouders ik heb nu toch spijt van de aankoop en vroeg me af of ik hem kan terugbrengen omdat ik minderjarig ben?

Er staat alleen dat jason geen toestemming van zijn ouders heeft, en tegelijkertijd zegt hij dat hij spijt heeft van de aankoop. Twee verschillende dingen dus. Maar toezicht, schulden, genezingsproces? Niets dat daar op wijst.

Wat het ding gekost heeft, of om welk toestel het gaat, staat er niet bij. Dus of hij met zijn 16 jaar wettelijk gezien toestemming nodig heeft om zo'n ding te kopen? Ik betwijfel het. Nog even en hij moet zijn sinterklaassnoepgoed terug brengen omdat hij geen toestemming van zijn ouders had om zoveel te kopen.

Nogmaals het gaat hier niet om de vraag of hij toestemming nodig heeft van zijn ouders. Dat heeft hij namelijk nodig. Een minderjarige is onbevoegd om in zijn eentje een verbindtenis aan te gaan. De relevante vraag hier is: wist de verkoper of had de verkoper redelijkerwijs kunnen weten dat die toestemming er niet was.
Om die vraag te beantwoorden spelen leeftijd, prijs en omstandigheden van de koop, mede een rol.

Nogmaals het gaat hier niet om de vraag of hij toestemming nodig heeft van zijn ouders. Dat heeft hij namelijk nodig. Een minderjarige is onbevoegd om in zijn eentje een verbindtenis aan te gaan.

Nog even en de 16-jarige moet zijn ouders aan het handje meenemen om in de supermarkt een rol drop te kopen, of friet en frikandellen in de schoolkantine. Ik denk, Olaf, dat je het niet helemaal begrepen hebt. Weet ik wel zeker eigenlijk.

witte angora schreef:

Nogmaals het gaat hier niet om de vraag of hij toestemming nodig heeft van zijn ouders. Dat heeft hij namelijk nodig. Een minderjarige is onbevoegd om in zijn eentje een verbindtenis aan te gaan.

Nog even en de 16-jarige moet zijn ouders aan het handje meenemen om in de supermarkt een rol drop te kopen, of friet en frikandellen in de schoolkantine. Ik denk, Olaf, dat je het niet helemaal begrepen hebt. Weet ik wel zeker eigenlijk.

Nee dat schrijf ik ook niet. Dat is ook helemaal niet relevant in deze.

Want de relevante vraag is: wist de verkoper of had hij redelijkerwijze kunnen vermoeden dat de ouders geen toestemming gaven. Als het antwoord ja is, dan is de koop ongeldig en kunnen de ouders die koop binnen 3 jaar ontbinden.

In veel gevallen, en dan betreft het vooral kleine aankopen die een minderjarige economisch gezien, normalitair kan dragen, mag de verkoper ervan uit gaan dat die toestemming er impliciet is, zelfs als dat niet zo is. En daarnaast ligt het economisch risico dan bij de ouders en niet bij kind of verkoper.

Een prepaid kan best een dure aankoop zijn die een 16 jarige economisch niet kan dragen. Dat is dus wat anders dan een dropje, een cd of een broodje. De leeftijd, omstandigheden, draagkracht, het product en de prijs zijn dus allen relevant voor de beantwoording van de vraag.

Of in dit geval die vraag met ja beantwoord moet worden is niet te zeggen omdat we daarvoor te weinig weten van de omstandigheden.

vogels schreef:

Nogmaals het gaat hier niet om de vraag of hij toestemming nodig heeft van zijn ouders. Dat heeft hij namelijk nodig. Een minderjarige is onbevoegd om in zijn eentje een verbindtenis aan te gaan.

Onzin! Iemand van 16 mag echt wel een prepaid mobieltje kopen zonder dat hij wordt meegenomen aan het handje van zijn ouders.

Tsja of een minderjarige zomaar een apple iphone prepaid van meer dan 500 euro mag kopen is nog maar de vraag. Jij gaat ervan uit dat een prepaid altijd een goedkoop telefoontje betreft maar dat is niet zo. Zoals ik al eerder schreef het gaat ook om de prijs, en de vraag of een minderjarige die prijs normalitair economisch kan dragen. Bij een 500 euro kostende iphone waag ik dat te betwisten.

olaf79 schreef:Tsja of een minderjarige zomaar een apple iphone prepaid van meer dan 500 euro mag kopen is nog maar de vraag. Jij gaat ervan uit dat een prepaid altijd een goedkoop telefoontje betreft maar dat is niet zo. Zoals ik al eerder schreef het gaat ook om de prijs, en de vraag of een minderjarige die prijs normalitair economisch kan dragen. Bij een 500 euro kostende iphone waag ik dat te betwisten.

Ik ben het met u eens dat de prijs inderdaad een belangrijk issue kan zijn. Ik vind het daarentegen wel vreemd dat de verkopende partij eerst de draagkracht van de minderjarige en ouders moet onderzoeken. Moet de koper dan eerst maar een inkomensgegevens en gegevens van bankrekening verstrekken als ze een prepaid toestelletje willen kopen ? Ook kan voor de een een toestel van 35,- (bijvoorbeeld) heel veel geld zijn en voor de ander niet. Maw de ene tiener kan dat makkelijk dragen en de ander niet. Kortom het gaat mij te ver dat de verkoper de draagkracht moet onderzoeken.

De wetgever zegt zoiets als: als het volgens de opvattingen in het maatschappelijk verkeer gebruikelijk is dat een minderjarige zo'n overeenkomst sluit, mag de minderjarige deze overeenkomst gewoon sluiten. Nu weer even terug naar het draagkracht punt. Het zal zeker gebruikelijk zijn dat een 16-jarige een prepaid toestelletje koopt voor (bijvoorbeeld) 50,-. De ovk kan niet zomaar vernietigd worden omdat de 16-jarige niet de nodige draagkracht heeft. Het is immers ook gebruikelijk dat een 16-jarige zelfstandig een spijkerbroek koopt voor bijvoorbeeld 90,- euri.

Ik kan me wel heel goed voorstellen dat het niet gebruikelijk is voor een 16-jarige dat deze een prepaid iPhone voor 500,- koopt. Dan zou de ovk mogelijk wel vernietigd kunnen worden door de ouders. Daarom ben ik het met u eens dat de prijs belangrijk kan zijn in deze discussie.

Emmy75 schreef:

olaf79 schreef:Tsja of een minderjarige zomaar een apple iphone prepaid van meer dan 500 euro mag kopen is nog maar de vraag. Jij gaat ervan uit dat een prepaid altijd een goedkoop telefoontje betreft maar dat is niet zo. Zoals ik al eerder schreef het gaat ook om de prijs, en de vraag of een minderjarige die prijs normalitair economisch kan dragen. Bij een 500 euro kostende iphone waag ik dat te betwisten.

Ik ben het met u eens dat de prijs inderdaad een belangrijk issue kan zijn. Ik vind het daarentegen wel vreemd dat de verkopende partij eerst de draagkracht van de minderjarige en ouders moet onderzoeken. Moet de koper dan eerst maar een inkomensgegevens en gegevens van bankrekening verstrekken als ze een prepaid toestelletje willen kopen ? Ook kan voor de een een toestel van 35,- (bijvoorbeeld) heel veel geld zijn en voor de ander niet. Maw de ene tiener kan dat makkelijk dragen en de ander niet. Kortom het gaat mij te ver dat de verkoper de draagkracht moet onderzoeken.

De wetgever zegt zoiets als: als het volgens de opvattingen in het maatschappelijk verkeer gebruikelijk is dat een minderjarige zo'n overeenkomst sluit, mag de minderjarige deze overeenkomst gewoon sluiten. Nu weer even terug naar het draagkracht punt. Het zal zeker gebruikelijk zijn dat een 16-jarige een prepaid toestelletje koopt voor (bijvoorbeeld) 50,-. De ovk kan niet zomaar vernietigd worden omdat de 16-jarige niet de nodige draagkracht heeft. Het is immers ook gebruikelijk dat een 16-jarige zelfstandig een spijkerbroek koopt voor bijvoorbeeld 90,- euri.

Ik kan me wel heel goed voorstellen dat het niet gebruikelijk is voor een 16-jarige dat deze een prepaid iPhone voor 500,- koopt. Dan zou de ovk mogelijk wel vernietigd kunnen worden door de ouders. Daarom ben ik het met u eens dat de prijs belangrijk kan zijn in deze discussie.

Niet alleen de prijs, maar de samenloop van omstandigheden. De verkoper hoeft natuurlijk de draagkracht van een minderjarige niet te onderzoeken. Het gaat om het verschil tussen allerdaagse boodschappen zoals een broodje, een cd en dat soort dingen. Daarbij wordt aangenomen dat de toestemming van de ouders niet expliciet gegeven hoeft te zijn. Bij een telefoon of andere duurzame goederen ligt het anders. Het is dan ook aan de verkoper om in zo'n geval het risico te lopen dat je bonje met de ouders krijgt. Het blijft daarbij van doorslaggevend belang of je als verkoper wist of behoorde te weten dat expliciete toestemming voor de aanschaf niet was gegeven.
De spijkerbroek die je als voorbeeld aanhaalt is een moeilijk geval. Want is dit een allerdaagse boodschap? Kan zo'n aanschaf door een minderjarige zijn ingegeven uit onervarenheid, peer pressure etc. Moeilijke kwestie.
Als verkoper zou ik vanaf zo'n 100 euro dat risico zeker niet nemen en gewoon zorgen dat die toestemming van de ouders er expliciet is.

olaf79 schreef:Niet alleen de prijs, maar de samenloop van omstandigheden. De verkoper hoeft natuurlijk de draagkracht van een minderjarige niet te onderzoeken. Het gaat om het verschil tussen allerdaagse boodschappen zoals een broodje, een cd en dat soort dingen. Daarbij wordt aangenomen dat de toestemming van de ouders niet expliciet gegeven hoeft te zijn. Bij een telefoon of andere duurzame goederen ligt het anders. Het is dan ook aan de verkoper om in zo'n geval het risico te lopen dat je bonje met de ouders krijgt. Het blijft daarbij van doorslaggevend belang of je als verkoper wist of behoorde te weten dat expliciete toestemming voor de aanschaf niet was gegeven.
De spijkerbroek die je als voorbeeld aanhaalt is een moeilijk geval. Want is dit een allerdaagse boodschap? Kan zo'n aanschaf door een minderjarige zijn ingegeven uit onervarenheid, peer pressure etc. Moeilijke kwestie.
Als verkoper zou ik vanaf zo'n 100 euro dat risico zeker niet nemen en gewoon zorgen dat die toestemming van de ouders er expliciet is.

Ja, laten we jongeren vooral gaan behandelen als incompetente kleuters die nergens verstand van hebben.
Komt hen echt ten goede.
Punt is, een knul van 16 is mans genoeg om een prepaid telefoon te kopen.
Dan moet je ook mans genoeg zijn om de consequenties te aanvaarden.
Spijt hebben van je aankoop is geen reden om de koop te ontbinden.
Zeker niet om dan ineens te roepen 'Ja maar, ik ben nog maar 16!'.
Die knul wist dondersgoed wat hij deed, alleen heeft hij impulsief gehandeld.
Heb ik ook wel eens met mijn 31 jaar.
Maar dan heb ik dus pech, net zoals een knul van 16 in dit geval pech heeft.
Ik zie al voor me dat een winkelier een telefoon (prepaid) van € 101,- wil verkopen aan een jongere, maar dit niet doet, omdat hij eerst zwart op wit wil zien dat pa en ma het wel goed vinden.
Als een jongere van 17 mag autorijden, waarom zou een jongere van 16 dan geen prepaid telefoon mogen kopen?

duiner schreef:ben het met Olaf eens, er zijn er genoeg , die een gat in de hand hebben , door hun vriendjes !!

als de 1 het heeft moet de andere het ook hebben, in de klas, en het zal hier wel om een jongen gaan ,
die onder curatele staat bij de bank, en bij zijn ouders.

.

En nu de onderbouwing van deze flagrante aanname?
Hoe kom je er bij dat die knul onder curatele staat?

VioletPrue schreef: Maar dan heb ik dus pech, net zoals een knul van 16 in dit geval pech heeft.
Ik zie al voor me dat een winkelier een telefoon (prepaid) van € 101,- wil verkopen aan een jongere, maar dit niet doet, omdat hij eerst zwart op wit wil zien dat pa en ma het wel goed vinden.

Een beetje slimme verkoper geeft dan 2 euri korting en denkt haha die heb ik gevangen.
Maar even alle gekheid op een stokje.. ik ben het wel met u eens. Het is een wijze les voor deze jongeman die hij maar beter kan leren met een prepaid mobieltje dan bij de aanschaf van een auto, keuken, huis enz.

olaf79 schreef: Niet alleen de prijs, maar de samenloop van omstandigheden. De verkoper hoeft natuurlijk de draagkracht van een minderjarige niet te onderzoeken.

Tja dat was wel hetgeen u leek te bedoelen. U gaf immers aan dat de vraag of de jongere dit economisch kan dragen een belanrijk punt is. Dit zou dan tot gevolg hebben dat een verkoper dit moet onderzoeken voor de aankoop omdat hij anders het risico loopt een gebruikte prepaid van 35,- te moeten terugnemen omdat de koper minderjarig is want misschien kan die minderjarige dat wel niet financieel dragen. Of zouden alle verkopers gaan besluiten dat 16 en 17 jarigen geen prepaid toestelletje meer kunnen kopen. Ik zie de klachten al voor me met zo'n betuttelend gedrag. Jongeren zouden juist op die leeftijd moeten leren hoe dat alles in zijn werk gaat om ze voor te bereiden op een volwassen leven. Dit kan leuke (maar niet heus) gevolgen hebben als ze al deze wijze lessen niet leren in een vroeg stadium omdat ze te beschermd zijn opgegroeid.

olaf79 schreef: Het blijft daarbij van doorslaggevend belang of je als verkoper wist of behoorde te weten dat expliciete toestemming voor de aanschaf niet was gegeven.

Een verkoper hoeft zich dat niet af te vragen (daarover na te denken) als het in het maatschappelijke verkeer gebruikelijk is dat iemand van die leeftijd een overeenkomst sluit. Voor een prepaid mobieltje tot (laten we zeggen) zo'n 100,- zal dat zeker niet ongebruikelijk zijn. Voor een van 500,- dan weer wel. Het gevaar bestaat ook dat een jongere bijvoorbeeld een mobieltje koopt van 50,- en volgende week ziet hij ergens een mooiere, betere, goedkopere (wat dan ook) kan die zomaar gaan zeggen paps mams gaan jullie ff de overeenkomst vernietigen dan kan ik een nieuwe kopen. Daar is die wet niet voor bedoeld.

olaf79 schreef: De spijkerbroek die je als voorbeeld aanhaalt is een moeilijk geval. Want is dit een allerdaagse boodschap? Kan zo'n aanschaf door een minderjarige zijn ingegeven uit onervarenheid, peer pressure etc. Moeilijke kwestie.
Als verkoper zou ik vanaf zo'n 100 euro dat risico zeker niet nemen en gewoon zorgen dat die toestemming van de ouders er expliciet is.

Ik haalde niet voor niets dat spijkerbroek voorbeeld aan. Het is vrij gebruikelijk dat veel jongeren van die leeftijd kleedgeld krijgen. Ze willen met vrienden en vriendinnen de stad in om kleding te kopen en niet aan het handje met paps en mams. Ook wordt ze hiermee geleerd met geld om te gaan en dat soort dingen.

Lees ook hier eens op de site van het Nibud. Kleedgeld voor een 16-jarige is gemiddeld 50-80 euri per maand. http://www.nibud.nl/omgaan-met-geld/kin ... dgeld.html of deze volgende link. Scholieren van 12-18 hebben gemiddeld 103 per maand te besteden: http://www.nibud.nl/nc/over-het-nibud/a ... -2011.html

Als verkoper heeft u dan de kans dat u de verkoop misloopt en een half uurtje later komt de jongere langs met een tas van de concurrent.

duiner schreef:als de 1 het heeft moet de andere het ook hebben, in de klas, en het zal hier wel om een jongen gaan ,
die onder curatele staat bij de bank, en bij zijn ouders.

.

Zo'n beschuldiging heeft u al eens gedaan in dit topic en waar blijft de onderbouwing dan ?
U loopt graag te roeptoeteren als anderen zich niet aan de gedragsregels houden. In de gedragsregels staat ook dat belastende beweringen onderbouwd moeten worden.

Op antwoord van Duiner kun je heel lang wachten Emmy en Violetprue

duiner schreef:je moet " tussen de regels door" - lezen , dan kom je er wel ....

waarom zou iemand zo'n topic willen openen , enz ,
.

Nee zo werkt het niet. Bij belastende beweringen gaan we niet even tussen de regels doorlezen. Degene die een belastende bewering doet moet deze onderbouwen.

Ik denk niet dat u de juiste persoon bent om te oordelen waarom iemand een topic opent. Hij zoekt gewoon een weg om zijn geld terug te krijgen en onder de koop uit te komen.

Emmy75 schreef:

duiner schreef:je moet " tussen de regels door" - lezen , dan kom je er wel ....

waarom zou iemand zo'n topic willen openen , enz ,
.

Nee zo werkt het niet. Bij belastende beweringen gaan we niet even tussen de regels doorlezen. Degene die een belastende bewering doet moet deze onderbouwen.

Ik denk niet dat u de juiste persoon bent om te oordelen waarom iemand een topic opent. Hij zoekt gewoon een weg om zijn geld terug te krijgen en onder de koop uit te komen.

ik kan best wel quoten, maar ik weet niet of je het dan ziet , maar het was :

jasonjansen schreef:Ik heb een prepaid telefoon gekocht
zonder toestemming van mijn ouders ik heb nu toch spijt van de aankoop
en vroeg me af of ik hem kan terugbrengen omdat ik minderjarig ben?

.

duiner schreef:

Emmy75 schreef:

duiner schreef:je moet " tussen de regels door" - lezen , dan kom je er wel ....

waarom zou iemand zo'n topic willen openen , enz ,
.

Nee zo werkt het niet. Bij belastende beweringen gaan we niet even tussen de regels doorlezen. Degene die een belastende bewering doet moet deze onderbouwen.

Ik denk niet dat u de juiste persoon bent om te oordelen waarom iemand een topic opent. Hij zoekt gewoon een weg om zijn geld terug te krijgen en onder de koop uit te komen.

ik kan best wel quoten, maar ik weet niet of je het dan ziet , maar het was :

jasonjansen schreef:Ik heb een prepaid telefoon gekocht
zonder toestemming van mijn ouders ik heb nu toch spijt van de aankoop
en vroeg me af of ik hem kan terugbrengen omdat ik minderjarig ben?

.

En hoe moet ik daaruit afleiden dat hij dan wel onder curatele staat van bank en ouders ? Dit beweert u wel ff tussen de soep en de aardappelen.