Radar

@Chocomelk bedankt!!

Mijn vriendin heeft een bedrijfsongeval gehad , waardoor ze uiteindelijk volledig is afgekeurd en ze heeft nog steeds dagelijks veel pijn. Zij is ook jaaaaaren beziggeweest om een letselschadevergoeding te krijgen. Reken dus inderdaad maar op een hele lange weg te gaan. Uiteindelijk is ze akkoord gegaan met een schikkingsvoorstel. Het bedrag wat ze kreeg was uiteraard lager dan het bedrag wat ze zou verdienen als ze nu nog steeds zou kunnen werken, maar ze heeft het maar geaccepteerd om van het hele gedoe af te zijn. Denk aan de vele medische onderzoeken en loopbaanbegeleiding en de uiterst trage afhandeling wat al jaren bezig was.
En bovenal, geen enkele financiele vergoeding helpt haar vam haar pijn af. En reken maar dat de werkgever (of in jouw geval de tegenpartij) alles boven water wil hebben en zeker wil weten dat je blijvende schade zal ondervinden, waarbij er verschillende interpretaties zullen zijn van de schade die jij nu ondervindt.

Dus ik begrijp heel goed van je advocaat dat hij zegt pak die 50% maar. Voor je gevoel is dat onrechtvaardig , en dat is het ook, maar het is maar de vraag of je echt nog jaren verder wil doormodderen zonder de garantie op een beter resultaat, en al die tijd met inkomstenderving (met af en toe een voorschot van de letselschadeuitkering).

Wij zijn opgelucht dat de zaak is afgedaan, maar lopen nog wel af en toe tegen dingetjes op . Om een voorbeeld te noemen :
We hebben inmiddels een kindje en die gaat 1x per week naar de kinderopvang. Daarvoor krijgt ze niet, net zoals bijna iedereen, kinderopvangtoeslag (wat geloof ik kan oplopen tot zo'n 2/3 van de kosten), WANT ze werkt niet en kan dus zelf prima zelf voor het kind zorgen. Klinkt op zich logisch, ware het niet dat ze niet KAN werken, en dat die ene dag in de week kinderopvang nodig is omdat ze dan een medische behandeling ondergaat . Maar dat doet er niet toe voor de belastingdienst. Die sturen je door naar de AWBZ of naar de gemeente voor een WMO uitkering maar die kunnen je ook niet verder helpen (omdat we samenwonen kan ik haar ondersteunen is de redenatie). Tot op zekere hoogte kan ik daar ook best inkomen. Zo vind ik het nog wel logisch dat ze geen thuishulp meer krijgt voor de schooonmaak die ze voorheen wel kreeg toen we nog niet samenwoonden (dat kan ik immers doen na mijn werk) , maar het geval van het niet krijgen van de Kinderopvangtoeslag vind ik wel wat wrang. Men zou eens moeten weten hoeveel pijn ze al dagelijks heeft met het verschonen van een luier, en ik kan onmogelijk 52 snipperdagen per jaar opnemen voor die dagen dat kinderopvang nodig is vanwege haar medische behandelingen .
Ook vind ik het wrang dat er nu vermogensbelasting moet worden betaald over de letselschade : dit wordt gezien als spaargeld. Ik kan me heel goed voorstellen dat er , net als bij betaald werk, over betaald inkomen belasting wordt betaald. Maar het uitgekeerde bedrag is al minder dan de werkelijke schade, en in dat bedrag zit , naast compensatie voor inkomstenderving, ook een stukje smartegeld voor de pijn die ze nog steeds ondervindt. Dat we juist daar ook belasting over moeten betalen stuit mij tegen de borst.
Doordat ik werk (geen vaste baan overigens) , en zij die eenmalige uitkering gehad heeft kunnen we die dure kinderopvang voorlopig wel betalen, en die vermogensbelasting is echt geen heel groot bedrag (En zal over een tijdje verdwijnen als dat bedrag minder wordt in de loop der jaren).
Het gaat me dan ook meer om het principe , en het gevoel van onrecht.

Maar ik dwaal een beetje af, het ging over letselschadevergoedingen.
Je zal er in ieder geval financieel nooit beter worden van de hele situatie en ik wens je veel gezondheid toe.

@ langste adem, raar dat jullie daar belasting over moeten betalen
want de meeste letselschade slachtoffers die krijgen bij het beeindigen van de letselschade
zaak een speciale brief (ben naam kwijt daarvan) dat daarover geen belasting over betaald
hoeft te worden.

Chocomelk schreef:@ langste adem, raar dat jullie daar belasting over moeten betalen
want de meeste letselschade slachtoffers die krijgen bij het beeindigen van de letselschade
zaak een speciale brief (ben naam kwijt daarvan) dat daarover geen belasting over betaald
hoeft te worden.

ze hoeft over het uitgekeerde bedrag ook geen inkomstenbelasting betalen, alleen wordt ze aan het eind van het jaar wel aangeslagen voor vermogensbelasting.
ik vind dat niet zo raar, want iedereen die boven de vrijstelling van 21139 komt betaald dat. ze kunnen niet bij gaan houden welk geld wel en welk geld niet meegeteld wordt.

Hi chocomel, nu je het zegt kan ik me idd herinneren dat er in een brief zoiets werd vermeld dat als we in conclaaf kwamen met de belastingdienst, we dan contact op moeten nemen met de advocaat.
Zou het kunnen zijn dat we dit bedrag dan helemaal of deels kunnen/moeten weglaten op de aangifte ? De aangifte vraagt nl. alleen om het saldo van rekeningnummers per 1 januari.

En hoewel het maar om een paar tientjes per jaar gaat, is het wellicht toch zinvol om dat eens uit te zoeken. Ik heb echter geen idee waar die brief is gebleven na onze verhuizing.
Iemand verstand hiervan?

langste adem schreef:Hi chocomel, nu je het zegt kan ik me idd herinneren dat er in een brief zoiets werd vermeld dat als we in conclaaf kwamen met de belastingdienst, we dan contact op moeten nemen met de advocaat.
Zou het kunnen zijn dat we dit bedrag dan helemaal of deels kunnen/moeten weglaten op de aangifte ? De aangifte vraagt nl. alleen om het saldo van rekeningnummers per 1 januari.

En hoewel het maar om een paar tientjes per jaar gaat, is het wellicht toch zinvol om dat eens uit te zoeken. Ik heb echter geen idee waar die brief is gebleven na onze verhuizing.
Iemand verstand hiervan?

Mischien kun je een kopie hiervan opvragen bij je letselschade advokaat ?

EDITED - typefout weggehaald en de bijlage was te groot
-----------

Ik ben er inmiddels achter dat het om de term "belastinggarantie"moet gaan en ik heb wat nuttige info via google.
Ik kon de tekstniet kopieren, dus ik heb er een print-screen van gemaakt (zie bijlage).

Ik vermoed dan ook dat we inderdaad geen belasting hoeven te betalen over de schade uitkering, en is dat wel zo, dan kunnen we die kosten misschien verhalen op de letselschade advocaat.

Zaak is dus wel om die brief te vinden (zal vast nog wel ergens in een doos op zolder liggen) om te kijken wat er nu precies instond. De aangifte over 2012 is inmiddels verstuurd, maar kan gecorrigeerd worden, evenals de aangiftes van tot 5 jaar (?) terug . Al zal dit nog wel wat voeten in de aarde hebben, jaaropgaven kan ik heel makkelijk terugvinden, maar gemaakte zorgkosten die als aftrekpost dienden in voorgaande jaren zijn in ons geval nooit echt goed bijgehouden en het is lastig om te bepalen wat we bijvoorbeeld 5 jaar geleden hadden ingevuld als zorgkosten.

Maar bedankt voor de tip !

En alweer een update.
Heb zojuist de belastingdienst gebeld en deze vraag voorgelegd. Volgens de medewerkster kan er sprake zijn van vrijstelling van belasting is voor Box 1 op het moment dat het letselschadebedrag wordt uitgekeerd. (dit bedrag wordt dan niet opgeteld bij het inkomen van dat jaar.) Volgens de belastingdienst is het wel zo als dat bedrag op een spaarrekening wordt gezet (waar ze ieder moment bij kan), dat dit WEL gewoon ieder jaar belast wordt in BOX 3.

Nogmaals het gaat maar om een paar tientjes per jaar, maar het voelt onrechtmatig.
De belasting gaat er al vanuit dat je 4% rendement krijgt op je spaarrekening, terwijl je in werkelijkheid maar iets van 2% krijgt. (En de inflatie is momenteel zelfs nog hoger dan 2%, dus eigenlijk is dat rendement er helemaal niet). Over die 4% wordt dan 30% belasting geheven. Een deel van het bedrag is een schadeloosstelling voor de pijn die ze nog dagelijks ondervindt, en om dat bedrag te belasten is , in mijn ogen. nog oneerlijker.De pijn neemt namelijk niet af.

Ik weet uit eigen ervaring dat door verschillende medewerkers van de belastingtelefoon soms verschillende antwoorden worden gegeven op dezelfde vraag, maar ik vrees dat het gewoon betalen wordt.
Maar als iemand in een soortgelijke situatie zit, en andere ervaringen heeft zou ik het graag horen.

Dat er uiteindelijk belasting moet worden betaald over een letselschadevergoeding is op zich wel weer logisch. Doe je dat niet dan zet je de deur open voor allerhande fraudemogelijkheden. Er zal dan opeens heel veel onder het mom van letselschade worden betaald (of je moet een gigantisch ingewikkeld belastingsystem gaan invoeren met allerlei extra controles). En hoe ingewikkelder, hoe groter dan kans op fouten.

Maar in principe hoeft de belasting helemaal geen probleem te zijn: de vergoeding is bedoeld als schadeloosstelling voor misgelopen inkomsten, dus als dat bedrag bruto hetzelfde is als wat je aan inkomsten had kunnen hebben, dan houd je netto ook ongeveer hetzelfde over als je inkomen had gehad.

Het bedrag wat ze gekregen heeft is juist lager dan de inkomsten die ze nu mist. Althans in onze ogen. Als we bijvoorbeeld uitgaan van het verschil tussen haar inkomen (op het moment dat ze arbeidsongeschikt raakte) , en haar uitkering nu dan zit daar een wezenlijk verschil tussen per maand, die de eenmalige uitkering maar voor een beperkt aantal jaar kan compenseren.

Maar er zijn veel factoren die meespelen met allerlei aannames. Zo zou er, in onze ogen, in de loop der jaren WAARSCHIJNLIJK salarisverhoging zijn ontstaan. De werkgever redeneert op haar beurt juist weer dat ze WAARSCHIJNLIJK toch niet dat ze tot haar 65e zou blijven werken, zeker niet in het geval van kinderen. Voor beide redeneringen valt wat te zeggen, maar kunnen nooit echt hard gemaakt worden.En zo zijn er nog tientallen voorbeelden te bedenken die het bepalen van een vergoeding zo lastig maken en voor een ellenlange procedure zorgen.

En die belasting....tsja je wordt in Nederland nou eenmaal uitgekleed. En uiteraard had ze ook belasting moeten betalen als ze nu nog een betaalde baan zou hebben, ja dat snap ik. Maar dan had ze bijvoorbeeld ook de kinderopvangtoeslag (waar ik het eerder over had) juist wel gekregen.

We hebben genoeg realiteitszin om te beseffen dat de arbeidsongeschiktheid ook had kunnen ontstaan met bijvoorbeeld een wintersportvakantie, dus wat dat betreft mogen we nog van een geluk spreken dat er uberhaupt een letselschadevergoeding is gegeven. Dat kan niet iedere arbeidsongeschikte zeggen. Maar dat zijn allemaal aannames ALS dit , ALS dat.

Wat ik bedoel te zeggen : je gaat er in ieder geval bij letselschade nooit financieel op vooruit, en je gezondheid krijg je er niet mee terug.