Juliette99 schreef: Mijn werkgever (een overheidsorganisatie) wil van mij af. Ik heb eind 2011 een enigzins negatieve beoordeling gehad (mijn 1e beoordeling) waar ik het niet mee eens was en waarop ik mijn schriftelijke visie heb gegeven.
Je geeft niet aan wat er negatief werd beoordeeld. Ik kan me er na dit relaas wel een voorstelling van maken.
Juliette99 schreef:Vlak daarna ben ik met zwangerschapverlof gegaan. Nadat ik in april 2012 weer begonnen ben met werken heb ik samen met mijn leidinggevende een plan van aanpak opgesteld die begin juni 2012 klaar was. Een week daarna ben ik wegens veel negativiteit en spanning op de werkvloer twee weken (in overleg met huisarts en bedrijfsarts) ziek thuis geweest. Nu heb ik pas een re-integratietraject van 5 weken afgerond (begonnen met halve dagen werken en steeds een uur per week extra). Ik ben ook bezig sinds eind juni met een externe coach die mij helpt in de situatie (omgaan met negativiteit en spanning).
Je ligt dus niet in de groep en weigert je te veranderen. Ik denk ook dat jij het onderliggende probleem bent ook al zul je natuurlijk liever de werkgever de schuld geven.
Juliette99 schreef:Kortgeleden heeft mijn leidinggevende echter aangegeven dat ik niet beter functioneer (eerder slechter), een nieuwe negatieve beoordeling aan ziet komen eind dit jaar, dat onze wegen dan zullen moeten scheiden en we ook een vaststellingsovereenkomst kunnen afsluiten waarbij ik instem met een ontslag.
Ja lijkt me logisch. Als je 2 keer negatief word beoordeeld waarbij er totaal geen verbetering in zit maar eerder een verslechtering, dan word het tijd om te gaan.
Juliette99 schreef:Het voelt voor mij alsof ik geen eerlijke kans krijg. Ik krijg geen tijd om aan de slag te gaan met een plan van aanpak (van begin juni), mijn coachingstraject is nog niet afgerond en de uitkomst van mijn volgende beoordeling lijkt al vast te staan. De situatie zorgt bij mij voor psychische en fysieke klachten. Ondertussen voel ik mij belemmerd in het kunnen bewijzen van mijzelf op mijn werk (weinig vertrouwen en motivatie).
Ze zijn dus al 2+ jaar met je bezig, je verandert niets maar maakt het erger, je geeft aan niet gemotiveerd te zijn en geen vertrouwen in je werkgever te hebben. Waarom blijf je er in godsnaam nog werken? Zoek werk waar je wel gewaardeerd word en wat je wel leuk vind.
Geen eerlijke kans? Je krijgt een coachingstraject, een plan van aanpak, je gaat weer de ziektewet in wat geaccepteerd word... Wat moeten ze doen? De rode loper uitleggen en allemaal op hun tenen door de gang zodat jij je werk kunt doen?
Juliette99 schreef:Ik twijfel nu erg wat ik moet doen. De vaststellingsovereenkomst die ik in concept heb gekregen is erg beperkt. Er staat niks in over een ontslagvergoeding en de ontslagdatum is al heel snel. Ook worden er vanuit de werkgever weinig garanties geboden over bemiddeling naar ander werk (moet vooral vanuit mij komen i.s.m. een extern outplacement bureau). Ik vraag mij nu af:
- Moet ik wel gaan onderhandelen over een vaststellingsovereenkomst?
- Helpt het als ik daarbij allereerst (als reactie op de voorgestelde vaststellingsovereenkomst) mijn visie op de situatie geef aangezien ik ervan overtuigd ben dat ik geen eerlijke kans krijg om mijzelf te bewijzen en min of meer de deur uit wordt gewerkt? Dit om de onderhandeling over de vaststellingsovereenkomst wat minder in te gaan als een mak lammetje?
- Moet ik de vaststellingsovereenkomst afwijzen en zeggen tegen mijn leidinggevende ik ga mezelf bewijzen (tot nu toe steeds door mij gezegd, maar met weinig wederzijds vertrouwen van mijn leidinggevende tot gevolg). En dan dus mijn volgende beoordeling afwachten?
- Moet ik dan verder nu niets zeggen over wat ik van de situatie vind?
Juliette99 schreef:- Of kan ik mij beter ziek melden (zit tegen het randje aan v.w.b. het nog in staat zijn om te werken) zodat via de bedrijfsarts een traject in gang wordt gezet waarbij misschien het onderliggende probleem (niet mijn ziek zijn maar de situatie op mijn werk) wordt aangepakt?
Dit is precies een omschrijving van het typje wat je bent vrees ik. Het zit even tegen, maar het ligt neit aan jou, laten we dan maar snel de zw ingaan. Alleen dat je het als keus durft op te schrijven zegt m.i. genoeg.
Juliette99 schreef:- Moet ik een klacht indienen bij de vertrouwenspersoon of klachtencommissie? (Voel hier in principe niet zo veel voor want ik heb geen zin in al de heisa).
Als je wilt blijven werken moet je:
* jezelf motiveren
* hard aan t werk
* niet zeuren om elk klein dingetje maar er gewoon tegen aan gaan.
* bewijs het tegendeel dan als je van jezelf weet dat het beter kan?
Waarom zie ik bovenstaande er niet bijstaan als keuzes? Ohja, dan moet je het zelf doen.
Juliette99 schreef:Vind het allemaal heel erg lastig en vervelend! Ik win bij meer mensen advies in. Ben ook al bij het juridisch loket geweest, maar ben toch ook benieuwd hoe jullie op het forum hier over denken...
Nou, dan weet je dat ook weer.
binnenkomen in een bedrijfscultuur waar al een kliek mensen zitten die op elkaar ingespeeld zijn betekend (hoe lullig ook) dat je met ze mee moet gaan of je zeer neutraal op moet stellen. Dat doe je blijkbaar niet en dan word het inderdaad neit gezellig op de werkvloer. Ik heb exact hetzelfde meegemaakt maar heb het compleet omgedraaid omdat ik me niet heb ziek gemeld, geen plan van aanpak heb gehad, maar gewoon een gesprek met de werknemers heb gehad waarna de spanningen geklaard waren. Geen afspraken gemaakt, gewoon je werk doen en normaal doen tegen je collega's en klaar was kees.
Hoe meer je je afsluit en personen als kliekje gaat beschouwen hoe meer je het buitenbeentje word. Als je dan je kopje laat hangen en de ziektewet ingaat is dat vaak een goed begin van het einde van je carriere bij het bedrijf. Als je laat zien dat je sterk bent en gewoon meedoet, zul je zien dat er een heleboel verandert. In mijn geval duurde het ongeveer 6 maand voor ik mijn plek had gevonden. Het was niet makkelijk, maar ook niet onmogelijk. Ik weet wel dat als ik 6 jaar geleden mijn koppie had laten hangen en de zw in was gegaan, ik het hier wel had kunnen shaken.