Radar

Ik ben me van - geen - kwaad bewust.

Even een correctie, voordat ik als stereotype man word bestempeld, grinn.
Sorry, ik heb dyslexie en dat is wel onderzocht (met mijn medeweten en toestemming), dus een feit.
EN iets gehaast met typen

Joh, ik snap je frustratie volkomen. Laten we het daar maar op houden. Wat je er aan kunt doen? Ik weet het niet. Het enige wat een beetje lucht kan geven is er met iemand over praten die echt goed naar je kan luisteren. Maar meer als een beetje lucht geven doet het niet.

Straks win je de zaak, en dan? Je hebt gewonnen, maar wat heb je gewonnen? Het verleden kan niet ongedaan worden gemaakt, dat is het echte probleem. Het enige wat zou werken is een excuus van degenen die hier verantwoordelijk voor zijn. Als ze openhartig zeggen dat ze het anders hadden moeten doen, de situatie verkeerd hadden ingeschat, en weet ik veel wat nog meer. Maar zit dat excuus er in?

Vragen die je misschien op het oog niet verder helpen, maar deze vragen zijn de realiteit snap je...

Moet je het dan maar gewoon achter je laten? Was het maar zo makkelijk...

witte angora schreef: Straks win je de zaak, en dan? Je hebt gewonnen, maar wat heb je gewonnen? Het verleden kan niet ongedaan worden gemaakt, dat is het echte probleem. Het enige wat zou werken is een excuus van degenen die hier verantwoordelijk voor zijn. Als ze openhartig zeggen dat ze het anders hadden moeten doen, de situatie verkeerd hadden ingeschat, en weet ik veel wat nog meer. Maar zit dat excuus er in?

Angora ik denk dat als het Centraal Tuchtcollege de klacht gegrond verklaard het voor ts klaar is. Omdat zij dan zeggen wat ts had willen horen van het ziekenhuis en dit kan hij dan zien als een excuus of in ieder geval er is hem onrecht aangedaan en dat wordt nu rechtgezet. En dan zullen ze "vader heeft gedreigd en daarbij geweld gebruikt" uit het dossier moeten verwijderen of aanpassen. Maar zover is het dus nog niet.

ik het ook weetnietveel. Maar hij heeft al gelijk gekregen van het regionaal tuchtcollege (wat ook logisch is want of hij nou wel of niet agressief was, hij heeft het recht zijn kind te zien, of daar op zijn minst goede info over te krijgen)

Verder, Guido,
je gaat ervan uit dat ik mijn oordeel klaar heb, dat is niet zo, ik weet niet of je agressief was. Punt is alleen, en dat probeerde ik je uit te leggen:
Wij hebben echt heel vaak met agressie te maken, als iemand aangeeft dat iemand agressief is dan neem ik dat serieus. Of dat waar is, dat weet ik natuurlijk ook niet maar ik neem het dus wel serieus en ik zet het ook in het dossier zodat mijn collegas het ook weten en dat zij ook weten dat ze misschien wel op moeten passen. Ik snap dat dat vervelend is voor de persoon in kwestie want misschien is die wel helemaal niet agressief, echter, ik ga het risico niet nemen.
Je benadert zoiemand dan ook in eerste instantie voorzichtig. Dus dat tegen je gezegd is dat ze geen problemen wilde begrijp ik eigenlijk wel.
Stel je het volgende voor: je werkt in een sector waar je al vaker bedreigd, geslagen, geschopt, bespuugd etc bent geworden en je hoort dat er straks iemand komt waarvan gezegd wordt dat hij agressief is. Zou jij dan denken, 'ach we zien wel'', of zou je dan ook een beetje extra opletten?

wat kwalijk is is dat ze je je zoon niet hebben laten zien (en daar heeft het tuchtcollege je ook gelijk in gegeven) Dus ook al kan ik me heel goed voorstellen dat de verpleging (door de verdachtmaking) extra voorzichtig met je was, hadden ze je nooit mogen weigeren.

Om even op de stereotype te reageren: wij hebben ook wel vaker agressieve vrouwen hoor, alleen zijn die vaak kleiner en slaan die minder hard.


isabel

Guido007 schreef: Als er nog onduidelijkheden zijn of vragen, dan hoor ik het wel.

Ik zou ten eerste graag willen weten of je nu wel of niet de toegang tot je zoon is geweigerd. Dus is het nu zo dat je al die tijd dat je zoon in het ziekenhuis heeft gelegen niet op bezoek mocht komen of ben je gewoon al die tijd op bezoek geweest?

Guido007 schreef: Ik had het dus graag willen weten, als ik bedreigend was overgekomen. Dat had ik nooit gewild en zo ben ik namelijk ook niet.

Ergens met je hele schreeuwende en huilende familie op komen dagen IS bedreigend. Zeker als er van tevoren al voor deze situatie gewaarschuwd is. Feit dat ze jouw moeder en zussen moesten verwijderen betekend al dat het er niet op een normale manier aan toegegaan is. Ze verwijderen niet zomaar iemand die op een rustige manier om uitleg vraagt.

Om in een dossier op te kunnen nemen dat iemand bedreigend is heb je geen rechtzaak en een uitspraak van een rechter nodig. Daar gaat geen proces aan vooraf. Het is een subjectieve waarneming.

Op het punt van het wettelijk gezag is je klacht gegrond verklaard, maar je probeert nu je gelijk te halen op een punt waar geen gelijk te halen valt. Als zij jou en je familie als bedreigend ervaren hebben dan is dat zo. Dat mag!

Guido007 schreef: Als er nog onduidelijkheden zijn of vragen, dan hoor ik het wel.

Guido hoe staat het nu precies in het dossier? Staat er "vader heeft gedreigd en daarbij verbaal geweld gebruikt". Of iets in de trant van: "wij voelen ons bedreigd door vader".

In dossier staat dat ik bedreigend overkwam bij verpleging, dus niet dat ik gedreigd zou hebben.

En ik zou o.a. later - althans volgens dossier!- gedreigd hebben tijdens klachtencommissie, zelfs met geweld. Ik heb arts nooit ervoor of erna gesproken tijdens behandeling. Nooit. Alleen tijdens klachtencommissie, dus ik heb ook geen informatie verkregen, dan alleen tijdens hoorzitting.

Erg bizar dus allemaal. Volgens wet had ik recht om mijn zoon mee naar huis te nemen en op advies van advocaat en omdat ik mijn zoon niet wou benadelen heb ik m niet opgehaald, maar moeder. Dat staat ook in dossier. En alle strijd heb ik via advocaat gedaan, die mij goed vertegenwoordigde.
Er is dus niets gebeurd, en er staat dus ook niets in dossier dat er geweld is gebruikt. Alleen advocaat van ziekenhuis zegt dus dat ik gedreigd heb, zelfs met geweld en daarom vonden ze informatieplicht en toestemmingsvereiste niet nodig. Dat is hun excuus nu om hun (re)actie van 10 jaar geleden goed te praten.

Nu weet ik niet meer hoe het gegaan is, maar wat ik wel weet over klachtencommissies is dat uitspraak pas later komt. Zover ik weet was zitting normaal verlopen.

Pikant detail is dat dossier al 'gekleurd' was voordat ik in ziekenhuis kwam. Mijn ex had duidelijk met modder lopen gooien. Zonder rectificatie.
Ander pikant detail was dat in verslag van klachtencommissie OOK NIETS benoemd werd over mijn zogenaamde bedreigingen, deze komen dus helemaal uit het niets anno 2012/2013.
Wel vreemd dat dit niet benoemd is, laat staan dat ze mij ter verantwoording hebben geroepen. In verslag staat ook niets beschreven over dat gesprek 'vervelend' verliep ofzo.

En ter duidelijkheid: toegang werd voor mij niet geweigerd, maar mijn familie.
Maar vrienden, buren, kennissen en familie van moeder hadden allemaal wel toegang. Wel weet ik dat ik meteen door verpleging werd aangesproken dat ze geen problemen wilde.
Wel pikant detail wat in dossier staat, is dat moeder bij mijn zoon bleef slapen, zodat vader niet bij zijn zoon kon slapen. Zwart op wit in dossier beschreven.
En tijdens regionale tuchtcollege hadden ze mij als slechte vader bestempeld, omdat ik er niet was. Ze hadden niet eens beschreven dat ik daar ben blijven slapen, daar konden ze ook niets over zeggen.
Het hele dossier is heel beperkt qua informatie. Alles is op elkaar geschreven, alsof ze papier tekort hebben. Alleen medische details zijn beschreven en verwijten, mocht vader 'mores' kwam leren, dus ookal geen aanleiding dan beschuldigingen aan adres van mij.

En wat ik dus niet wist, was dat ze al van plan waren om mijn zoon eerder te ontslaan, zodat ie met moeder mee kon en niet met mij. Maar ik had al besproken - en via email op latere moment - aangegeven dat ik niet wilde dat mijn zoon dupe werd van mijn strijd met mijn ex.
Let wel: dit staat in dossier beschreven en dat ze dit besproken hadden met bestuur/directie. Sterker nog, ze hadden het zelfs over 'verbod ziekenhuis' INDIEN ik hen 'mores'(hun woorden) zou komen leren. IK begrijp nog steeds niet waarom ze niet met mij hierover gesproken hebben in plaats van alles stiekem te doen. Maar als ik mijn zoon wel op had gehaald, wat mijn rechten waren, dan had ik dus onterecht veel problemen mogen verwachten. Ik had mijn zoon niet meegekregen, dat staat is feitelijk beschreven in dossier, ookal was hij op mijn adres ingeschreven.

Ik begrijp het echt niet.
En een advocaat zoeken is lastig, misschien omdat het vakantie is.
Maar ik heb er echt slapeloze nachten van. Ik had nooit gedacht dat een ziekenhuis zo bedreigend, intimiderend en zelfs onveilig kon zijn. Zo ervaar ik dat wel. IK kom daar echt niet.

Guido007 schreef:In dossier staat dat ik bedreigend overkwam bij verpleging, dus niet dat ik gedreigd zou hebben.

En dat mag niet?

wacht even, jou is dus niet de toegang tot je kind geweigerd? Want dan had ik een klacht wel begrepen. Maar als je familie er niet bij mag is dat heel normaal bij een verdenking van meningokokken.

daarnaast, als verpleging jou als bedreigend ervaart, dan ervaren zij dat zo, of jij dat nou wel of niet bedoelt hebt.

waar ik eerst dacht aan een grove fout van het ziekenhuis om de ouder niet bij het kind te laten begint het nu een beetje te lijken op een uit de hand gelopen voogdij zaak.

isabel

Als ik het nu goed begrijp gaat het erom dat het ziekenhuis nu (na 10 jaar) beweert dat je "gedreigd zou hebben met geweld" en dat dat nog nooit eerder ter sprake is gekomen. Niet in het dossier van het ziekenhuis, niet in het dossier van de politie en niet in het dossier van de klachtencommissie waar je ongeveer 10 jaar geleden een klacht hebt neergelegd.
Dan vind ik het ook zeer opmerkelijk dat ze er nu pas mee komen en vraag ik me af hoe zij dit kunnen aantonen of aannemelijk maken. Het lijkt me toch dat zoiets toendertijd in het ziekenhuisdossier vermeld was geweest. En omdat dat niet het geval is vind ik het niet geloofwaardig en lijkt het mij eerder op een smoes om iets goed te willen praten wat gewoon fout was.
Ik denk dat men zich heeft vergist in dat jij wettelijk vertegenwoordiger was van je zoon en ervan uit zijn gegaan dat het niet geven van informatie e.d. in dit geval niet verplicht was.