Radar

Wat betreft het kind: nu wil ik niet hard of ouderwets overkomen en als het kind echt in paniek is dan heeft het natuurlijk weinig nut om het te dwingen. Maar ik zou toch proberen er met die badmeester uit te komen en aan het kind uitleggen ook al wordt iemand boos ze toch zal moeten zwemmen door dat gat, soms heeft het zin om gewoon even door te duwen, je kunt ze niet beschermen tegen elke boze volwassene of tegen elk prestatie moment waar het kind stress over heeft. Maak het inderdaad niet te groot, want dan wordt het kind natuurlijk nog banger.
Ik kan natuurlijk niet oordelen over hoe erg het is, maar een van mijn kinderen was vroeger ook bang, en die heb ik gewoon naar het zwembad gesleurd en gezegd dat hij hoe dan ook ging zwemmen. (vroeger kon dat nog)

isabel

Heb (ongeveer) zo iets met kleindochter meegemaakt. Werd tussen haar en de zweminstructeur een absolute flop. En raakte ook, net als dochtertje TS, volledig in paniek. Aangezien ik altijd met haar meeging heb ik haar daar 'weggehaald'; een schooljaar overgeslagen en daarna in een ander zwembad de lessen gaan vervolgen. Wonder boven wonder kreeg ze langzaam haar zelfvertrouwen terug. Deze instructrice had gewoon meer geduld (kinderen voelen dat feilloos aan, denk ik) en ze heeft nu "gewoon" alle diploma's die je maar kunt halen. Ik had het idee dat pushen niet veel zou gaan helpen; een time-out wel. Dus er is nog alle hoop voor de dochter van de TS, toch?

En @isabel, nee, ik kon haar echt niet meer 'sleuren' , volgens mij doen Oma's dat niet

@ternormin, ik denk dat het echt uitmaakt hoe bang het kind feitelijk is. En dat kan ik vanuit hier niet beoordelen.
Ik ben blij dat ik het toen wel gedaan heb (duwen dus) want mijn zoon heeft er wel van geleerd, maar alles is balanceren.
Aan de ene kant wil je niet een bang kind creeeren dat elke keer als het iets akelig vindt meteen mag stoppen en niet meer hoeft te presteren, aan de andere kant moet je ook uitkijken een kind te hard te duwen op het moment dat het echt niet meer durft. Om die afweging te maken denk ik echt dat je het kind in kwestie moet kennen.

En nee, volgens mij sleuren omas inderdaad niet, volgens mij hoef je als oma alleen leuke dingen, lijkt me echt heel leuk om oma te zijn!

Lezende dit onderwerp vraag ik me dus af in hoeverre de reactie van de ouders van invloed is geweest op het kind.
Want zo te lezen hebben de ouders al een vrij heftige reactie op de in hun ogen verkeerde manier van handelen maar het kan best zo zijn dat als de ouders minder heftig gereageerd hadden en het geheel op een wat luchtiger manier hadden opgepakt het kind wel gewoon een diploma had gehad.
Als ouders heb je de keuze om ergens een drama van te maken of er op een luchtiger manier mee om te gaan.
Dat de zwemleraar op een bepaalde manier reageert is logisch,hij is met zijn vak bezig en wel iemand in dit geval het kind leren zwemmen.
Het zou zomaar kunnen zijn dat hij gezien heeft dat ze het wel kan maar dat op de gewone manier het er niet uitkomt en ja,dan kan op een in de ogen van de ouders een harde manier het er wel uitkomen.

Buiten het feit dat,het kind zal in haar leven wel meer mensen tegenkomen die op dezelfde manier reageren als de zwemleraar ook op school,het is dus gewoon de taak van de ouders om te zorgen dat ze daar mee om leert gaan.

De vraag: heeft het kind een zwemdiploma staat dus eigenlijk synoniem voor: kan het kind zichzelf redden in het zwembad en zwemmen.
Of geeft men tegenwoordig bij een kinderfeestje bij de uitnodiging een retourenvelop mee waarin je de kopie van het zwemdiploma kan doen?

Zoals ik al eerder schreef, iemand zonder kinderen en ervaring, gewoon onzin.
In de praktijk ziet het wel anders uit en het is inderdaad zo, dat kinderen gewoon eerlijk zijn als er na een diploma gevraagd wordt.
Of bij een zwemfeestje zoals reeds is opgemerkt, nemen de ouders het kind niet meer mee, dus ook in vervolg bij andere kinderen, wordt het niet meer uitgenodigd.
Welke ouders nemen graag een kind mee naar een zwembad, wat geen diploma heeft.
Dit kan toch verschillende oorzaken hebben.
Nemen de ouders het wel mee, mogen deze kinderen niet met de andere in het ondiep zwemmen.
En er wordt duidelijk gecontroleerd door het personeel, want er verdrinken zelf kinderen welke wel een diploma hebben.

En nee, volgens mij sleuren oma's inderdaad niet, volgens mij hoef je als oma alleen leuke dingen, lijkt me echt heel leuk om oma te zijn!

Haha, Ik sleurde mijn zonen er ook in hoor, dus voel je vooral niet schuldig. Maar kleinkinderen, dat is andere koek. Die kan je lekker verpesten, zitten de ouders ermee...was mij toen een zorg

tenormin schreef:

En nee, volgens mij sleuren oma's inderdaad niet, volgens mij hoef je als oma alleen leuke dingen, lijkt me echt heel leuk om oma te zijn!

Haha, Ik sleurde mijn zonen er ook in hoor, dus voel je vooral niet schuldig. Maar kleinkinderen, dat is andere koek. Die kan je lekker verpesten, zitten de ouders ermee...was mij toen een zorg

Jammer als kinderen gedwongen moeten gaan zwemmen, want normaal is dit pret ook zijn deze nog aan lessen.
Ook jammer, dat er geen schoolzwemmen meer is, dan is de drempel tegenover andere kinderen veel kleiner en ze zitten alle in het zelfde "bootje".

kokka schreef:

conimus78 schreef:Echter naarmate meerdere pogingen van haar mislukte werd de toon van hem steeds feller, luider en onvriendelijker. Wij (en anderen met ons) konden hem, terwijl wij aan de andere kant zaten, duidelijk horen schreeuwen en tekeer gaan tegen haar. Wij zagen eveneens dat Alisa hier erg van onder de indruk was en dat zij ondanks deze toon van hem haar uiterste best bleef doen. Tot het moment dat hij het punt bij haar bereikte dat zij brak en Alisa huilend en overstuur naar ons toegelopen kwam.

ik kan me je frustratie goed voorstellen, ik vraag me eigen alleen af waarom je niet eerder ingegrepen hebt. ik zou toch even naar die zwemleraar toelopen om hem vriendelijk te verzoeken om het iets rustiger aan te doen.
mijn dochter heeft in het begin van haar zwemopleiding ook wel eens op haar donder gehad van de badmeester omdat ze niet goed luisterde, toen wilde ze dus ook niet meer zwemmen.
uiteindelijk hebben we haar gewoon huilend mee gegeven aan de badjuf, en mochten we er zelf bijkomen zitten. ze heeft toen nog even al (nep)huilend in het water gelegen en toen was het over.
maar goed dat was mijn dochter, en elk kind is anders. Ik denk dat het het niet waard is om haar aan een complex te helpen voor zo'n zwemdiploma.

Het vetgedrukte zal natuurlijk alleen betrekking hebben als er een kijkdag is, anders weet je ook niet.

Daarbij heb ik altijd geleerd dat een leraar / lerares inprincipe de "baas" is op dat moment. Als je als ouder er tegenin gaat dan lijkt mij dat voor kind ook niet duidelijk is.

het is inderdaad jammer als het 'gedwongen' moet. Maar op een bepaald punt maak je ook een afweging, ik woon in een wijk met relatief veel slootjes. Dus het was heel simpel, mijn kinderen moesten simpel weg vroeg leren zwemmen om ervoor te zorgen dat ze gewoon met andere kinderen konden buitenspelen. Overigens, na een paar keer vond mijn zoon het niet zo vreselijk meer, kinderen vergeten ook snel als het eenmaal leuk is. Wat vandaag een werelddrama is, is morgen toch niet meer zo'n groot probleem.

Ik vind het echt een enorm gemis dat het schoolzwemmen weg is, ik denk dat het gewoon ontzettend belangrijk is dat kinderen leren zwemmen, ook kinderen van minima of ouders die zelf dat belang niet meteen zien. Ook is het gewoon leuk voor kinderen.

Daarbij heb ik altijd geleerd dat een leraar / lerares inprincipe de "baas" is op dat moment. Als je als ouder er tegenin gaat dan lijkt mij dat voor kind ook niet duidelijk is.

Hier ben ik het helemaal mee eens, maar er zit wel een grens aan, op het moment dat een leraar echt over het lijntje gaat dan moet je als ouder ook ingrijpen. De vraag is natuurlijk waar dat lijntje ligt.

isabel

Isabel1 schreef:het is inderdaad jammer als het 'gedwongen' moet. Maar op een bepaald punt maak je ook een afweging, ik woon in een wijk met relatief veel slootjes. Dus het was heel simpel, mijn kinderen moesten simpel weg vroeg leren zwemmen om ervoor te zorgen dat ze gewoon met andere kinderen konden buitenspelen. Overigens, na een paar keer vond mijn zoon het niet zo vreselijk meer, kinderen vergeten ook snel als het eenmaal leuk is. Wat vandaag een werelddrama is, is morgen toch niet meer zo'n groot probleem.

Ik vind het echt een enorm gemis dat het schoolzwemmen weg is, ik denk dat het gewoon ontzettend belangrijk is dat kinderen leren zwemmen, ook kinderen van minima of ouders die zelf dat belang niet meteen zien. Ook is het gewoon leuk voor kinderen.

Daarbij heb ik altijd geleerd dat een leraar / lerares inprincipe de "baas" is op dat moment. Als je als ouder er tegenin gaat dan lijkt mij dat voor kind ook niet duidelijk is.

Hier ben ik het helemaal mee eens, maar er zit wel een grens aan, op het moment dat een leraar echt over het lijntje gaat dan moet je als ouder ook ingrijpen. De vraag is natuurlijk waar dat lijntje ligt.

isabel

Ben van mening dat gedwongen niet het goede woord is. Jullie zullen ook lezen / horen / zien hoeveel kinderen er jaarlijks verdrinken doordat deze niet kunnen zwemmen.
Hoort gewoon bij het groeien van het kind net als leren lezen, schrijven etc etc etc

Veelal zal een ouder erniet bij zijn als er over het lijntje gegaan wordt maar eens dat voor ieder ander het lijntje ergens anders ligt.

Isabel1 schreef: De vraag is natuurlijk waar dat lijntje ligt.

isabel

"dat lijntje ligt in het water...." . Bij eigen kinderen was er nog geen schoolzwemmen, dan stonden ze als 4-jarige, dunne sprietjes te trillen van de kou 's-morgens heel vroeg aan de rand van het niet overdekte zwembad, voor de school begon (en ik stond met kleding nog te koukleumen) en dan ook nog dat koude water in. Vandaar dat zetje. Meestal groeien kinderen er wel overheen als ze eerst angst hebben voor water, ik weet natuurlijk niet of dochter van de TS er een "trauma" aan heeft overgehouden, vanwege het optreden van de instructeur.

Nederland is een waterrijk land en het zou weer gewoon
normaal moeten zijn het schoolzwemmen.
Maar neeeeee bezuinigingen.

tenormin schreef:

Isabel1 schreef: De vraag is natuurlijk waar dat lijntje ligt.

isabel

"dat lijntje ligt in het water...." . Bij eigen kinderen was er nog geen schoolzwemmen, dan stonden ze als 4-jarige, dunne sprietjes te trillen van de kou 's-morgens heel vroeg aan de rand van het niet overdekte zwembad, voor de school begon (en ik stond met kleding nog te koukleumen) en dan ook nog dat koude water in. Vandaar dat zetje. Meestal groeien kinderen er wel overheen als ze eerst angst hebben voor water, ik weet natuurlijk niet of dochter van de TS er een "trauma" aan heeft overgehouden, vanwege het optreden van de instructeur.

Voor wat het toevoegt aan dit topic, kinderen van 2 collega's van me hebben (recent) leren zwemmen in dit zwembad, dit was toevallig een pauze gesprekstopic, en die herkenden zich hier helemaal niet in.

He blijft een lastig en vooral subjectief iets, sommige kinderen varen wel bij een kleine push van een zwemleraar, anderen krijgen er acuut waterfobie van. Mijn nichtje deed maar wat op zwemles, en een wat strengere aanpak, overigens wel in overleg met de ouders, deed wonderen.

Teunbosseman schreef:
Het vetgedrukte zal natuurlijk alleen betrekking hebben als er een kijkdag is, anders weet je ook niet.

Daarbij heb ik altijd geleerd dat een leraar / lerares inprincipe de "baas" is op dat moment. Als je als ouder er tegenin gaat dan lijkt mij dat voor kind ook niet duidelijk is.

het was volgens mij ook een kijkdag. Nu ben ik het er wel mee eens dat in principe de zwemleraar de baas is, maar als deze mijn dochter uit staat te foeteren zeg ik er toch wel mooi wat van.

mika21 schreef:Wacht een jaartje en dwing haar niet. Als ze niet kan slapen van angst om er alleen maar toe te gaan, nee, dan doe je er niemand een plezier mee: jezelf ook niet. Volgend jaar is een jaartje ouder en dan ga je dan naar een ander zwembad, lukt het daar niet, om wat voor reden dan ook, dan zal je je daar bij neer moeten leggen. Ik heb zelf ooit lang geleden alleen maar A gehaald en ben daar niet ongelukkig door geworden.
Dus: laat het even rusten.

Tsja, wie is hier nu eigenlijk de baas, kind of ouders. Wat nou als dochterlief morgen door de meester of juf eens hard wordt aangepakt omdat ze zich misdraagt, niet luistert, of niet doet wat er gevraagd wordt? Hoeft ze dan opeens niet meer naar school?
In plaats van het meisje haar zin te geven is het veel beter gewoon een goed gesprek met haar te voeren. Nu leert ze dat ze haar zin krijgt als ze dat wil

kokka schreef:

Teunbosseman schreef:
Het vetgedrukte zal natuurlijk alleen betrekking hebben als er een kijkdag is, anders weet je ook niet.

Daarbij heb ik altijd geleerd dat een leraar / lerares inprincipe de "baas" is op dat moment. Als je als ouder er tegenin gaat dan lijkt mij dat voor kind ook niet duidelijk is.

het was volgens mij ook een kijkdag. Nu ben ik het er wel mee eens dat in principe de zwemleraar de baas is, maar als deze mijn dochter uit staat te foeteren zeg ik er toch wel mooi wat van.

Het was een kijkdag vandaar ook dat deze ouder dit constateerde anders had je natuurlijk niet geweten.
Anyway, zoals reeds gezegd door Isabel......waar ligt het lijntje. Als het bij uitfoeteren blijft heb ik opzich geen moeite mee mits het uitfoeteren binnen onze grenzen blijft en zo zal dat voor een ieder anders zijn.

Ik zie ook de leraar / lerares op school niet mijn kinderen uitfoeteren en als dit wel gebeurd zal dat niet voor niets zijn.

**edit** zie dat Olaf soorgelijk post ......

olaf79 schreef:

mika21 schreef:Wacht een jaartje en dwing haar niet. Als ze niet kan slapen van angst om er alleen maar toe te gaan, nee, dan doe je er niemand een plezier mee: jezelf ook niet. Volgend jaar is een jaartje ouder en dan ga je dan naar een ander zwembad, lukt het daar niet, om wat voor reden dan ook, dan zal je je daar bij neer moeten leggen. Ik heb zelf ooit lang geleden alleen maar A gehaald en ben daar niet ongelukkig door geworden.
Dus: laat het even rusten.

Tsja, wie is hier nu eigenlijk de baas, kind of ouders. Wat nou als dochterlief morgen door de meester of juf eens hard wordt aangepakt omdat ze zich misdraagt, niet luistert, of niet doet wat er gevraagd wordt? Hoeft ze dan opeens niet meer naar school?
In plaats van het meisje haar zin te geven is het veel beter gewoon een goed gesprek met haar te voeren. Nu leert ze dat ze haar zin krijgt als ze dat wil

Van wetsartikelervaringsdeskundige naar psycholoog gewisseld.

Heel slechte vergelijking, want in school hoef zij niet bang van water te zijn.

Een kind kan pas zwemmen als het in staat is zichzelf in alle omstandigheden te redden en hoe dat gebeurd, zal mij werkelijk een zorg zijn, een kind met een diploma kan nog steeds angst hebben in het water, raakt in paniek en mag je dus nooit alleen laten. Ik streef dus naar watervrijheid, zwemtechniek komt later.
Verbaal geweld tegen wie dan ook keur ik niet goed en zeker niet als dat is om de prestaties te verbeteren, vaak geeft dat een negatieve reactie. Praten, geruststellen, ouders buiten het bad, zodat ze niet gezien worden door hun kind en dan maar proberen, gaat het vanzelf lukken, kan alleen iets langer duren. Maar zoek eerst uit het waarom.

eleven schreef:Heel slechte vergelijking, want in school hoef zij niet bang van water te zijn.

Pesten,slechte cijfers,niet willen opvallen in een groep,oversteken van een weg,gymastiek,rekenen,taal en zo zijn er nog meer zaken naast water,waar kinderen echt bang van kunnen worden,zelfs nachtmerries van kunnen krijgen.
Dus de vergelijking gaat wel degelijk op.

Isabel1 schreef:het is inderdaad jammer als het 'gedwongen' moet. Maar op een bepaald punt maak je ook een afweging, ik woon in een wijk met relatief veel slootjes. Dus het was heel simpel, mijn kinderen moesten simpel weg vroeg leren zwemmen om ervoor te zorgen dat ze gewoon met andere kinderen konden buitenspelen. Overigens, na een paar keer vond mijn zoon het niet zo vreselijk meer, kinderen vergeten ook snel als het eenmaal leuk is. Wat vandaag een werelddrama is, is morgen toch niet meer zo'n groot probleem.

Ik vind het echt een enorm gemis dat het schoolzwemmen weg is, ik denk dat het gewoon ontzettend belangrijk is dat kinderen leren zwemmen, ook kinderen van minima of ouders die zelf dat belang niet meteen zien. Ook is het gewoon leuk voor kinderen.

Daarbij heb ik altijd geleerd dat een leraar / lerares inprincipe de "baas" is op dat moment. Als je als ouder er tegenin gaat dan lijkt mij dat voor kind ook niet duidelijk is.

Hier ben ik het helemaal mee eens, maar er zit wel een grens aan, op het moment dat een leraar echt over het lijntje gaat dan moet je als ouder ook ingrijpen. De vraag is natuurlijk waar dat lijntje ligt.

isabel

Hier ben ik het wel mee eens.
Maar ik moet wel zeggen dat het lijntje bij sommige ouders wel kort is,in die zin dat hun kind het prinsje of prinsesjes is die ten alle tijde beschermt moet worden en dat is ook niet goed.
Ik weet van mijn ouders dat zij vrij makkelijk waren en hoewel ik zwemles nou ook niet zo fabeltastisch vond,moest ik wel altijd gaan.
Omdat zoals mijn ouders mij leerde,je leert iets voor jezelf en niet voor de leraar of zelfs voor je ouders.
Dat is iets wat ik zelfs mezelf nu nog steeds voor hou.

eleven schreef:Van wetsartikelervaringsdeskundige naar psycholoog gewisseld.

Heel slechte vergelijking, want in school hoef zij niet bang van water te zijn.

Nou jij zult ook niet de beste psycholoog worden. Ze is niet bang voor water, want anders had niet al 1,5 jaar les. Ze is bang voor de zweminstructeur omdat deze haar hard heeft aangepakt omdat ze niet luisterde naar zijn instructies.
Zo'n situatie kan die meid ook op school tegen komen, en in de rest van dr leven zal ze toch moeten leren instructies op te volgen.

olaf79 schreef:

eleven schreef:Van wetsartikelervaringsdeskundige naar psycholoog gewisseld.

Heel slechte vergelijking, want in school hoef zij niet bang van water te zijn.

Nou jij zult ook niet de beste psycholoog worden. Ze is niet bang voor water, want anders had niet al 1,5 jaar les. Ze is bang voor de zweminstructeur omdat deze haar hard heeft aangepakt omdat ze niet luisterde naar zijn instructies.
Zo'n situatie kan die meid ook op school tegen komen, en in de rest van dr leven zal ze toch moeten leren instructies op te volgen.

Ik wil ook geen psycholoog zijn, maar zij heeft het onderdeel door een gat te zwemmen niet gedaan.
Daardoor heeft het kind een aparte les gekregen.
Ik constantere dan, dat zij bang was om te duiken en door het gat te zwemmen.
Ik heb deze zwemlessen al vaker meegemaakt.

Wat mij aan deze reacties verbaast, dat deze niet uit de praktijk komen.