Radar

Weggehaald i.v.m. vermelding elders.

Willy,

willy59


Geplaatst op 26 Apr 2004 17:14 door willy59


--------------------------------------------------------------------------------

Chris
volgens mij staan er op rechtspraak.nl bij zoeken
en dan dexia nog uitspraken die je niet hebt zowel positief als negatief als ik het goed gezien heb.
o.a. AN 7990 zaaknr. 253921 Haza 02.2570
volgens mij een stuk of 4

In de topic die ik heb aangemaakt heb ik enkel de zaken geplaatst welke een uitspraak hebben gedaan over al dan niet "huurkoop" om daarmee een duidelijk beeld te krijgen over dit geschilpunt.
In de uitspraak die je aanhaalde "AN 7990" is daarover geen uitspraak gedaan maar is het contract vernietig i.v.m. dwaling.
Om een duidelijk overzicht te behouden staat deze dus niet bij de uitspraken met de "linken". Maar zowel op de site van Payback als van dhr. Blok staan alle uitspraken keurig vermeld die tot nu toe zijn gepubliceerd.

Een zwaluw maakt idd nog geen zomer....(voor Dexia), daar moet ik je gelijk in geven, Idaho

Het is wel zeer vreemd dat niemand ingrijpt bij de rechterlijke macht, dat er geen poging wordt gedaan om tot een duidelijke definitie van huurkoop en de reikwijdte van de gezinsbeschermende maatregelen te komen. De rechtszaak van de Stichting Eegalease zou zich hier goed voor lenen.....
In de tussentijd zouden ze alle zaken kunnen aanhouden, maar ik denk dat alles (voorlopig) stil ligt tot dat Oosting (CGA) wat van zich laat horen.

Bas

kan iemand mij vertellen of je zelf een rechtbank kunt kiezen of ben je veroordeeld tot een rechtbank in jouw regio?

Standaard is dat zaken in regio ook in regio gebonden rechtbanken worden afgehandeld. Daar waar de overtreding of de aangifte van het feit heeft plaatsgevonden.

Heeft u echter goede argumenten om de zaak in een andere regio te laten dienen, dan is dat in zeer uitzonderlijke gevallen ook mogelijk.

Vraag uw advocaat welke argumenten in uw zaak voor u van belang kunnen zijn waarvoor uw advocaat een verzoek aan de rechtbank kan doen om de zaak bij een andere rechtbank te laten plaatsvinden.

Nogmaals het is mogelijk, maar wel in zeer uitzonderlijke gevallen en met zeer goede argumenten.

Mo

Geert als JIJ Dexia dagvaardt kun je in Amsterdam procederen omdat Dexia in Amsterdam gevestigd is.

Wat mij zeer bevreemd is het volgende.
De consumentenbond, AFM, CGA de stichtingen, advocaten en noem maar op, allen spreken bij aandelenlease steeds over complexe producten.
Deze rechter is echter van mening dat iemand die zo'n folder onder zijn neus kreeg geduwd meteen wist wat een winstverdubbelaar was en dat er ricico's aan zaten en bovendien de consequenties hiervan!
Dit terwijl de aanbieders steeds de consumenten voorspiegelde dat er geen risico was of dit steeds weg wuifde, zelfs zo overtuigend dat de Consumentenbond er ooit kort in trapte en melde dat het een goed product met laag risco was!
Helaas waren de aanbieders ook nu weer zo overtuigend tegenover deze rechter. Alleen was de uitleg over het produkt nu 360 graden omgedraaid! Nu werd gedaan alsof men altijd duidelijk is geweest over de risico's.
Ook onbegrijpelijk is dat de rechter totaal voorbij gaat aan de zorgplicht. Zelfs je hypotheek kan je niet zomaar verhogen zonder dat de verstrekker bekijkt of je dat wel aan kan.
Toch vindt ik het erg vreemd dat deze rechter bij zulke producten en deze enorme risico's het voldoende vind dat DEXIA zich er aan de hand van een simpel foldertje van af maakt.
Lijkt bijna doorgestoken kaart.......

Katholiek Nieuwsblad van 19 oktober 2001: 'Wrakingsrecht laatste verdediging tegen rechterlijke willekeur afgepakt'



--------------------------------------------------------------------------------
Topics . . . . . SDN homepage

--------------------------------------------------------------------------------




van 19 oktober 2001, pagina 13


'Wij leven in een polderdictatuur'





De ambtelijke schandalen in Nederland hopen zich op. Daders blijven ongestraft, dankzij arresten van de Hoge Raad. Ook rechters en advocaten kunnen niet worden aangepakt, wanneer ze hun positie misbruiken. Een kenner van het rechtsbestel legt uit hoe dat kan.


Nico Burhoven Jaspers
U denkt te leven in een democratische rechtsstaat? Mooi niet dus. Nederland heeft een dictator. U gelooft mij niet? Laat u overtuigen door feiten; het gaat ieder van ons aan.

De Romeinen vonden de figuur van de dictator uit. In tijden van grote, de staat bedreigende onrust, werd een geacht man benoemd die met absolute volmachten de orde moest herstellen om daarna de macht terug te geven: de dictator, Goed idee, niet? Maar macht trekt macht aan. Soms wilde zo'n dictator de macht niet teruggeven en werd het een nare dictator. Toch niet zo'n goed idee.


Ingebouwde permanente dictator
Bij wet is de procureur-generaal (PG) bij de Hoge Raad ingevoerd als de hoogste functionaris van het parket in Nederland, zo ongeveer soeverein naast Majesteit. Democratische controle hoeft hij niet te duchten; zelfs de minister van Justitie heeft niets over hem te zeggen. Professor A.Q.C. Tak beschreef in KN de PG en zijn parket als oppermachtig. Hij heeft ongelimiteerde volmachten en mag en moet eenieder vervolgen als dat nodig zou zijn. Het komt dus neer op een 'democratie' met ingebouwde permanente dictator, die in actie moet komen als de democratie gevaar loopt. Dat lijkt mij een bizarre constructie. Wat vindt u daarvan?


Klachtregeling
Met een klacht over een rechter kan men slechts 'terecht' bij de PG bij de Hoge Raad. Die klachtregeling (1981) is ingevoerd parallel aan de Wet op de Nationale Ombudsman en moest worden uitgebouwd tot een ombudsregeling voor rechters. De regeling is omgetoverd in precies het omgekeerde: een afdekregeling. Zie het uitstekende artikel in KN 34 van 25 mei 2001. Ook kan men bij wet ontslag van een rechter eisen, maar zelfs mr. Van Delden, tegenwoordig voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak, constateert dat er nog nooit een rechter is ontslagen. De PG bij de Hoge Raad is verzocht om onrechtmatigheden te onderzoeken van het Hof van Discipline, het hoogste rechtscollege voor advocaten, in verband met een wraking van Van Delden. Ook dit werd genegeerd. Zo is het advocatentuchtrecht afgedekt, tot aan de top. Sabotage van het tuchtrecht tegen advocaten door de voorzitter van de Raad van Discipline in Den Haag werd afgedekt door de PG bij de Hoge Raad. De oppergod aller juristen heeft absolute macht en benut die ook.


'De oppergod aller juristen heeft absolute macht en benut die ook'

Wraking
Eens, lang geleden, nam ieder het recht in eigen hand. Dat recht van de sterkste beviel niet zo best. In de loop van de geschiedenis hebben we vele rechten ingeleverd. Daar stond de verwachting tegenover van een eerlijker, onpartijdig rechtssysteem. Het recht op een onpartijdige rechter hebben we nog net wel. Als we met objectieve feiten vraagtekens kunnen plaatsen bij de onpartijdigheid van de rechter, kunnen we een andere rechter eisen; dat is wraken. De minste schijn van partijdigheid moet vermeden worden. Het blijkt bijvoorbeeld dat de rechter en de tegenpartij of diens procureur/advocaat elkaar goed kennen, of zelfs (aangetrouwde) familie zijn. Dat ze lid zijn van dezelfde besloten club, zoals de Rotary, Lions, Tafelronde, VVAO, Soroptimisten, Vrouw en Recht, Stichting Vrouwennetwerk Nederland, Haagsche Schouw, de Witte enz. enz. Of dat ze elkaar al vele jaren kennen als Vice-president en plaatsvervangend rechter. Partijdigheid van de rechter hoeft niet gebleken te zijn om wraking mogelijk te maken.


Kronkel
Rechters kunnen een wraking gewoonweg negeren, zoals ik zelf heb meegemaakt in oktober 1998 bij wraking van mr. Paris, Vice-president rechtbank Den Haag. Die wraking werd, met dekking van de PG bij de Hoge Raad, genegeerd door mr. Van Delden, die toen de president van de rechtbank in Den Haag was. Op 30 september 1999 oordeelde het Hof Den Haag dat die wraking ten onrechte niet conform de wet afgehandeld was. Mr. Paris werd nogmaals gewraakt door advocaat Wilgers, die na privé-gesprekjes met Van Delden plotseling eiste dat ik van die wraking zou afzien. Anders zou hij mij laten vallen. Zo heeft Van Delden mij voor de tweede maal mijn advocaat afgenomen.


'1 op 500 inwoners maakt de dienst uit voor de andere 499'
Verder is de volgende kunstgreep in zwang: men stelt dat de rechter bij voorbaat onpartijdig is, dat de wraker partijdigheid niet heeft aangetoond, en dat 'dus' de wraking verworpen wordt. Deze kronkel is ook bij de Raad van State benut.


Rechten van de Mens
En dan is er de nieuwste truc: de handtekening van een advocaat. Met de Hoge Raad voorop wordt het pad naar de onpartijdige rechter (ook volgens artikel 6 Europees Verdrag van de Rechten van de Mens een grondrecht van ieder van ons, zie het artikel in KN 48 van 31 augustus) geblokkeerd met een buitenwettelijk obstakel (handtekening van procureur/advocaat). Als U procedeert, kunt u de advocaat op ieder moment vervangen. Daarmee in strijd is het idee dat uw processuele rechten afhankelijk gesteld zouden worden van die advocaat. De voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak, de vakbond van rechters, heeft sinds februari 2001 een oekaze (rechterlijk bevel red.) uitgebracht over wraking (zie www.sdnl.nl/wraking.htm). Daarin stelt hij dat als er een verplichte procesvertegenwoordiging bestaat, een wraking ondertekend moet zijn door een advocaat. Dat is gewoon onwaar: de Hoge Raad heeft zich gebaseerd op valse logica (zie www.sdnl.nl/bur-hr16.htm) en verder heeft de Hoge Raad alleen geoordeeld over wraking in cassatie. Zo worden alle rechters aangezet tot schending van de wet, van de bedoeling der wetgever en van grondrechten. Die voorzitter kreeg overigens inmiddels promotie: hij is president van het Hof.


Polderclan
Hoeveel juristen zijn er bezig met het leveren van recht? Rechters, advocaten, staatsraden enz. Zo'n 16.000: het rechtsbestel. Dan zijn er de bestuurders en ambtenaren die bij voorbaat immuun zijn gemaakt door de Pikmeerarresten van de Hoge Raad. Tel daarbij de politici, vakbondsmensen, hoofdredacteuren (zie het opinieverhaal in KN 50 van 14 september 2001). enz. en het wordt een poldercircuit van circa 35.000 die Nederland draaien. 1 op 500 inwoners maakt de dienst uit voor de andere 499, die in toenemende mate worden buitengesloten. Ziedaar de polderdictatuur.

Zal het de Nederlander een zorg zijn wie het zijn/haar grondrechten en vrijheden afneemt en de rechtsstaat ondergraaft: een dictatoriale functionaris ten behoeve van een bezettende buitenlandse macht of eentje die werkt in het voordeel van een binnenlandse machtskliek?


Ik denk van niet.
Drs. Nico Burhoven Jaspers MBA studeerde cum laude af in de experimentele fysica en was directeur van het IJkwezen in Delft. Hij heeft fundamentele kritiek op het Nederlands rechtsbestel, waarvan hij de ontwikkelingen nauwlettend volgt.



De zaak Burhoven Jaspers staat gedocumenteerd op internet bij de Sociale Databank Nederland, www.sdnl.nl
© 2001 Katholiek Nieuwsblad



Antecedentenregister rechterlijke macht
Het relaas van drs. Burhoven Jaspers als voorloper van dit drama
Zie de over een breed scala van onderwerpen en dit onder Burhoven.


Terug naar het begin
Rubrieken SDN
Ecologisch Kennis Centrum



--------------------------------------------------------------------------------


Stichting Sociale Databank Nederland
E-mailadres: [email protected]
Site adres: http://www.sdnl.nl/dictatuur.htm
Westkade 227, 1273 RJ Huizen (NH)
Tel.: (31)-35-5268153 . . . . . Fax: 035-5244142

Er zijn nog steeds Eegaleasers in Limburg (en 2 advocaten!) die zeggen, we wachten af en laten ze ons maar dagvaarden.
Roermond heeft nu al 2 keer negatief geoordeeld over huurkoop!!

Waarom zou je risico lopen, ga dexia dagvaarden in Amsterdam!

Ik heb een deskundige advocaat gevraagd een korte analyse te maken van deze uitspraak en zijn mening te geven over de gedupeerde, zijn advocaat en de rechter.

hieruit blijkt weer, neem een goede advocaat!!!

Op 21 april jl. heeft de rechtbank Roermond een eindvonnis in eerste aanleg gewezen, in een zaak die door Dexia was aangespannen tegen een leasebelegger uit Roermond. De belegger, die op 15 maart 2000 een Winstverdriedubbelaar had afgesloten, voerde niet alleen verweer maar stelde zelf ook een eis in tegen Dexia. Hij baseerde zijn eis op het volgende:

a. de echtgenote van de belegger heeft de overeenkomst op de voet van art. 1:88 BW vernietigd;

b. de belegger zou hebben gedwaald;

c. de bank zou gebruik hebben gemaakt van misleidende reclame;

d. de bank zou de belegger onvoldoende informatie hebben gegeven;

e. de bank heeft geen beleggersprofiel van de belegger gemaakt;

De rechtbank wees de vordering van Dexia toe en heeft de reconventionele vorderingen van de belegger afgewezen. De belegger moet de kosten van het geding, door de rechtbank begroot op € 1.301,16, aan Dexia betalen.



In het vonnis komen praktische zaken aan bod die betrekking hebben op deze specifieke casus, maar ook rechtsvragen die zouden kunnen worden geprojecteerd op vergelijkbare geschillen. Daarom is het van belang er bij stil te staan.



Allereerst valt de korte procedure op. De dagvaarding dateert van 23 september 2003, daarna volgde een conclusie van antwoord alsmede een comparitie, waarna het vonnis werd gewezen op 21 april 2004.



Vervolgens valt op dat het de rechtbank weinig moeite kost de door de belegger betrokken stellingen, gemotiveerd te weerleggen. Dit kan er op wijzen dat zijdens de belegger geen al te uitputtend verweer is gevoerd. De door de belegger onder b tot en met d genoemde stellingen, worden door de rechtbank gepasseerd omdat:

- de belegger toegaf van Dexia een brochure te hebben ontvangen, waarin uitvoerig werd gewaarschuwd voor restschulden;

- Dexia volgens de rechtbank de leasebelegger in de overeenkomst en de brochure voldoende informatie had gegeven. Uit beiden blijkt volgens de rechtbank dat wordt belegd met geleend geld, dat het om aanzienlijke bedragen gaat, en dat het risico bestaat dat er bij de eindafrekening een restschuld aan de bank over kan blijven;

- De belegger ter comparitie verklaarde dat hij aan overeenkomst en brochure “weinig aandacht had besteed” en voor financiële aangelegenheden doorgaans adviseurs heeft die hij ditmaal echter niet had geraadpleegd, terwijl hij daarnaast stelde dat hij de Winstverdriedubbelaar niet zou hebben afgesloten indien hij de aan hem ter hand gestelde informatie wél kritisch gelezen had;

- indien er al sprake van zou zijn van dwaling, deze dwaling op grond van het voorgaande voor rekening van de belegger zou dienen te blijven;

- Het niet opstellen van een beleggersprofiel in deze zaak niet fataal was, nu de belegger zichzelf niet eens de vraag had gesteld welke risico’s hij liep en of hij die risico’s wel wilde lopen;



Kennelijk heeft de belegger toegegeven de brochure te hebben ontvangen. Beleggers melden ons echter dat zij, met name indien colporteurs van Spaar Select betrokken waren bij de totstandkoming van effectenlease overeenkomsten, zelden of nooit enige brochure hebben ontvangen. Overigens vermelden de brochures die de bank vóór maart 2000 hanteerden de mogelijkheid tot het overhouden van een restschuld niet. Het is bepaald niet uitgesloten dat de rechtbank anders zou hebben geoordeeld indien was komen vast te staan dat de informatieverstrekking door de bank anders (gebrekkiger) was verlopen.



De rechtbank Roermond herhaalt haar (in een eerder tussenvonnis reeds gegeven) oordeel, dat aandelenlease volgens haar geen huurkoop is en komt tot de slotsom dat vernietiging door de huwelijkspartner op de voet van art. 1:88 jo 89 BW dus niet aan de orde kan zijn. Dit is een mening waar andere gemotiveerde meningen tegenover staan. Uiteindelijk zal de Hoge Raad hierover het laatste woord spreken. De vernietiging ex art. 1:88 BW komt overigens slechts toe aan de huwelijkspartner, en niet aan de handelende echtgenoot. Waarom deze dan toch in de onderhavige procedure een vordering heeft ingesteld die slechts aan zijn echtgenote toekomt, is onduidelijk.



De rechtbank wijst de vordering van Dexia tot betaling van een significant bedrag aan buitengerechtelijke kosten, af. Overigens resteert daarna nog een behoorlijk bedrag door de leasebelegger te betalen: uit hoofde van de overeenkomst alsmede uit hoofde van kostenveroordeling.



Het oordeel in deze zaak is sterk afhankelijk van de kwaliteit van de casus, de door de belegger aangedragen stellingen maar ook de juridische opvattingen van deze specifieke rechtbank. Overigens oordeelt de rechtbank Roermond dat de totstandkoming en de geldigheid van aandelenlease-overeenkomsten niet alleen maar moet worden getoetst aan de Wet en overige regelgeving, maar ook aan de zorg- en mededelingsverplichtingen



Kortom: ook de rechtbank Roermond heeft oog voor de belangen van de belegger, maar dan moet deze wél zijn zaakjes goed naar voren brengen. Niet elke leasebelegger wint zijn zaak zomaar. Er zal op individuele basis flink wat werk verzet moeten worden waarbij beleggers er niet aan ontkomen kritisch te kijken naar hun eigen handelen (en nalaten). De volgende conclusies kunnen worden getrokken op basis van dit vonnis:



- leasebeleggers die de rechtbank Roermond van hun gelijk willen overtuigen, zullen zich zéér veel moeite moeten doen, hun argumenten uitputtend naar voren moeten brengen en een advocaat moeten zoeken die bereid is daartoe de nodige juridische onderbouwing aan te leveren. Dit geldt met name voor de stelling dat aandelen-lease koop op afbetaling is en dat deze overeenkomsten door de huwelijkspartner op de voet van art. 1:88 jo 89 BW kunnen worden vernietigd. De rechtbank Roermond neigt ertoe deze stelling te passeren. Niettemin zal zij moeten ingaan op een goed juridisch verhaal waarin het tegendeel wordt betoogd. Zulk verhaal heeft kennelijk hier ontbroken.

- Voor beleggers uit het arrondissement Roermond, die niet het risico willen lopen dat hun rechtbank zich niet laat overtuigen op dit punt, is het wellicht zelfs beter om zélf Dexia te dagvaarden voor de (kanton)rechter te Amsterdam.

- Dit laatste geldt wellicht voor alle gedupeerde leasebeleggers die wonen in arrondissementen waarvan de rechtbank ertoe neigt de rechtbank te Roermond te volgen. Welke rechtbanken zijn dit? Het is niet uitgesloten dat de opstelling van de rechtbanken in de huurkoop-incidenten daartoe een indicatie biedt.