[ archief ] Simpel 2 jarig abonnement beeindigen

[alfatrion]

Omdat ik niet vind dat het de balans aantast.

Moet je voorstellen: twee partijen staan in de rechtszaal tegenover elkaar, zegt de ene "omdat het beding op de grijze lijst staat", waarop de ander roept "omdat ik het vind". Zou het niet geweldig zijn als je kunt winnen met "omdat ik het vind"?

Voor het herroepingsrecht zou dat zo verlopen: de consument "ik heb de overeenkomst herroepen binnen 14 dagen na levering en heb recht op mijn geld terug, omdat dit staat in art. 6:230r lid 2 BW", waarop de winkelier dan roept "de consument heeft geen recht op terugbetaling, omdat ik dat vind!" en dat de winkelier dan gelijk krijgt. Zou dat niet geweldig zijn?

[Nijogeth]

Wil jij dan nu eens uitleggen waarom jij vind (en ja, dat was ook jou vraagstelling aan mij) dat het financiele aspect het onredelijk bezwarende argument niet zou opheffen?

Voor zover ik weet is ook dit gewoon een aanname dat de rechter dit niet zou accepteren als genoeg compensatie om dit op te heffen.

Er is nergens goede jurisprudentie over te vinden dat het anders is.

Dus ja, ik mag vinden dat het onredelijk bezwarende argument niet opweegt tegen het financiele voordeel dat de consument bedingt.

[alfatrion]

Wil jij dan nu eens uitleggen waarom jij vind (en ja, dat was ook jou vraagstelling aan mij) dat het financiele aspect het onredelijk bezwarende argument niet zou opheffen?

Omdat er kennelijk geen deugdelijke motivatie kan worden gegeven waarom de balans niet aanzienlijk zou worden aangetast.

Verdere motivatie kun je hier vinden:
viewtopic.php?p=2401869#p2401869
viewtopic.php?p=2402651#p2402651

Voor zover ik weet is ook dit gewoon een aanname dat de rechter dit niet zou accepteren als genoeg compensatie om dit op te heffen.

Ik heb een vonnis aangehaald waarbij de rechter een gratis mobieltje niet voldoende vond.

Dus ja, ik mag vinden dat het onredelijk bezwarende argument niet opweegt tegen het financiele voordeel dat de consument bedingt.

Als ik vraag waarom vind je dat de balans niet wordt aangetast en jij antwoord met "omdat ik dat vind", dan kun je vermoeden dat de motivatie erg zwak is. Immers, anders zou je geen cirkelredenatie aandragen. Verder mag je natuurlijk alles vinden. Immers, er is een grondrecht op vinden. Zo mag je ook gerust vinden dat de zon een kubus is en de aard plat. Alleen is het dan wel weer weer goed om in het achterhoofd te houden dat je mening helemaal nergens op gebaseerd is.

Ik heb wel genoteerd dat jij van mening bent dat vind dat de hanteerder van een onredelijk beding heel eenvoudig een redelijk kan maken, door het invoeren van de optie van een redelijk beding en dat zo zwaar onaantrekkelijk te maken dat consumenten alleen maar kiezen voor het onredelijke beding. Ik kan me dan ook goed voorstellen dat jouw advies aan Simpel zou zijn, om de prijs van het abonnement van 1 jaar te verhogen naar € 6000,- en het abonnement van twee jaar te handhaven op € 60,-, zodat Simpel er zeker van is dat alle toekomstige klanten een "voordeel" bedingen van duizenden euros.

Als voorbeeld kan worden genoemd dat de richtlijn niet geldt voor bedingen waarover is onderhandeld, terwijl de Nederlandse regeling daarvoor wel geldt, zodat in Nederland het niet mogelijk zal zijn het dwingende regime voor algemene voorwaarden te ontwijken door te pretenderen dat over een of meer bedingen van die voorwaarden afzonderlijk is onderhandeld. Het is immers niet moeilijk in de voorwaarden variaties aan te brengen, eventueel verbonden aan prijsverschillen, en de consument daartussen mondeling te laten kiezen.

[Nijogeth]

Ik ben inderdaad van mening dat mensen niet beschermd moeten worden tegen de eigen keuze voor een 2-jarig contract. Al sluiten ze voor mijn part een levenslang contract af. Eigen schuld. Waarom mogen mensen wel een grote lening afsluiten die langer dan een jaar duurt, maar geen contract met een provider voor een klein bedrag en een duur van 2 jaar?
Wat is de gedachtegang daarachter?

[sylvesterb]

Student90, maar waarom zou een consument stappen moeten ondernemen tegen een provider die hen wil helpen?

Kun je uitleggen hoe Simpel de consument helpt door hem voor de keuze te stellen tussen: a) een abonnement voor 1 jaar af te nemen en daar dan 60 euro voor te betalen; of b) een abonnement voor 2 jaar af te nemen en daar dan 60 euro voor te betalen? Simpel wil graag dat consumenten een abonnement voor twee jaar afnemen en heeft de keuze daarom zo opgesteld dat consumenten ook twee jaar kiezen.
[/quote]

Maar dit bovenstaande is niet het geval, je kunt kiezen voor een 1 jarig abonnement voor € 10,00 per maand of een 2 jarige abonnement voor € 7,50 per maand, zie de website www.simpel.nl. Er is een financiële beloning verschil van €60,00 per jaar.

Maar nogmaals heb je een voorbeeld van een uitspraak waarin de rechter jouw "onredelijk bezwarend" deelt? En zoals eerder aangegeven niet de voorbeelden waarbij er sprake was van wanbetaling en eenzijdige beëindiging.

[Student90]

En zoals eerder aangegeven niet de voorbeelden waarbij er sprake was van wanbetaling en eenzijdige beëindiging.

Waarom niet? Denk je nu serieus dat de rechter een wanbetaler zou beschermen, maar een "eerlijke" betaler niet?

[Student90]

Rechtbank Zwolle-Lelystad, 4-10-2006, 302411 CV 06-416 (ECLI:NL:RBZLY:2006:AY9541)
[...]14. [...]
Bij gebreke van een voldoende gemotiveerde betwisting door [eiser], is er geen aanleiding hem in de gelegenheid te stellen tegenbewijs te leveren tegen het vermoeden dat het onderhavige beding jegens [gedaagde] onredelijk bezwarend beding is. Daarmee staat in dit geding vast dat het beding dat de overeenkomst van partijen een minimale duur van twee jaar heeft jegens [gedaagde] onredelijk bezwarend is en dat beding, nu [gedaagde] zich op de vernietigbaarheid daarvan heeft beroepen, nietig is. Bij gebreke van een geldige afspraak van partijen over de duur van de overeenkomst, moet deze worden beschouwd als een overeenkomst voor onbepaalde tijd.

15. Vast staat dat [gedaagde] zich al in zijn brief aan [eiser] d.d. 21 januari 2005, op de nietigheid van voormeld beding heeft beroepen en daarbij tevens de overeenkomst van partijen heeft opgezegd tegen 1 maart 2005. Geoordeeld moet worden dat deze opzegging geldig is nu partijen een opzegtermijn van één maand zijn overeengekomen. De nietigheid van het beding betreffende de duur van de overeenkomst, treft niet mede deze bepaling. Er bestaat immers geen noodzakelijk verband tussen deze bepalingen over de minimale duur van de overeenkomst en die over de opzegtermijn van één maand. Dat betekent dat de overeenkomst van partijen op 1 maart 2005 is geëindigd.

16. De vordering van [eiser] ziet op de betaling van abonnementsgeld voor de periode van februari 2005 tot en met september 2005. Duidelijk is dat [gedaagde] op grond van het voorgaande vanaf 1 maart 2005 geen abonnementsgeld meer verschuldigd is aan [eiser]. In zoverre zal de vordering van [eiser] daarom worden afgewezen.
In geschil is nog slechts het abonnementsgeld voor de maand februari 2005. [gedaagde] heeft gesteld dat hij de termijn van € 35,00 voor februari 2005 op 24 januari 2005 heeft betaald. [gedaagde] heeft voorts gesteld dat hij in totaal 16 termijnen aan [eiser] heeft voldaan.

17. [eiser] heeft erkend dat [gedaagde] 16 termijnen heeft betaald, maar volhard in hetgeen hij bij dagvaarding heeft gevorderd, derhalve ook in zijn vordering van het abonnementsgeld voor de maand februari 2004.
Vast staat dat het abonnement van [gedaagde] ingegaan is op 23 oktober 2004 (zie punt 1.2. van het tussenvonnis van 19 april 2006) en ook dat het abonnement geëindigd is op 1 maart 2005. De duur van het abonnement moet daarom gesteld worden op 16 maanden. De conclusie is dat [gedaagde] heeft betaald waartoe hij gehouden was, namelijk 16 maandelijkse termijnen van € 35,00. De vordering van [eiser] zal daarom ook voor wat betreft het abonnementsgeld voor februari 2005 worden afgewezen.

18. Het voorgaande houdt in dat de vorderingen tot betaling van rente en kosten niet meer aan de orde behoeven te komen. Datzelfde geldt voor het beroep van [gedaagde] dat de door [eiser] geleverde internetverbinding niet altijd stabiel was, nu [gedaagde] aan deze stelling in conventie geen rechtsgevolgen heeft verbonden en evenmin in reconventie de ontbinding van de overeenkomst heeft gevorderd.

19. [eiser] zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. Omdat [gedaagde] niet door tussenkomst van een professioneel gemachtigde heeft geprocedeerd en gesteld noch gebleken is dat hij andere kosten heeft gemaakt waarvoor de regeling inzake de proceskosten een vergoeding kent, zullen de aan zijn zijde gevallen kosten op nihil worden begroot. [...]

Alleen het m.i. relevante gedeelte gequote.

[alfatrion]

Waarom mogen mensen wel een grote lening afsluiten die langer dan een jaar duurt, maar geen contract met een provider voor een klein bedrag en een duur van 2 jaar?

Een lening wordt één keer gegeven en valt er daarom buiten art. 6:237 aanhef en onder k BW. Het zelfde geld voor huur. Dit is anders voor een abonnement op een telefoonabonnement omdat daarbij geregeld iets wordt gegeven of gedaan.

Maar nogmaals heb je een voorbeeld van een uitspraak waarin de rechter jouw "onredelijk bezwarend" deelt? En zoals eerder aangegeven niet de voorbeelden waarbij er sprake was van wanbetaling en eenzijdige beëindiging.

Ik neem aan dat je met de uitspraak van Student90 inmiddels bent geholpen.

[gemist]

Ondertussen is TS niet meer gespot en gaat het allemaal niet om de aangehaalde zaken.
TS wil gewoon naar een andere provider om een reden. En dat kan pas na uitzitten van het contract. Einde verhaal.

[Student90]

Ondertussen is TS niet meer gespot

Dat doet er niet toe, genoeg anderen die het topic lezen, waarvoor de informatie relevant is. Blijkbaar bestaat het misverstand dat art. 6:237 aanhef onder k BW geen rechtskracht heeft, dus het antwoord op het topic is nog niet naar tevredenheid (volgens sommigen).

en gaat het allemaal niet om de aangehaalde zaken.

TS wil opzeggen, maar volgens Simpel kan dat pas nadat de 2 jaar is uitgezeten. Uit de aangehaalde zaken blijkt dat het standpunt van Simpel (vooralsnog) onzin is.

TS wil gewoon naar een andere provider om een reden.

Zie reeds aangehaalde uitspraak

13. [gedaagde] heeft gemotiveerd betwist dat de investeringen van [eiser], vanwege het rendement daarvan, overeenkomsten met een duur van twee jaar rechtvaardigden. [gedaagde] heeft in dat verband onder meer aangevoerd dat [eiser] de omvang van zijn investeringen in het geheel niet heeft onderbouwd en andere internetproviders wel overeenkomsten voor één jaar aanbieden. [gedaagde] heeft voorts gesteld dat hij door een duur van twee jaar veel te lang aan de overeenkomst is gebonden. Uit hetgeen [gedaagde] overigens naar voren heeft gebracht begrijpt de kantonrechter dat hij die gebondenheid een belemmering vormt voor een overstap naar een andere provider met een mogelijk gunstiger aanbod.

Niks mis mee, dus.

En dat kan pas na uitzitten van het contract. Einde verhaal.

Onjuist.

[alfatrion]

Maar dit bovenstaande is niet het geval, je kunt kiezen voor een 1 jarig abonnement voor € 10,00 per maand of een 2 jarige abonnement voor € 7,50 per maand, zie de website http://www.simpel.nl. Er is een financiële beloning verschil van €60,00 per jaar.

Dit betekent dat de onderhavige overeenkomst met een looptijd langer dan een jaar op grond van artikel 6:237 sub k BW wordt vermoed onredelijk bezwarend te zijn, tenzij [Y.] dit vermoeden weerlegt.

[Y.] stelt dat [X.] zelf, willens en wetens, de keuze heeft gemaakt een tweejarige overeenkomst met [Y.] te sluiten, terwijl ook de mogelijkheid bestond een overeenkomst voor de duur van één jaar af te sluiten. Bij pleidooi heeft [Y.] nog toegevoegd dat een tweejarige overeenkomst € 5,00 per maand goedkoper is dan een overeenkomst van slechts één jaar. Dat [X.] wellicht bewust heeft gekozen voor een tweejarig abonnement doet er niet aan af dat bij gebreke van de mogelijkheid om de overeenkomst na één jaar op te zeggen sprake is van een onredelijk bezwarend beding. Naar het oordeel van het hof is een voordeel van € 5,00 per maand onvoldoende om de onredelijke bezwarendheid, die kleeft aan de omstandigheid dat [X.] zich voor een periode van twee jaar heeft vastgelegd, weg te nemen.

Daarmee moet er in de onderhavige procedure vanuit worden gegaan dat artikel 3 van de algemene voorwaarden van [Y.] onredelijk bezwarend is nu daarin niet is voorzien in de mogelijkheid van tussentijdse opzegging na het verloop van één jaar.

Als het verschil, tussen twee abonnementsvormen, klein is dan weegt het nadeel niet op tegen het geringe voordeel, zodat het wettelijk vermoeden niet wordt weerlegt. Als, tussen twee abonnementsvormen, groot is dan is er geen vrije keuze, zodat het wettelijk bewijs vermoeden niet wordt weerlegt. De conclusie kan dan zijn dat alleen een prijsverschil (terecht) onvoldoende is om het wettelijk bewijs vermoeden te weerleggen.

[Nijogeth]

Dat zal zo zijn, maar dat is dus afhankelijk van de situatie lijkt me. In dit geval vond men 5€ per maand niet genoeg voordelig. Het kan ook om een contract van 100€ per maand zijn gegaan, dan is die 5€ inderdaad weinig. Was het een contract van 10 euro, waar 5 euro korting op was gegeven, dan was het misschien anders geweest. Het is en blijft dus een aanname.

[Bob Schurkjens]

Grappig dit soort juridische discussies. Topicstarter is echter verdwenen.

[Student90]

Dat zal zo zijn, maar dat is dus afhankelijk van de situatie lijkt me. In dit geval vond men 5€ per maand niet genoeg voordelig. Het kan ook om een contract van 100€ per maand zijn gegaan, dan is die 5€ inderdaad weinig. Was het een contract van 10 euro, waar 5 euro korting op was gegeven, dan was het misschien anders geweest. Het is en blijft dus een aanname.

Dat het een aanname is, blijkt toch duidelijk uit het woord "vermoeden". Er wordt aangenomen dat een beding "onredelijk bezwarend" is, tenzij dit "vermoeden" weerlegt wordt; dan is er geen sprake zijn van een "onredelijk bezwarend" beding. De wederpartij zal argumenten moeten aandragen om dit "vermoeden" te ontkrachten. De rechter zal dit niet ambtshalve doen. Het "vermoeden" weerleggen is een telecombedrijf tot nu toe niet gelukt.

[sylvesterb]

Rechtbank Zwolle-Lelystad, 4-10-2006, 302411 CV 06-416 (ECLI:NL:RBZLY:2006:AY9541)
[...]14. [...]
Bij gebreke van een voldoende gemotiveerde betwisting door [eiser], is er geen aanleiding hem in de gelegenheid te stellen tegenbewijs te leveren tegen het vermoeden dat het onderhavige beding jegens [gedaagde] onredelijk bezwarend beding is. Daarmee staat in dit geding vast dat het beding dat de overeenkomst van partijen een minimale duur van twee jaar heeft jegens [gedaagde] onredelijk bezwarend is en dat beding, nu [gedaagde] zich op de vernietigbaarheid daarvan heeft beroepen, nietig is. Bij gebreke van een geldige afspraak van partijen over de duur van de overeenkomst, moet deze worden beschouwd als een overeenkomst voor onbepaalde tijd.

15. Vast staat dat [gedaagde] zich al in zijn brief aan [eiser] d.d. 21 januari 2005, op de nietigheid van voormeld beding heeft beroepen en daarbij tevens de overeenkomst van partijen heeft opgezegd tegen 1 maart 2005. Geoordeeld moet worden dat deze opzegging geldig is nu partijen een opzegtermijn van één maand zijn overeengekomen. De nietigheid van het beding betreffende de duur van de overeenkomst, treft niet mede deze bepaling. Er bestaat immers geen noodzakelijk verband tussen deze bepalingen over de minimale duur van de overeenkomst en die over de opzegtermijn van één maand. Dat betekent dat de overeenkomst van partijen op 1 maart 2005 is geëindigd.

16. De vordering van [eiser] ziet op de betaling van abonnementsgeld voor de periode van februari 2005 tot en met september 2005. Duidelijk is dat [gedaagde] op grond van het voorgaande vanaf 1 maart 2005 geen abonnementsgeld meer verschuldigd is aan [eiser]. In zoverre zal de vordering van [eiser] daarom worden afgewezen.
In geschil is nog slechts het abonnementsgeld voor de maand februari 2005. [gedaagde] heeft gesteld dat hij de termijn van € 35,00 voor februari 2005 op 24 januari 2005 heeft betaald. [gedaagde] heeft voorts gesteld dat hij in totaal 16 termijnen aan [eiser] heeft voldaan.

17. [eiser] heeft erkend dat [gedaagde] 16 termijnen heeft betaald, maar volhard in hetgeen hij bij dagvaarding heeft gevorderd, derhalve ook in zijn vordering van het abonnementsgeld voor de maand februari 2004.
Vast staat dat het abonnement van [gedaagde] ingegaan is op 23 oktober 2004 (zie punt 1.2. van het tussenvonnis van 19 april 2006) en ook dat het abonnement geëindigd is op 1 maart 2005. De duur van het abonnement moet daarom gesteld worden op 16 maanden. De conclusie is dat [gedaagde] heeft betaald waartoe hij gehouden was, namelijk 16 maandelijkse termijnen van € 35,00. De vordering van [eiser] zal daarom ook voor wat betreft het abonnementsgeld voor februari 2005 worden afgewezen.

18. Het voorgaande houdt in dat de vorderingen tot betaling van rente en kosten niet meer aan de orde behoeven te komen. Datzelfde geldt voor het beroep van [gedaagde] dat de door [eiser] geleverde internetverbinding niet altijd stabiel was, nu [gedaagde] aan deze stelling in conventie geen rechtsgevolgen heeft verbonden en evenmin in reconventie de ontbinding van de overeenkomst heeft gevorderd.

19. [eiser] zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. Omdat [gedaagde] niet door tussenkomst van een professioneel gemachtigde heeft geprocedeerd en gesteld noch gebleken is dat hij andere kosten heeft gemaakt waarvoor de regeling inzake de proceskosten een vergoeding kent, zullen de aan zijn zijde gevallen kosten op nihil worden begroot. [...]

Alleen het m.i. relevante gedeelte gequote.

En op het einde moeten beide partijen de proceskosten delen, omdat beide in ongelijk zijn gesteld op enkele punten. Los dat in deze zaak er geen verschil is in abonnementskosten voor 1 jaar of 2 jaar. Bij Simpel zit dit verschil er wel. Nogmaals het is niet zo simpel om bij elke 2 jarige overeenkomst te roepen dat je je kunt beroepen op "Onredelijk bezwarend".

[alfatrion]

Dat zal zo zijn, maar dat is dus afhankelijk van de situatie lijkt me. In dit geval vond men 5€ per maand niet genoeg voordelig. Het kan ook om een contract van 100€ per maand zijn gegaan, dan is die 5€ inderdaad weinig. Was het een contract van 10 euro, waar 5 euro korting op was gegeven, dan was het misschien anders geweest. Het is en blijft dus een aanname.

Jij maakt veel aannames. Je maakt de aanname dat er een prijsverschil is dat het onredelijk bezwarend karakter kan weg nemen. Je maakt de aanname dat dit een prijsverschil is dat groot genoeg is om de balans te herstellen. Je maakt de aanname dit prijsverschil tegelijk klein is zodat er ook nog een echte vrije keuze overblijft.

Feit blijft dat de duur van twee jaar op de grijze lijst en dat de rechter daar steeds weer een streep doorheen zet, als het belang van de aanbieder het economische belang niet overstijgt. De aanbieder redde het niet met prijsverschil van € 5,- en de aanbieder redde het niet met een gratis telefoon. Je tegenargument is dan "Ja, maar mijn aanname is dat het vermoeden toch met een prijsverschil weerlegt kan worden, de juiste mix is alleen nog niet gevonden." De wens is de vader van de gedachte.

En op het einde moeten beide partijen de proceskosten delen, omdat beide in ongelijk zijn gesteld op enkele punten. Los dat in deze zaak er geen verschil is in abonnementskosten voor 1 jaar of 2 jaar. Bij Simpel zit dit verschil er wel. Nogmaals het is niet zo simpel om bij elke 2 jarige overeenkomst te roepen dat je je kunt beroepen op "Onredelijk bezwarend".

Dat is een stuk eenvoudiger dan om te roepen dat je dat niet kan. Overigens is je standpunt van de proceskosten niet juist. De kosten zijn alleen in reconventie gecompenseerd. De eiser is veroordeeld in de proceskosten in conventie. Dit komt er op neer dat alle proceskosten door de eiser zijn betaald, de klant had immers geen kosten gemaakt.

[sylvesterb]

En op het einde moeten beide partijen de proceskosten delen, omdat beide in ongelijk zijn gesteld op enkele punten. Los dat in deze zaak er geen verschil is in abonnementskosten voor 1 jaar of 2 jaar. Bij Simpel zit dit verschil er wel. Nogmaals het is niet zo simpel om bij elke 2 jarige overeenkomst te roepen dat je je kunt beroepen op "Onredelijk bezwarend".

Dat is een stuk eenvoudiger dan om te roepen dat je dat niet kan. Overigens is je standpunt van de proceskosten niet juist. De kosten zijn alleen in reconventie gecompenseerd. De eiser is veroordeeld in de proceskosten in conventie. Dit komt er op neer dat alle proceskosten door de eiser zijn betaald, de klant had immers geen kosten gemaakt.

Dat stukje had ik gemist. Los hiervan blijf ik het roepen "Onredelijk bezwarend" een beetje onzinnig vinden. Geen enkele provider zal op basis hiervan de overeenkomst alsnog beëindigen. Je zal dan om je gelijk te halen naar de rechter moeten stappen en moeten hopen dat de tegenpartij niet kan aantonen dat het niet onredelijk bezwarend is. De vraag is of je dit risco wilt nemen bij dergelijke kleine afkoopsommen.

[alfatrion]

Nee, zij zullen naar de rechter moeten stappen. Zij betalen dus de deurwaarder en het griffiegeld. De gedaagde partij hoeft alleen verweer te voren. De meest waarschijnlijke uitkomst daarvan is winst voor de gedaagde partij. Als de kans op verlies hoog was, dan hadden we nu jurisprudentie en betere argumenten van het tegenkamp. Overigens is wil men een afkoopsom die gelijk is met de resterende maanden, hetgeen een goed tweede punt op levert waarop de consument het kan winnen, met als gevolg dat de proceskosten gecompenseerd worden, zodat als zelf verweer voert, je alsnog geen proceskosten hoeft te betalen.

[sylvesterb]

Maar dit bovenstaande is niet het geval, je kunt kiezen voor een 1 jarig abonnement voor € 10,00 per maand of een 2 jarige abonnement voor € 7,50 per maand, zie de website http://www.simpel.nl. Er is een financiële beloning verschil van €60,00 per jaar.

Dit betekent dat de onderhavige overeenkomst met een looptijd langer dan een jaar op grond van artikel 6:237 sub k BW wordt vermoed onredelijk bezwarend te zijn, tenzij [Y.] dit vermoeden weerlegt.

[Y.] stelt dat [X.] zelf, willens en wetens, de keuze heeft gemaakt een tweejarige overeenkomst met [Y.] te sluiten, terwijl ook de mogelijkheid bestond een overeenkomst voor de duur van één jaar af te sluiten. Bij pleidooi heeft [Y.] nog toegevoegd dat een tweejarige overeenkomst € 5,00 per maand goedkoper is dan een overeenkomst van slechts één jaar. Dat [X.] wellicht bewust heeft gekozen voor een tweejarig abonnement doet er niet aan af dat bij gebreke van de mogelijkheid om de overeenkomst na één jaar op te zeggen sprake is van een onredelijk bezwarend beding. Naar het oordeel van het hof is een voordeel van € 5,00 per maand onvoldoende om de onredelijke bezwarendheid, die kleeft aan de omstandigheid dat [X.] zich voor een periode van twee jaar heeft vastgelegd, weg te nemen.

Daarmee moet er in de onderhavige procedure vanuit worden gegaan dat artikel 3 van de algemene voorwaarden van [Y.] onredelijk bezwarend is nu daarin niet is voorzien in de mogelijkheid van tussentijdse opzegging na het verloop van één jaar.

Als het verschil, tussen twee abonnementsvormen, klein is dan weegt het nadeel niet op tegen het geringe voordeel, zodat het wettelijk vermoeden niet wordt weerlegt. Als, tussen twee abonnementsvormen, groot is dan is er geen vrije keuze, zodat het wettelijk bewijs vermoeden niet wordt weerlegt. De conclusie kan dan zijn dat alleen een prijsverschil (terecht) onvoldoende is om het wettelijk bewijs vermoeden te weerleggen.

Dat is jouw aanname, in dit geval ging het om een maandbedrag van € 74,00 en niet om € 15,00 per maand (duurste abonnement Simpel) waarbij je € 2,50 per maand korting krijgt. Maar zoals meermaals al bepleit, ook al zou je gelijk hebben, Simpel gaat je geen gelijk geven en zal je aan het contract houden.

Je moet dan voor een bedrag van € 180,00 een gerechtelijke procedure gaan starten, dit bedrag weegt niet op tegen de eventuele risico's dat je de zaak kan verliezen. Daarnaast bij winst is de kans zeer groot dat Simpel in hoger beroep gaat, puur om jurespondentie op te bouwen.

Het roepen van dat iets onredelijk bezwarend is voegt totaal niets toe omdat geen enkele aanbieder je gelijk gaat geven en je dus enkel je recht kan halen via de rechtbank en waarbij je het risico loopt dat je geen gelijk krijgt en honderden euro's extra kosten hebt.

Je telefoonnummer kun je altijd meenemen een andere aanbieder kan deze gewoon porteren naar hun netwerk. Simpel kan en mag dit niet tegenhouden.

[alfatrion]

Dat is jouw aanname, (...)

De aannames worden gemaakt door hen die willen dat een duur van twee jaar niet onredelijk bezwarend is. Feit is dat een dergelijk beding voorkomt op de grijze lijst en dat het bedrijf daarom moet bewijzen dat de balans tussen de rechten en plichten van partijen niet in het nadeel van de consument aanzienlijk zou aantasten. Tot op heden is daar nog niemand in geslaagd. En ook hier op het forum zijn daartoe er geen steekhoudende argumenten.

Simpel gaat je geen gelijk geven en zal je aan het contract houden.
Je moet dan voor een bedrag van € 180,00 een gerechtelijke procedure gaan starten, (...)

Waarom moet dat? Wat houdt je tegen om, nadat je aan alle formaliteiten hebt voldaan, simpel weg niet meer te betalen?