Radar

Overigens ziet een apotheker nooit wat een dokter in uw dossier heeft geschreven, wel de zogenaamde "episode lijst" waar bijvoorbeeld staat dat u een kinderwens heeft, of dat u zwanger bent , wederom als "dubbelcheck" bij de uitgifte van medicatie en zeker niet onbelangrijk.

Als dit waar is, is dit bijzonder privacy-gevoelig. Volgens mij geeft een patient van een huisarts geen toestemming aan de huisarts om deze medische informatie te delen met andere zorgverleners.

Voor mezelf sprekend: ik ben alleen maar blij met een extra paar ogen dat mijn gezondheid bewaakt. Welke steekhoudende argumenten zou je kunnen hebben om alleen de apotheker uit de groep specialisten met toegang tot je medische gegevens te halen?

Oftewel: is de inbreuk op je privacy die blijkbaar veroorzaakt wordt doordat een medisch specialist, de apotheker, je medische gegevens ziet echt belangrijker dan gezondheidsrisico’s?

Mathilde D. schreef:

Overigens ziet een apotheker nooit wat een dokter in uw dossier heeft geschreven, wel de zogenaamde "episode lijst" waar bijvoorbeeld staat dat u een kinderwens heeft, of dat u zwanger bent , wederom als "dubbelcheck" bij de uitgifte van medicatie en zeker niet onbelangrijk.

Als dit waar is, is dit bijzonder privacy-gevoelig. Volgens mij geeft een patient van een huisarts geen toestemming aan de huisarts om deze medische informatie te delen met andere zorgverleners.

Ook het schrijven van een recept en deze overhandigen aan de apotheker is bijzonder privacy-gevoelig...

Toch is het de vrijheid van de patient om die toestemming niet te geven. De apotheek had eerder ook geen toegang. Je bent vrij om dit te weigeren. Je kunt altijd zelf in gesprek gaan met de apotheek, als je twijfels hebt over de combinatie van medicijnen of als je problemen hebt. Vraag altijd en gesprek aan met de apotheker.

Chevax schreef:van de week kreeg ik een, in mijn ogen, vreemd verzoek van de apotheek. Bij het afhalen van medicatie kreeg ik een brief en de vraag of ik die wil ondertekenen. Daarmee geef ik de apotheek toestemming om laboratorium-uitslagen op te vragen. De reden is om te kunnen kijken hoe bloedwaardes zijn en daar eventueel medicatie op aanpassen.

Vreemd inderdaad. Je geeft zelf al aan dat je langdurig hetzelfde medicijn slikt en dat er geen verandering te verwachten is in het ziektebeeld.

Ik ben het eens met je vermoeden. Dit kan goed te maken hebben met de verzekeraar die graag een goedkoper medicijn wil vergoeden. Ik kan mij zo voorstellen dat zij op basis van de laboratorium-onderzoeken, kunnen inschatten of het goedkopere medicijn ook geschikt zou kunnen zijn. Misschien dat ze daarna een eigen arts willen inschakelen voor een contra expertise met een diagnose in hun voordeel?

Advies:
1) Overleg eerst met je eigen arts of deze vraag van de apotheek gerechtvaardigd is (of was het zelfs misschien wel in zijn opdracht?). Vraag ook meteen welke alternatieve medicijnen zouden kunnen voldoen, zodat je weet wat je kan verwachten. Misschien bestaan er goede, of zelfs betere, alternatieven die ook nog goedkoper zijn.
2) Vraag aan de apotheek wat het exacte doel is van de brief. Laat die toelichting op schrift zetten. Als je het niet eens bent met de reden, of als die reden vaag blijft onderteken dan niet.

Mathilde D. schreef:Toch is het de vrijheid van de patient om die toestemming niet te geven. De apotheek had eerder ook geen toegang. Je bent vrij om dit te weigeren. Je kunt altijd zelf in gesprek gaan met de apotheek, als je twijfels hebt over de combinatie van medicijnen of als je problemen hebt. Vraag altijd en gesprek aan met de apotheker.

Natuurlijk ben je niet verplicht om toestemming te geven, maar het gaat er hier niet om of je zelf twijfels hebt over een combinatie van medicijnen maar dat de verstrekkende apotheker zijn twijfels heeft. Daarom wil hij de labuitslagen eerst zien, voordat hij een bepaald medicijn verstrekt.
Ik denk eerlijk gezegd niet dat een gesprek van een klant met de apotheek dit op kan lossen, want hoeveel verstand heeft een klant hier zelf van?

Als een patient twijfels heeft over de juistheid van zijn medicijngebruik is de apotheker de eerst-aangewezen hulpverlener die om raad gevraagd kan worden. Als in dat gesprek blijkt dat de apotheek niet over de juiste informatie beschikt om antwoord te geven, kan de patient altijd zelf een uitdraai van zijn lab-uitslagen maken ( zijn veelal direct toegankelijk voor de patient) of de labuitslagen opvragen.

Mathilde D. schreef:Als een patient twijfels heeft over de juistheid van zijn medicijngebruik is de apotheker de eerst-aangewezen hulpverlener die om raad gevraagd kan worden. Als in dat gesprek blijkt dat de apotheek niet over de juiste informatie beschikt om antwoord te geven, kan de patient altijd zelf een uitdraai van zijn lab-uitslagen maken ( zijn veelal direct toegankelijk voor de patient) of de labuitslagen opvragen.

Maar een patiënt zit in die tussentijd op zijn medicijnen te wachten, terwijl dan eerst nog een gesprek moet plaats vinden tussen apotheker en die patiënt en er dan ook nog aan de hand daarvan een labuitslag door die patient opgevraagd moet worden.
Veel te omslachtig en tijdrovend.
En wie moet die labuitslagen uiteindelijk beoordelen? De patiënt of de apotheker?
Ik dacht de apotheker, dus uiteindelijk kan dan heel die heisa vermeden worden door de apotheker rechtstreeks de labuitslagen te laten opvragen.

Hallo,

Misschien kunt u gewoon aan de apotheker zelf vragen wat de reden van zijn verzoek is. Die zou toch moeten weten waarom hij dit van u wenst te weten en het lijkt mij dat u gewoon hebt het recht om te weten hoe dat zit. Het gaat tenslotte om uw privacygevoelige informatie.

Lowieze schreef:

Mathilde D. schreef:Als een patient twijfels heeft over de juistheid van zijn medicijngebruik is de apotheker de eerst-aangewezen hulpverlener die om raad gevraagd kan worden. Als in dat gesprek blijkt dat de apotheek niet over de juiste informatie beschikt om antwoord te geven, kan de patient altijd zelf een uitdraai van zijn lab-uitslagen maken ( zijn veelal direct toegankelijk voor de patient) of de labuitslagen opvragen.

Maar een patiënt zit in die tussentijd op zijn medicijnen te wachten, terwijl dan eerst nog een gesprek moet plaats vinden tussen apotheker en die patiënt en er dan ook nog aan de hand daarvan een labuitslag door die patient opgevraagd moet worden.
Veel te omslachtig en tijdrovend.
En wie moet die labuitslagen uiteindelijk beoordelen? De patiënt of de apotheker?
Ik dacht de apotheker, dus uiteindelijk kan dan heel die heisa vermeden worden door de apotheker rechtstreeks de labuitslagen te laten opvragen.

De patient hoeft in principe niet zijn medicijngebruik in twijfel te trekken. Alleen als er reden is om te twijfelen, als hij zich bijvoorbeeld niet goed voelt, of als hij denkt dat het teveel medicijnen zijn. Eigenlijk behoort de patient zelf de eigen labuitslagen te kennen! Ik vind deze situatie des te meer reden om als patient zelf de beschikking te krijgen over de labuitslagen. Dan hoeft de apotheek geen toestemming te krijgen!
Dit raad is TS dus aan: weiger toestemming aan de apotheek en zorg dat je ( digitaal) toegang krijgt tot de labuitslagen! De huisarts heeft bij veel ziekenhuizen al meer dan 10 jaar directe toegang tot de labuitslagen, waarom de patient zelf niet.?

Mathilde D. schreef:

Lowieze schreef:

Mathilde D. schreef:Als een patient twijfels heeft over de juistheid van zijn medicijngebruik is de apotheker de eerst-aangewezen hulpverlener die om raad gevraagd kan worden. Als in dat gesprek blijkt dat de apotheek niet over de juiste informatie beschikt om antwoord te geven, kan de patient altijd zelf een uitdraai van zijn lab-uitslagen maken ( zijn veelal direct toegankelijk voor de patient) of de labuitslagen opvragen.

Maar een patiënt zit in die tussentijd op zijn medicijnen te wachten, terwijl dan eerst nog een gesprek moet plaats vinden tussen apotheker en die patiënt en er dan ook nog aan de hand daarvan een labuitslag door die patient opgevraagd moet worden.
Veel te omslachtig en tijdrovend.
En wie moet die labuitslagen uiteindelijk beoordelen? De patiënt of de apotheker?
Ik dacht de apotheker, dus uiteindelijk kan dan heel die heisa vermeden worden door de apotheker rechtstreeks de labuitslagen te laten opvragen.

De patient hoeft in principe niet zijn medicijngebruik in twijfel te trekken. Alleen als er reden is om te twijfelen, als hij zich bijvoorbeeld niet goed voelt, of als hij denkt dat het teveel medicijnen zijn. Eigenlijk behoort de patient zelf de eigen labuitslagen te kennen! Ik vind deze situatie des te meer reden om als patient zelf de beschikking te krijgen over de labuitslagen. Dan hoeft de apotheek geen toestemming te krijgen!
Dit raad is TS dus aan: weiger toestemming aan de apotheek en zorg dat je ( digitaal) toegang krijgt tot de labuitslagen! De huisarts heeft bij veel ziekenhuizen al meer dan 10 jaar directe toegang tot de labuitslagen, waarom de patient zelf niet.?

Ik vraag al zolang ik in het ziekenhuis loop, intussen al 8 jaar om de labuitslagen. Worden even uitgeprint en meegegeven.
En toch vind ik het belangrijk dat mijn apotheker, als dat nodig is, ook die labuitslagen kan opvragen. Ik wil niet afwachten tot ik me niet goed voel door de combinatie van medicijnen of dat mijn nieren verminderd gaan werken daardoor.
Dit kan allemaal voorkomen worden door de apotheker toestemming te geven, hij heeft ervoor geleerd om zijn patienten hiervoor te beschermen, ik niet.