Radar

NOE schreef: ↑

27 feb 2021 10:22

Beste allemaal

Ik heb een zoon van 14 jaar. Hij is al jaren onder controle in een ziekenhuis. Nu zeggen ze dat hij tegen de 1.99 cm kan worden. Heeft iemand ervaring met hormoon toedienen bij jongens ? Heet iemand misschien een betrouwbare site waar ze informatie hebben of de bijwerkingen van het toedienen van hormonen bij jongens. Ik ben toch wel geschrokken van het programma en wil toch zeker de gevolgen weten voordat wij besluiten om een hormonbehandeling te gaan opstarten.

Bedankt voor het antwoord

Vriendelijke groet
Astrid

Begin er niet aan! Waarom zou je?? Zo.n jongen op zijn 14e al met hormonentroep behandelen of groeischijven gaan verbrijzelen zoals een andere reageerder schrijft . Gekkenwerk.
Geef hem als ouder positiviteit en zelfvertrouwen. Hij is pas 14!

Mijn zoon is ook 1.98, hij ondervindt geen enkel probleem, nooit gehad ook . Niet met kleding, niet met schoenen etc.
NB : vrouwen houden over het algemeen van langere mannen.

Na de uitzending van vorige week zijn er bij Radar honderden reacties binnengekomen. Naast schokkende verhalen waren dit ook veel vragen over eventuele vervolgstappen. Lees hier alles over het vervolg dat Radar maakte: https://radar.avrotros.nl/uitzendingen/ ... ende-stap/

NOE schreef: ↑

27 feb 2021 10:22

Beste allemaal

Ik heb een zoon van 14 jaar. Hij is al jaren onder controle in een ziekenhuis. Nu zeggen ze dat hij tegen de 1.99 cm kan worden. Heeft iemand ervaring met hormoon toedienen bij jongens ?

Hoi Astrid,

Voor jongens (en tegenwoordig ook voor meisjes) is er een betere methode: het breken van de groeischijven in de knieën. Dit klinkt heel heftig, maar is een veel betere methode dan hormonen. En ook niet zo schadelijk als het nu ff klinkt.
Maar als jouw zoon 199 cm gaat worden ongeveer, zou ik er lekker niks aan doen. Is voor een man helemaal geen verkeerde lengte. Trouwens, als jouw zoon op die uiteindelijke lengte wordt geschat, doen ze er sowieso niets aan. Volgens mij ligt de minimale grens op 203 of 205 cm.

De uitzending van vorige week deed me echt verbazen. Ik hoor al zo lang dat de groeiremmers van invloed kunnen zijn op de vruchtbaarheid. Maar blijkbaar vertelt toch niet elke arts dit, helaas.

Ikzelf heb midden jaren '80 groeiremmers gebruikt. Ongeveer van '84 t/m '86, dus van mijn 14e t/m mijn 16e. De jaren ervoor werd ik altijd op 1,86 geschat en dat vond ik prima. Maar toen ik uiteindelijk bij een endocrinoloog terecht kwam, werd mij verteld dat ik 1,94 zou kunnen worden. Dat vond ik wel erg lang. Toen moest ik zelf beslissen wat ik wilde, terwijl ze zeiden dat het nog niet bekend was, wat de gevolgen op de lange termijn zouden zijn. Wat het met de vruchtbaarheid zou doen, konden ze toen niet zeggen. Maar ik op die leeftijd hield ik me daar helemaal niet mee bezig, dus ben ik voor de groeiremmers gegaan.
Ik heb ze best lang moeten slikken, voor mijn curve afboog.
Ik heb nagenoeg geen nadelige effecten gehad tijdens die periode. Geen acné, of andere bijwerkingen. Alleen wat "zwangerschapsverschijnselen" in het begin alleen, volgens mij.

Toen ik klaar was met de groeiremmers ben ik niet gelijk aan de pil gegaan. Ik ben pas op mijn 19e aan de pil gegaan en op mijn 26e ben ik daarmee gestopt ivm kinderwens. Na het stoppen met de pil ben ik 1 keer op de natuurlijke manier ongesteld geworden. Toen daarna de menstruatie uitbleef, bleek ik al zwanger. Bij de tweede duurde het ook niet lang voor ik zwanger werd.
Nooit miskramen gehad. Bij de tweede zwangerschap bleek ik wel nog een windei te hebben, dus ik heb wel bloedverlies gehad, maar mijn kind gelukkig wel behouden.

Kortom, ik heb tot op heden gelukkig geen nadelige effecten ondervonden van de lange tijd groeiremmers in de jaren '80. Ik weet helaas niet welk middel ik toegediend heb gekregen.
Mijn uiteindelijke lengte is toch nog 192 cm geworden, maar ook daarmee heb ik geen problemen.

Mijn vrouw was een DESdochter, was, want ze is vorig jaar op 51 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een agressieve borstkanker. Sinds haar 18de jaar was ze ook al jaarlijks al slachtoffer van PAP 2 en 3, met alle spanningen en operatie als gevolg. DES werd ooit ook jarenlang voorgeschreven, ook al waren de gevaren al jaren bekend. Ik zag de uitzending vorige week en schrok hiervan enorm. Dit soort behandelingen, met hoge doseringen hormonen, vormt een (on)bekende bedreiging voor je gezondheid. Ik heb spijtig genoeg de keibarde gevolgen meegemaakt en wil iedereen waarschuwen voor mogelijke gevolgen.

Ik ben ergens rond 1976-1978 ook met hormonale groeiremmers behandeld. Ik zou 196 worden en ben uiteindelijk 186 geworden. Wat dat betreft heeft het dus goed geholpen. De kinderarts in die tijd heeft nooit iets gezegd over de gevolgen van de medicatie. Ik slikte op een bepaald moment 14 tbl per dag.
Mijn menstruatie was altijd heel regelmatig. Ik had geen redenen te denken dat er op het gebied van vruchtbaarheid iets niet in orde zou zijn. Totdat ik op mijn 32e zwanger wilde worden en dat dus na een jaar niet lukte. Ik heb meerdere keren verteld dat ik groeiremmers gebruikt heb, maar het verband hiermee werd stelselmatig ontkend. Wel bleek dat op mijn 34e mijn FSH te hoog was - wat zou kunnen wijzen op vroegtijdige overgang. Ik heb meerdere iui behandelingen zonder resultaat gehad. Na de eerste IVF behandeling had ik een mager resultaat van 8 goed ontwikkelde follikels. Hiervan kreeg ik 2 terugplaatsingen en werd zwanger van nu mijn eerste zoon. 2 jaar later toch spontaan zwanger geworden maar dit werd een miskraam. Op mijn 39e na 2x ivf ook zwanger geraakt. Ik heb nu 2 gezonde zonen en daar zijn we echt heel gelukkig mee.
Toch ben ik wel heel erg geschrokken door deze bekendmaking. Ik ben zeker heel vroeg in de overgang geraakt. Ik ben nu 55 en al zeker sinds mijn 46e al overduidelijke overgangsklachten. Ik ben heel benieuwd wat ik nog meer kan verwachten... en of dit allemaal met die groeiremmers te maken heeft gehad.

Met verbazing lees in de reacties nav gebruik groeiremmers. Wij (zowel mijn broer en ik) zijn altijd meegenomen in de risico's die het gebruik van hormonen. Ik heb niet alleen lynoral en proevers gebruikt, maar daarnaast ook sandostatine, een nog heftiger middel, wat nog weinig gebruikt werd. Altijd is ook hierbij gezegd dat het gevolgen kan hebben. Mijn prognose was 2.05 tot 2.15 m. Daar hoefden we niet over na te denken, bij prognose 2 meter zouden we niets gedaan hebben. Uiteindelijk ben ik 1.97 m geworden en hier ben ik trots op.
Zwanger worden wilde het eerste jaar niet lukken. Contact gehad met behandeld arts uit mijn jeugd. Zij gaf wederom aan dat er steeds meer bekend werd en dat het niet pertinent niet zou lukken. Na een miskraam en een mislukte iui poging raakte ik zwanger. Mijn 2e zwangerschap is spontaan ontstaan. Met mijn zoon ( net 10 jaar) lopen we nu in ziekenhuis om lange lengte. Medicatie wordt maar heel weinig meer gegeven. Nu worden de groeischijven in knieën geopereerd. Alleen nog medicatie als er daarna nog te weinig gebeurd, zo begreep ik van de arts. Kortom.... Ik heb heel blij dat ik niet 2m plus geworden ben, maar heb ook het geluk dat ik verder geen klachten ondervind aan het medicijngebruik van toen.

NOE schreef: ↑

27 feb 2021 10:22

Beste allemaal

Ik heb een zoon van 14 jaar. Hij is al jaren onder controle in een ziekenhuis. Nu zeggen ze dat hij tegen de 1.99 cm kan worden. Heeft iemand ervaring met hormoon toedienen bij jongens ? Heet iemand misschien een betrouwbare site waar ze informatie hebben of de bijwerkingen van het toedienen van hormonen bij jongens. Ik ben toch wel geschrokken van het programma en wil toch zeker de gevolgen weten voordat wij besluiten om een hormonbehandeling te gaan opstarten.

Bedankt voor het antwoord

Vriendelijke groet
Astrid

Hallo Astrid,

Verwachte bijna 2 meter is geen reden om groeiremmers te adviseren, dat klinkt eerder naar een arts/behandelaar, die extra omzet of provisie wil maken. Of iemand, die je een probleem wil aanpraten, dat geen probleem is.
Moederslink en Lady hebben hun ervaring al gegeven en ik kan het alleen onderschrijven, twee meter is een prettige lengte. Alleen bij persoonlijke spullen moet je soms iets langer zoeken, voordat je de goede maten hebt. Fiets schiet mij nu te binnen - groter frame. Verder is kleding soms een issue, maat 47-50 is lastiger verkrijgbaar, wel goed leverbaar. Grootste verschil merken wij met de inrichting, we bergen alles veel hoger op, de bedden zijn wat hoger, enz. Maar deze kleine nadelen wegen niet op tegen wat Moederslink al heeft geschreven: lange mannen zijn veelgevraagd, ook in sport (basketbal, volleybal, tennis, voetbal) geeft lengte een voordeel.

Ik ben heel erg geschrokken.
Ik ben nu 48 jaar, na een tien tal miskramen een tweeling gekregen (wat een geluk!)

Ik herken bijna alle! Bijwerkingen en vind het vooral erg kwalijk dat ik nooit eerder wist.
Het heeft mijn leven en keuzes die ik gemaakt heb, terug kijkend vanaf mijn 11 de levensjaar tot heden ZO beïnvloed.

Nu zit ik vooral met toekomst vragen mbt mijn eigen en die van de gezondheid van mijn kinderen.
Wat moet ik doen of juist niet? waar op letten en hoe evt preventie maatregelen nemen?
Hoe gaat mijn lichaam verder oud worden? Wat staat mij te wachten?
Er veel vragen en onzekerheden voor toekomst en verdriet over wat geweest is

Beste lezers,

Mede door de uitzending van Radar ben ik weer naar de huisarts geweest. Ik wil antwoorden, ik wil een onderzoek. Ik ben afgelopen vrijdag bij het UMCG geweest, hier ben ik gezien door een gynaecoloog. De gynaecoloog is kundig en weet van het onderwerp af. Ze heeft me veel informatie verschaft en uitsluitend een onderzoek. Een inwendige echo om te kijken hoe mijn eierstokken en baarmoeder eruit zien. Bij mij was dit gelukkig “goed”. Mijn eierstokken zijn gezond en passend bij mijn leeftijd (29 jaar). Ook gaf ze aan dat ik ongeveer 10 jaar geleden zou uitgenodigd zijn voor een onderzoek, georganiseerd door de kinderarts. Helaas heb ik hier nooit wat van vernomen anders had ik hier zeker aan mee gedaan. Zij gaat dan ook weer in discussie met de kinderarts over het beweerde onderzoek.

Dames.. mocht je vragen hebben, zorg dat je huisarts je doorstuurt. Laat je onderzoeken, hier heb je recht op. Ook gaf ze aan dat ik al mijn eitjes mag laten invriezen, hier hebben als dames met groeiremmers recht op. Laat je niet weg praten, blijf op je strepen staan!

Groet Petra

Ik ben Caroline, 33 jaar oud en ik woon in België. In het jaar 2001 heb ik een groeiremmende behandeling gekregen met Ethinyloestradiol en Farlutal. In datzelfde jaar heb ik mentale problemen gehad en er waren zelfs therapiesessies bij een kinderpsychiater nodig om dit opgelost te krijgen. Nu - twintig jaar later - heb ik helaas ook gemerkt dat je van psychische problemen eigenlijk nooit echt helemaal geneest.

Ik vraag me nog steeds af of die hormonale groeiremmers mijn psychische klachten veroorzaakt kunnen hebben. Ik vind het zeer verdacht dat dit in dezelfde periode gebeurd is!

Ik heb spijt dat ik deze groeiremmers geslikt heb om drie redenen:

1) Mogelijk verband met de psychische problemen in 2001 (iets waar je dus eigenlijk nooit voor de volle 100% van geneest)

2) Zelf vond ik het geen catastrofe om groot te worden, maar mijn ouders hebben toch wel een beetje aangestuurd op deze behandeling. Pas later besefte ik dat ik op mijn dertiende eigenlijk te jong was om echt "nee" te kunnen zeggen.

3) Volgens mij was er medisch gezien weinig mis met mijn lichaam. Volgens mij waren de redenen voor het overgrote deel seksistisch. Er werd 1,90 meter voorspeld en dit was zogenaamd te groot voor een vrouw. Als ik een jongen was geweest, dan denk ik dat mijn ouders en de dokter minder sterk hadden aangedrongen.