DE ZWAARGEWICHTigEN
In de uitzending van Tros RADAR maandag 28 februari 2005 kwam de uitspraak in een belangrijke voorbeeldzaak de Commissie van hoger beroep DSI tot een gunstiger oordeel voor de gedaagde dan Dexia Nederland N.V. gedacht had en vormt nu een bijzonder goede basis voor alle overige zaken.
De Commissie van hoger beroep DSI bestond in deze eerste voorbeeldzaak tegen onze Dick Martens uit:
prof. Mr. A.S. Hartkamp
Procureur - Generaal Hoge Raad
Mr. J.B. Fleers
Raadsheer Hoge Raad
Mr. A.Rutten - Roos
Vice President Gerechtshof Amsterdam
Mr. S.P.G.M. van Hooijdonk
Voorzitter Raad van Bestuur van der Hoop Bankiers
Mr. F.H.J.Mijnssen
Benelux Gerechtshof
Mr. G.St. Panjer
Voorzitter Tuchtcommissie
Vereniging Beleggings Analisten
Ziehier het illustere gezelschap waarvan 60 % van de ruim 2000 door de Tros geënquêteerden zich in hun uitspraak konden vinden. Sommigen kan men mogelijk later in hoger beroep ook weer tegenkomen en zal hun oordeel niet veel anders kunnen luiden.
Het oude schikkingsvoorstel van de Commissie Oosting was een gepasseerd station en werd door 66% afgewezen. Zijn voorstel is jammerlijk door toedoen van Dexia zelf mislukt en op 17 juni 2004 in het NOS journaal bekend gemaakt.
Ten aanzien van de
zorgplicht is dit de meest royale uitspraak tot nog toe en toepasbaar voor iedereen met een modaal inkomen en daaronder. De heer Martens was vanwege het niet nakomen van deze zorgplicht op een onverantwoorde wijze blootgesteld aan koersverliezen.
Hoewel de heer Martens zich goed kan vinden in deze redelijke uitspraak waarbij de helft van de inleg voor de lessee blijft omdat hij met dezelfde inleg ook 50% verloren zou hebben, kan ik mij ook goed voorstellen dat anderen zeggen:
'Maar als ik zelf beleg kan ik wel uitstappen wanneer ik wil en is het verlies ook minder groot'.
Dat is nu juist ook het verschil tussen een normale belegger die elk moment kan stoppen en iemand die met een aandelenleasecontract drie, vijf jaar of langer moet uitzitten. Dan verlies ik ook geen 50% is hun logische redenering.
Het als het ware tot de laatste snik in een kooi gevangen zitten als gedupeerde, komt ook in deze uitspraak niet goed uit de verf. Wij moeten dit dan ook zien als een compromisuitspraak en een goede oplossing om het risico aan te geven die elke belegger nu eenmaal loopt die via de beurs rendement zoekt voor zijn/haar spaargeld. Menigeen (2/3) zal blij zijn met zo'n uitspraak om overal van af te zijn zo blijkt uit de enquête. Maar niet iedereen zal hier dus mee kunnen instemmen en ligt wellicht hun situatie ook anders.
Het Hoger Gerechtshof vindt nu ook dat er grond voor vernietiging van de aandelenlease-contracten is als de echtenote/geregistreerd partner geen schriftelijke toestemming heeft gegeven. Haar/zijn
handtekening is daarom vereist.
Rechters zien nu ook in steeds meer zaken in dat
misleiding een rol heeft gespeeld en men eigenlijk had moeten adviseren om de inleg op een spaarrekening te zetten tegen een veel lager risico dan in een effectenlease met een veel groter risico. Vooral nu gebruik is gemaakt van risicovolle opties die hierom bekend staan en zoals ook is gebleken 'levensgevaarlijk' zijn.
Men erkend in steeds meer gevallen dat de
Wet op het consumentenkrediet (Wck) van toepassing is en waarvan Dexia pas op 12 maart 2003 een vergunning kreeg. Op grond hiervan zijn de contracten van voor die datum nietig en dienen zelfs al deze contracten teruggedraaid te worden.
Gedupeerden vormen volgens Piet Koremans van
http://www.platformaandelenlease.nl/ een "winning team" dat geen reden ziet om de rechtzaken te stoppen zoals Dexia nu voorstelt. Ook een groep van 15 advocatenkantoren verenigen zich ten behoeve van hun eigen klanten om bij de bemiddelingspoging door Wim Duisenberg bij de onderhandelingen een stem te hebben en verzoeken hem aan te mogen schuiven. En terecht. Dexia tracht immers de rechtsgang te beïnvloeden onder de mom van 'een goede kans te kunnen geven aan deze bemiddelingspoging' dat niet eens voor iedereen geldt. Zelfs de incasso's gaan gewoon door.
Stopzetten van de rechtzaken geeft geen zwaarwegende nieuwe jurisprudentie en dus munitieverlies. Dat vinden niet alleen de advocaten maar ook vele gedupeerden. Om te stoppen met betalen zou men goed naar ieders eigen situatie moeten kijken. Wanneer men bijvoorbeeld een (nieuwe) hypotheek nodig heeft moet men rekening houden met de A notering die op aangeven van Dexia bij het BKR ontstaat. In principe doet men er beter aan om te stoppen en niet elders te lenen ook al omdat men mogelijk het argument verliest dat men niet kan betalen.
Vanuit het standpunt van de gedupeerden bezien was de uitzending van Tros RADAR zeer geslaagd te noemen. Gebleken is ook dat er meer mogelijkheden zijn om de contracten aan te vechten. Ik ga in mijn situatie voor alles terug.
Okerene
