Re: Kritiek op Duisenberg
Geplaatst: 18 mar 2005 12:30
Duisenberg is niet te vertrouwen
Kern van deze reactie is, een totaal gebrek aan vertrouwen in de overheid. Een overheid die samen met haar wettelijke toezichthouders volledig verantwoordelijk is voor het ontstane debacle. Duisenberg, ex-voorzitter van de Nederlandsche Bank wordt door velen geassocieerd met deze ‘ overheid’ en is onderdeel van een establishment dat Nederland al jaren in een verstikkende greep houdt van eigen belangen en niet transparante verwevenheden.
Belangenverenigingen en advocaten van gedupeerde beleggers voelen zich buitengesloten. Deze partijen bereiden nieuwe collectieve claimprocedures voor tegen aanbieders als Dexia en Aegon. Naar aanleiding van de berichtgeving over de bemiddelende rol van Duisenberg, werden vrijwel alle rechtszaken stilgelegd. De onvrede onder beleggers werd pas echt zichtbaar toen vorige week Duisenberg niet inging op het verzoek van vijftien advocatenkantoren om aanwezig te zijn bij de onderhandelingen over een oplossing van het aandelenleaseconflict. Daar was door deze kantoren, die ruim 4000 gedupeerde leasebeleggers vertegenwoordigen, in een brief aan Duisenberg om gevraagd. Deze liet weten daar (nog) geen behoefte aan te hebben zonder opgaaf van reden. De woordvoerder van deze vijftien kantoren, advocaat Harm Jan Tulp, is van mening dat het vreemd is dat ze als vertegenwoordigers van de gedupeerden worden buitengesloten, net nu de basis gelegd wordt voor het schikkingsvoorstel. Volgens diverse bronnen praat Duisenberg wel met Dexia, de stichting Leaseverlies en de consumentenbond. De laatste twee partijen vertegenwoordigen bijna 100000 beleggers, maar hebben geen mandaat namens de overige gedupeerden om over te gaan tot een schikking. Daarnaast heeft de Stichting AdviesVerlies (SAV) al meerdere malen haar vraagtekens gezet bij de activiteiten en werkwijze van de genoemde twee partijen. Waarom is er gekozen voor een bepaalde procedure? Wie zitten er allemaal in het bestuur van de stichting Leaseverlies? Is hier sprake van belangenverstrengeling? Waarom heeft de Consumentenbond alle waarschuwingen van SAV, sinds juni 2000 schriftelijk en mondeling gedaan, altijd genegeerd? Dit soort zaken geven niet echt de indruk dat dit nu de partijen zijn die met Duisenberg een ‘deal’ moeten maken. Dit geeft SAV een ‘ unheimisch’ gevoel. Ook de verenigingen Payback, Beursklacht en Platform Aandelenlease denken dat de actie van Duisenberg niet in het belang is van de gedupeerden.
Kern van deze reactie is, een totaal gebrek aan vertrouwen in de overheid. Een overheid die samen met haar wettelijke toezichthouders volledig verantwoordelijk is voor het ontstane debacle. Duisenberg, ex-voorzitter van de Nederlandsche Bank wordt door velen geassocieerd met deze ‘ overheid’ en is onderdeel van een establishment dat Nederland al jaren in een verstikkende greep houdt van eigen belangen en niet transparante verwevenheden.
Belangenverenigingen en advocaten van gedupeerde beleggers voelen zich buitengesloten. Deze partijen bereiden nieuwe collectieve claimprocedures voor tegen aanbieders als Dexia en Aegon. Naar aanleiding van de berichtgeving over de bemiddelende rol van Duisenberg, werden vrijwel alle rechtszaken stilgelegd. De onvrede onder beleggers werd pas echt zichtbaar toen vorige week Duisenberg niet inging op het verzoek van vijftien advocatenkantoren om aanwezig te zijn bij de onderhandelingen over een oplossing van het aandelenleaseconflict. Daar was door deze kantoren, die ruim 4000 gedupeerde leasebeleggers vertegenwoordigen, in een brief aan Duisenberg om gevraagd. Deze liet weten daar (nog) geen behoefte aan te hebben zonder opgaaf van reden. De woordvoerder van deze vijftien kantoren, advocaat Harm Jan Tulp, is van mening dat het vreemd is dat ze als vertegenwoordigers van de gedupeerden worden buitengesloten, net nu de basis gelegd wordt voor het schikkingsvoorstel. Volgens diverse bronnen praat Duisenberg wel met Dexia, de stichting Leaseverlies en de consumentenbond. De laatste twee partijen vertegenwoordigen bijna 100000 beleggers, maar hebben geen mandaat namens de overige gedupeerden om over te gaan tot een schikking. Daarnaast heeft de Stichting AdviesVerlies (SAV) al meerdere malen haar vraagtekens gezet bij de activiteiten en werkwijze van de genoemde twee partijen. Waarom is er gekozen voor een bepaalde procedure? Wie zitten er allemaal in het bestuur van de stichting Leaseverlies? Is hier sprake van belangenverstrengeling? Waarom heeft de Consumentenbond alle waarschuwingen van SAV, sinds juni 2000 schriftelijk en mondeling gedaan, altijd genegeerd? Dit soort zaken geven niet echt de indruk dat dit nu de partijen zijn die met Duisenberg een ‘deal’ moeten maken. Dit geeft SAV een ‘ unheimisch’ gevoel. Ook de verenigingen Payback, Beursklacht en Platform Aandelenlease denken dat de actie van Duisenberg niet in het belang is van de gedupeerden.
