| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Stelling: collectieve rechtszaken nog steeds zinvol
Re: Stelling: collectieve rechtszaken nog steeds zinvol
Tegen je manier van posten ja. Volgens mij ben ik niet de enige.
Re: Stelling: collectieve rechtszaken nog steeds zinvol
Het is algemeen bekend dat zonder een gelaatsuitdrukking, e-mails, postings en teksten, op een totaal verkeerde manier opgevat kunnen worden.
Re: Stelling: collectieve rechtszaken nog steeds zinvol
Geplaatst op 16 Jun 2005 10:27 door peewee
Quote:
Op dit forum wordt eigenlijk al een jaar door deze en gene, ook door respectabele organisaties als PAL (en misschien is Pay Back inmiddels ook iets repectabeler) de stelling geventileerd dat alleen individueel procederen, zo mogelijk in groepjes, tegen de lease-aanbieders zinvol is.
Peewee, ik geloof niet, dat jouw zienswijze, geheel juist is! Dat is de rechter, die in de zaak van SLV tegen Dexia te weten "misleiding" beslist had, dat collectieve beslissing op grond van de complexiteit van de zaak niet mogelijk is. Men kan gezamenlijk procederen, maar de zaken worden wel per individu bekeken, vooral wanneer het gaat in eegalease affaire, waarbij o.m. het huwelijk essentieel is en vernietiging door de eega binnen de drie jaar. Dit is dan ook de reden dat niet per groep product de zaak bekeken zou kunnen worden, vooral wanneer het betreft interpretatie van art 1:88. Bijv. wat betreft een zelfde product, bij eegalease kan een beslissing verschillend zijn of men al dan niet gehuwd is of niet vernietigd had binnen drie jaar.
Quote:
Op dit forum wordt eigenlijk al een jaar door deze en gene, ook door respectabele organisaties als PAL (en misschien is Pay Back inmiddels ook iets repectabeler) de stelling geventileerd dat alleen individueel procederen, zo mogelijk in groepjes, tegen de lease-aanbieders zinvol is.
Peewee, ik geloof niet, dat jouw zienswijze, geheel juist is! Dat is de rechter, die in de zaak van SLV tegen Dexia te weten "misleiding" beslist had, dat collectieve beslissing op grond van de complexiteit van de zaak niet mogelijk is. Men kan gezamenlijk procederen, maar de zaken worden wel per individu bekeken, vooral wanneer het gaat in eegalease affaire, waarbij o.m. het huwelijk essentieel is en vernietiging door de eega binnen de drie jaar. Dit is dan ook de reden dat niet per groep product de zaak bekeken zou kunnen worden, vooral wanneer het betreft interpretatie van art 1:88. Bijv. wat betreft een zelfde product, bij eegalease kan een beslissing verschillend zijn of men al dan niet gehuwd is of niet vernietigd had binnen drie jaar.
Re: Stelling: collectieve rechtszaken nog steeds zinvol
Willems,
Met alle respect voor je andere bijdragen aan dit forum, maar dit keer ben ik het oneens met je. Een COLLECTIEVE rechtsprocedure is wel degelijk zinvol op grond van de meest belangrijke rechtsgrond: DE WCK-rechtsinbreuken.
Er dient onderscheid gemaakt te worden in de aard van de rechtsvordering. Ik zal de belangrijkste relevante rechtsgronden bij aandelenlease hieronder aanduiden
1)misleidende reclame artikel 194 boek 6 Burgerlijk Wetboek
Dit is een speciale vorm van onrechtmatige daad. Bij een onrechtmatige daad -en dus ook bij misleidende reclame- speelt het causale verband tussen de misleiding en de door een gedupeerde geleden schade een cruciale rol. Om deze reden alleen al is deze rechtsgrond lastig te gebruiken in een collectieve rechtsprocedure. Verbazingwekkerder is des te meer dat SLV/CB/VEB nu juist deze rechtsgrond kozen als speerpunt van hun rechtszaak. Bovendien speelt mee dat sinds 1998, na een arrest van het Europees Hof van Justitie, Nederlandse rechters -maar dit ten onrechte- massaal bij toetsing van misleidende reclame de toetsingsmaatstaf van de "gemiddeld goed geinformeerde, oplettende consument"" zijn gaan gebruiken. Gebruik van deze toetsingsmaatstaf door Nederlandse rechters is m.i. onterecht omdat het arrest van het Europees Hof van Justitie handelde over een specifiek onderdeel van het Europese recht, namelijk handelsbelemmeringen tussen Lidstaten. Het arrest wordt dus door Nederlandse rechters volslagen uit zijn verband gerukt zulks met als gevolg dat artikel 194 boek 6 BW een 'dode letter' is geworden, d.w.z. in de praktijk geen rol speelt bij misleiding .
Samenvattend: misleidende reclame is in een collectieve rechtszaak alleen te gebruiken wanneer ook de altijd door rechters gehanteerde toetsingsmaatstaf (de gemiddeld geinformeerde, alerte consument) wordt bestreden. Volgens mij is dit laatste ook achterwege gebleven door SLV/CB/VEB. Overigens is gebruik van de rechtsgrond misleidende reclame ook in individuele rechtszaken over aandelenlease tot nu toe weinig succesvol gebleken.
2vernietiginggrond wegens ontbrekende toestemming partner 1:88 BW. Op zich wel bruikbaar in een collectieve rechtsprocedure. Probleem is wel dat een vernietigingsgrond (vernietiging is iets anders dan nietigheid !!!) een recht is dat uitsluitend toekomt aan de rechthebbende (de partner) en verder:
- deze rechtgrond alleen bruikbaar is voor gehuwden/geregistreerd partners
- de rechtsgrond een zeer snelle verjaring kent
Bovendien geldt deze rechtsgrond niet voor alle aandelenleaseproducten(wel alle van Dexia)
3Schending van de zorgplicht Meer concreet het achterwege blijven van het opgestelde risicoprofiel ex artikel 24 Besluit Toezicht Effectenverkeer (1995). Op zich goed bruikbaar in een collectieve rechtsprocedure (zie ook vonnis rechtszaak Gesp tegen Spaarbeleg over het SprintPlan). Door SLV/CB/VEB achterwege gelaten.
4)nietigheidsgronden uit de Wet op het Consumentenkrediet
Verreweg de meest belangrijke en best bruikbare rechtsgrond in de rechtsstrijd aandelenlease. De grootste aanbieders in ons land Dexia, Spaarbeleg, Aegon, Fortis/GroeiVermogen beschikten niet over een vergunning (artikel 9 Wck) en lapten nog tal van andere bepalingen uit die wet aan hun laars. Deze rechtsgrond is prima bruikbaar in een collectieve rechtsprocedure want leidt tot NIETIGHEID VAN RECHTSWEGE EN DIENT AMBTSHALVE DOOR RECHTERS TE WORDEN TOEGEPAST.
Uiteraard is ook deze rechtsgrond door SLV/CB/VEB achterwege gelaten. De reden: domheid, onkunde of een vooropgezet plan. Wie zal het zeggen !
Ik persisteer dus in mijn stelling dat een collectieve rechtsprocedure een goed begaanbare weg is. Ook EN NOG STEEDS in het geval Dexia. Wie pakt de handschoen op.
Met alle respect voor je andere bijdragen aan dit forum, maar dit keer ben ik het oneens met je. Een COLLECTIEVE rechtsprocedure is wel degelijk zinvol op grond van de meest belangrijke rechtsgrond: DE WCK-rechtsinbreuken.
Er dient onderscheid gemaakt te worden in de aard van de rechtsvordering. Ik zal de belangrijkste relevante rechtsgronden bij aandelenlease hieronder aanduiden
1)misleidende reclame artikel 194 boek 6 Burgerlijk Wetboek
Dit is een speciale vorm van onrechtmatige daad. Bij een onrechtmatige daad -en dus ook bij misleidende reclame- speelt het causale verband tussen de misleiding en de door een gedupeerde geleden schade een cruciale rol. Om deze reden alleen al is deze rechtsgrond lastig te gebruiken in een collectieve rechtsprocedure. Verbazingwekkerder is des te meer dat SLV/CB/VEB nu juist deze rechtsgrond kozen als speerpunt van hun rechtszaak. Bovendien speelt mee dat sinds 1998, na een arrest van het Europees Hof van Justitie, Nederlandse rechters -maar dit ten onrechte- massaal bij toetsing van misleidende reclame de toetsingsmaatstaf van de "gemiddeld goed geinformeerde, oplettende consument"" zijn gaan gebruiken. Gebruik van deze toetsingsmaatstaf door Nederlandse rechters is m.i. onterecht omdat het arrest van het Europees Hof van Justitie handelde over een specifiek onderdeel van het Europese recht, namelijk handelsbelemmeringen tussen Lidstaten. Het arrest wordt dus door Nederlandse rechters volslagen uit zijn verband gerukt zulks met als gevolg dat artikel 194 boek 6 BW een 'dode letter' is geworden, d.w.z. in de praktijk geen rol speelt bij misleiding .
Samenvattend: misleidende reclame is in een collectieve rechtszaak alleen te gebruiken wanneer ook de altijd door rechters gehanteerde toetsingsmaatstaf (de gemiddeld geinformeerde, alerte consument) wordt bestreden. Volgens mij is dit laatste ook achterwege gebleven door SLV/CB/VEB. Overigens is gebruik van de rechtsgrond misleidende reclame ook in individuele rechtszaken over aandelenlease tot nu toe weinig succesvol gebleken.
2vernietiginggrond wegens ontbrekende toestemming partner 1:88 BW. Op zich wel bruikbaar in een collectieve rechtsprocedure. Probleem is wel dat een vernietigingsgrond (vernietiging is iets anders dan nietigheid !!!) een recht is dat uitsluitend toekomt aan de rechthebbende (de partner) en verder:
- deze rechtgrond alleen bruikbaar is voor gehuwden/geregistreerd partners
- de rechtsgrond een zeer snelle verjaring kent
Bovendien geldt deze rechtsgrond niet voor alle aandelenleaseproducten(wel alle van Dexia)
3Schending van de zorgplicht Meer concreet het achterwege blijven van het opgestelde risicoprofiel ex artikel 24 Besluit Toezicht Effectenverkeer (1995). Op zich goed bruikbaar in een collectieve rechtsprocedure (zie ook vonnis rechtszaak Gesp tegen Spaarbeleg over het SprintPlan). Door SLV/CB/VEB achterwege gelaten.
4)nietigheidsgronden uit de Wet op het Consumentenkrediet
Verreweg de meest belangrijke en best bruikbare rechtsgrond in de rechtsstrijd aandelenlease. De grootste aanbieders in ons land Dexia, Spaarbeleg, Aegon, Fortis/GroeiVermogen beschikten niet over een vergunning (artikel 9 Wck) en lapten nog tal van andere bepalingen uit die wet aan hun laars. Deze rechtsgrond is prima bruikbaar in een collectieve rechtsprocedure want leidt tot NIETIGHEID VAN RECHTSWEGE EN DIENT AMBTSHALVE DOOR RECHTERS TE WORDEN TOEGEPAST.
Uiteraard is ook deze rechtsgrond door SLV/CB/VEB achterwege gelaten. De reden: domheid, onkunde of een vooropgezet plan. Wie zal het zeggen !
Ik persisteer dus in mijn stelling dat een collectieve rechtsprocedure een goed begaanbare weg is. Ook EN NOG STEEDS in het geval Dexia. Wie pakt de handschoen op.
