Radar

Tja, natuurlijk: laat de 'branche-organisatie' Borea er naar kijken, want die hebben toch een keurmerk?
Borea is gewoon opgezet door een paar reintegratiebedrijven, de directie is in handen van die bedrijven zelf. Denk je nu werkelijk dat die als een soort waakhond gaan fungeren als er zoveel poen te verdienen valt? Ze lullen er gewoon een beetje omheen en houden de schone schijn op.
Ik zit zelf bij een bij Borea aangesloten bedrijf en ik herkende een aantal zaken prima, zoals het zogenaamde cherry picking: clienten worden (bijv. voor een half jaar) in dienst genomen door het bedrijf zelf. Ik dacht dat ze dat deden om hun slagingspercentages op te krikken, maar nu hoorde ik pas over die bonus die ze dan vangen.
Mensen met een arbeidshandicap worden gewoon voor de gek gehouden en intussen worden honderden miljoenen euro's over de balk gegooid. Er komen echt geen banen bij voor ons, behalve dan bij die reintegratiebedrijven zelf!

Reintegratiebureau's zouden werken op basis van no cure no pay. Maar voor ouderen is dat: no cure, less pay. Voor mij, 57, 3 jaar voor pensioen, 2 jaar werkeloos, is de arbeidsmarkt dicht, al wil deze regering nog steeds doen alsof iedereen aan het werk 'geholpen' kan worden. Reintegratiebureau's maken misbruik van deze domme politieke aanname. Na 1 jaar en 5 casemanagers (waarvan ik er enkele niet eens heb gezien) is het mij volstrekt onduidelijk wat de toegevoegde waarde van dit soort “reïntegratie” is. Ik heb enkele malen een intakegesprek en enquete mogen herhalen, ik heb een CV en zoekprofiel opgestuurd, en geen reaktie ontvangen. Diverse keren bleef het maanden stil, en kwam daarna een nieuwe casemanager aan het woord. De laatste keer, in januari, werd mij telefonisch gemeld dat er opnieuw een wisseling zou plaatsvinden. Die meldde zich in maart, en vond me inderdaad 'een hopeloos geval'. Ik heb zelden een dergelijke onbekwame organisatie gezien.
Het enige dat in dat jaar is gebeurd, is 3x een gesprek over solliciteren. Er waren vrijwel geen deelnemers, en de ‘cursus’ was geheel verloren tijd. Een schijn van aktiviteit ophouden, en leuk geld vangen.

Als 59 jarige hoger opgeleide werkloze met 44 jaar werkervaring werd ik door het uwv ondergebracht bij een reintegratie bureau. Deze zouden mij binnen een paar maanden weer aan het werk helpen zei het UWV.

Het enige dat het bureau tot nu toe gedaan heeft is mij deel laten nemen aan een netwerkcursus. Nou ja cursus, ik heb er niets van opgestoken wat ik nog niet wist. Nu zit ik bij een "bemiddelingsclub".
Dit houd bijvoorbeeld in dat wij in een samenkomst van 2 uur het eerste uur besteden aan het doornemen van de sollicitaties van de afgelopen periode en daarna een uurtje kranten van een week oud kunnen doornemen om te kijken of hier nog goede advertenties in staan.

Constant wordt je als klein kind te woord gestaan. Alles wordt door de consulent naar voren gebracht als zou zij alles beter weten dan ik.
Een eigen mening telt hier niet. Als je naar voren brengt dat de vele afwijzingen weleens met je leeftijd te maken kan hebben, wordt er door de reintegratiemedewerker gezegd dat je te negatief bent.
Als je het ergens niet mee eens bent ben je voor de zoveelste keer niet gemotiveerd. Ik dacht echter dat zij de motivatie zouden trachten te verhogen, als je in een dip zit.
Ik dacht echter dat het reintegratiebureau er voor mij was, ik heb echter de indruk dat ik er voor het reintegratie bureau ben en op deze maniier een aantlal anderen aan het werk houdt. Dit is dus gewoon weggegooid geld. Ik moet het toch zelf en alleen doen.

ik ben al jaren werkzaam in de reïntegratiebranche.
Al jaren zie ik vele medewerkers in die branche hun uiterste best doen om mensen aan het werk te helpen.

Dit EENZIJDIGE verslag van Radar is TV-onwaardig en geeft een platform aan mensen die alleen maar vaak hoge eisen stellen aan een nieuwe baan. [beste mensen, werk=werk], en zelf nooit initiatieven nemen naar werk toe, maar alleen maar beschuldigende vingers wijzen naar het reïntegratie bureau.

Graag haal ik hierbij stichting BOREA aan, de branche organisatie van reïntegratie bedrijven: [volledig door Radar genegeerd [voor bijvoorbeeld zoiets als een OBJECTIEF beeld]

"Helaas worden in meerdere gevallen conclusies die betrekking hebben op deelaspecten van de uitvoering van het reïntegratiebeleid wat al te gemakkelijk betrokken op het gehele functioneren van de publieke EN private keten"

Vooral lekker blijven klagen... dat helpt je vast uit je situatie..!

Constant wordt je als klein kind te woord gestaan. Alles wordt door de consulent naar voren gebracht als zou zij alles beter weten dan ik.
Een eigen mening telt hier niet. Als je naar voren brengt dat de vele afwijzingen weleens met je leeftijd te maken kan hebben, wordt er door de reintegratiemedewerker gezegd dat je te negatief bent.

misschien kun je je eigen stukje eens weer doorlezen en constateren dat je die indruk inderdaad ook wekt. en welke werkgever zit nou te wachten op een negatieve werknemer?

TIP:
Enthousiasme, positiviteit, doorzettingsvermogen en relativeringsvermogen doen het goed bij werkgevers.

Succes met je sollicitaties.

Vooral lekker blijven klagen... dat helpt je vast uit je situatie.!

Deze meneer/ mevrouw snapt het principe.
Klagen is energieverspilling. zet je frustratie om in een motor die je verder helpt.

VUTTER zegt:

Diverse keren bleef het maanden stil

had je misschien even moeten bellen, [of je maakt even een afspraak voor hulp bij een sollicitatiebrief of CV.]

PS: u bent 57, velen van uw leeftijd willen nog graag 8 jaar werken. Die 'drive' lijkt u een beetje te ontbreken.
wanneer u die drive niet heeft zal een consulent daar natuurlijk geen vele uren energie insteken [terwijl hij met die energie vele anderen tevreden kan maken [en maakt]].

ps: ik ben wel van mening dat iemand van uw leeftijd minder zou mogen werken, echt wel, maar ik wil u ook vragen om zelfreflectie in de vraag waar het mis is gegaan.

George

Bedenk dat Borea er door en voor reintegratiebureau's is. En welk bureau wil zijn eigen nest bevuilen?

Verder is alles wat jij in stukje schrijft aanwezig bij sollicitaties.
Ook een baan voor mij komt er wel weer aan.
Maar dit enthousiasme geld niet voor het functioneren van de reintegratiemedewerkers waar ik mee te maken heb.

Ik heb naast de klachten die ik al had (PTSS en astma) een burnout overgehouden aan het traject van ALexander Calder.

burn-out?

De komende weken zal mijn verhaal in delen geplaatst worden op www.waocafe.nl.

besteed je tijd toch alsjeblieft aan POSITIEVE ZAKEN.

Mijn belangrijkste klachten over Calder:
-te grote groepen (20 man)
-schreeuwende consulenten
-consulenten hebben geen kennis van de wet REA, de regionale arbeidsmarktstituatie, medische beperkingen van reintegranten, etc
-Het niveau van de uit te voeren opdrachten is zeer laag(zelf had ik 80% van de opdrachten zelf al bedacht en uitgevoerd)
-Liegen in rapportages naar het UWV
-Geen individuele aandacht
-Veel consulenten zitten nog teveel met zichzelf in de knoop om anderen te kunnen begeleiden.

KritiekKritiekKritiekKritiekKritiekKritiekKritiek.

waar is de zelfreflectie?

je hebt zo haarscherp in het vizier wat anderen fout doen, dat het een DOEL op zich van jou lijkt om naar anderen te wijzen.
vooral:

Veel consulenten zitten nog teveel met zichzelf in de knoop om anderen te kunnen begeleiden.

zegt meer over jou, dan over consulenten misschien

Jammer dat George niet verder komt dan copy en pastes van zijn teksten.
Ik denk dat als men zich meer zou realiseren dat sommigen niet in staat zijn om zonder intensieve begeleiding (en dus niet oude krantenknipseltjes doorbladerende een baan proberen te vinden) niet in staat zijn weer werk te vinden.
Als je veel hebt meegemaakt (en dat heb ik zeer zeker) gaat het allemaal niet zo eenvoudig, heb je de energie niet die men van je verwacht, ja zelfs eist.
Een van de begeleidsters beweerde dat iedereen alles kan leren, vooral omdat je zelfs een aap alles kan leren.
Sorry, maar daar zakte mijn broek zowat vanaf.
Iedereen heeft zijn talenten en je kunt veel leren, maar niet alles.
Ik zou NOOIT iemand kunnen opereren en ik kan mij voorstellen dat een chirurg mijn werk misschien niet zou kunnen doen.
Ook ben ik er van overtuigd dat men meestal meer kan dan men van zichzelf verwacht te kunnen.
Maar sommige banen die ik voorgeschoteld kreeg van bijv. de arbeidsdeskundige moest zelfs hij om lachen omdat ze haaks stonden op wat de keuringsarts had geconstateerd.
Accepteer elkaars kunnen en elkaars onmogelijkheden en scheer niet te snel over een kam.
Dat geldt voor beide partijen, maar probeer als helpende instantie vooral ook eens je in te leven in de situatie van de hulpvrager.
Bij mij is dat gelukkig gebeurt en ik kreeg de hulp uiteindelijk die ik nodig had en heb nu mijn contract voor een jaar.

George

Bedenk dat Borea er door en voor reintegratiebureau's is

je moet je echt beter verdiepen in de materie voordat je zoiets schrijft, en zeker als deze opmerking bedoeld is om te corrigeren.

Accepteer elkaars kunnen en elkaars onmogelijkheden en scheer niet te snel over een kam.

ben ik helemaal met je eens!

Bij mij is dat gelukkig gebeurt en ik kreeg de hulp uiteindelijk die ik nodig had en heb nu mijn contract voor een jaar.

GEFELICITEERD!!!

Bedankt !
Ik geneit langzaamaan na al die jaren van sollicitatieleed weer wat.

Hallo George, ik geloof dat wij wel wat meningen delen. Ik ben reïntegratiecoach. Het valt niet altijd mee om tegen de stroom van klachten, slechte publiciteit, moeilijke arbeidsmarkt en ga zo maar door, zelf gemotiveerd te blijven om mensen te helpen weer wat van hun toekomst te maken. Waarom doen wij dat dan toch elke dag met zo veel plezier en inzet..?

Ik denk dat er gelukkig ook goede reintegratie bedrijven zijn. Ik heb zelf een reintegratie bedrijf gezocht, en ben er tot nog toe zeer tevreden over. Het bedrijf heeft ook meerdere relatie bedrijven, heb bij een van de bedrijven van de week dan ook een afspraak met reintegratie buro. Met een reele kans op nieuw werk...

Maar wat helaas niet aan de orde is gekomen, is het UWV bij reintergratie,, Ik ben sinds Dec 2004 zonder werk, kwam dus in mei in aanmerking voor reintegratie, heeft 2 maanden geduurt eer ik een afspraak had met een case manager, het plan van aanpak was voor af naar de betreffende case manager opgestuurd. begin augustus kreeg ik telefonisch te horen dat het was goed gekeurt, maar heb tot eind augustus op de schriftelijke bevestiging moeten wachten, en als ik er zelf niet zo had achterheen gezeten had het nog wel twee maanden langer kunne duren.Ik wil hier mee zeggen dat ik bijna 4 maanden bezig ben geweest, om de reintegratie rond te krijgen, wat toch wel heel erg lang is. Ik denk als dit korter zou kunnen, het zeker veel werkloze zou schelen.

M2: Je bent geen reintegratiecoach maar een reintegratieconsulent. De nieuwe titel van de casemanager van het UWV is reintegratiecoach.

M2: Je bent geen reintegratiecoach maar een reintegratieconsulent. De nieuwe titel van de casemanager van het UWV is reintegratiecoach.

What's in a name... die verzin ik trouwens zelf niet, maar staat op mijn arbeidsovereenkomst.
Overigens vind ik 'coach' beter passen dan 'consulent' , omdat coach m.i. meer de essentie van reïntegratie weergeeft.

M2: Ik heb nu zoveel zinnige en onzinnige teksten gelezen. Vanuit alle invalshoeken is begrip te tonen. Voor de reintegratiecoaches van het UWV, de consulenten van de reintegratiebedrijven en de werkzoekenden die in een reintegratietraject zitten is het moeilijk. Het is wijs om ook naar de krappe arbeidsmarkt te kijken en de hoge eisen die bedrijven tegenwoordig stellen aan werknemers. Bedrijven wensen duizendpoten die meer moeten kunnen dan enkele jaren geleden en ook hier is begrip voor te tonen. Zij moeten immers ook overleven.
Ik weet dat de kleine reintegratiebedrijven succesvoller zijn, alleen al vanwege het feit dat ze vanuit een vertrouwensbasis persoonlijkere aandacht kunnen geven aan hun clienten. Dit garandeert geen baan maar wel wederzijds respect en begrip voor elkaars positie. Soms is het vanuit menselijk aspect schrijnend om te zien hoe gemotiveerde werkzoekenden gewoon geen kans krijgen. Alle frustraties zijn begrijpelijk maar geen reden om elkaar verwijten te maken.