Radar

om te voorkomen dat er nog meer figuren zijn die menen dat radar riooljournalistiek bedrijft, een mening die aangeeft dat ze in hun broek sch... dat de poten onder hun dure kantoorzetel gezaagd worden, hier wat meer adresjes :www.kiesjereintegratie.nl/voorbeelden.html en lees daar het stukje over reintegratiefabriek "El Cheapo"
of www.home.szw.nl/actueel de persberichten van 3-6-05 en 31-5-05
zoek daar ook de notitie SIOD/TNO verkenning naar misbruik van reintegratiemiddelen
of op www.sjakuus.nl download daar de brochure Maat en Overmaat over de Wwb "wet water en brood"
of ga naar www.sp.nl en tik bij "zoeken"reintegratie, lees naast het persbericht van 8-12-2004 ook de rapportage Meldpunt klachten Reintegratie. veel leesplezier !

Arbeidsreintegratie draaid voor 95% om mensenkennis en mensenkennis kan je niet leren uit een boek maar uit ondervinding of door opbouwen levenservaring.

Onzin. Mensenkennis heb je of je hebt het niet, ongeacht je leeftijd. Je kunt het nog wel verder ontwikkelen maar dat betekent echt niet dat je pas op latere leeftijd voldoende mensenkennis hebt om het professioneel te gebruiken.

Reintegratie draait voor een groot deel om verkoopvaardigheden en dat hang sterk samen met mensenkennis. Hoe verkoop ik een kandidaat naar een werkgever, ookal kan hij kiezen uit 20 misschien wel geschiktere kandidaten. Hoe verkoop ik een vacature naar een kandidaat, ook al trekt de branche hem niet. Je moet weten voor wat voor soort argumenten iemand gevoelig is.

Natuurlijk ken ik mijn kandidaten, maar niet van haver tot gort. Dat is ook niet nodig. Je kunt je nog zo goed verdiepen in de kandidaat; uiteindelijk zijn we afhankelijk van de arbeidsmarkt en de eisen die werkgevers stellen. Dat is belangrijk in dit verhaal.

Voor mij is belangrijk is om te weten: wat is iemands ervaring en opleiding, wat voor collega is het, kan hij afspraken nakomen, wat is het taalniveau, wat is zijn houding tegenover mij en groepsgenoten. Daar hoef je geen Freud voor te zijn of een 45 plusser om daar achter te komen.

Gezien het ontstellend aantal reacties op dit forum lijkt het me erg nuttig als radar hier nog eens een uitzending aan besteedt, met eventueel reacties van politici....

Momenteel ben ik ook met een reintergratiebedrijf bezig om een baan te vinden maar het enige wat er word gezegd is je moet op internet naar vacature's zoeken bij hun op kantoor waar ik ruim 12 kilometer ofzo voor moet reizen zonder dat ik die reisjes voorgoed krijgt.Er staan misschien 10 nieuwe computers in hun pas geopende tweede kantoor waar ik eens met 2 andere werkzoekende tegelijk was want de andere keren ben ik helemaal alleen in zo een grote ruimte,met 2 van die zakkenvullers achter een laptop,die ruimte word betaald door belasting geld,ze krijgen reiskosten,telefoonkosten,internetkosten,waarschijnlijk ook kleren ,koffie enz terwijl ik in mn in mn eentje daar ben.
Bij hun andere kantoor is dat ook het zelfde geval.

Ze zijn er alleen voor hun zelf en hebben alleen een handtekening nodig van een werkloze die van alles word wijs gemaakt maar het er uiteindelijk niks van wijzer word.
Ja ok misschien dat mn cv en/of mn sollicitatie brief erop voorruit is gegaan.

Is dat niet te duur dan voor het UWV??


Heb meerdere malen gevraagd om een cursus te volgen waar ik gebruik van mocht maken zoals de UWV mij dat vertelde toen ik ZELF vroeg om hulp om mn kansen te vergroten op de arbeidsmarkt,want de UWV zou daar voor betalen maar daar word geen gehoor aan gegeven.

De ene sigaret na de andere word opgestoken buiten voor de deur en de ene bakje koffie na de andere word er naar binnen gewerkt en dat terwijl ik naar vacature's zoek op het internet wat ik thuis ook al heel veel doe,moet de UWV daar zoveel voor betalen terwijl er in deze moeilijke tijd er mensen zijn die misschien niet eens elke dag brood in huis hebben.

De UWV kan beter mij een cursus laten uitzoeken en die voor me bekostigen tot een bepaald bedrag dan zoveel geld te betalen aan die reintegratiebedrijf waarbij ik naar toe werd verwezen.

Word ook gedreigd dat het gevolgen voor mn uitkering kan hebben als ik eens niet kom.

Dat bedrijf zou eens bedreigd moeten worden door het UWV dat zij hun hun geld niet krijgen als de kansen van iemand niet vergroot zijn na een bepaalde tijd dus in de vorm van bv een certificaat van een cursus behaald in de desbetreffende reintegratie periode.

Zelf bellen ze nooit om te zeggen we hebben een vacature gevonden die bij je past,of er is een bedrijf die op zoek is naar mederwerkers we gaan je cv mailen,ik heb weleens gevraagd om te werken bij een bedrijf waarmee zij zaken doen en die op zoek waren naar nieuwe medewerkers
maar leek wel of ze op die moment geen oren hadden.


Dus voor mij zijn het gewoon een stelletje criminelen die hun zakken op een snelle manier vullen.

Ik maak mn periode gewoon af omdat ik mijn uitkering niet in gevaar wil brengen maar weet dat ik zonder die bedrijf evenveel of misschien wel meer kansen maakt om een baan te vinden voor een langere periode.



Eindelijk dat jullie aandacht hebben besteedt aan deze onderwerp zou veel meer moeten gebeuren.

Onzin. Mensenkennis heb je of je hebt het niet, ongeacht je leeftijd. Je kunt het nog wel verder ontwikkelen maar dat betekent echt niet dat je pas op latere leeftijd voldoende mensenkennis hebt om het professioneel te gebruiken.

Bedoelt u hiermee dat u bent geboren als een volwaardig mens met alle vaardigheden en kennis die horen bij het leven?
Dit is volkomen nieuw inzicht voor mij en zo leer op mijn ouwedag nog eens iets op dit forum.

Reintegratie draait voor een groot deel om verkoopvaardigheden en dat hang sterk samen met mensenkennis. Hoe verkoop ik een kandidaat naar een werkgever, ookal kan hij kiezen uit 20 misschien wel geschiktere kandidaten. Hoe verkoop ik een vacature naar een kandidaat, ook al trekt de branche hem niet. Je moet weten voor wat voor soort argumenten iemand gevoelig is.
Voor mij is belangrijk is om te weten: wat is iemands ervaring en opleiding, wat voor collega is het, kan hij afspraken nakomen, wat is het taalniveau, wat is zijn houding tegenover mij en groepsgenoten. Daar hoef je geen Freud voor te zijn of een 45 plusser om daar achter te komen.

Bent u medewerker van een reintegratiebureau?
Heb ik hier een levensles voor u;
een mens is geen opject wat je te koop zet want elk mens is een uniek persoon met een eigen karakter en dito levenservaring welke door levensjaren wordt beinvloed. Er bestaan geen 2 gelijke mensen op deze aarde. Als u niet begrijpt dat elk persoon uniek is, bevestigde u de reacties van de mensen in dit forum die zichzelf onbegrepen voelen.

Leuk dat u zelf in deze context even Freud er bij betrekt

Stapje verder,
Student HBO is rond de 24e levensjaar klaar met de studie,
komt zo uit de schoolbanken en heeft 0,0 werkervaring, zeer weinig mensenkennis, nog erg weinig levenservaring.
De HBOer solliciteerde vervolgens bij een reintegratie bedrijf en krijgt clientele aan tafel die zijn vader of grootvader kunnen zijn en die de HBOer vervolgens moet gaan beoordelen en welke beoordeling totaal niet goed uit de verf komt. (lees al de reacties op dit en andere forums of internet paginas).

Student HBO is rond de 24e levensjaar klaar met de studie,
komt zo uit de schoolbanken en heeft 0,0 werkervaring, blablabla

Je kan er niet meer naast zitten. Je zou het kunnen proberen maar het zou je niet lukken.

Bedoelt u hiermee dat u bent geboren als een volwaardig mens met alle vaardigheden en kennis die horen bij het leven?
Dit is volkomen nieuw inzicht voor mij en zo leer op mijn ouwedag nog eens iets op dit forum.

Iedereen wordt geboren met aanleg voor een aantal kwaliteiten en vaardigheden. Je ontwikkelt jezelf je hele leven en de een leert sneller dan de ander.

Bent u medewerker van een reintegratiebureau?
Heb ik hier een levensles voor u;
een mens is geen opject wat je te koop zet want elk mens is een uniek persoon met een eigen karakter en dito levenservaring welke door levensjaren wordt beinvloed. Er bestaan geen 2 gelijke mensen op deze aarde. Als u niet begrijpt dat elk persoon uniek is, bevestigde u de reacties van de mensen in dit forum die zichzelf onbegrepen voelen.

Een werkgever zit hier echt niet op te wachten. Die wil weten of iemand de werkzaamheden aan kan, op tijd komt en een beetje een leuke collega is. Kortom: gaat de werknemer zijn salaris terug verdienen.

Het is daarom belangrijk dat de consulent de match weet te maken tussen een vacature en de kandidaat. Daar hoef je echt geen psycholoog voor te zijn. Inzicht in de arbeidsmarkt, de mogelijkheden van de kandidaat en de wensen van de werkgever is genoeg.

Er wordt beweerd dat jonge mensen niet goed zouden functioneren als consulent. Kan een van die mensen die dat beweren mij uitleggen hoe het dan kan de jongere consulenten evengoed presteren als de oudere consultenten. Het kan namelijk statistisch worden bewezen of leeftijd inderdaad een kritieke factor is.

En voor de mensen die vinden dat er te weinig aandacht is voor de persoon: daar zijn praatgroepen voor. Reintegratie is gericht op het vinden werk.

Beste Consulent en T2,
Dank voor jullie feedback in deze..!
Ik moet bekennen dat het verleidelijk is om te stoppen met denken aan anderen gelet op de reacties van sommigen. Er zijn blijkbaar veel mensen die echt geloven dat, gemeten naar uitwassen waar wij zelf ook geen goed woord voor over hebben, een hele branche op deze manier moet worden veroordeeld. Toch eens aan opa vragen of hij in al zijn wijsheid voorbeelden weet uit de geschiedenis waar een dergelijke "massaveroordeling" eerder heeft plaatsgevonden.
Het lullige is dat ik veel reacties ook wel snap, alleen in die zin dat er gevoelens en emoties meespelen die, in combinatie met onwetendheid en gebrek aan inzicht, er voor zorgen dat de behoefte bestaat de "schuld" louter bij de ander te zoeken.
Ik snap ook wel dat een bureau, waar je (ondanks je eigen inspanningen, niet te vergeten) als kandidaat nooit wat van hoort, en je alleen af en toe een vergeelde vacature stuurt, iets is om kwaad van te worden. Maar in mijn ervaring, 15 jaar in de branche, zijn dat gelukkig nog steeds uitzonderingen in plaats van regel. En zijn er dan altijd nog twee partijen in de samenwerking.
Het is jammer dat velen niet goed weten waar het bij reïntegratie nu werkelijk om gaat. Dat velen een reïntegratiebureau zien als een uitzendbureau, waar je met je armen over elkaar wacht totdat je een baan voorgeschoteld krijgt, en de kwaliteit dus afmeten aan het aantal vacatures dat ze in de schoot geworpen krijgen. Dat velen het werk dat verricht wordt, om de voorwaarden te scheppen voor een succesvolle reïntegratie (neem bijvoorbeeld het rouwverwerkingsproces, het stellen van doelen enzovoort) zwaar onderschatten. En zo zijn er legio voorbeelden te noemen.
Natuurlijk zijn alle klachten wel duidelijke signalen. Uitleggen waarom je iets doet en het daar samen mee eens zijn blijft essentiëel, evenals maatwerk. En niet te vergeten een continue zelfreflectie ter voorkoming van beroepsblindheid.

Ik heb mijn directe discussie met "opa" even gestopt (omdat ik als een kat in het nauw zat natuurlijk), maar ik hoop dat hij nog eens inziet dat sollicitatiebrieven tegenwoordig niet meer met een ganzenveer worden geschreven, en dat alleen daarom al onderricht van iemand uit een andere generatie best zinvol kan zijn: Solliciteren nu is heel anders dan solliciteren toen, en voor mensen die al lange tijd niet hebben gesolliciteerd, vergroot het de kansen enorm om de ins en outs via een traject aan te leren.
Voor wat betreft de verdere zinloze jongere/oudere discussie op dit forumonderdeel: Het lijkt mij dat een jongere met veel ingrijpende gebeurtenissen in zijn jeugd veel meer "levenservaring" kan hebben dan een oudere die vanachter de geraniums de wereldgebeurtenissen beschouwt, om maar eens een cliché te gebruiken.
En voor opa's superioriteitsgevoel ten opzichte van jongeren: er zijn wel spannendere forums te vinden waar je wat kan met dat onbedwingbare gevoel, nietwaar..?
Groetjes en nogmaals erg bedankt, omgekeerd heb ik heel veel gehad aan jullie inbreng en aan alle constructieve kritiek, ongeacht de aard van de inhoud. Groet Lodi

U plaatst berichten in de werkgever zijn tijd, zie ik.
Deze hele discussie en TV program ging over zakkenvullers.

Het is nu bijna half zeven en ik had een uur geleden al naar huis kunnen gaan. In plaats daarvan zit ik nog achter mijn bureau omdat ik kantoortijden liever gebruik voor contacten met werkgevers. Ik lig daardoor op achter met mijn administratie maar dat vind ik minder belangrijk dan mensen aan het werk helpen. Met één oog houd ik tegelijkertijd het forum in de gaten want ondanks alle ongefundeerde klachten lees ik hier ook een hoop constructieve kritiek.

Ik ben inmiddels wel heel benieuwd waar je (en jullie) werkt..! Gelet op de instelling is dat concurrentie voor ons..!
Ik zit er ook nog maar ga zo naar huis, groet

Gegroet,
Is die lodi nog hier? Heb je vandaag nog wat mensen geplaatst of weer hele dag Opa zitten pesten?

Ik ben inmiddels wel heel benieuwd waar je (en jullie) werkt..! Gelet op de instelling is dat concurrentie voor ons..!
Ik zit er ook nog maar ga zo naar huis, groet

Ja, wie weet zijn we collega´s. Je kunt me bereiken op [email protected].

T2: Je hebt een heerlijk spontaan en verfrissende instelling. Zoals Lodi ook zegt. Je bent zeker een concurrent. Nog een baan nodig? : )

Haha consulent. Ik ben inderdaad op zoek maar dan wel buiten de reintegratie. Ik heb geen haast, ik ga pas weg als ik een baan vind die me trekt maar dat zal niet heel lang meer duren.

Hmmm T2: zit je klaar voor een verkapte vorm van een sollicitatiegesprek hehe.
1. Je hebt veel negatieve ervaringen gelezen. Hoe zou jij gemotiveerde clienten alsnog tevreden kunnen houden vanuit een menselijke en resultaatgerichte instelling? : )

2. Hou je van broodje pindakaas?

1. Ik heb met een aantal kandidaten de uitzending inmiddels besproken en gevraagd naar hun mening. Tot nu toe heb ik nog geen klachten gehoord, ze zijn tevreden en begrijpen wat zij van mij kunnen verwachten en wat ik van hen verwacht. Af en toe liggen de verwachtingen ver uit elkaar. Dan kan het voorkomen dat ik op mijn strepen ga staan, er zijn tenslotte regels en we moeten werken met de situatie op de arbeidsmarkt zoals hij is. In een aantal gevallen geef ik dus wel duidelijke sturing over de richting van het traject waarover de client dan weinig te vertellen heeft.

Een klacht is gratis advies, daarom vraag ik regelmatig naar de mening van mijn clienten. Ze mogen zelf zeggen waar ze behoefte aan hebben. Soms is dat iets dat niet realiseerbaar is, dan zoeken we naar alternatieven. Een client die niet zijn mond opentrekt kan dus niet achteraf klagen dat hij niet is gehoord.

2. Ik lust het maar eet het zelden.

T2: Je bent aangenomen. We beginnen met een minimum salaris van 4.000,00 bruto : )

Tja consulent, ik ben eigenlijk gewend aan meer. We verhogen namelijk regelmatig onze tarieven over de rug van de belastingbetaler dus het kan er makkelijk af.

Voor 4500 kom ik bij je werken. En een auto van de zaak natuurlijk.

T2:Ik maak dan nu wel geintjes maar de economische situatie en de branche waarin wij zitten is zeer serieus. Zelf ben ik mij er dagelijks van bewust hoe verantwoordelijk het werk is wat we doen. Het liefst bezorg ik al mijn clienten werk zodat ze er financieel en gevoelsmatig er beter van worden maar helaas is dit gewoonweg onmogelijk. Elke dag samen je best doen is het enige wat we kunnen doen. Velen waarderen dit omdat zij een realistisch zelfbeeld hebben en anderen zijn helaas nooit tevreden te houden. We kunnen schoppen en klagen op de overheid en de instanties maar de situatie is nu eenmaal een keihard feit.

Yup, dat is wat ik mijn clienten ook duidelijk probeer te maken.

Ik vind het echt heel erg dat de hele branche wordt afgeschilderd als zakkenvullers. Zo veel verdien ik helemaal niet en het is een zware baan. Ik moet er zelfs geld op toeleggen: ik rijd ongeveer 100-150 km per week voor mijn werk met mijn eigen auto tegen een km vergoeding van 18 ct per kilometer. Ik klaag niet hoor, ik ben blij dat ik werk heb en dat is niet lullig bedoelt naar de mensen die zonder werk zitten. Maar ook ik heb consessies moeten doen toen ik wegens een reorganisatie op straat kwam te staan.

Het is tijd om naar huis te gaan, mijn rapportage is af en kan op de post.