Radar

quote
============================================
Jawel; de consument heeft zeer uitgebreide rechten. De moeilijkheid is; haal dat recht maar eens.
-----------------------------------------------------------------------

Inderdaad de maatschappij verhardt zich en vooral de dozenschuivers (NB: maar ook consumenten) maken zich daaraan schuldig.
Is ook vrij logisch want er wordt geen droppie meer aan verdiend.
Je kunt op een apparaat waar een paar tientjes aan verdiend wordt ook geen 200 euro service verlenen.
De 1e 2 jaar ok, want dat is apparaat in de doos en opsturen.
Dat houdt op bij 20 euro voor het opsturen en wat tijd.

In de tijd dat ik in die handel zat, en een dealerschap van bepaalde merken had, nog wel is een potje kon breken bij de importeurs wat betreft de garantie, en nog wel is wat gedaan kon krijgen voor mijn klanten.
Maar ja, ik was 20 euro duurder met een apparaat in de verkoop dan een dozenschuiver dus de mensen gingen lopen.
Mijn toko is dus dicht en de dozenschuiver heerst.
En die heeft toch een ander service-level omdat de kennis ontbreekt.
Die moet ingehuurd worden op 1e lijn-nivo en is matig.
Als het daar dan niet lukt gaat het naar de importeur of een door de importeur ingehuurd servicebedrijf.
Er wordt al gauw een nieuwe verstrekt omdat arbeidsloon vaak niet in verhouding staat tot de waarde van het apparaat.

Nu zijn dit ook producten die snel aan evolutie onderhevig zijn en wat vandaag modern was is volgend jaar verouderd en niets meer waard.
De wegsmijt-maatschappij slaat toe fabrikanten, winkels en consumenten beginnen er al aan te wennen.

De incidentele klant die toch doordramt over zijn recht op service wordt getraineert en geeft vaak op.
De enkeling die dan overblijft kunnen ze wel wat voor doen, al is het niet van harte.

Hallo pippimoon

Ik heb ook zo iets gehad met een home-cinema van ruim € 549,00 , hij was dus na 2,5 jaar stuk. Is naar de service gestuurd kon gerepareerd worden voor € 206.=, of ik kon de onderzoekkosten betalen van € 50,=
Hier nam ik geen genoegen mee en heb via de site www.staiksterk.nl een brief opgesteld . Pas toen kwam men men een voorstel. Ik kon een vergelijkbare set uit kiezen. Toen kwamen ze met een set , dit opgezocht op internet bleek het een oud type te zijn die oa nog bij de wehkamp verkrijgbaar was voor € 150.00 . Hier ben ik niet akkoord meegegaan. Tenslotte heb ik geld teruggekregen nm €275,= , hier ben ik akkoord meegegaan. Dus ga niet te snel toegeven. Even wat speurwerk doen op internet en met goede argumenten komen.

Succes

als iedereen gaat zeuren wordt alles duurder... Ondernemers-risico! Als je van een product verwacht dat het veel aftersales kosten gaat opleveren; verkoop het dan niet!
Da's m.i. de crux van de wet; een professionele verkoper (letterlijke term uit de wet) kan dat risico inschatten. Een consument niet.

Zoals hharteman al schreef:

Je kunt op een apparaat waar een paar tientjes aan verdiend wordt ook geen 200 euro service verlenen.

blijft er weinig over om wat te regelen.

Ook jij zal gezien hebben dat er een aantal ketens reeds gesloten zijn. Niet voor niets... er valt weinig te verdienen laat staan om nog meer geld weg te geven. En ook als verkoper (of beter gezegd: inkoper) kan je de risico´s niet inschatten. Ook een Miele gaat soms te snel stuk en helemaal op het gebied van tv´s e.d. is dit risico niet in te schatten.

En reken er maar op dat de overheid dit soort garantieperikelen gaat regelen dat de kosten toch ergens verhaald moeten gaan worden. Het is gewoon weer voor de klant het voor een dubbeltje op de eerste rang zitten of liever gezegd op het podium staan.

quote
===============================================
En ook als verkoper (of beter gezegd: inkoper) kan je de risico´s niet inschatten.
===============================================

Helemaal juist.
Al deze apparatuur met hum technische vernieuwingen wordt doorgaans te snel op de markt gebracht
Ze zijn vaak nog niet uitontwikkeld en de fabrikanten hebben haast het op de markt te gooien want het is allemaal korte termijnwerk.
Volgend jaar is het product verouderd en onverkoopbaar.
Dat betekent vaak veel reparatie's in de garantietermijn en 1x opsturen is winst weg voor de winkel.
Tegen de tijd dat het apparaat uitontwikkeld en betrouwbaar is, is het al niet meer te koop.

Het vaker defect gaan heeft nog een antal andere oorzaken zoals het zoeken naar goedkopere onderdelen van fabrikanten in 3e wereld landen waar de kwaliteit niet op nivo is, of het compleet laten fabriceren van de apparaten aldaar (NB: denk daarbij aan China, India, Taiwan, Korea).
De betrouwbaarheid heeft daardoor ingeboet.
Je kunt de zwarte piet daarvoor niet altijd bij de winkel leggen.
Ik denk dat fabrikanten daar verantwoordelijk voor moeten worden gesteld.
Dat zal het product weer duurder maken maar de betrouwbaarheid ten goede komen.

Just my 2 cents

Ik wil hier zelfs aan toe voegen dat dit de oorzaak is van de klant. Het moet zo goedkoop mogelijk!!

Ik weet dat er al ontzettend veel hierover op dit forum geschreven is maar het is ook zo frustrerend als consument. Ik zou echt willen dat er hier eens iets wettelijk voor geregeld werd in plaats van de vage kreten "economische levensduur" etc.

Sterker zelfs: hier is wettelijk gezien het e.e.a. voor geregeld. Zie in in het Burgerlijk Wetboek, Boek 7 art. 17 (zie daarbij Boek 7 Afdeling 2 geheel)

Wellicht een interessante link:

http://tinyurl.com/cghmk


Verder is het helaas zo dat de meeste mensen denken dat de garantietermijn bepalend is voor de duur waarop er recht is op herstel. Hiervan wordt door de detailhandel dankbaar misbruik gemaakt door de verkoop van aanvullende garanties. Of er sprake is van het succesvol kunnen claimen van de wettelijke bescherming hangt af van geval tot geval.

Als dat de nieuwe Europeesche wetgeving wordt, dan schieten we nog niet veel op.

http://tinyurl.com/cghmk


Het blinkt nog steeds uit in vaagheden.
1 voorbeeld hieruit.

Quote
---------------------------------------------------
Van een goedkoop horloge mag bijvoorbeeld niet dezelfde levensduur worden verwacht als van een kostbaar horloge.
-----------------------------------------------------
Wie bepaald wat goedkoop is.
Ik ken horloges van 4000 euro en meer.
Is een horloge van 200 euro dan goedkoop?

Het zal altijd touwtrekken blijven.

Het blijft ook moeilijk omdat een winkelier nooit de kosten op zich wil nemen. Daarbij komt ook natuurlijk hoe een product is stukgegaan. Bijv. op een goudvis zit tegenwoordig een half jaar garantie. Maar als dat beest na 3 maanden dood gaat is het natuurlijk de vraag hoe. Heb je wel te eten gegeven en heb je m niet te veel te eten gegeven etc. Het zal idd altijd touwtrekken blijven en enige duidelijkheid zal hierin nooit gevonden worden....

2 jaar garantie is 2 jaar garantie, je weet toch zelf wat je doet en koopt en onder welke voorwaarden. Deze dingen zijn nu eenmaal zo bepaald. Nu kun je wel dingen overgaan nemen van wat anderen zeggen maar daar heeft de importeur en/of leverancier ook lak aan.

Wat zijn er hier weinig mensen die verstand van zaken hebben

Je hebt een economische levensduur en mag van een product verwachten dat het in die tijd doet wat het moet doen

Dus de VERKOPER/winkel/leverancier moet je wel degelijk tegemoetkomen da's gewoon de wet

Economische levensduur, weer zo'n vaag begrip in de electronische wereld.
De meeste apparaten zijn vaak na een paar jaar al niet meer aantrekkelijk door de snel vernieuwende technieken.
Kijk naar mobieltjes en mp3 spelers.
Bij de meeste mensen ligt het ding na 2 jaar in de afvalemmer.
Hoog gadgetgehalte.

Wie bepaald de economische levensduur ?
Wat verwacht je van een goedkoop of duur apparaat ?
Allemaal vage begrippen welke tot in de rechtbank uitgevochten dienen te worden.
Zoveel moeite doe ik niet meer heb ik besloten.
Dat kost heel veel tijd en geld.

Voorbeeld. (extreem geval)
Onlangs een telefoon in UK gekocht..Sanyo S750i bij Orange.
In Nederland nog niet op de markt.
Simlockvrij ongeveer 200 euro.
Zit de voor UK gebruikelijke 1 jaar garantie op.
Na 3 weken gebruik werkt een deel van het toetsenbord niet meer.
Met Orange UK gemailed waar het apparaat vandaan komt.
Deze stelde een gratis 00800 nummer beschikbaar van het bedrijf dat de service verricht.
Helaas vanuit Nederland niet te bereiken.
Orange weer gemailed en kreeg een telefoonnummer van Sanyo UK.
Deze gebeld en gevraagd om een oplossing.
Kreeg daar een mailadres van het servicebedrijf.
Na wat heen en weer mailen (wat uiterst moeizaam ging) kreeg ik een adres in Duitsland om de telefoon te laten repareren.
Apparaat opgestuurd (11 euro).
Na 3 weken komt er een berichtje dat er vocht en roest in de telefoon zit en het apparaat niet meer gemaakt kan worden.
Ik stond echt verbaasd want zover ik wist was er geen vocht in gekomen.
gevraagd het apparaat maar terug te sturen.
3 weken later was het apparaat terug.
Extra kosten bellen en opsturen 40 euro en vele, vele uren.

Omdat ik vroeger altijd zelf repareerde, besloot ik maar zelf het apparaat te openen. (NB: dit wilde ik in eerste instantie niet doen vanwege het garantiezegel)
Nou, geen spoortje van vocht en roest te zien.
Na wat te hebben rondgemeten in het apparaat kom ik tot de conclusie dat gewoon het toestsenfolie defect is.
Helaas zit dat vast aan een printje en is niet los leverbaar voorlopig.

Wat nu, moet ik ze aan gaan klagen om de slechte service ?
Wordt een Internationale klus.
Wat zou dat gaan kosten ?

Om kort te zijn, het apparaat ligt al in een stoffig hoekje .
Mijn 5 jaar oude panasonic is al weer in gebruik genomen.

Ik denk dat de meeste mensen niet eens zover gaan om die moeite allemaal aan te halen voor het recht op service.

Geven en nemen is het motto.
Als je een goedkoop apparaat koopt moet je de lat wat betreft levensduur lager leggen.

Alle fabrikanten laten de engineers een berekening maken van de verwachte levensduur van het apparaat in uren.
Alle onderdelen worden berekend hoelang ze moeten functioneren en word een gemiddelde levensduur berekend.
Dat is meestal erg optimistisch.
Deel dat getal maar rustig door 3 a 4 voor de realiteit is mijn ervaring.
Dit wil niet zeggen dat het apparaat die levensduur haalt zonder reparatie.

Als een apparaat na de garantie defect gaat kan het meestal wel gerepareerd worden maar door onze hoge arbeidskosten vaak niet economisch haalbaar.
Toen een tv nog FL 2500 koste (tijd van Tom Poes, ik weet het) lag men niet wakker van een reparatie van FL 300.
Er werd echt niet gedreigd met juridische stappen vanwege de vermeende slechte kwaliteit.
Een nieuwe koste gewoon 2500.
Een auto heeft onderhoud nodig en mechanica en electronica ook.
Men geeft nog steeds makkelijk een paar honderd euro aan auto-onderhoud uit maar aan de dirty cheap apparatuur wil men niets meer besteden.

Als je wilt kun je erg ver gaan om je recht op service en garantie te krijgen.
De vraag is of je zover wil gaan.
Tegenwoordig wordt je overal met een kluitje in het riet en van het kastje naar de muur gestuurd.
Heel frusterend allemaal en slecht voor de gemoedsrust.
Je kunt overal wel een principezaak van maken maar daar word je uiteindelijk helemaal gek van.

Just my 2 cents

Wie bepaald de economische levensduur ?
Wat verwacht je van een goedkoop of duur apparaat ?
Allemaal vage begrippen welke tot in de rechtbank uitgevochten dienen te worden.
Zoveel moeite doe ik niet meer heb ik besloten.
Dat kost heel veel tijd en geld.


Nu als ik ieder jaar een nieuw apparaat moet kopen van € 200 voor tv video combi en als video's slechts 1 jaar meegenomen, tot net na de garantie, nee dat vind ik niet normaal echt niet

Ik wil kwaliteit en daar wil ik best voor betalen!
Maar niet continu met rotzooi zitten

Economische levensduur wordt bepaald door fabrikant en algemene richtlijnen
Een tv na 2 jaar kapot is mijns inziens te snel
een wasmachine na 3 jaar eveneens, zeker als het een dure is!
Een goed bedrijf , merk heeft vanzelf een coulance regeling hoef je niet om te zeuren

Er worden hier veel dingen door elkaar gehaald.
Je hebt een vastgestelde garantietermijn van 1 of 2 jaar vanuit de detailhandel of groothandel waar je het product koopt. Gaat een product binnen deze periode kapot (met uitzonderingen van gebruikersfouten) dan kan je het product veelal bij detailhandel of groothandel ter reparatie aanbieden (m.u.v. onsitegarantie e.d.). De detailhandel stuurt het product dan op eigen kosten op naar de leverancier waar het gemaakt wordt.

Gaat een product na die termijn van 1 of 2 jaar kapot dan kan je niet langer bij de detail of groothandel je garantie claimen. Zij draaien immers neit continue op voor de problemen. Wel kan je dan rechtstreeks via de leverancier iets proberen te regelen... Wat je recht precies is, is afhankelijk van de situatie. Iedereen gebruikt producten namelijk op een andere manier. Een krups koffiezetapparaat heeft een lange levensduur maar moet bijv. na 5000 kopjes worden gereinigd (grote beurt). Dit valt niet onder de garantie omdat de gebruikerssporen gewoon schoongemaakt worden (kalkverwijdering e.d.)

In het verleden was het zo dat als het product na de garantieperiode van 1-2 jaar kapot ging, werd het product gerepareerd en nieman deed moeilijk.
Nu heb je de modewoorden: coulance regeling, economische levensuur enz.
Nu lopen de mensen echt te zeuren over de kleine dingen.
Ik hoor nu ook mensen zeggen dat de wettelijke garantie pas ingaat na het verlopen van de fabrieksgarantie! Droom lekker verder!
De garantieperiode wordt bepaald door de fabrikant en de winkelier.
Punt! Staat in de wet omschreven. Nu kan wel een rechter of één of ander bureau bepalen dat de garantie van een product 8 jaar moet zijn. Kan wel wezen. Maar wettelijk gezien bepaalt nog steeds de winkelier en de fabrikant de garantieperiode.
Maar wat is garantie nu precies? Garantie wil zeggen dat het product vrij is van productiefouten! Niets meer en niets minder.
En garantie is een SERVICE van winkeliers en fabrikanten. Geloof het of niet, toch is het zo!
En wat wil de consument nu bereiken met die zogenaamde economische levensduur? Met deze stelling wil de consument niet voor de normale slijtage betalen!
Men wil wel de lusten, maar niet de lasten!
En wie mag voor die kosten opkomen? Juist! De winkelier! En waarom? Omdat die toch genoeg verdiend! Daarbij komt ook nog dat de consument voor de helft van de normale prijzen hun producten eisen! Plus levenslange garantie! En laten die twee dingen nu niet samengaan!
Wordt wakker mensen! Er zijn al veel kleine bedrijfjes failliet gegaan door deze grote onzin!
De waarheid is hard! Maar dit is gewoon de keiharde waarheid!
Het ligt niet aan de detailhandel of aan de fabrikanten! Maar aan de gierige consument. En waarom is de kwaliteit van de producten minder geworden? Omdat jullie de goede kwaliteit links laten liggen en maar blind zijn voor de prijs! Je kunt domweg geen computer kopen van €400,- (inclusief windows). Bestaat niet. Maar jullie eisen het toch! En later maar klagen dat er iets mis mee is! Dit is gewoon schijnheilig gedoe!

Ik heb dit verder uitegezocht....

volgens de europese richtlijnen zijn er regels opgesteld omtrent garantie. Daar komt ook het punt vandaan dat producten een minimale garantie hebben van twee jaar. Deze europese richtlijnen zijn echter nog niet overgenomen in onze nationale wetten, waardoor een consument niet zijn twee jaar garantie kan claimen...

een uitzondering hierop is het witgoed.
Wat betreft bruingoed valt er niks te eisen...

Europa heeft wel vaker onzin uitgekraamd!
Het probleem is dat er vaker theoretisch iets wordt uitgedacht, zonder na te denken hoe dat in de praktijk gaat, en of dat wel mogelijk is.
De Nederlandse wetgever is niet met Europa meegegaan qua wettelijke garantie. Omdat de Nederlandse wetgever van mening is dat de consument voldoende beschermd is. En dat is ook zo.
De wettelijke garantieperiode bedraagt een half jaar. Deze gaat in op het moment van aankopen. Dus niet zoals sommige hier beweren dat de wettelijke garantieperiode ingaat op het moment dat de fabrieksgarantie vervalt. De beide periodes vangen tegelijk aan.
Dus zoals het er nu naar uitziet blijft de wettelijke garantieperiode 6 maanden en niet 24 maanden!

Ik zie hier heel vaak uitspraken die niet overeenkomen met de wetsartikelen! Dus mensen eisen vaak iets waar ze totaal geen recht op hebben.

Deze europese richtlijnen zijn echter nog niet overgenomen in onze nationale wetten, waardoor een consument niet zijn twee jaar garantie kan claimen...

Waarom moet een consument altijd alles claimen?
Dacht je nu werkelijk dat je alles gratis kon krijgen?
Droom nu maar lekker verder! Die "gratis" reparaties of vervangingen die jullie eisen moeten toch ergens van betaald worden.
Dacht je nu werkelijk dat de aanschafsprijs nu hetzelfde blijft?
Die "gratis" reparaties of vervangingen die jullie eisen worden gewoon doorberekend!

Eisen, eisen, hebben, hebben, ikke ikke. Daar gaat het bij de consumenten op dit alleen maar over!

dat is wat ik zeg...

De wettelijke garantieperiode bedraagt een half jaar.

Onjuist. Een wettelijke garantietermijn bestaat in Nederland niet. Tenminste, niet duidelijk omschreven. Verwachting is het sleutelwoord. Overigens ook al voor de wetswijizigingen in 2002.

In het verleden was het zo dat als het product na de garantieperiode van 1-2 jaar kapot ging, werd het product gerepareerd en nieman deed moeilijk.

Of dat nu zo terecht was............ in ieder geval waren de producten wel beter van kwaliteit. Ze werden ook gekocht om langer mee te gaan. Iedereen kent het fornuis van zijn ouders nog wel; ging 25 jaar mee.
Nu is de consument na 7 jaar toch zat van de oude en wil een nieuwe. Kapot of niet kapot.

wettelijk gezien bepaalt nog steeds de winkelier en de fabrikant de garantieperiode

Onjuist. De wetgever stelt dat garantievoorwaarden de wettelijke rechten van de consument niet mogen inperken. Wel uitbreiden.

Met deze stelling wil de consument niet voor de normale slijtage betalen!

Als de consument redelijkerwijs mag (moet) verwachten dat die slijtage optreedt dan heeft hij daar rekeing mee te houden. Maar het is wel aan de verkoper aan te geven wat die verwachting mag zijn.
Commercieel lastig: je verkoopt een apparaat dat gemaakt is om 7 jaar mee te gaan, maar als je dat de consument verteld gaat hij naar de concurrent. Die liegt namelijk en zegt dat zijn apparaat 10 jaar meegaat.

En wie mag voor die kosten opkomen? Juist! De winkelier!

Onjuist. Regresrecht.

gr
S.

Onjuist. Een wettelijke garantietermijn bestaat in Nederland niet. Tenminste, niet duidelijk omschreven. Verwachting is het sleutelwoord. Overigens ook al voor de wetswijizigingen in 2002.

De wettelijke garantie bedraagt toch echt een half jaar!

Onjuist. De wetgever stelt dat garantievoorwaarden de wettelijke rechten van de consument niet mogen inperken. Wel uitbreiden.

De fabrikant en de detailhandel bepalen wel degelijk de garantieperiode! Waar je wel gelijk in hebt is dat de garanties die worden gegeven geen beperking mogen zijn waar de consument wettelijk recht op heeft.
Tegenwoordig bepalen de rechters wat hun vinden. Dus een rechter heeft gezegd dat de garantie op een CRT monitor 8 jaar bedraagt.
Ja doei! Wettelijk gezien bepalen de fabrikanten en de detailhandel de garantieperiode. Staat lettelijk in de wetsartikelen. Nu dan een rechter dat wel zeggen, maar ik moet me aan de wet houden. Dus die uitspraak van die rechter heb ik dus lettelijk sch**t aan!
Ik moet me aan de wet houden, de rechter ook! Alleen de wetgever kan de wetten veranderen. Niet de rechters!
De rechters hebben een mening! Maar dat gaat ten koste van de detailhandel. Want de mening die sommige rechters hebben is niet redelijk! Daarbij komt dan ook nog de marktwerking. De verkoopprijzen schieten de lucht in. Waarom?
Die garantieclaims moeten toch ergens van betaald worden!
Dat mensen dat niet doorhebben! Het is toch logisch als de garantieperiodes omhoog worden gedreven dat de verkoopprijzen mee stijgen!