Radar

Beetje offtopic misschien, maar even een vraag tussendoor..

@ Walter,

Vanwaar je verzoek om een handgeschreven brief?
Is bij mij echt zeker 10 jaar geleden dat ik heb gesolliciteerd middels een handgeschreven brief..

Heb het idee dat werkgevers dit tegenwoordig raar zullen vinden.

Mensen zonder diploma's die allerlei eisen stellen op het gebied van salaris en het soort werk.

@Janrad:
Morgen meldt zich bij jou een meneer van 42 jaar. Is door de aanbestedingen in het OV z'n baan kwijtgeraakt. Was in laatste werkkring werkzaam als medew. productieplanning/infrastructuur, totaal 18 jaar werkervaring in het OV, ooit begonnen als buschauffeur.
Salarisindicatie: ca. 2400 bruto p/m (incl.toeslagen)
Opleiding: LEAO administratief, MBO levensmiddelenbranche (incl. ondernemersdiploma), BOA, alle rijbewijzen (incl. tram, excl. motor), chauffeursdiploma.
NB: meneer kan geen fysiek belastende arbeid verrichten i.v.m. ernstig rugtrauma in het verleden.

Wat adviseer jij deze man?
(even afgezien van het uiterlijk van brief en CV)

"ga maar paprika's plukken voor 1200 p/m"?

@ Walter,

Vanwaar je verzoek om een handgeschreven brief?
Is bij mij echt zeker 10 jaar geleden dat ik heb gesolliciteerd middels een handgeschreven brief..

omdat je nog steeds heel veel kunt aflezen uit een handgeschreven brief (behalve dat iemand een leesbaar handschrift heeft wat op zich bij ons al heel belangrijk is omdat wij in de medische sector zitten...)

omdat je nog steeds heel veel kunt aflezen uit een handgeschreven brief

je maakt me nieuwsgierig...

...een leesbaar handschrift heeft wat op zich bij ons al heel belangrijk is omdat wij in de medische sector zitten...

de meest onleesbare handschriften komen traditioneel juist bij artsen voor... dus dit argument snap ik niet helemaal.

Bij veel sollicitaties wordt een handgeschreven brief of c.v. gevraagd. De reden hiervoor is dat een werkgever zo een beter inzicht krijgt in de eventueel nieuw aan te nemen werknemer.

Een handschriftanalyse kan een werkgever een heleboel kosten besparen ingeval er een 'verkeerde' persoon op de 'verkeerde' plek komt te zitten.

Persoonlijkheid, emoties, betrouwbaarheid, organisatie-talent, sociale houding, etc. zijn enkele zaken die uit een handschriftanalyse zullen blijken.

tja slechte handschriften van artsen. blijkbaar verheven tot eis?? nou ja ik heb liever dat een apotheek het echt kan lezen ipv moet raden of nabellen...

tja slechte handschriften van artsen. blijkbaar verheven tot eis??

geen idee Walter... maar misschien zegt het volgens de kunde van de handschriftanalyse iets over de arts in kwestie? (niet snerend bedoeld, maar ik ben wellicht ten onrechte bevooroordeeld)

nou ja ik heb liever dat een apotheek het echt kan lezen ipv moet raden of nabellen...

helemaal mee eens

@KIz

De persoon uit jouw verhaal heeft 18 jr bij hetzelfde bedrijf gewerkt., heeft een nogal divers opleidingsbeeld en zal dus lastig bemiddelbaar zijn. Niemand anders dan de persoon in kwestie is verantwoordelijk voor het vinden van een baan. Als hij daar gezien zijn huidige positie meer moeite voor moet doen dan iemand anders dan is dat een feit. Als werkadviseur kom ik regelmatig mensen tegen die de hele wereld de schuld geven van het feit dat ze geen baan kunnen vinden behalve zich zelf. Bij dit soort mensen probeer ik de ogen te openen en duidelijk te maken dat ze dus meer moeten doen dan de wekelijks verplichte sollicitatie via werk.nl. Vervolgens probeer ik samen met de client naar andere wegen te zoeken en probeer in samenwerking een netwerk op te zetten, vaak met andere clienten.

Je moet beseffen dat de tijden veranderd zijn en dat de verantwoording meer bij de burger is komen te liggen. Dit probeer ik ook clienten duidelijk te maken. Overigens had de persoon in dit verhaal in de afgelopen 18 jaar ook na moeten denken over zijn eigen arbeidsmarkt positie. Net zo als ikdat de afgelopen 30 jaar heb gedaan. Ik besefte dat het voor mij eigen positie van belang was dat ik mijzelf bleef scholen en ontwikkelen.

janrad,

Je bent echt op je plek bij een zakkenvullend bureau.

Janrad,

Nergens heb ik je aangevallen op je spelfouten, die interesseren me niets. Mijn reacties op jou zijn gebaseerd op datgene wat je zegt en inhoudelijk. Ik stel je ook inhoudelijke vragen en met wat geluk geef je daar een inhoudelijk antwoord op.

Je bent pas drie maanden in je proefstage en nu al spui je de overbekende eigen verantwoordelijkheid. Zelfs mensen met twintig of dertig jaar werkervaring noem je met terugwerkende kracht in effect onverantwoordelijk.
Ik vind dit uiterst onbeschoft van je. Ik vraag me af of jij in staat bent zo'n lange periode een baan vast te houden. Mensen zijn verschillend en tijden veranderen inderdaad. Het is niet aan jou om mensen hierop negatief te beoordelen.
Ik heb eerlijk gezegd -ondanks je eigen aanbevelingen- niet de indruk dat jij geschikt bent om mensen te adviseren met betrekking tot het krijgen van werk, je grondhouding is veel te negatief en neerbuigend. Je gaat wel heel snel mee in de algemene tendens onder reintegratieconsulenten. Je toont geen eigen ruggegraat maar je doet slechts mee het spelletje werkzoekende kleineren. De bij reintegratieconsulent behorende lingo heb je snel onder de knie (dat is overigens niet zo heel moeilijk), maar toch komt het inhoudsloos bij me over. Dit is waarschijnlijk op basis van ervaringen met andere reintegratieconsulenten die dezelfde lingo hanteren maar in de praktijk geen kennis van arbeidsmarkt gerelateerde zaken hebben.
Soms kom je individuen tegen die een paar stappen hoger worden geholpen en vervolgens een zeer eigengereide en (ongepaste) zelfverzekerdheid ontwikkelen zonder dat ze daarvoor de juiste achtergrond hebben. Vanuit hun eigen perspektief zijn ze het helemaal. Het spijt me oprecht je dit te moeten zeggen, maar zo kom jij een beetje op me over.

Ik geloof dat jij jezelf een correctieve taak toebedeelt, niet zozeer een adviserende. Dit is een beledigende houding naar je clienten. Als jij maanden tegen een client moet lopen aanpraten voordat of zonder dat je een bepaald resultaat boekt, dan doe je toch iets verkeerd. Jou verhaal laat goed zien wat er fout is in reintegratieland. Je wekt bij mij zeer sterk de indruk dat jij geen kwaliteitsinjectie bent voor een reintegratiebedrijf, je gaat slechts mee met de heersende gang van zaken. Ik denk dat je dit doet om de kans op een vaste baan te maximaliseren.
Ondanks dit zal ook jij vermoedelijk tot in den treure op dezelfde wijze doorgaan.

Overigens had de persoon in dit verhaal in de afgelopen 18 jaar ook na moeten denken over zijn eigen arbeidsmarkt positie.

Dus als ik het goed begrijp:
je kiest een beroep en doet er alles aan om voor dit beroep de nodige cursussen te doen en papieren te vergaren.
Daarnaast moet je je dan afvragen of je dit wel altijd kan doen en dus in een hele andere richting een studie gaan volgen want stel je voor dat je je werk niet meer kan doen.
Sorry maar ik geloof niet dat het zo werkt. Vraag me ook af in wat voor omgeving je werkt want ik krijg de indruk dat er maar weinig bij je komen die zijn zaken wel op orde heeft.

Aan alle hier, blijf lekker voort sudderen in je zelfmedelijden en vermijd vooral te beseffen dat je de arbeidsmarkt en al de daarbij behorende facetten kunt veranderen.

kijk eens in de spiegel bye!!!

@Janrad

Ik heb je deze persoon niet "zomaar" voorgeschoteld.
Deze persoon heeft zich in de 18 jaar in het OV (overigens bij verschillende bedrijven) opgewerkt van parttime buschauffeur (daar moest je eind jaren 80 maar genoegen mee nemen, meer was er simpelweg niet) tot de plek waar hij nu zit: medewerker productieplanning (zeer gespecialiseerd werk waar nieteens een opleiding, laat staan een diploma voor bestaat) en infrastructuur (overeenkomend met HBO verkeerskunde).
Dit heeft hij tijdens en naast zijn werk bereikt door het opdoen van werkervaringen en het volgen van cursussen (zonder dat daar een bijpassend diploma aan hangt helaas). Je stelling dat deze meneer zich maar eerder/beter op zijn arbeidsmarktpositie had moeten beraden raakt kant noch wal; hij heeft in 18 jaar een behoorlijke carrière gemaakt en, zoals ik al zei, hij doet zeer specialistisch werk waar geen aparte opleiding of diploma voor bestaat.
Het feit dat deze meneer geen fysiek belastende arbeid kan doen is gelegen in een ernstig ongeval waarna hij gemakkelijk voor 100% in de WAO had kunnen komen; hij heeft er echter voor gekozen (gesteund door zijn werkgever) om zijn werkterrein te verleggen binnen het bedrijf waar hij werkzaam was.

Vanwege de marktwerking in het OV worden gebieden tegenwoordig "aanbesteed"; dit kan er op termijn toe leiden dat het gebied waar deze meneer nu werkt naar een ander vervoerbedrijf gaat. Het is niet ongebruikelijk dat bij een dergelijke operatie "overtollig" (lees: te oud, te duur) personeel wordt "ge-outsourced" naar een reïntegratiebedrijf (dus nog vóórdat ze daadwerkelijk werkloos worden).
Gelukkig is dit nog niet aan de orde, dus deze meneer zie je morgen niet aan je bureau verschijnen.
Gezien je reactie op dit voorbeeld mag ik hopen dat dit ook nooit gebeurt, want dan vrees ik het ergste. Want van "verworven competenties" heb jij blijkbaar nog niet gehoord, je beoordeelt je cliënten louter en alleen op de inhoud van het CV en de manier waarop een sollicitatiebrief wordt opgesteld.

Kijk, die laatste paar reacties bedoel ik nou. Wat weten jullie van deze consulent? Hij heeft een paar reacties geplaatst waarin hij aangeeft dat er een groep mensen is die niet voldoende hun best doen en dat mensen tijdens hun baan ook over het vervolg van hun leven na zouden moeten denken.
En op basis daarvan beoordelen jullie hem als niet competent. Misschien moet je dan eens nagaan of je niet te snel conclusies trekt.

Natuurlijk wordt een reintegratieconsulent betaald om mensen aan het werk te helpen, maar dat betekend niet dat je dan niet met je tijd mee hoeft te gaan en niet naar jezelf hoeft te kijken of je wellicht wat kunt verbeteren....

@tienepien:

Ik heb juist het voorbeeld hier gegeven om Janrad een kans te geven wat nadere uitleg te geven op een specifieke situatie. De reactie van Janrad verbaast mij geenszins; verworven competenties tellen blijkbaar niet; dat iemand op HBO niveau werkt zonder daar in de praktijk de diploma's bij te hebben wil nog niet zeggen dat iemand "geen enkele opleiding" heeft.
Het is niet onlogisch dat mensen proberen zich binnen één bedrijf proberen op te werken naar een hogere functie, dat heeft niets te maken met een gesuggereerde tunnelvisie of het zichzelf niet bewust zijn van de eigen arbeidsmarktsituatie.

Ik weet één ding zeker over de meneer uit mijn voorbeeld, mocht hij ooit bij het verliezen van een concessie (als gevolg van de aanbestedingen in het OV) zonder werk komen te zitten, dan gaat hij géén paprika's plukken maar zal desondanks niet lang zonder werk zitten. Zónder tussenkomst van welke reïntegratieconsulent dan ook.

Zie mijn voorgaande post. Een client is zelf verantwoordelijk voor het vinden van een baan. Wat een consulent als voornaamste taak heeft is het openen van de ogen van de client. Natuurlijk heb ik werk voor een client als hij daar om vraagt, als je als schoonmaker of als paprikaplukker wilt werken tenminste. De meeste mensen halen hun neus voor dit soort werk op of vinden dat het te weinig verdient.

Als consulent wijs je mensen op hoe ze in het sollicitatieproces staan en hoe ze erin zouden moeten staan. Nogmaal als je ziet hoe de CV of brieven van sommige mensen er uit zien, dan vraag je je af hoe serieus ze zijn in het vinden van een baan. En begin nu niet te zeuren over type fouten die ik gemaakt heb in een vorige post maar ga nu eens inhoudelijk op de materie in.

Een client is zelf wel verantwoordelijk. Maar de reintegratie consulenten steken zelf hun kop in het zand. Ze doen totaal niets voor je, terwijl ik WEL wil werken. De sociale dienst steekt ook geen poot uit. DUS LET EVEN OP WAT JE ZEGT.

Werk krijg je niet van een reintegratie bureau, dat moet je altijd nog zelf zoeken. De consulenten zijn te dom dat ze kijken, hebben geen enkel inzicht in je situatie. Je wordt naar beneden gehaald, onzeker gemaakt, of je niet bent in deze maatschappij. Zo heb ik 2 jaar verknald met reintegratie bureau's, uitkering werd doorbetaald omdat ik zo goed solliciteerde. Maar zonder enig succes of hulp van reintegratie bureau's of sociale dienst (a-sociale dienst). Ik heb zelfs mensen geholpen omdat de mensen bij de reintegratie bureau's niet eens wisten hoe met de PC om te gaan. Overigens werken soos en reintegratie bureau onder 1 kap, dus dan heb je helemaal geen poot om op te staan. Ik ben de duppe geworden van de mensen die niet willen werken.

MENSEN VAN EEN REINTEGRATIEBUREAU MOETEN CLIENTEN HELPEN AAN EEN BAAN OF HELPEN OM EEN GOED CV OF BRIEF TE MAKEN. Dat doen ze niet, zitten uit hun neus te vreten of mp3's te luisteren. Aan het eind van de dag moet je de sollicitatiebrieven geven en dan is het prettig weekend. Ze doen niets voor je, voor mij part mogen alle reintegratie bureau's sluiten, mogen in de fik van mij. Al die bureau's zijn slecht, hebben slecht personeel.

Het personeel van een reintegratiebureau schijnt er een kick van te krijgen. Dat mensen iets niet kunnen zoals een CV of brief, of de verhalen te horen.

MAAR IETS DOEN HO MAAR, kortom ik vind persoonlijk dat ze die bureau's eens moeten aanpakken. Maar goed dat is Nederland, er moet jaren iets fout gaan dan hebben die domboos het in de gaten. In mijn ogen zijn het mislukkelingen die alles al hebben geprobeerd en dan consulent worden bij zo'n bureau. Dan zien ze hun evenbeeld zitten in meervoud!!! Tenminste dat beeld willen ze zien om een sterker zelfbeeld te krijgen. Want de mensen die daar zitten kunnen en willen werken maar ER WORDT NIETS GEDAAN VOOR ZE. Ze worden onderuit gehaald en hun zelfbeeld wordt naar de vervelend geholpen. Van je kan toch niks, ga maar terug naar de uitkering en die doet dan op zijn beurt ook niets. Ja, dreigen je uitkering te stoppen!!!

Ik ben zeer kwaad omdat ik 2 jaar verziekt heb zo, dit moest ik effe kwijt. Het deugt van geen kanten!!!

En op basis daarvan beoordelen jullie hem als niet competent.

Er worden kanttekeningen gezet bij wat hij zegt. Hij wordt dus niet beoordeeld.
Zijn reactie verbaast mij eigenlijk niet.
Hier op dit forum heb ik al meer mensen gezien die, als er tegengas wordt gegeven, de discussie willen beeindigen.
Ik vraag me af of hij ook zo reageert naar zijn clienten toe.

Als ik het goed heb heeft Janrad zijn naam gewijzigd in consument69 ?


Verbaasde mij ook de eerste reactie dat de man uit de casus van Kiz direct in het hokje "moeilijk bemiddelbaar" wordt geplaatst. En dit aan de hand van een geschetst beeld door een andere persoon dan de man in kwestie zelf.

Op mij kwam hij juist over als een doorzetter.

De situatie is nu eenmaal dat de MARKT dicteert. Je kunt zoveel ervaring binnen je bedrijf hebben opgedaan als je wil maar als werkgevers diploma's willen zien is dat de situatie. Zo zit de arbeidsmarkt in elkaar. Een reintegratie consulent is er niet voor om iemand te veroordelen om wat hij in het verleden wel of niet heeft gedaan. Hij is er wel om aan te geven wat de situatie is waar de client zich in bevindt en waar, gezien die situatie, zijn mogelijheden nu liggen. Zoals ik al eerder zei kan dat zeer confronterend ziijn. Het is niet de consulent die de situatie maakt maar hij heeft wel tot taak het een en ander duidelijk te maken.

Sommige mensen zitten te gemakkelijk in het sollicitatieproces en vinden het wel best. Ik heb nog drie jaar WW hoor ik heel vaak. Dat het na een of twee jaar alleen maar nog moeilijker wordt daar denkt niemand over na. Denk daar maar eens over na.

Sommige mensen zitten te gemakkelijk in het sollicitatieproces en vinden het wel best.

Sommige mensen wellicht wel ja. Ik kan me echter niet geheel aan de indruk onttrekken dat jij de wél gemotiveerde mensen er niet uit weet te pikken. Opgedane competenties worden terzijde geschoven met het argument "de markt dicteert" en de vraag "wat kan de reïntegratieconsulent voor mij doen" wordt beantwoord met "het is eigen verantwoordelijkheid om werk te zoeken". De motivatie zou je bij de intake al in de schoenen zakken... als reïntegratie op deze wijze wordt ingezet ontgaat mij ten ene male de toegevoegde waarde er van.

@S.

consument69 weet denk ik niet hoe het quote knopje werkt. Als je goed kijkt zou het 1e deel de quote moeten zijn, en de daadwerkelijke quote is de posting van consument69

Verbaasde mij ook de eerste reactie dat de man uit de casus van Kiz direct in het hokje "moeilijk bemiddelbaar" wordt geplaatst.

Dat verbaast mij eigenlijk helemaal niet. Ik krijg de indruk dat Janrad vooral geïnteresseerd is in een stapeltje diploma's en minder in competenties of zaken als "doorzettingsvermogen" (hetgeen inderdaad uit het geschetste verhaal moge blijken).
Ook overigens krijg ik niet de indruk dat Janrad "bemiddelt"; immers het zoeken van werk is "eigen verantwoordelijkheid". Janrad beperkt zich tot

Een reintegratie consulent is er niet voor om iemand te veroordelen om wat hij in het verleden wel of niet heeft gedaan. Hij is er wel om aan te geven wat de situatie is waar de client zich in bevindt en waar, gezien die situatie, zijn mogelijheden nu liggen.

In aanmerking genomen hoe dat beoordeeld wordt

De situatie is nu eenmaal dat de MARKT dicteert. Je kunt zoveel ervaring binnen je bedrijf hebben opgedaan als je wil maar als werkgevers diploma's willen zien is dat de situatie. Zo zit de arbeidsmarkt in elkaar.

verbaast het me niet dat Janrad blijkbaar veel ongemotiveerde cliënten heeft. Van zijn aanpak zou ik ook compleet gedemotiveerd raken.