Radar

Daarom wist Michael ook berichten die hem niet aanstaan!!

12 jaar geleden ben ik aangereden op mijn brommer door een automobilist. De man reed welliswaar te veel te hard (bleek uit getuigenverklaringen), maar ik had hem voorrang moeten geven. Na het ongeluk heb ik een lange weg van revalidatie gehad, na een half jaar rolstoel langzaamaan opnieuw leren lopen. Nu, na 12 jaar, ondervind ik nog dagelijks problemen met mijn "beperkingen". Maar het is nooit in mijn hoofd opgekomen om schadevergoeding of letselschade te vragen, ondanks dat de man ook goed fout was. Diep in mijn hart neem ik het de man wel "kwalijk", maar besef dondersgoed dat het voor hem net zo rot moest zijn als dat het voor mij was. Jaren na het ongeluk kwamen we elkaar ivm werk regelmatig tegen en de man had er iedere keer weer moeite mee geconfronteerd te worden met mij en mijn beperking. Dat doet me meer dan een schadevergoeding, want ach, met de beperkingen kan ik wel leven, langzaamaan gaat het zelfs beter met me...maar of hij dat kan met het idee dat hij mij voor mijn leven lang "beschadigd" heeft is maar de vraag. En dan maakt het ergens niet uit wie er schuldig is (geweest).

Dessandra,bedankt voor jouw realistische reactie.De gevolgen van jouw ongeluk zijn duidelijk zeer ernstig.Toch heb jij de moed en het fatsoen om als mens te reageren.Ik wens je heel veel geluk toe!

En hoe gaat het nu verder met Michael??

zieligerds, nog steeds over niks aan het praten.
zeker die mr floppy......
mr floppy de "K" en de "T" voor je.

Houkes is denk ik wel goed, maar als het om 40% eigen schade gaat is het de vraag of je zelf nog wel iets over houd.

Ik schat in dat Houkes alleen voor het bestuderen van het dossier op z'n minst € 7000,- in rekening brengt, zonder dat er dan ook nog maar met de tp is onderhandelt.

Zoals ik uit je opmerkingen lees zijn er nogal wat discussiepunten zodat je kosten denk ik nog vele malen hoger zullen uitvallen.

Je zegt dat je de revalidatie stop hebt gezet vanwege een drukke studie. Ik zou dit niet hebben gedaan. Ik zou op die leeftijd eerst net zolang revalideren totdat er geen verbetering meer inzit en indien mogelijk daarnaast de studie weer oppikken. Wat hindert het nu om een jaar langer over de studie te doen als je er gezonder uitkomt. Ik heb zelf vier jaar gerevalideerd na een ongeval en over de schade gedurende de revalidatie zal een verzekeraar niet zo moeilijk doen zolang er nog progressie in zit. Een goede revalidatie is goud waard waarvan je je hele verdere leven voordeel uit zult hebben in je functioneren en omgaan met de blijvende klachten.

Verder succes.

Hou met een ding rekening.
Je smartegeld wat je krijgt gaan geen advocaat kosten vanaf.
Die betaald de tegenpartij aan de advocaat.
Dus smartegeld + advocaat kosten!
Oftewel "No Cure, No Pay"!
En bij mij duurde het echt wel langer dan 2 jaar hoor.

antonh schreef:

Hou met een ding rekening.
Je smartegeld wat je krijgt gaan geen advocaat kosten vanaf.
Die betaald de tegenpartij aan de advocaat.
Dus smartegeld + advocaat kosten!
Oftewel "No Cure, No Pay"!
En bij mij duurde het echt wel langer dan 2 jaar hoor.

Buitengerechterlijke kosten (o.a. advocaat) moeten wel in verhouding staan tot het uiteindelijke schadebedrag.
Je mag b.v. geen 5000 euro kosten maken voor een uiteindelijk schadebedrag van 10000 euro. (mag wel, maar dan moet je het zelf dus betalen)
Let hier dus mee op!

Heb nu weer eens het forum bekeken en wil toch antwoorden op een aantal berichten:

Daarom wist Michael ook berichten die hem niet aanstaan!!

> Ik heb geen berichten verwijdert en zal tevens ook niet weten hoe dit moet... Waarom zou ik dit doen?

@-Michael-
Beste,-Michael-
Natuurlijk gaat het nog wel ergens over!De meeste reacties zijn niet wat jij er van had verwacht.Hetgeen jou is overkomen is en blijft heel erg. Maar het is nog steeds geen reden om de schuld bij een ander neer te leggen.Sterkte,acjzr1

> Ik begrijp dat het ergens over gaat, maar het ging niet meer over de dingen waar ik het inpreciepe over wou hebben en aangezien ik wacht op verder bericht van de second opinion is er eigenlijk weinig te bespreken dus daarom ook topic closed...

En hoe gaat het nu verder met Michael??

> Verder gaat het mij goed en ben ik gewoon bezig met studie en het gewone leven en is het afwachten op bericht van de second opinion.


Houkes is denk ik wel goed, maar als het om 40% eigen schade gaat is het de vraag of je zelf nog wel iets over houd.

> Die 40% denk ik dat dat verandert kan en moet worden maar dit is ook afwachten van wat Houkes er van zegt.

Ik schat in dat Houkes alleen voor het bestuderen van het dossier op z'n minst € 7000,- in rekening brengt, zonder dat er dan ook nog maar met de tp is onderhandelt.

> Houkes is bij mij nu de gratis second opinion en dan ga ik er van uit dat er nog geen kosten bij komen...

Zoals ik uit je opmerkingen lees zijn er nogal wat discussiepunten zodat je kosten denk ik nog vele malen hoger zullen uitvallen.

> Daarom moet alles bekeken worden door misschien iemand die er beter naar kan kijken (de kans wat er ook is is dat ik geen advocaat heb gehad maar gewoon een jurist of zo dus dat houd in dat die je niet volledig zou kunnen helpen, ook dit moet uitgezocht worden.).

Je zegt dat je de revalidatie stop hebt gezet vanwege een drukke studie. Ik zou dit niet hebben gedaan. Ik zou op die leeftijd eerst net zolang revalideren totdat er geen verbetering meer inzit en indien mogelijk daarnaast de studie weer oppikken. Wat hindert het nu om een jaar langer over de studie te doen als je er gezonder uitkomt. Ik heb zelf vier jaar gerevalideerd na een ongeval en over de schade gedurende de revalidatie zal een verzekeraar niet zo moeilijk doen zolang er nog progressie in zit. Een goede revalidatie is goud waard waarvan je je hele verdere leven voordeel uit zult hebben in je functioneren en omgaan met de blijvende klachten.

> Ik bedoel dat de revalidatie als pauze is stopgezet om verdere voorderingen te ontdekken en zo te bekijken of revalidatie verder nog wel nu heeft of nodig is. Nu zijn we verder en is duidelijk dat revalidatie geen nut meer heeft omdat het nu op de rechte lijn zit wat in houd dat er geen voordering meer komt.


Hou met een ding rekening.
Je smartegeld wat je krijgt gaan geen advocaat kosten vanaf.
Die betaald de tegenpartij aan de advocaat.
Dus smartegeld + advocaat kosten!
Oftewel "No Cure, No Pay"!
En bij mij duurde het echt wel langer dan 2 jaar hoor.

> Ik weet dat het lang kan duren en ik weet ook dat ik er mee bezig zal zijn voor mijn hele leven. En over de kosten die de tegenpartij betaald is alleen voor (geloof ik) de zoveel procent vergoedingen die je krijgt dus krijg jij 90% en de advocaat kost 1000 dan zal je denk ik 100 zelf moeten betalen, maar over het algemeen wil ik wachten op duidelijker bericht en ook hoeveel kans ik heb op slagen voor 100% en of hun er iets mee willen en kunnen en dan zou ik eventueel er mee verder kunnen gaan. Het kan ook zwaar tegen vallen en dat het dan ophoud...
Dus het is nu nog spannend, maar ik denk dat ik een redelijke kans heb...

Michael,

Kijk eens op: http://www.xs4all.nl/~letsel/service3.html
onder "eigen schuld".

Groet,

Hanz

Ja daar moeten ze dus goed naar kijken, heb ik schuld? hoeveel is dat dan etc...
Dit kan een lange weg zijn en misschien komt daar wat ''moois'' uit en misschien ook juist niet.

Zelf heb ik van dit alles weinig verstand en kan ik dus dingen verkeerd hebben, maar naar mijn idee wijst veel er gewoon op dat de tegenpartij schuld heeft (misschien niet volledig maar ik denk wel zoweizo rond de 80/90 %...)

Om nu ook een voorbeeld te geven:
Het lijkt erop dat de tegenpartij zelfs schuld erkent en vergoed sommige dingen wel voor de volledige 100 %..
Dit vind ik zelf een beetje raar want ze zijn het niet verplicht maar doen het dus wel...
Er zijn een aantal dingen geweest wat voor 100 % vergoed is geweest (laatst 2 weken geleden ook weer zo'n geval).

(Vraag me liever niet wat er vergoed is geweest want dat hou ik liever bij me)

Hoelang duurt het trouwens gemiddeld voordat je bericht terug krijgt van de second opinion? Ik zelf vind het behoorlijk lang duren... Is het normaal dat daar maanden over heen kan gaan (dat zegt mijn moeder dus) ?

Michael

mijn man heeft in 1995 een auto-ongeluk gehad en wij zijn toen bijgestaan door letselschadebureau pals in emmen en daar werkte ook houkes voor. je moet alleen een vreslijke lange adem hebben, bij ons heeft het ruim 7 jaar en talloze onderzoeken geduurt, maar wat heb je te verliezen immers niks dus zet door. als houkes er niks in ziet begint hij er ook niet aan

Michael,
mijn ongeluk is in 1993 gebeurt.
In 1999 is er een groot bedrag betaald.
En ik ben gisteren weer bij een advocaat geweest en het traject wordt weer opgestart.
Teken in ieder geval nooit maar dan ook nooit voor finale kwijting.
Dan zijn ze van je af, jij hebt geld maar weet niet hoe je 5 jaar later er aan toe bent.
Ik heb een wihplash opgelopen en die is blijvend.
Ben er wel werkloos door geworden en mijn toekomst was kapot.
Heb wel weer werk maar dat is maar voor 20 uur en ik ben nu 51.
Mijn "Carieëre" was wel in een klap weg.
Denk aan aan je pensioen, nu duurt dat nog wel even.
Maar jij bent ook niet schuldloos hoor.
Ik denk dat ze zo op 50-50% zullen uitkomen.
Het grote geluk is dat je de wet achter je hebt staan.
Trouwens je nog wel van die automobilist gehoord?

mijn man heeft in 1995 een auto-ongeluk gehad en wij zijn toen bijgestaan door letselschadebureau pals in emmen en daar werkte ook houkes voor. je moet alleen een vreslijke lange adem hebben, bij ons heeft het ruim 7 jaar en talloze onderzoeken geduurt, maar wat heb je te verliezen immers niks dus zet door. als houkes er niks in ziet begint hij er ook niet aan

>>> ik weet dat de gehele periode in de jaren gaat zitten, alleen is het niet fijn om af te wachten van wat Houkes er van vind en of hun het de moeite waard vinden om er mee verder te gaan... Ik wacht af


Michael,
mijn ongeluk is in 1993 gebeurt.
In 1999 is er een groot bedrag betaald.
En ik ben gisteren weer bij een advocaat geweest en het traject wordt weer opgestart.

>>> Waarom word er naar 13 jaar weer contact opgenomen? :S Om een nieuwe wetgeving of iets dergelijks? (ik ben wel nieuwsgierig, als u het niet erg vind...)

Teken in ieder geval nooit maar dan ook nooit voor finale kwijting.
Dan zijn ze van je af, jij hebt geld maar weet niet hoe je 5 jaar later er aan toe bent.

>>> Ik probeer het in de gaten te houden, maar op een gegeven moment zou ik er toch (denk iK) ooit eens een punt achter moeten zetten...
En als een advocaat mij iets zou aanraden dan zou ik er misschien op in gaan, want ik ga er van uit dat hun er meer verstand van hebben dan ik...

Ik heb een wihplash opgelopen en die is blijvend.
Ben er wel werkloos door geworden en mijn toekomst was kapot.
Heb wel weer werk maar dat is maar voor 20 uur en ik ben nu 51.
Mijn "Carieëre" was wel in een klap weg.
Denk aan aan je pensioen, nu duurt dat nog wel even.

>>> Tja ik zie het zelfde bij mij ook ongeveer gebeuren...

Maar jij bent ook niet schuldloos hoor.
Ik denk dat ze zo op 50-50% zullen uitkomen.
Het grote geluk is dat je de wet achter je hebt staan.
Trouwens je nog wel van die automobilist gehoord?

>>> het staat nou +- 65 % voor mij als schadevergoedingen etc. De automobilist heeft toen ik in het ziekenhuis lag mijn ouders een brief gestuurd, verder heb ik daar niets meer van gehoord. Ik heb nog wel meerdere kaartjes van de bijrijdster gekregen... Nu is het helemaal stil...


Michael.

Ik ben zelf ooit(door eigen fout) van mijn fiets gereden.De automobilist heeft totaal niet geremd ook al reed hij 80 km/h.Hij noch zijn partner hebben ooit gevraagd hoe het met mij was.Zij waren alleen maar geinteresseerd in de vergoeding van de schade aan hun auto.
Ik heb mij nooit afgevraagd waarom en heb mij er ook nooit druk om gemaakt.Ik stond immers midden op de weg stil met mijn fiets.
Gewoon eigen schuld! Dat ik het er beter van afgebracht heb dan de forumstarter doet daar niets aan af.OOK fietsers hebben te maken met EIGEN verantwoordelijkheid.(Ik was destijds 13 of 14 en wist toen al dat het mijn eigen stomme schuld was,als ik had uitgekeken was er niets gebeurd!)

Teken in ieder geval nooit maar dan ook nooit voor finale kwijting.

Dit houd ik ook in dat je misschien je hele leven lang blijft onderhandelen met de verzekering. Heb je wel eens gedacht wat dit je psychisch doet?

Ik was ook heel lang de mening toegedaan om nooit voor finale kwijting te gaan. Je krijgt dan echter ook nooit rust en het contact met de verzekering zal mentaal meer van je vergen dan je denkt.

Door een reeele inschatting te maken van het toekomstig verlies, dit moet je natuurlijk wel kunnen onderbouwen, kun je dit op basis van contantewaarde uitgekeerd krijgen. Je moet hierbij voor je zelf de goede en de kwade kansen tegen elkaar wegstrepen.

Alle energie die je nu nodig hebt om steeds met de verzekeraar in discussie te gaan zul je dan kunnen gebruiken voor je herstel, waardoor je misschien wel minder klachten hebt en/of beterr in staat bent om nog enigszins te functioneren. Dat zijn dan je goede kansen waardoor je misschien wel overbetaald bent.

Een positieve instelling draagt meer bij aan het herstel dan een zak met geld

sluit me helemaal aan bij carlos...
mn ongeluk is nu ruim 1 jaar geleden gebeurt, dus ben ruim 1 jaar aan t sukkelen met advocaat, arbeidsdeskundigen, tegenpartij blabla medische adviseurs....
ieder met een eigen mening en eigen visie op dystrofie

ik wordt er nu al schijtziek van en ben ergens blij als ik van ze af ben...maar omdat nu bij mij nog alles onzeker is ben ik eigenlijk nog afhankelijk van ze....

Begrijp ik hier nu goed dat als TP's maar lang genoeg ouwehoeren en traineren je vervolgens te horen kan krijgen dat die "beslommeringen" je herstel in de weg kunnen staan? Zoals Carlos meent te moeten aangeven?
Oorzaak en gevolg omdraaien wordt beloond?
Of begrijp ik het verkeerd?

Lijkt mij dat als iemand er van al dat gesol ook nog eens psychische klachten bijkrijgt die vermeden hadden kunnen worden de uiteindelijke financiele regeling daarmee ( denk bv aan smartegeld) verhoogt dient te worden.
De vervuiler betaald. Toch?

Hanz.

@Carlos en Nadalier,
opgeven moet jeniet doen en tekenen ook nooit voor finale kwijting.
Het mag je dan geestelijk ook slopen de eerste jaren maar je komt er sterker uit.
Ik had een inkomen van rond de F 90.000,-- per jaar omgerekend nu
ongeveer € 45.000,--
Momenteel kom ik nog niet aan de € 25.000,-- per jaar.
Als ik dat werk had kunnen blijven doen zat ik nu tegen de € 75.000,-- minimaal.
Door mijn ongeluk 13 jaar geleden is mijn toekomst dus helemaal naar de "kl***n" gegaan.
Ik had dus niet getekend, maar was het ook helemaal zat toen.
Ik ben ook bij een psycholoog geweest hoor.
Er was f 112.000,-- ong betaald.
En ik was blj dat alles achter de rug was voorlopig.
Maar ik heb het dossier weer laten openen en de verzekering mag over de brug komen.
Het is moeilijk geweest de laatste jaren.
En geld maakt niet gelukkig en haalt de problemen niet weg.
Maar is wel makkelijk om de extra gezondheids kosten te betalen en het verzacht wel de pijn die je dagelijks hebt.
Een gedeeltelijke WAO is ook niet alles hoor.
Dus VOLHOUDEN!
De problemen komen na jaren pas als er geen goede genezing mogelijk is, want je bent te oud en mankeert wat.

Michael was 15 jaar op het moment van het ongeluk, voor mijn kinderen heb ik een ongevallenverzekering afgesloten, juist omdat een kind van 15 nog wel eens roekeloos is.

Hadden jou ouders voor jou geen verzekering, Michael?