Radar

Dit zullen altijd twistpunten blijven zolang het niet is vastgelegd.
Maar je mag toch zeker verwachten dat een tv langer dan 1jaar een 18 dagen probleemloos z`n werk doet.
PH is wel degelijk een A merk en met de juiste mannier van handelen zijn er uistekende coulance mogelijkheden

ongelofelijk,

ik ben het deze keer helemaal eens wat ikbenik schrijft


( betreft helaas alleen stukje van 26 dec 00:21 uur )

Er zijn 3 periodes:
- De garantieperiode.
- De economische levensduur.
- De technische levensduur.


Hierover zijn heel veel misverstanden over.

Even een uitleg:
- De garantieperiode: De periode door de winkelier bepaalt waarin hij bij problemen veroorzaakt door fouten in het product, het product gratis zal repareren of vervangen.

- De economische levensduur:
Dit is de tijdsduur waarin een product wordt afgeschreven. Dit is ook het termijn waarin wettelijk bepaald is dat de winkelier bij problemen waarvan de oorzaak te wijten is aan een ondeugelijk product, dat hij hierin mee moet betalen. Dus de consument hoeft dan niet voor de totale kosten op te draaien. De verdeling ervan heb ik al eerder gegeven.

- De technische levensduur:
Dit is tijdsduur waarin een product normaal meegaat.
In deze periode moet de consument altijd voor alle kosten opdraaien.

Dus de termen verwachte levensduur, en de minimale levensduur bestaan niet en zijn door de consumentenorganisaties verzonnen om bepaalde rechten af te kunnen dwingen.

Even terugkomend op de garantieperiode.
Deze bestaat uit twee verschillende aspecten:
- De fabrieksgarantie
- De winkelgarantie.

De fabrieksgarantie wordt bepaald door de fabrikant.

De winkelgarantie wordt bepaald door de winkelier. In achtnemend dat de minimale garantieperiode een half jaar is en ook minimaal hetzelfde zijn als de fabrieksgarantie.

Andere garantieperiodes bestaan niet.

Voorbeeld:
Een fabrikant geeft 1 jaar fabrieksgarantie. De winkelier mag dus niet een garantieperiode afgeven korter dan 1 jaar, wel langer.

Voorbeeld 2:
Een fabrikant geeft een garantieperiode van 3 maanden.
Dus de winkelier moet dan minimaal een garantieperiode geven van 6 maanden (wettelijke minimaal bepaald.)


Om de garantie te kunnen claimen heeft de consument 2 maanden de tijd om dit aan de winkelier kenbaar te maken. Na deze periode kan hij er geen aanspraak meer op maken.

Bij problemen waarvan de oorzaak bij de consument zelf ligt:
- In de eerst 6 maanden na aankoop moet de winkelier met de bewijslast komen dat de oorzaak bij de consument ligt.
- Na de 6 maanden moet de consument met het bewijslast komen dat het niet zijn fout is, maar dat de oorzaak te wijten is aan een ondeugelijk product.

Een misverstand:
In de garantieperiode heb je altijd recht op gratis reparatie of vervanging, ook al heeft de consument die zelf veroorzaakt.
Dat is totaal niet waar! Als de consument het product zelf kapot gemaakt heeft (of dit nu perongeluk ging of niet doet er niet toe) dan valt dat nooit onder garantie.

Dit zullen altijd twistpunten blijven zolang het niet is vastgelegd.
Maar je mag toch zeker verwachten dat een tv langer dan 1jaar een 18 dagen probleemloos z`n werk doet.

Dat is eigenlijk wel vastgelegd.

Veel fabrikanten die maar 1 jaar garantie geven zeggen:
In deze periode verzekeren wij een goede werking. Na deze periode kunnen wij dat niet garanderen.

Maar je mag toch zeker verwachten dat een tv langer dan 1jaar een 18 dagen probleemloos z`n werk doet.

De mening van de consument doet er niet toe. Wat wel er toe doet zijn de uitspraken van de fabrikant.

Als de fabrikant zegt dat ze na 12 maanden de goede werking van de tv niet kunnen garanderen, dan heb jij als consument een probleem.

Mijn ervaring is dat de fabrikanten steeds meer tegen de winkeliers zeggen dat ze de goede werking na het verstrijken van de garantieperiode niet kunnen en willen garanderen.


Voor alle duidelijkheid:
Ik heb hierin nog helemaal niet mijn mening gegeven. Dit is allemaal gebaseerd op de wettelijke bepalingen.

Mijn persoonlijke mening:

Ik vind dat de fabrikanten zich behoorlijk laf opstellen en behoorlijk zeikerig over alle zaken doen!
Stel de fabrieksgarantie gelijk aan de economische levensduur. Dan komen gelijk alle misstappen gelijk op het bord van de fabrikant en hoeft de winkelier niet te fungeren als pispaal en mikpunt.

Aan de andere kant moeten de consumenten ook niet zo veeleisend zijn. Niet de betweter gaan uithangen maar zich goed laten informeren.
Niet alles over 1 kam scheren.

De consumentenorganisaties moeten niet de consumenten opzetten en opjutten tegenover de winkeliers en fabrikanten.
Ze moeten er juist voor zorgen dat de mensen goed en juist worden geïnformeerd en de consumenten en de winkeliers en de fabrikanten dichter bij elkaar laten komen.
Op dit moment doen ze het tegenovergestelde.
Niet alle verantwoordelijkheden van de consumenten afschuiven op de winkelier en de fabrikant.

Het is pertinent niet zo dat de consument niets met de fabrikant te maken heeft.
Er zijn 3 partijen die met elkaar te maken hebben:
- de consument
- de winkelier
- de fabrikant

Als ieder zijn eigen verantwoordelijkheid neemt dan wordt heel veel ongemak bespaard.

De economische levensduur: Dit is de tijdsduur waarin een product wordt afgeschreven.

Als dit de definitie is van economische levensduur, dan is de vraag vervolgens wie deze periode mag bepalen en waarom. Wat bedoelt u overgens exact met afgeschreven?

De technische levensduur: Dit is tijdsduur waarin een product normaal meegaat.

Als dit de definitie is van technische levensduur, dan is de vraag vervolgens waarom de winkelier niet in deze hele periode aansprakelijk kan worden gehouden voor gebreken. Immers een product beantwoord niet aan de overeenkomst wanneer deze, bij normaal gebruik, niet een normale duur is meegegaan.

Ik heb hierin nog helemaal niet mijn mening gegeven. Dit is allemaal gebaseerd op de wettelijke bepalingen.

Ik zou graag een wettelijke onderbouwing zien voor de consequenties die verbonden zijn aan uw definities voor de economische en de technische levensduur.

Wat betreft de wettelijke bepalingen voor garantie: deze zijn toch echt anders.

Ik denk dat ikbenik bedoelt met economische levensduur, de tijd die een apparaat gemiddeld meegaat. Die gemiddelden zijn geen nattevingerwerk, maar gebaseerd op langdurige ervaringen.

Afschrijven doe je als particulier niet, wel als zakelijk gebruiker. Voor het gemak kun je dat echter als particulier ook doen, omdat je dan gemakkelijker kunt bepalen of je na een bepaalde periode goedkoper uit bent met het compleet vervangen van je apparatuur dan wel het uitbreiden met bijvoorbeeld een grotere harddisk of groter intern geheugen.

Technische levensduur: wanneer je het doodzonde vindt een nog goed werkende monitor na 3 jaar te vervangen: niemand die je verplicht om dat te doen. Die bakbeesten van tien jaar geleden zien er niet meer uit, maar funktioneren vaak nog prima. Al zul je niet alle moderne toepassingen meer probleemloos kunnen draaien, maar dat ligt niet aan de monitor zelf.

Ik denk dat ikbenik bedoelt met economische levensduur, de tijd die een apparaat gemiddeld meegaat. Die gemiddelden zijn geen nattevingerwerk, maar gebaseerd op langdurige ervaringen.

Even een misvatting uit de wereld helpen:
Met de economische levensduur wordt niet de verwachte technische levensduur mee bedoeld.
Aan de economische levensduur kun je niet zien hoelang een product meegaat.

Met de economische levensduur wordt bedoeld de periode waarin de producten vervangen worden.
Dus met het afschrijven wordt hetzelfde mee bedoeld.
Het is niets anders dan de periode waarin gespaard wordt voor een nieuw product.

Voor mobiele telefoons is dit 2 jaar.
Want de meeste mensen vervangen om de twee jaar hun mobiele telefoon.

Afschrijven doe je als particulier niet, wel als zakelijk gebruiker. Voor het gemak kun je dat echter als particulier ook doen, omdat je dan gemakkelijker kunt bepalen of je na een bepaalde periode goedkoper uit bent met het compleet vervangen van je apparatuur dan wel het uitbreiden met bijvoorbeeld een grotere harddisk of groter intern geheugen.

De meeste particulieren schrijven niets af.
Maar de lengte van de economische levensduur wordt inderdaad door de marktwerking bepaald en ook naar het koopgedrag.

Voor computers is dit 3 jaar, voor mobiele telefoons is dit 2 jaar, voor LCD/Plasma-tv's is dit 5 jaar.


Wat mij opvalt is dat de winkelier een bepaalde periode moet zeggen waarin hij garandeerd dat je zonder problemen van een product moet genieten. En als er in die periode iets mis gaat, dan wordt de winkelier bij de ballen gegrepen en voor oplichter uitgemaakt, omdat hij ondeugelijke producten levert.

Sorry! Aan zulke onzin doe ik niet mee.
Niemand kan keiharde garanties afgeven dat een tv in 3 jaar nooit problemen zal geven!
Dit is de grootste onzin die er bestaat! Niemand kan dat, dus zal ik zulke garanties en zulke uitspraken ook nooit doen.

Ik moet dus van de consumentenorganisaties de keiharde garantie geven dat een harde schijf dus in 3 jaar NOOIT zal crashen of defect gaat!
De consumentenorganisaties eisen dit, jullie als consumenten eisen dit, de geschillencommissies eisen dit.
Maar ik verdom het om zulke uitspraken te doen en zulke garanties te geven.
De reden is simpel.
Ik kan dat niet garanderen. Niemand op deze aardkloot kan dat.
Dus stop met die onmogelijke eisen te stellen![/quote]

Wat betreft de wettelijke bepalingen voor garantie: deze zijn toch echt anders.

Echt niet.

Zoals ik het beschreven staat, zo staat het in de wetboeken.
Daar heb ik mijn informatie vandaan.


Garantie houdt niets anders in dat je recht hebt op gratis reparatie of vervanging in de garantieperiode als de oorzaak van het probleem te wijten is aan fouten aan het product en als het product normaal gebruikt is.
De eigenschappen van een product wordt bepaald door de fabrikant.
Je mag van een product datgene verwachten wat de winkelier bij de koop vermeldt heeft.
Dus de uispraken van de winkelier is bindend, niet de mening van de consument.

Even een misvatting uit de wereld helpen:
Met de economische levensduur wordt niet de verwachte technische levensduur mee bedoeld.

Pardon? Zeg ik dat dan ergens?

Zelfs als mensen het met je eens zijn ga je ertegenin. Of had je het eigenlijk tegen iemand anders?

Ik begrijp als consument heel goed dat een artikel, dat bij normaal gebruik 5 jaar mee moet gaan, niet altijd in originele staat die eindstreep haalt. Maar in dat geval komt de regeling om de hoek kijken dat een winkelier na de gegeven garantie nog verplichtingen tegenover de koper heeft. Ofwel: afhankelijk van het tijdstip van melding meer of minder aan de reparatiekosten bijdragen. Ja, ik snap ook wel dat bij een televisie van 10 jaar oud geen financiele verplichting meer bestaat van de zijde van de leverancier.

Ik begrijp heel goed, dat je niet met een gsm in je zwembroek moet gaan zwemmen, want dan is het vragen om problemen.

Aan de andere kant: wanneer bijvoorbeeld een GSM bij normaal gebruik condens vertoont aan de binnenkant van het display, en daardoor onbruikbaar wordt, dan vind ik het onzin dat je daar bij aankoop een extra verzekering voor zou moeten afsluiten. Het ding hoort geen condens te hebben. Het toestel hoort gewoon te doen waar het voor is uitgevonden, en dat zou niet afgekocht hoeven te worden door middel van een extra verzekering. Je betaalt in feite dan dubbel voor je toestel.

Quote:
Even een misvatting uit de wereld helpen:
Met de economische levensduur wordt niet de verwachte technische levensduur mee bedoeld.

Pardon? Zeg ik dat dan ergens?

Jij zei het niet hoor!

Maar je hoort het steeds vaker.
Daarom vermelde ik het.

Dit wordt heel leuk

De regelgeving in garantie zaken en aansprakelijkheid deugd totaal niet.
Dit moet per nieuwe wet worden vastgelegd.
Er zijn nogsteeds teveel mazen in de huidige voorschriften om je er als fabrikant,of verkopende partij vanaf te houden.
In mijn gedachte moet de fabrikant verplicht worden om een garantie aan te bieden die in verhouding staat met de kwaliteit/prijs.
Het is toch van de gekke hoe er omgegaan wordt met consumenten.
Jan beneden modaal spaart zich jaren een slag in de ronte om een compie te kunnen kopen voor z`n kids,en na 1 jaar en 18 dagen is deze ernstig stuk??
Nou en dan.

Het kan nog gekker.

De fabrikant geeft 1 jaar garantie en de van de winkelier wordt verwacht dat hij langere garantie geeft.
Het probleem dan is dat hij dan alles uit zijn eigen zak moet betalen.

De regelgeving in garantie zaken en aansprakelijkheid deugd totaal niet.
Dit moet per nieuwe wet worden vastgelegd.
Er zijn nogsteeds teveel mazen in de huidige voorschriften om je er als fabrikant,of verkopende partij vanaf te houden.
In mijn gedachte moet de fabrikant verplicht worden om een garantie aan te bieden die in verhouding staat met de kwaliteit/prijs.

Veel consumenten willen maar niet begrijpen waarom dat de winkelier de dezelfde garantieperiode hanteerd als de fabrikant.
De consument wilt niet meer betalen dan noodzakelijk. Voor de winkelier geldt dit hetzelfde.
Hoe meer dat hij uit eigen zak moet betalen, des te hogere winstmarges moet hij rekenen.

En het is echt een fabeltje dat de winkelier hele hoge winstmarges hanteerd en dat hij hele hoge winst maakt op de producten!
Zet dat toch uit je hoofd!

De fabrikanten moeten meer aan de consumenten gaan denken en hogere fabrieksgaranties geven en betere service naar de winkelier toe.
Steeds meer fabrikanten zondigen zich van de winkeliers af, zodat de winkelier steeds moeilijker krijgt om dingen goed op te kunnen lossen.

Geplaatst op 27 Dec 2006 16:03 door ikbenik

En het is echt een fabeltje dat de winkelier hele hoge winstmarges hanteerd en dat hij hele hoge winst maakt op de producten!
Zet dat toch uit je hoofd!

Heb bij vergissing eens in en verkoop prijzen gekregen.
Dus laat het -echt een fabeltje- er maar tussen uit.

Quote:
Geplaatst op 27 Dec 2006 16:03 door ikbenik

En het is echt een fabeltje dat de winkelier hele hoge winstmarges hanteerd en dat hij hele hoge winst maakt op de producten!
Zet dat toch uit je hoofd!

Heb bij vergissing eens in en verkoop prijzen gekregen.
Dus laat het -echt een fabeltje- er maar tussen uit.

Ik ben zelf een detaillist, dus ik weet waar ik het over heb.
In de computersector is het normaal dat er winstmarges van rond de 15 en de 25%.

Er zijn al van die mafkezen die een winstmarge van 5% hanteren!
Die moeten heel veel verkopen om wat omzet te krijgen.

Daarnaast vergeten ook veel consumenten dat een winkelier ook hele hoge lasten heeft.

En inderdaad, de klant heeft niets te maken met de inkoopprijzen.

Het is tegenwoordig een taboe dat een winkelier wat verdient.
De consument is tegenwoordig van mening dat een winkelier geen geld mag verdienen.

Ik heb al forumgasten dit horen zeggen.
Zij vinden dat de winkelier geld genoeg heeft en heel veel geld verdiend.

En winstmarges van 200% kom je in de computersector echt niet tegen!

bodejosm43 schreef:Ik denk dat ikbenik bedoelt met economische levensduur, de tijd die een apparaat gemiddeld meegaat. Die gemiddelden zijn geen nattevingerwerk, maar gebaseerd op langdurige ervaringen.

Als dat zo was dan was ik dat met hem eens. Maar ik krijg toch echt de indruk dat hier heel iets ander mee bedoelt.

ikbenik schreef:Maar de lengte van de economische levensduur wordt inderdaad door de marktwerking bepaald en ook naar het koopgedrag.

Maar u stelde dat de verkoper niet aansprakelijk zou zijn na de economische levensduur, dus wanneer anderen vinden het product vervangen zou moet worden. Op basis van welk wetsartikel is dat dan? Waarom zou de markt dat mogen bepalen?

ikbenik schreef:

alfa schreef:Wat betreft de wettelijke bepalingen voor garantie: deze zijn toch echt anders.

Echt niet. Zoals ik het beschreven staat, zo staat het in de wetboeken.

De wet is een complex beest dat meer bronnen kent dan alleen de wetsboeken. Internationale verdragen en europese richtlijnen geven bij conflicten tussen deze en de wetsboeken dan geven de verdragen en richlijnen de doorslag. Rechter handelen daarna en dat blijkt uit juriprudentie. Daarin staat dat de verkoper een product dat defect raakt binnen de hele garantie periode tenzij hij kan aantonen dat de consument er schuld aan heeft. U geeft een andere uitleg aan de term garantie dan de wet.

Het feit dat ergens in het burgerlijk wetboek staat de verkoper de eerste zes maanden met de bewijslast zit, zegt namelijk feitelijk niets over wie de bewijstlast heeft in de periode daarna.

Toolboy schreef:Er zijn nogsteeds teveel mazen in de huidige voorschriften om je er als fabrikant,of verkopende partij vanaf te houden.

Dat heeft niets met de wettelijke voorschriften te maken, maar met de kostprijs die gepaard gaat met je gelijk bij de rechter halen. Wellicht zou het een idee zijn om verkopers te verplichten zich bij een geschillencommissie aan te sluiten? Nu is dat vrijwillig.

Geplaatst op 27 Dec 2006 17:28 door ikbenik



En het is echt een fabeltje dat de winkelier hele hoge winstmarges hanteerd en dat hij hele hoge winst maakt op de producten!
Zet dat toch uit je hoofd!



Heb bij vergissing eens in en verkoop prijzen gekregen.
Dus laat het -echt een fabeltje- er maar tussen uit.


Ik ben zelf een detaillist, dus ik weet waar ik het over heb.
In de computersector is het normaal dat er winstmarges van rond de 15 en de 25%.

Er zijn al van die mafkezen die een winstmarge van 5% hanteren!
Die moeten heel veel verkopen om wat omzet te krijgen.

Daarnaast vergeten ook veel consumenten dat een winkelier ook hele hoge lasten heeft.

En inderdaad, de klant heeft niets te maken met de inkoopprijzen.

Het is tegenwoordig een taboe dat een winkelier wat verdient.
De consument is tegenwoordig van mening dat een winkelier geen geld mag verdienen.

Beetje flauwe kul wat je stelt ikbenik een detaillist mag van mij
best verdienen hoor en net zoveel als ze willen.Als ik het te duur vind koop ik het niet.Maar jij stelt het is een fabeltje en dat is het niet.
Heb eens in en verkoops prijzen van een bouwmarkt gezien en daar
zaten bruto winsten op van 500%.Een voorbeeld 2½ liter verf inkoop
22 euro verkoop 125 euro.En het zijn niet alleen die bouwmarkten hoor.

Beetje flauwe kul wat je stelt ikbenik een detaillist mag van mij
best verdienen hoor en net zoveel als ze willen.Als ik het te duur vind koop ik het niet.Maar jij stelt het is een fabeltje en dat is het niet.
Heb eens in en verkoops prijzen van een bouwmarkt gezien en daar
zaten bruto winsten op van 500%.Een voorbeeld 2½ liter verf inkoop
22 euro verkoop 125 euro.En het zijn niet alleen die bouwmarkten hoor.

Ik kan het me voorstellen dat je het een flauwe kul noemt.
Maar er zijn consumenten die ook de inkoopsprijzen weten en dan zelf uitrekenen wat de winkelier mag verdienen.
Hiermee gaan ze dan ook chanteren.

bodejosm43 schreef:
Ik denk dat ikbenik bedoelt met economische levensduur, de tijd die een apparaat gemiddeld meegaat. Die gemiddelden zijn geen nattevingerwerk, maar gebaseerd op langdurige ervaringen.

Als dat zo was dan was ik dat met hem eens. Maar ik krijg toch echt de indruk dat hier heel iets ander mee bedoelt.

Veel mensen denken dat met de economische levensduur de gemiddelde levensduur van een product wordt bedoeld.

Voorbeeld:
Men koopt een computer en de computers gaan gemiddeld 6 jaar mee.
Men denkt dan dat de economische levensduur 6 jaar is.
En dat is niet waar.

Men denkt dat met de technische levensduur de maximale levensduur wordt bedoeld.
En dat is ook weer niet waar.


Met de technische levensduur wordt de gemiddelde levensduur van een product bedoeld.

Met de economische levensduur wordt de afschrijvingsperiode of vervangingsperiode mee bedoeld.

In tegenstelling wat veel consumentenorganisaties beweren, is de economische levensduur wel afhankelijk van de technische vooruitgangen en ontwikkelingen.

Maar u stelde dat de verkoper niet aansprakelijk zou zijn na de economische levensduur,

Klopt, want zoals sommige mensen beweren zou ik dus nog aansprakelijk zijn als een harde schijf na 8 jaar kapot gaat. Wel bezopen hoor.

Wellicht zou het een idee zijn om verkopers te verplichten zich bij een geschillencommissie aan te sluiten? Nu is dat vrijwillig.

Ik ben zelf niet bij zo'n commissie aangesloten.
De reden is omdat het veel te duur is.

De computerbranche heeft een eigen keurmerk en geschillencommissie.
Deze heet het NLCW.

De contributie bedraagt €50,- per maand. Dus €600,- op jaarbasis.
Best wel veel.

Geplaatst op 27 Dec 2006 21:47 door ikbenik .
Ik kan het me voorstellen dat je het een flauwe kul noemt.
Maar er zijn consumenten die ook de inkoopsprijzen weten en dan zelf uitrekenen wat de winkelier mag verdienen.
Hiermee gaan ze dan ook chanteren.

Dit vind ik dus wel flauwe kul.

Hier op de forum hebben sommige gebruikers die uitlatingen wel degelijk gemaakt!

Geplaatst op 27 Dec 2006 22:02 door ikbenik

Hier op de forum hebben sommige gebruikers die uitlatingen wel degelijk gemaakt!

Dat bedoel ik dus over die gebruikers.