Radar

Geplaatst op 12 Apr 2007 17:16 door bot321

Ja hoor helemaal gelijk.
Maar geld dat ook niet voor de chauffeur.
Je moet nml. alles van twee kanten bekijken en niet
alles van je eigen kant.

Wat ik al schreef: dat werkt alleen als het weinig voorkomt, maar het komt elke dag tig keer voor. 1 Keer oke...2 keer kan ook nog, maar na 3 keer heb je geen zin meer om het te vragen. De passagier komt misschien 1 keer heen en 1 keer terug en hoeft het maar 2 keer te zeggen waar hij/zij naar toe moet. De chauffeur moet het dagelijks misschien wel 20 keer vragen, als het niet meer is. Dan lijkt mij de keuze makkelijker.

Maar goed aan de andere kant: dat is wel een onderdeel van het werken met klanten. Op een dag dat ik werk worden er ook 80 x dezelfde bragen gesteld en dezelfde "leuke" grapjes gemaakt en dezelfde onbeschofte dingen gezegd. Het is ontzettend vervelend, maar toch moet je beleefd en aardig blijven.

En ik begrijp ook wel dat de klachtenafhandeling geld kost e.d. maar het is wel iets waaraan gewerkt zou moeten worden. Dat mag best gezegd worden. Eisen dat het gisteren nog geregeld is, is niet erg realistisch natuurlijk, maar er moet wel iets aan gedaan worden.
Je kunt wel bij de pakken neer gaan zitten, maar dan veranderd er zeker niets! Ik denk zelfs dat wanneer de informatievoorziening en klachtenafhandeling beter gaat, het hele ov een stukprettiger is voor degene die er werken en de reizigers.

Een goed voorbeeld vind ik treinreiziger.nl: iemand met verstand van zaken die door te redeneren en met nieuwe ideeen te komen een vrij goed product nog beter probeert te maken:)

Dat risico bestaat inderdaad best dat je ruzie krijgt, maar het is de kunst hoe je het aanpakt. Je krijgt dan weer te maken met de psychologie. Je maakt bewust een fout om een reactie uit te lokken. De reactie krijg je en dan kun je er ook uitleg bij geven. 9 van de 10 keer krijg je gelijk, maar je moet wel alvorens de dicussie aangeven dat je gaat corrigeren. Tijdens het corrigeren geef je dan uitleg en veelal hebben zij het wel door.

Heeft iemand het nu niet door dan heeft diegene een volle strippenkaart en kan hij of zij een nieuwe kopen. Via een klacht komen ze dan bij mij uit en dan zeg ik tegen de chef dat ze dan gewoon hun mond moeten opendoen om te zeggen waar ze heen gaan. Ik ben niet bang voor mijn chef en heb al eens tijdens een functioneringsgesprek tegen mijn chef gezegd wat ik van hem vond. Het enige wat hij verbaasd vroeg was: ''Waarom dan wel?'' Sindsdien denkt hij wel na voordat hij wat zegt.

Gewoon mond opendoen zoals hier nu vaker is gezegd en alles is klaar. Ook goedendag is op zijn plaats, maar daar ging dit topic niet onder.

volgens mij worden veel problemen veroorzaakt omdat het voor veel mensen moeilijk is onderscheid te maken tussen het "instituut" en het individu.
Dit is bij veel beroepen een probleem.
Dus problemen die bijvoorbeeld zich bij de ene buschauffeur hebben voorgedaan komen dan automatisch ook bij de volgende buschauffeur op zijn bord, immers het is ook een buschauffeur.
terwijl die buschauffeur natuurlijk ook nog gewoon een individu is die met het voorgaande niets te maken heeft gehad.
maar dat is zomaar mijn idee erover

Een idee dat ik van harte ontvang, want het is inderdaad ook 1 van de oorzaken.

Ik had het meen ik al eerder aangegeven, de onverschilligheid van de passagier die een dienst verwacht en de chauffeur als een verlenge van zijn bus ziet. Die hoef je niets te zeggen want je zegt toch ook geen hoi tegen je auto als je instapt. Mensen die in het openbaar vervoer werken worden geconfronteerd met allerhande situatie's geweld gescheld criminaliteit en onverschilligheid. het spoorweg personeel heeft het m.i. nog moeilijker. Er zal eens een dag voor het personeel moeten komen zoals secretaressedag zodat iedereen een inzicht krijgt wat het personeel van het openbaar vervoer dagelijks doet en ook meemaakt, daarmee kunnen we wat begrip kweken en eccessen voorkomen. In mijn woonplaats heeft de buschauffeur menig maal het vervoer moeten staken omdat scholieren op de lijn Eerbeek Apeldoorn en vice versa het onmogelijk maakten de reis voor te zetten. Nee in het prograama toen was geluk heel gewoon ging het toch gemoedelijker.

Ronald.

ik heb jaren in Ierland gewoond, in een hele erge achterbuurt van Dublin en hoe ordi en aso de mensen ook zijn, bij het uitstappen wordt de buschauffeur altijd bedankt voor de rit. Gewoon een simpel 'thanks'.
Ben een paar weken geleden hier ook mee begonnen en heb tot nu toe altijd nog een glimlach van de chauffeurs gekregen (en sommigen waren nou niet echt met het goede been uit bed gestapt).

Persoonlijk vindt ik de chauffeurs het goed recht hebben om bij -herhaaldelijk- verzuim van bestemming te vermelden 20 strippen af te stempelen. Kleine moeite van de passagier zou je denken?!

En die moeite is nu net waar het gros van de reizigers zich niks van aantrekken. Wij zijn voor deze veelal een stuk stront, onderdeel van het voertuig. Ze komen al nietszeggend binnen en als zij ons dan ineens op een gunst willen aanspreken en hen nul op request geven dan is alles te klein en wordt onze huis volgescholden of worden wij letterlijk bespuugd. Ik mag niet discrimineren, maar het is over het algemeen de jongere generatie alochtoon die het verziekt hierna komen de ouderen generatie alochtoon, daarna de jongere generatie nederlanders en degene die nog altijd het meest goedemorgen, middag en avond zeggen zijn de ouderen generatie nederlanders. Zij zien ons nog wel zitten.

Paar jaar geleden werd ik door een nederlandse jongen van ongeveer 13 jaar uitgemaakt voor chagarijn omdat ik niet deed wat hij wilde. Ik heb hem gezegd dat hij dan maar eens hallo moet zeggen. Hierop kreeg ik te horen dat hij moe was en net zijn bed uit was en dus nog half sliep. Hierop antwoorde ik van:" Goh ik heb geen medelijden met je, ik was er al uit om 4 uur 's-morgens om naar mijn werk te gaan. Het zal nog wat worden met je in de toekomst. Gewoon eerder naar bed gaan en manieren leren." Bij de halte heb ik hem eruit gelaten en gedag gezegd. Wonder boven wonder zei hij: Helemaal niets!!

en in deze onbeschofte wereld probeer IK mijn kindje fatsoen bij te brengen. Volgens mij een verloren zaak: op school zal hij legio voorbeelden krijgen dat de brutalen niet de halve maar de héle wereld hebben.....zucht....

Mijn kind probeer ik ook manieren aan te leren en dat lukt redelijk. Je moet toch ergens beginnen. Ik zie op straat genoeg alochtonen kinderen van soms 10 jaar nog om 12 uur 's avonds buiten rondhangen. Wat zij daar doen weet ik niet, maar ik lag op die leeftijd allang en breed op bed te slapen en uit te rusten voor school. Die kinderen die slapen in de schoolbank. Vind je het gek dat je er niets in krijgt bij hen in hun koppies. Zulke kinderen worden achterstandskinderen genoemd. Voor deze worden allerlei extra leraren en lessen ingeschakeld, maar lukken ho maar. Ook zij moeten gewoon hun slaap veel eerder vatten. Dan zijn die dure subsidies ook niet nodig voor scholen en kan dat geld nuttiger besteed worden. De ouders maken deze kinderen tot achterstandskinderen. Niet zo gek eigenlijk, want hoe oud is de gemiddelde alochtone vrouw (lees antiliaanse vrouw, want zij zijn het hoofdzakelijk) precies 16 of 17 jaar. Een kind voedt een kind op. Gaat nooit goed. Normen en waarden worden hen dan niet meer bijgebracht met als gevolg dat wanneer die kinderen nazaten krijgen nog minder normen en waarden meekrijgen.

Maar goed daar is dit topic niet voor.