Gouda,
Dit is niet zo gek. Het gaat om het arrest van Hof Amsterddam van 1 maart 2007. Er waren wel eerdere arresten van Hof Den Bosch, maar die waren niet voor cassatie geschikt omdat het om bevoegdheidsincidenten ging.
Overigens zitten er wel meer zaken in de pijplijn. Al voor de Duisenbergregeling waren er al meer dan 100 zaken bij de hoven aanhangig. Daar zijn tot nu toe pas een paar uitspraken op gekomen.
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
-
Ikwaseenbeetjedom
- Berichten: 2956
- Lid geworden op: 20 nov 2003 11:33
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Als er maar lang genoeg vertraagd wordt dan gaan op den duur alle dexia slachtoffers vanzelf wel overstag of dood en dan is het probleem opgelost.
De tijd heelt alle wonden zo denkt dexia waarschijnlijk en niet alleen dexia maar ook het OM.
Van recht is in Nederland al lang geen sprake meer, we moeten leren leven met onrecht en pikken wat we pikken kunnen, want anderen doen het (ongestraft) ook en dringen ons hun recht op.
dexia is denk ik slechts een van de vele crimineeltjes die ongestraft mogen blijven rondlopen...
De tijd heelt alle wonden zo denkt dexia waarschijnlijk en niet alleen dexia maar ook het OM.
Van recht is in Nederland al lang geen sprake meer, we moeten leren leven met onrecht en pikken wat we pikken kunnen, want anderen doen het (ongestraft) ook en dringen ons hun recht op.
dexia is denk ik slechts een van de vele crimineeltjes die ongestraft mogen blijven rondlopen...
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Het is een aanfluiting van ons rechtgevoel, en stelselmatig worden wij bedonderd tot en met
De Dexia voorstellen worden alleen maar dwingend opgelegd, onder talloze fantasie-arme benamingen, als maar wel onmiddellijk afstand wordt gedaan van het recht om te procederen tegen Dexia.
Men probeert de laatste regeling op alle mogelijke manieren nog op te dringen, een regeling die totaal voorbij is gegaan aan alle juridische aspecten. Wie niet het een of het ander heeft geaccepteerd ondergaat genadeloos de incassoterreur waarin Dexia zo gespecialiseerd blijkt te zijn. Dexia heeft niets gedaan of willen doen om de schade te beperken, of om de rentepercentages duidelijk te doen vermindereren, waardoor het mogelijk was om van enig markherstel te profiteren. Deze slopende woekerrentes heeft menig gedupeerde zwaar getroffen.
Zoveel heeft Dexia te verbergen, waardoor zij keihard op de gedupeerden is afgekomen, kortom de ene blunder na de andere blunder moet afgedekt worden.
De groep opt-outers hebben het door, en vele mensen die ook al gedupeerd waren zijn regelrecht op een dreigende manier tot een regeling gedwongen.
Er is nooit verteld dat die wurgprodukten tot eindigen in een verliessituatie ( dat is de wanprestatie van Dexia) er is nooit verteld dat je de inleg kwijt zou raken (dat is de schade die de gedupeerden tot aan vandaag voelt)
Dexia is het synoniem voor rampspoed, ..............daar zullen ze achterkomen.
b17
De Dexia voorstellen worden alleen maar dwingend opgelegd, onder talloze fantasie-arme benamingen, als maar wel onmiddellijk afstand wordt gedaan van het recht om te procederen tegen Dexia.
Men probeert de laatste regeling op alle mogelijke manieren nog op te dringen, een regeling die totaal voorbij is gegaan aan alle juridische aspecten. Wie niet het een of het ander heeft geaccepteerd ondergaat genadeloos de incassoterreur waarin Dexia zo gespecialiseerd blijkt te zijn. Dexia heeft niets gedaan of willen doen om de schade te beperken, of om de rentepercentages duidelijk te doen vermindereren, waardoor het mogelijk was om van enig markherstel te profiteren. Deze slopende woekerrentes heeft menig gedupeerde zwaar getroffen.
Zoveel heeft Dexia te verbergen, waardoor zij keihard op de gedupeerden is afgekomen, kortom de ene blunder na de andere blunder moet afgedekt worden.
De groep opt-outers hebben het door, en vele mensen die ook al gedupeerd waren zijn regelrecht op een dreigende manier tot een regeling gedwongen.
Er is nooit verteld dat die wurgprodukten tot eindigen in een verliessituatie ( dat is de wanprestatie van Dexia) er is nooit verteld dat je de inleg kwijt zou raken (dat is de schade die de gedupeerden tot aan vandaag voelt)
Dexia is het synoniem voor rampspoed, ..............daar zullen ze achterkomen.
b17
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
DEXIA VERSUS DE CONSUMENT
Auteur Hans van der Ven
Inmiddels is bijna iedere Nederlander bekend met de Dexia-affaire, waarbij vele duizenden beleggers die een aandelenleaseproduct hadden afgenomen financieel (vaak ernstig) zijn benadeeld. Vooral bekend is de rol, die wijlen de heer Duisenberg als oud-directeur van de Nederlandse Bank heeft gespeeld bij het tot stand brengen van een collectieve schikkingregeling. Als afronding van zijn carrière heeft hij de zogenaamde Duisenberg-regeling' tot stand weten te brengen in het geschil tussen duizenden benadeelde beleggers enerzijds (bijgestaan door o.a. de Consumentenbond en de stichting Lease-verlies) en Dexia anderzijds. Deze hele affaire begint echter een nog naarder luchtje te krijgen dan die al had.
Wet Collectieve Afwikkeling Massaschade ('WCAM')
Op donderdag 25 januari 2007 heeft het Gerechtshof Amsterdam de 'Duisenberg-regeling' algemeen verbindend verklaard op grond van de WCAM. Kort gezegd betekent zo 'n algemeenverbindendverklaring, dat de schikking die is bereikt door Duisenberg tussen de benadeelde partijen en de aansprakelijke partij, ook geldt voor partijen die niet betrokken zijn geweest bij het onderhandelingsproces. De schikking ('Duisenberg-regeling') wordt daarmee een soort wet, die geldt voor alle benadeelden van een of meerdere Dexia aandelenlease-overeenkomsten. Wel is er de mogelijkheid om gebruik te maken van het zogenaamde 'opt-out'-recht. Er geldt een bepaalde periode, waarbinnen benadeelde consumenten kunnen aangeven niet onder de algemeenverbindendverklaring te willen vallen. Een ieder die dat niet doet, valt dus na het verstrijken van de 'opt-out'-periode onder de regeling en verliest daarmee de mogelijkheid om nog zelfstandig bij de rechter te procederen voor schadevergoeding.
Nadere uitleg
Alleen al Dexia heeft tussen ongeveer 1992 en 2002 zo'n 713.500 aandelenlease-overeenkomsten gesloten met ongeveer 395.000 consumenten. Voor degenen, die nog onbekend zijn met deze materie: hoewel er vele verschillende varianten zijn, komt iedere aandelenlease-overeenkomst er in hoofdzaak op neer, dat een bank (bijv. Dexia) een bedrag leent aan de consument en voor dat bedrag direct aandelen of andere effecten koopt, waarbij de klant eenmalig of periodiek (veelal maandelijks) rente betaalt voor die lening. Dat rentepercentage lag vaak rond de 1% per maand! Aan het einde van de looptijd van het contract (in duur variërend van 3 tot 20 jaar) worden die aandelen of effecten door de bank voor de klant weer verkocht en ontvangt de consument de opbrengst van die verkoop minus de lening. Door deze constructie kan de consument bij een stijgende aandelenmarkt meer rendement behalen dan wanneer hij het bedrag, dat hij betaalt aan rente, zelf zou beleggen, omdat meteen vanaf het begin een flink bedrag wordt belegd, dat zodoende lang in waarde kan stijgen. Dit wordt de 'hefboomwerking' genoemd. De valkuil, waar vele duizenden consumenten zijn ingetrapt is, dat bij een dalende aandelenkoers de leasebelegger achterblijft met een schuld aan de bank (de zogenaamde restschuld), doordat de aandelen onvoldoende opbrengen om j de lening mee te kunnen aflossen. Dat is bij een zeer grote groep gebeurd, toen in de periode 2001 tot 2003 de AEX-index van 700 naar 270 punten daalde als gevolg van de 9/11 aanslag in New York. Pas toen kwam het ware karakter van de aandelenlease-overeenkomst naar voren, doordat Dexia op grote schaal incassoprocedures begon om alle schulden te innen die de consumenten contractueel hadden bij Dexia (Dexia is betrokken of betrokken geweest bij zo'n 12.000 rechtszaken). In het begin was Dexia daar redelijk succesvol mee, maar het tij keerde zich langzaam tegen Dexia. Steeds meer (kanton)rechters begonnen hun bedenkingen te krijgen en vonden, dat het voorlichtingsmateriaal te summier was, zodat het de consument niet duidelijk was wat voor een soort overeenkomst hij eigenlijk was aangegaan. Ook vonden steeds meer rechters, dat er te risicovolle overeenkomsten waren aangegaan met consumenten door de wanverhouding tussen hun inkomen en de omvang van de mogelijke restschuld, enz. De heer Duisenberg werd toen van stal gehaald om Dexia te helpen bij deze tegenwind. Het begon Dexia allemaal wel erg veel geld te kosten en daar hebben banken nu eenmaal een hekel aan.
Vervolgens kwam de WCAM in het zicht. Daarmee kan de 'Duisenberg-regeling1 immers algemeen verbindend worden verklaard en kan Dexia zich zo ontdoen van al die lastige procederende consumenten - althans dat hoopt Dexia.
To buy or not to buy...
Er is een opvallend aspect, dat in al deze procedures steeds meer aandacht kreeg en waar ook dit artikel over gaat. Op enig moment is een slimme advocaat zich gaan afvragen, of Dexia eigenlijk wel al de aandelen heeft gekocht, die ze contractueel voor hun klanten zouden hebben moeten kopen. Dat is immers de kern van de verplichting van Dexia volgens de aandelenlease-overeenkomsten; het kopen van aandelen met het aan de consument geleende bedrag, waar deze de rente voor betaalt; en het na een afgesproken periode weer verkopen van die aandelen. Dexia is met de vraag naar bewijzen van die aan- & verkopen vanaf het begin zeer ontwijkend omgegaan en vele rechters bepaalden (gelukkig voor Dexia), dat het niet waarschijnlijk was, dat Dexia deze verplichting niet zou zijn nagekomen. Zij concludeerden in hun vonnissen, dat Dexia niet hoefde te bewijzen, dat ze inderdaad die aandelen gekocht en verkocht had. Maar juist de weigering van Dexia om direct opening van zaken te geven en de suggestie, dat zij de aandelen mogelijk niet zou hebben aangekocht, af te doen als een 'broodje-aap-verhaal', was olie op het vuur voor de anti-Dexia-groeperingen. Steeds meer advocaten en belangenverenigingen verlangden bewijs, dat Dexia inderdaad al die aandelen daadwerkelijk had gekocht. Indien dat niet het geval mocht blijken te zijn, hebben we de grootste oplichting- en fraudezaak van de Nederlandse geschiedenis te pakken, die de gehele bancaire sector in een zeer zwart licht zal zetten. Uiteindelijk groeide dit onderwerp uit tot een niet te negeren gerucht en verdenking en kon de rechterlijke macht niet langer stilzitten. Ten slotte heeft het Gerechtshof Amsterdam dan ook opdracht gegeven aan de Autoriteit Financiële Markten (AFM), het hoogste toezichthoudende orgaan binnen de financiële sector, om te onderzoeken of Dexia inderdaad de aandelen voor die 713.000 overeenkomsten heeft gekocht. Een gerechtvaardigd onderzoek. Immers, alleen als Dexia daadwerkelijk aandelen heeft aangekocht is er indirect geld geleend aan de betreffende klant en alleen dan heeft de klant terecht rente betaald. Zijn de aandelen niet gekocht, dan heeft Dexia de klanten rente laten betalen voor een niet bestaande lening.
De bevindingen
In paragraaf 3.4 van het antwoordrapport van de AFM worden de bevindingen als volgt geformuleerd: "De AFM heeft (...)-vastgesteld dat aandelen voor effectenleaseproducten tijdig zijn geleverd op de depotrekening die Dexia (...) aanhoudt. In alle beoordeelde gevallen hebben bijschrijvingen plaatsgevonden op de depotrekeningen die overeenkomen met de omvang en samenstelling van verzamelorders". Voor de leek: de AFM stelt hier vast, dat de betreffend aandelen op naam zijn gesteld van Dexia en dat er op die manier overdracht van de aandelen heeft plaatsgevonden. Overdracht is iets anders dat betaling. Net als in de winkel als u boodschappen doet, vinden voor een koop twee handelingen plaats. De winkel levert de boodschappen aan de klant en de klant betaalt daarvoor de prijs.
Daarom zijn de twee volgende zinnen uit het AFM rapport zeer opvallend: "De AFM acht het aannemelijk, maar heeft dit niet feitelijk vastgesteld, dat aan de levering een aankoop is voorafgegaan. Het is de AFM niet mogelijk gebleken om op basis van de beschikbare gegevens een aansluiting te maken tussen de gegenereerde verzamelorders en door Dexia uitgevoerde transacties op Euronext Amsterdam.". Met "aankoop" kan hier dus alleen worden bedoeld 'betaling'. Immers, de AFM had al vastgesteld, dat levering had plaatsgevonden. Deze bevinding is dus op z'n zachtst gezegd zeer opmerkelijk, juist ook omdat het Gerechtshof aan de AFM de opdracht heeft gegeven om na te gaan "of Dexia ten behoeve van de afnemers van de door haar aangeboden effectenleaseproducten de aandelen waarop die producten betrekking hebben daadwerkelijk heeft aangekocht en, voorzover voor de nakoming van haar verplichtingen jegens die afnemers noodzakelijk, behouden. ". Kortom, de AFM heeft de vraag ontwijkend beantwoord en goedbeschouwd niet voldaan aan de opdracht! Het getuigt van een stuitende mate van arrogantie om zo - in het zicht van heel Nederland - een zeer belangwekkende vraag gewoon te omzeilen!!
Kritiek
Het Platform Aandelen Lease (PAL), een organisatie die optreedt namens vele gedupeerden, heeft vernietigende kritiek geuit op het AFM-rapport. Met deze kritiek heeft het Gerechtshof niets gedaan behalve heel hard negeren...... Zo wijst PAL erop, dat de AFM slechts 26 aandelenleasecontracten heeft gecheckt in het kader van de gegeven opdracht. Dat is slechts 0,004% van de contracten, waarbij PAL aangeeft, dat er alleen al meer dan 26 verschillende soorten aandelenlease-overeenkomsten zijn. Dus de AFM heeft zelfs niet de moeite genomen om van alle soorten aandelenleasecontracten, zoals aangeboden door Dexia, te controleren of daadwerkelijk de aandelen zijn aangekocht! Dat is hoogst merkwaardig en onacceptabel. Let wel: we praten hier over de toezichthouder van de Nederlandse financiële sector! Dit instituut zou als een spreekwoordelijke bok op de haverkist moeten zitten en tot op de bodem moeten gaan om vast te stellen, of er misstanden zijn (geweest). Maar nee, met een jantje van leiden maken ze zich ervan af en nemen de verdenking tegen Dexia volstrekt niet serieus. Sterker nog, ze blokkeren met hun handelwijze gewoonweg, dat de (stinkende) waarheid bovenkomt. Echt schaamteloos. Wat ook opvalt is, dat de AFM alleen controle heeft gedaan over een zeer beperkte en beperkt relevante periode van aandelenhandel door Dexia.
Verder wijst PAL erop, dat er slechts sprake kan zijn van een restschuld, indien Dexia de aandelen van de klanten niet alleen heeft aangekocht, maar ook heeft verkocht. Alleen dan kan er immers een koersverlies optreden. Maar de AFM heeft in het geheel niet onderzocht of Dexia de aandelen ook weer heeft verkocht!! Wat is hier aan de hand? Hoe kan dit plaatsvinden onder de neus van politiek Nederland en van de rechterlijke macht? Of moeten we hier vaststellen, dat alle genoemde overheidsorganen onder een hoedje spelen met de bank? Immers, de politiek grijpt niet in, stelt geen vragen enz.; en het Gerechtshof komt in het kader van de algemeen-verbindend-verklaring van de 'Duisenberg-regeling' met de volgende vaststelling naar aanleiding van dit AFM-rapport: "Het Hof verbindt aan deze bevindingen van de AFM en het door haar verrichte onderzoek, de gevolgtrekking dat er (...) onvoldoende reden is om de feitelijke verwerving en het daaropvolgende behoud van de effecten (...) in twijfel te trekken.".
Pardon? Wat zegt u? Er is onvoldoende reden om te twijfelen of Dexia de aandelen heeft gekocht? U heeft aan de AFM de opdracht gegeven om vast te stellen of ze zijn aangekocht, ja of nee! U heeft de AFM niet gevraagd om te bepalen of er getwijfeld kan worden!! Ja of nee. Dat is alles waar het om draait. En hoe kun je nou niet twijfelen, als de AFM zelf - ondanks het feit, dat dit juist de kern van de opdracht was - feitelijk niet heeft kunnen vaststellen, dat aan de levering van de aandelen een betaling voorafgegaan is?! Hier is evident een 'cover-up'-operatie aan de gang. Dit gaat veel verder dan incompetentie en blinde vlekken. Hier wordt duidelijk opzettelijk om de hete brij heen gedraaid op zo 'n manier, dat het net lijkt of er geen grootschalige fraude heeft plaatsgevonden. Als een politie-inspecteur de opdracht krijgt om vast te stellen, of er een inbraak is geweest, even met z'n neus over het hek van de tuin kijkt en vervolgens rapporteert, dat er geen reden is eraan te twijfelen dat er geen inbraak heeft plaatsgevonden, wordt hij (als het goed is) dezelfde dag ontslagen. Maar zo niet bij het hoogste financiële orgaan van Nederland en de raadsheren bij het Gerechtshof in Amsterdam.
Dus wederom stellen wij de vraag: heeft Dexia die aandelen gekocht, ja of nee? Zo moeilijk kan het niet zijn om dat vast te stellen. Immers, het gaat om 713.000 overeenkomsten. Indien we uitgaan van een de meest voorkomende vorm van aandelen-lease bij Dexia, namelijk de zogenaamde WinstVerdrieDubbelaar, en daarbij de goedkoopste variant nemen, gaat het om een leasesom van NLG 13.888,- per contract. In totaal moet er daarom voor tenminste EURO 4.493.397.044,-, oftewel vier en een half miljard euro zijn uitgegeven door Dexia voor de aankoop van de aandelen. Is dat geld wel of niet betaald? Zo eenvoudig is het: 4,5 miljard is niet een bedrag dat je zomaar over het hoofd ziet. Dus waarom doet de AFM zo halfslachtig in het beantwoorden van de vraag van het Gerechtshof, die immers gewoon in helder Nederlands vroeg of Dexia de aandelen "daadwerkelijk heeft aangekocht"?
Auteur Hans van der Ven
Inmiddels is bijna iedere Nederlander bekend met de Dexia-affaire, waarbij vele duizenden beleggers die een aandelenleaseproduct hadden afgenomen financieel (vaak ernstig) zijn benadeeld. Vooral bekend is de rol, die wijlen de heer Duisenberg als oud-directeur van de Nederlandse Bank heeft gespeeld bij het tot stand brengen van een collectieve schikkingregeling. Als afronding van zijn carrière heeft hij de zogenaamde Duisenberg-regeling' tot stand weten te brengen in het geschil tussen duizenden benadeelde beleggers enerzijds (bijgestaan door o.a. de Consumentenbond en de stichting Lease-verlies) en Dexia anderzijds. Deze hele affaire begint echter een nog naarder luchtje te krijgen dan die al had.
Wet Collectieve Afwikkeling Massaschade ('WCAM')
Op donderdag 25 januari 2007 heeft het Gerechtshof Amsterdam de 'Duisenberg-regeling' algemeen verbindend verklaard op grond van de WCAM. Kort gezegd betekent zo 'n algemeenverbindendverklaring, dat de schikking die is bereikt door Duisenberg tussen de benadeelde partijen en de aansprakelijke partij, ook geldt voor partijen die niet betrokken zijn geweest bij het onderhandelingsproces. De schikking ('Duisenberg-regeling') wordt daarmee een soort wet, die geldt voor alle benadeelden van een of meerdere Dexia aandelenlease-overeenkomsten. Wel is er de mogelijkheid om gebruik te maken van het zogenaamde 'opt-out'-recht. Er geldt een bepaalde periode, waarbinnen benadeelde consumenten kunnen aangeven niet onder de algemeenverbindendverklaring te willen vallen. Een ieder die dat niet doet, valt dus na het verstrijken van de 'opt-out'-periode onder de regeling en verliest daarmee de mogelijkheid om nog zelfstandig bij de rechter te procederen voor schadevergoeding.
Nadere uitleg
Alleen al Dexia heeft tussen ongeveer 1992 en 2002 zo'n 713.500 aandelenlease-overeenkomsten gesloten met ongeveer 395.000 consumenten. Voor degenen, die nog onbekend zijn met deze materie: hoewel er vele verschillende varianten zijn, komt iedere aandelenlease-overeenkomst er in hoofdzaak op neer, dat een bank (bijv. Dexia) een bedrag leent aan de consument en voor dat bedrag direct aandelen of andere effecten koopt, waarbij de klant eenmalig of periodiek (veelal maandelijks) rente betaalt voor die lening. Dat rentepercentage lag vaak rond de 1% per maand! Aan het einde van de looptijd van het contract (in duur variërend van 3 tot 20 jaar) worden die aandelen of effecten door de bank voor de klant weer verkocht en ontvangt de consument de opbrengst van die verkoop minus de lening. Door deze constructie kan de consument bij een stijgende aandelenmarkt meer rendement behalen dan wanneer hij het bedrag, dat hij betaalt aan rente, zelf zou beleggen, omdat meteen vanaf het begin een flink bedrag wordt belegd, dat zodoende lang in waarde kan stijgen. Dit wordt de 'hefboomwerking' genoemd. De valkuil, waar vele duizenden consumenten zijn ingetrapt is, dat bij een dalende aandelenkoers de leasebelegger achterblijft met een schuld aan de bank (de zogenaamde restschuld), doordat de aandelen onvoldoende opbrengen om j de lening mee te kunnen aflossen. Dat is bij een zeer grote groep gebeurd, toen in de periode 2001 tot 2003 de AEX-index van 700 naar 270 punten daalde als gevolg van de 9/11 aanslag in New York. Pas toen kwam het ware karakter van de aandelenlease-overeenkomst naar voren, doordat Dexia op grote schaal incassoprocedures begon om alle schulden te innen die de consumenten contractueel hadden bij Dexia (Dexia is betrokken of betrokken geweest bij zo'n 12.000 rechtszaken). In het begin was Dexia daar redelijk succesvol mee, maar het tij keerde zich langzaam tegen Dexia. Steeds meer (kanton)rechters begonnen hun bedenkingen te krijgen en vonden, dat het voorlichtingsmateriaal te summier was, zodat het de consument niet duidelijk was wat voor een soort overeenkomst hij eigenlijk was aangegaan. Ook vonden steeds meer rechters, dat er te risicovolle overeenkomsten waren aangegaan met consumenten door de wanverhouding tussen hun inkomen en de omvang van de mogelijke restschuld, enz. De heer Duisenberg werd toen van stal gehaald om Dexia te helpen bij deze tegenwind. Het begon Dexia allemaal wel erg veel geld te kosten en daar hebben banken nu eenmaal een hekel aan.
Vervolgens kwam de WCAM in het zicht. Daarmee kan de 'Duisenberg-regeling1 immers algemeen verbindend worden verklaard en kan Dexia zich zo ontdoen van al die lastige procederende consumenten - althans dat hoopt Dexia.
To buy or not to buy...
Er is een opvallend aspect, dat in al deze procedures steeds meer aandacht kreeg en waar ook dit artikel over gaat. Op enig moment is een slimme advocaat zich gaan afvragen, of Dexia eigenlijk wel al de aandelen heeft gekocht, die ze contractueel voor hun klanten zouden hebben moeten kopen. Dat is immers de kern van de verplichting van Dexia volgens de aandelenlease-overeenkomsten; het kopen van aandelen met het aan de consument geleende bedrag, waar deze de rente voor betaalt; en het na een afgesproken periode weer verkopen van die aandelen. Dexia is met de vraag naar bewijzen van die aan- & verkopen vanaf het begin zeer ontwijkend omgegaan en vele rechters bepaalden (gelukkig voor Dexia), dat het niet waarschijnlijk was, dat Dexia deze verplichting niet zou zijn nagekomen. Zij concludeerden in hun vonnissen, dat Dexia niet hoefde te bewijzen, dat ze inderdaad die aandelen gekocht en verkocht had. Maar juist de weigering van Dexia om direct opening van zaken te geven en de suggestie, dat zij de aandelen mogelijk niet zou hebben aangekocht, af te doen als een 'broodje-aap-verhaal', was olie op het vuur voor de anti-Dexia-groeperingen. Steeds meer advocaten en belangenverenigingen verlangden bewijs, dat Dexia inderdaad al die aandelen daadwerkelijk had gekocht. Indien dat niet het geval mocht blijken te zijn, hebben we de grootste oplichting- en fraudezaak van de Nederlandse geschiedenis te pakken, die de gehele bancaire sector in een zeer zwart licht zal zetten. Uiteindelijk groeide dit onderwerp uit tot een niet te negeren gerucht en verdenking en kon de rechterlijke macht niet langer stilzitten. Ten slotte heeft het Gerechtshof Amsterdam dan ook opdracht gegeven aan de Autoriteit Financiële Markten (AFM), het hoogste toezichthoudende orgaan binnen de financiële sector, om te onderzoeken of Dexia inderdaad de aandelen voor die 713.000 overeenkomsten heeft gekocht. Een gerechtvaardigd onderzoek. Immers, alleen als Dexia daadwerkelijk aandelen heeft aangekocht is er indirect geld geleend aan de betreffende klant en alleen dan heeft de klant terecht rente betaald. Zijn de aandelen niet gekocht, dan heeft Dexia de klanten rente laten betalen voor een niet bestaande lening.
De bevindingen
In paragraaf 3.4 van het antwoordrapport van de AFM worden de bevindingen als volgt geformuleerd: "De AFM heeft (...)-vastgesteld dat aandelen voor effectenleaseproducten tijdig zijn geleverd op de depotrekening die Dexia (...) aanhoudt. In alle beoordeelde gevallen hebben bijschrijvingen plaatsgevonden op de depotrekeningen die overeenkomen met de omvang en samenstelling van verzamelorders". Voor de leek: de AFM stelt hier vast, dat de betreffend aandelen op naam zijn gesteld van Dexia en dat er op die manier overdracht van de aandelen heeft plaatsgevonden. Overdracht is iets anders dat betaling. Net als in de winkel als u boodschappen doet, vinden voor een koop twee handelingen plaats. De winkel levert de boodschappen aan de klant en de klant betaalt daarvoor de prijs.
Daarom zijn de twee volgende zinnen uit het AFM rapport zeer opvallend: "De AFM acht het aannemelijk, maar heeft dit niet feitelijk vastgesteld, dat aan de levering een aankoop is voorafgegaan. Het is de AFM niet mogelijk gebleken om op basis van de beschikbare gegevens een aansluiting te maken tussen de gegenereerde verzamelorders en door Dexia uitgevoerde transacties op Euronext Amsterdam.". Met "aankoop" kan hier dus alleen worden bedoeld 'betaling'. Immers, de AFM had al vastgesteld, dat levering had plaatsgevonden. Deze bevinding is dus op z'n zachtst gezegd zeer opmerkelijk, juist ook omdat het Gerechtshof aan de AFM de opdracht heeft gegeven om na te gaan "of Dexia ten behoeve van de afnemers van de door haar aangeboden effectenleaseproducten de aandelen waarop die producten betrekking hebben daadwerkelijk heeft aangekocht en, voorzover voor de nakoming van haar verplichtingen jegens die afnemers noodzakelijk, behouden. ". Kortom, de AFM heeft de vraag ontwijkend beantwoord en goedbeschouwd niet voldaan aan de opdracht! Het getuigt van een stuitende mate van arrogantie om zo - in het zicht van heel Nederland - een zeer belangwekkende vraag gewoon te omzeilen!!
Kritiek
Het Platform Aandelen Lease (PAL), een organisatie die optreedt namens vele gedupeerden, heeft vernietigende kritiek geuit op het AFM-rapport. Met deze kritiek heeft het Gerechtshof niets gedaan behalve heel hard negeren...... Zo wijst PAL erop, dat de AFM slechts 26 aandelenleasecontracten heeft gecheckt in het kader van de gegeven opdracht. Dat is slechts 0,004% van de contracten, waarbij PAL aangeeft, dat er alleen al meer dan 26 verschillende soorten aandelenlease-overeenkomsten zijn. Dus de AFM heeft zelfs niet de moeite genomen om van alle soorten aandelenleasecontracten, zoals aangeboden door Dexia, te controleren of daadwerkelijk de aandelen zijn aangekocht! Dat is hoogst merkwaardig en onacceptabel. Let wel: we praten hier over de toezichthouder van de Nederlandse financiële sector! Dit instituut zou als een spreekwoordelijke bok op de haverkist moeten zitten en tot op de bodem moeten gaan om vast te stellen, of er misstanden zijn (geweest). Maar nee, met een jantje van leiden maken ze zich ervan af en nemen de verdenking tegen Dexia volstrekt niet serieus. Sterker nog, ze blokkeren met hun handelwijze gewoonweg, dat de (stinkende) waarheid bovenkomt. Echt schaamteloos. Wat ook opvalt is, dat de AFM alleen controle heeft gedaan over een zeer beperkte en beperkt relevante periode van aandelenhandel door Dexia.
Verder wijst PAL erop, dat er slechts sprake kan zijn van een restschuld, indien Dexia de aandelen van de klanten niet alleen heeft aangekocht, maar ook heeft verkocht. Alleen dan kan er immers een koersverlies optreden. Maar de AFM heeft in het geheel niet onderzocht of Dexia de aandelen ook weer heeft verkocht!! Wat is hier aan de hand? Hoe kan dit plaatsvinden onder de neus van politiek Nederland en van de rechterlijke macht? Of moeten we hier vaststellen, dat alle genoemde overheidsorganen onder een hoedje spelen met de bank? Immers, de politiek grijpt niet in, stelt geen vragen enz.; en het Gerechtshof komt in het kader van de algemeen-verbindend-verklaring van de 'Duisenberg-regeling' met de volgende vaststelling naar aanleiding van dit AFM-rapport: "Het Hof verbindt aan deze bevindingen van de AFM en het door haar verrichte onderzoek, de gevolgtrekking dat er (...) onvoldoende reden is om de feitelijke verwerving en het daaropvolgende behoud van de effecten (...) in twijfel te trekken.".
Pardon? Wat zegt u? Er is onvoldoende reden om te twijfelen of Dexia de aandelen heeft gekocht? U heeft aan de AFM de opdracht gegeven om vast te stellen of ze zijn aangekocht, ja of nee! U heeft de AFM niet gevraagd om te bepalen of er getwijfeld kan worden!! Ja of nee. Dat is alles waar het om draait. En hoe kun je nou niet twijfelen, als de AFM zelf - ondanks het feit, dat dit juist de kern van de opdracht was - feitelijk niet heeft kunnen vaststellen, dat aan de levering van de aandelen een betaling voorafgegaan is?! Hier is evident een 'cover-up'-operatie aan de gang. Dit gaat veel verder dan incompetentie en blinde vlekken. Hier wordt duidelijk opzettelijk om de hete brij heen gedraaid op zo 'n manier, dat het net lijkt of er geen grootschalige fraude heeft plaatsgevonden. Als een politie-inspecteur de opdracht krijgt om vast te stellen, of er een inbraak is geweest, even met z'n neus over het hek van de tuin kijkt en vervolgens rapporteert, dat er geen reden is eraan te twijfelen dat er geen inbraak heeft plaatsgevonden, wordt hij (als het goed is) dezelfde dag ontslagen. Maar zo niet bij het hoogste financiële orgaan van Nederland en de raadsheren bij het Gerechtshof in Amsterdam.
Dus wederom stellen wij de vraag: heeft Dexia die aandelen gekocht, ja of nee? Zo moeilijk kan het niet zijn om dat vast te stellen. Immers, het gaat om 713.000 overeenkomsten. Indien we uitgaan van een de meest voorkomende vorm van aandelen-lease bij Dexia, namelijk de zogenaamde WinstVerdrieDubbelaar, en daarbij de goedkoopste variant nemen, gaat het om een leasesom van NLG 13.888,- per contract. In totaal moet er daarom voor tenminste EURO 4.493.397.044,-, oftewel vier en een half miljard euro zijn uitgegeven door Dexia voor de aankoop van de aandelen. Is dat geld wel of niet betaald? Zo eenvoudig is het: 4,5 miljard is niet een bedrag dat je zomaar over het hoofd ziet. Dus waarom doet de AFM zo halfslachtig in het beantwoorden van de vraag van het Gerechtshof, die immers gewoon in helder Nederlands vroeg of Dexia de aandelen "daadwerkelijk heeft aangekocht"?
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Je zult maar een zaak verliezen van dexia,en je hebt geen zwart op wit bewijs dat er voor jou aandelen zijn gekocht door dexia ,dat is niet te accepteren lijkt mij.
Als de afm en de rechters er zo zeker van zijn dat er werkelijk aandelen zijn gekocht in ieder geval zeker genoeg om een uitspraak te doen moet het makkelijk zijn om voor ieder zwart op wit bewijs aan te voeren,anders geen uitspraak lijkt mij,maar eerst zwart op wit bewijs,het staat immers ook zwart op wit in de contracten.WIJ HEBBEN VOOR U AANGEKOCHT………Dus geen onduidelijk gezwam maar deugdelijk bewijs
Als de afm en de rechters er zo zeker van zijn dat er werkelijk aandelen zijn gekocht in ieder geval zeker genoeg om een uitspraak te doen moet het makkelijk zijn om voor ieder zwart op wit bewijs aan te voeren,anders geen uitspraak lijkt mij,maar eerst zwart op wit bewijs,het staat immers ook zwart op wit in de contracten.WIJ HEBBEN VOOR U AANGEKOCHT………Dus geen onduidelijk gezwam maar deugdelijk bewijs
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Cornelis tevens als je geen kennis hebt van beleggen en deze betrouwbare bankinstelling hebt benut op je zuurverdiende geld te besteden aan dergelijke hoopgevende produkten dan zijn er duizenden mensen bekocht en tot op het bot belazerd. Moet je dan ook nog een
schuldverdeling accepteren, terwijl de aandelen niet op naam staan, dat is een gebakken lucht verdeling.
Je kunt beter een pakje sigaretten kopen en de rooklucht verdelen, bij Dexia. De schade is enkel de inleg zelfs bij de Rb te Amsterdam wordt dit ingezien.
Dat gezemel en gewouwel wat die stelletje wolven in schaapskleren verkondigen slaat werkelijk nergens op, een beetje de macho uithangen.
Zij hebben enkel rampspoed gebracht in vele huisgezinnen het is van ener schoftig niveau.
Het is van de gekken
b17
schuldverdeling accepteren, terwijl de aandelen niet op naam staan, dat is een gebakken lucht verdeling.
Je kunt beter een pakje sigaretten kopen en de rooklucht verdelen, bij Dexia. De schade is enkel de inleg zelfs bij de Rb te Amsterdam wordt dit ingezien.
Dat gezemel en gewouwel wat die stelletje wolven in schaapskleren verkondigen slaat werkelijk nergens op, een beetje de macho uithangen.
Zij hebben enkel rampspoed gebracht in vele huisgezinnen het is van ener schoftig niveau.
Het is van de gekken
b17
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
En wederom wordt het brallerige stukje van Hans vd Ven geplaatst door b17/ikwaseenbeetjedom.
Voor de goede orde, dit betreft een onderonsje tussen Piet Koremans en Hans vd Ven, dus echt een verfijnd stukje journalistiek is het al niet.
Waarom dit voor zoveelste keer geplaatst wordt is me echt een raadsel en ik dacht ook niet dat dat toegestaan is op dit forum.
Dit is toch in tegenstelling tot een vd regels hier, dus ik hoop dat de TROS hier wat aan gaat doen.
Bijdragen mogen maar een (1) keer worden geplaatst door bezoekers.
Voor de goede orde, dit betreft een onderonsje tussen Piet Koremans en Hans vd Ven, dus echt een verfijnd stukje journalistiek is het al niet.
Waarom dit voor zoveelste keer geplaatst wordt is me echt een raadsel en ik dacht ook niet dat dat toegestaan is op dit forum.
B17
Geplaatst op 06 Sep 2007 10:46 door B17
--------------------------------------------------------------------------------
Deze topic maar zo hoog mogelijk houden, want die richting gaat Dexia ook in de boom hangen.
Hoe de Nederlandse overheid een fraude van 4,5 miljard euro geheim houdt.
DEXIA VERSUS DE CONSUMENT
Auteur Hans van der Ven
Ikwaseenbeetjedom
Geplaatst op 19 Okt 2007 09:43 door Ikwaseenbeetjedom
--------------------------------------------------------------------------------
Hoe de Nederlandse overheid een fraude van 4,5 miljard euro geheim houdt.
Auteur Hans van der Ven
Ikwaseenbeetjedom
Geplaatst op 30 Jul 2007 10:36 door Ikwaseenbeetjedom
--------------------------------------------------------------------------------
Quote:
Geplaatst op 13 Jul 2007 11:17 door daatselar
Dexia ontloopt alles dat is hun kracht
Er liggen twee aangiftes van twee belangenorganisaties, gedaan namens vele Nederlandse gezinnen.
Nee, dexia mag hier dus echt NOOIT mee wegkomen !!!
Anders zou duidelijk worden dat het grote geld machtiger is dan het Nederlandse recht.
Inrteressant stuk in Frontier:
http://www.ufowijzer.nl/tekstpagina/InhoudFrontier.html
Quote:
Hoe de Nederlandse overheid een fraude van 4,5 miljard euro geheim houdt.
Inmiddels is bijna iedere Nederlander bekend met de Dexia-affaire, waarbij vele duizenden beleggers die een aandelenleaseproduct hadden afgenomen financieel (vaak ernstig) zijn benadeeld. Deze hele affaire begint echter een nog naarder luchtje te krijgen dan die al had.
B17
Geplaatst op 12 Aug 2007 17:54 door B17
--------------------------------------------------------------------------------
Hoe de Nederlandse overheid een fraude van 4,5 miljard euro geheim houdt.
DEXIA VERSUS DE CONSUMENT
Auteur Hans van der Ven
En zo kan ik nog wel even doorgaan.....B17
Geplaatst op 29 Sep 2007 15:38 door B17
--------------------------------------------------------------------------------
Hoe de Nederlandse overheid een fraude van 4,5 miljard euro geheim houdt.
DEXIA VERSUS DE CONSUMENT
Auteur Hans van der Ven
Dit is toch in tegenstelling tot een vd regels hier, dus ik hoop dat de TROS hier wat aan gaat doen.
Bijdragen mogen maar een (1) keer worden geplaatst door bezoekers.
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Volgens mij werk jij bij deze bankinstelling, vandaar iedere keer achter de mensen aanjagen wier leven het door deze bank aardig moeilijk wordt gemaakt.
b17
b17
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Jij wil hiermee zeggen dat je de illusie hebt dat je het deze bank of welke dan ook, moeilijk maakt met je herhalingen????
Je bent nog verder heen dan dat ik dacht.
Is er nu geen enkele belangenbehartiger die zich om deze gedupeerde ontfermt???
Anyone?????? Please....
Je bent nog verder heen dan dat ik dacht.
Is er nu geen enkele belangenbehartiger die zich om deze gedupeerde ontfermt???
Anyone?????? Please....
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Schelden is zo makkelijk *.Vuile schoft!
Kom eens met iets wat mijn standpunt weerlegt, misschien dat ik je dan voor vol kan aanzien, nu geef je alleen maar blijk van onmacht.
-
Procesvoerder
- Berichten: 689
- Lid geworden op: 12 jul 2006 12:26
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Lekker sarre(n), de hobby van Navarre.
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Inhoudelijk graag meneer de procesvoerder, aan deze prietpraat heeft niemand iets.
Als je het echt op prijs stelt wat b17/ikwaseenbeetjedom doet, zeg dat dan gewoon ipv het hier over sarren te hebben.
Zelf denk ik dat b17/ikwaseenbeetjedom z'n eigen glazen en de glazen van dit forum aan het ingooien is.
De tijd zal het ons leren.
Als je het echt op prijs stelt wat b17/ikwaseenbeetjedom doet, zeg dat dan gewoon ipv het hier over sarren te hebben.
Zelf denk ik dat b17/ikwaseenbeetjedom z'n eigen glazen en de glazen van dit forum aan het ingooien is.
De tijd zal het ons leren.
-
Ikwaseenbeetjedom
- Berichten: 2956
- Lid geworden op: 20 nov 2003 11:33
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Omdat ene navarrre steeds weer in herhaling valt met het wegduwen van informatie, nogmaals de tekst
die navarre wel weer naar de achtergrond wil hebben.Dus wederom stellen wij de vraag: heeft Dexia die aandelen gekocht, ja of nee? Zo moeilijk kan het niet zijn om dat vast te stellen. Immers, het gaat om 713.000 overeenkomsten. Indien we uitgaan van een de meest voorkomende vorm van aandelen-lease bij Dexia, namelijk de zogenaamde WinstVerdrieDubbelaar, en daarbij de goedkoopste variant nemen, gaat het om een leasesom van NLG 13.888,- per contract. In totaal moet er daarom voor tenminste EURO 4.493.397.044,-, oftewel vier en een half miljard euro zijn uitgegeven door Dexia voor de aankoop van de aandelen. Is dat geld wel of niet betaald? Zo eenvoudig is het: 4,5 miljard is niet een bedrag dat je zomaar over het hoofd ziet. Dus waarom doet de AFM zo halfslachtig in het beantwoorden van de vraag van het Gerechtshof, die immers gewoon in helder Nederlands vroeg of Dexia de aandelen "daadwerkelijk heeft aangekocht"?
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Ik duw je niet weg, je duwt jezelf weg, helaas wil of kan je dat niet inzien.
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Ikwaseenbeetjedom,helmaal met je eens ,alds je een zaak verliest van dexia,mag je op zijn minst zwart op wit bewijs hebben dat de aandelen werkelijk voor je zijn gekocht.
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Lease-schandaal moet volledig uit de wereld
18 May 06, 08:48
door Joop Nederstigt 18 mei 2006 - Afbreukrisico's treffen alle Nederlandse financiële partijen
Dexia heeft het roer flink omgegooid. Of hebben de andere bij de Duisenberg-regeling betrokken partijen inderdaad voor elkaar gekregen dat de Duisenberg-regeling er sinds vorige week woensdag voor een aantal aandelenlease-beleggers een stuk gunstiger uitziet? Ik heb het dan over de verruiming van de Duisenberg-regeling, die Dexia mede namens de andere betrokken partijen op woensdag 10 mei bekend maakte. Toevallig net een kleine week voor de start van de hoorzittingen door het Amsterdamse Gerechtshof wegens het door Dexia en de andere betrokken partijen ingediende verzoek om de Duisenberg-regeling met een beroep op de Wet Collectieve Afwikkeling Massaschade verbindend te verklaren.
Het is alweer bijna een jaar geleden dat met veel klaroengeschal de zogenoemde Duisenberg-regeling werd afgekondigd. De honderdduizenden aandelenlease--beleggers zouden een royaal aanbod krijgen om van hun zogenoemde 'restschuld' af te komen. Een restschuld die over zou blijven na aftrek van eventueel nog verschuldigde termijnen en na aftrek van de opbrengst van de aandelen die volgens de contracten waren gekocht.
Koper bleek blik
Het koper van de klaroenen bleek een paar maanden later voor tienduizenden leasebeleggers in koperkleur geschilderd blik te zijn. Op deze plaats vertelde ik het verhaal van zo'n leasebelegger die zich vijf jaar terug door een spekgladde vertegenwoordiger van Spaar Select een contract voor een zogenoemd 4=10 Effect Vooruitbetaling had laten aansmeren. Daarmee zou hij, aldus de vertegenwoordiger, korte metten maken met de karige vergoeding over het spaargeld, die de lezer tot dan toe van zijn bank over het spaargeld had ontvangen. De lezer sloot een 10-jarig contract met per maand een te betalen rentevergoeding van € 180,72. Na tien jaar, 120 maanden, zou dan een kleine € 21.690 aan rente zijn betaald.
Een stevig bedrag, dat wel, aldus de verkoper. Maar daartegenover werd voor de lezer meteen een pakket aandelen gekocht met op dat moment, volgens het contract, een waarde van € 15.715. Het pakket zou aan het eind van de looptijd kunnen worden verkocht, en de opbrengst minus het aankoopbedrag zou dan worden uitbetaald. De lezer kon, zo verzekerde de Spaar Select-man, ervan uitgaan dat met de uitkering de gemaakte rentekosten ruimschoots zouden worden goedgemaakt. Temeer daar de lezer dankzij een storting van € 7.800 uit zijn spaargeld, gedurende de eerste vier jaar, dus 48 termijnen lang, geen € 180,72 per maand zou hoeven te betalen. Dus meteen al een 'voordeel' van ruim € 867 ten opzichte van wat hij anders gedurende die eerste 48 maanden had moeten betalen. Daar kwam als 'extraatje' nog bovenop, dat de lezer na die 48 maanden een 'korting' op de vervolgens nog te betalen 72 maandelijkse termijnen van € 180,72 tegemoet zou kunnen zien. De korting zou afhankelijk zijn van de gemiddelde jaarlijkse waardestijging gedurende de eerste vier jaar. Bij een stijging van 6,9% of meer zou de korting 100% gaan bedragen. Met andere woorden: de lezer zou dan rustig en zonder nog een cent te hoeven betalen kunnen wachten op zijn uitkering aan het eind van de looptijd.
'En als er nu geen waardestijging plaatsvindt, dan zit ik mooi in mijn maag met ruim € 180 per maand. Dat zal ik moeilijk kunnen opbrengen want tegen die tijd ben AOW'er en dan valt mijn inkomen behoorlijk terug', zo probeerde de lezer nog. De verkoper wimpelde die suggestie af. Was onze lezer misschien niet goed wijs? 'Geen waardestijging in die vier jaar? Puur hypothetisch meneer. Natuurlijk vindt een fikse jaarlijkse waardestijging plaats. Nee, ga maar met een gerust hart uit van 100% korting.'
Echt gebeurd
Het lijkt op een 'slapstick', maar het is allemaal écht gebeurd. Tegen het eind van de eerste vier jaar was het pakket echter duidelijk minder waard dan bij de start. Onze lezer zag de verplichting van het maandelijks te betalen bedrag van € 180 dan ook met angst en vreze tegemoet. Maar gelukkig was daar de Duisenberg-regeling met een fikse korting op een eventuele restschuld. Uit de van Stichting Leaseverlies - een van de 'Duisenberg-partijen' - ontvangen informatie bleek luid en duidelijk dat ook zijn contract onder die regeling zou vallen. De lezer berekende voor zichzelf een verlies op het aangeschafte aandelenpakket van zo'n € 3.320. Wellicht zou dat dan voor hem de onder de Duisenberg-regeling vallende restschuld kunnen zijn. Hij had met de storting van € 7.800 bij de start immers tot en met het vierde jaar voldaan aan de verplichte maandelijkse betaling van de ruim € 180. Het verlies van € 3.320 zou dan als restschuld kunnen worden beschouwd. Volgens de Duisenberg-regeling zou daar dan nog 1/3 deel, dus een kleine € 1.107, van moeten worden betaald.
Helemaal mis gerekend, zo bleek uit de reactie van Dexia op het verzoek om het contract te beëindigen. De lezer kon pas van de Duisenberg-regeling gebruik maken aan het eind van de looptijd van het contract. Dus eerst maar even gedurende 72 maanden de € 180,72 betalen. Maar Dexia was ook de beroerdste niet. Het contract kon best meteen beëindigd worden. Maar dan wél eerst de helft van de 72 termijnen, dus een dikke € 6.505 betalen plus het verlies van € 3.320 op het aandelenpakket. Samen dus € 9.825. Tel de aan het begin betaalde € 7.800 daarbij op en je komt aan een totaalverlies voor onze lezer van € 17.625. Exclusief ontvangen dividenden.
Duur contract
Maar waar gaat nu het berekende verlies van € 17.625 naar toe? Wie via een normale effectenrekening aandelen of obligaties koopt en daarvoor 'rood' komt te staan, betaalt over de roodstand het zogenoemde prolongatietarief plus een kleine opslag. Ga maar uit van 5, hooguit 6%. Had onze lezer het spaargeld van € 7.800 op zo'n effectenrekening gezet en vervolgens zelf de portefeuille van € 15.715 gekocht, dan zou hij € 7.915 rood zijn komen te staan. Dat had hem over die vier jaar gerekend amper € 1.900 aan rente gekost. Tel daarbij het koersverlies op van € 3.320 en je komt op een totaal verlies van € 5.220, eveneens exclusief ontvangen dividenden. De € 5.220 is ruim € 12.400 minder dan het hiervoor berekende verlies Dexia-verlies.
Die € 12.400 wordt ontvangen door Dexia. In feite als een soort brutomarge waarvan wellicht nog wat kosten moeten worden betaald. De gladde verkoper van destijds zal wellicht ook een paar duizend euro's hebben opgestreken. Als je uitgaat van de gedachte dat het bij onze lezer gaat om een 'gemiddeld' contract en vervolgens bedenkt dat de Dexia-portefeuille rond 400.000 contracten telt, dan is het niet moeilijk uit te rekenen, dat het voor Dexia om een zeer lucratieve zaak gaat. Zachtjes gezegd om € 49.600 met daarachter nog vijf nullen vóór de komma. Je zit dan tegen de € 5 miljard!
Belgenmop?
Ongetwijfeld zal Dexia aan dat soort bedragen hebben gedacht toen zij destijds Labouchère, de uitgever van wat nu de Dexia-contracten zijn, voor niet meer dan € 900 miljoen overnam van Aegon. Volgens mij moet men zich binnen Aegon schaterend van het lachen op de dijen hebben gekletst toen die € 900 miljoen op de rekening werd bijgeschreven. De Belgenmop van de nog pas begonnen eeuw. Men had daar wellicht zo onderhand wel in de gaten gekregen dat de miljarden van de contracten niet zomaar binnengehaald zouden kunnen worden. Ook al ging het toen waarschijnlijk nog om veel meer dan die € 5 miljard.
Natuurlijk heeft ondertussen de Duisenberg-regeling een flinke hap uit die € 5 miljard gehaald. Met de verruimde regeling wordt nog eens een stevige veer gelaten. Voor onze lezer betekent de verruiming waarschijnlijk dat de dikke € 6.505 aan nog te betalen termijnen wordt ingeslikt. Over blijft dan nog het verlies van € 3.320 als 'restschuld'. Daarvan wordt dan net als bij de oorspronkelijke Duisenberg-regeling 2/3 deel kwijtgescholden, zodat nog een kleine € 1.107 overblijft. Dus precies het bedrag dat de lezer voor zichzelf in oktober had berekend.
Prachtig dus, zo zou je zeggen. Samen met de reeds betaalde € 7.800 heeft het contract de lezer dan echter wél € 8.907 gekost. Nog steeds € 3.687 méér dan in geval van een gewone effectenrekening. Als we dat bedrag als gemiddelde opnieuw vermenigvuldigen met 400.000 dan komen we nog altijd op een dikke € 1,47 miljard. Eveneens een niet onaardig bedrag. 'Rupsjes-nooit-genoeg', zo liet de nieuwe topman van Dexia Nederland de afgelopen zaterdag uit zijn mond optekenen in De Financiële Telegraaf. Hij had het over mensen die zich tegen Dexia hadden ingegraven. Misschien kunnen ze bij Dexia ook eens in de spiegel kijken.
Snel markt veroveren?
Of misschien heeft men bij Dexia het probleem helemaal niet zo onderkend. Aegon kon destijds immers 'ijzersterke' contracten met leasebeleggers overleggen. En wellicht zal men die bij Dexia het ijzeren karakter gewoon hebben geslikt. Ondanks het onwaarschijnlijk hoge rendement, in elk geval voor de uitgever, dat zich op basis van de inhoud van de contracten liet becijferen. Of, en ook dát is niet ondenkbaar, werden de mogelijke problemen met leasebeleggers wel degelijk door Dexia onderkend. Maar de daarmee samenhangende risico's van schadeclaims werden dan bewust genomen. Een 'potje' van € 5 miljard bood daar immers nogal al wat ruimte voor. Ook al zou je de volle € 900 miljoen voor de aankoop van Labouchère daarvan aftrekken.
Gemene suggesties? Misschien wel. Punt is dat er het een en ander niet klopt met de toegevendheid van Dexia. Wellicht hebben ze destijds door de aankoop van Labouchère met een klantenbestand van enkele honderdduizenden leasebeleggers gewoon gedacht op een wel zeer voordelige wijze een vliegende start in Nederland te kunnen maken.
Schandaal
Leuk geprobeerd misschien. Maar ondertussen zitten we in een nota bene zeer volwassen Nederlandse financiële markt met een schandaal opgescheept dat zijn weerga niet kent. En dat ondanks de vele toezichthouders in alle soorten en maten. Niet alleen Aegon/Dexia maar ook diverse andere vooraanstaand geachte financiële partijen zitten immers in het lease-schuitje. Een schandaal, omdat men zich bij het verkopen van contracten vooral heeft gericht op argeloze spaarders. Men heeft ten koste van hen miljarden opgestreken, en er zullen wellicht nog miljarden volgen. Hoe heeft dat kunnen gebeuren en wat kan worden gedaan om de schade en schande voor de Nederlandse financiële wereld te beperken of goed te maken? Er moet eerst een luid en duidelijk antwoord op die vraag komen alvorens er ook maar sprake kan zijn van welk gerechtelijk oordeel dan ook over een regeling als de Duisenberg-regeling. Ook al gaat het dan om een inmiddels verruimde regeling. Zo niet, dan zal het lease-schandaal nog tot in lengte van dagen de Nederlandse financiële partijen blijven achtervolgen. En bepaald niet alleen in Nederland zelf.
18 May 06, 08:48
door Joop Nederstigt 18 mei 2006 - Afbreukrisico's treffen alle Nederlandse financiële partijen
Dexia heeft het roer flink omgegooid. Of hebben de andere bij de Duisenberg-regeling betrokken partijen inderdaad voor elkaar gekregen dat de Duisenberg-regeling er sinds vorige week woensdag voor een aantal aandelenlease-beleggers een stuk gunstiger uitziet? Ik heb het dan over de verruiming van de Duisenberg-regeling, die Dexia mede namens de andere betrokken partijen op woensdag 10 mei bekend maakte. Toevallig net een kleine week voor de start van de hoorzittingen door het Amsterdamse Gerechtshof wegens het door Dexia en de andere betrokken partijen ingediende verzoek om de Duisenberg-regeling met een beroep op de Wet Collectieve Afwikkeling Massaschade verbindend te verklaren.
Het is alweer bijna een jaar geleden dat met veel klaroengeschal de zogenoemde Duisenberg-regeling werd afgekondigd. De honderdduizenden aandelenlease--beleggers zouden een royaal aanbod krijgen om van hun zogenoemde 'restschuld' af te komen. Een restschuld die over zou blijven na aftrek van eventueel nog verschuldigde termijnen en na aftrek van de opbrengst van de aandelen die volgens de contracten waren gekocht.
Koper bleek blik
Het koper van de klaroenen bleek een paar maanden later voor tienduizenden leasebeleggers in koperkleur geschilderd blik te zijn. Op deze plaats vertelde ik het verhaal van zo'n leasebelegger die zich vijf jaar terug door een spekgladde vertegenwoordiger van Spaar Select een contract voor een zogenoemd 4=10 Effect Vooruitbetaling had laten aansmeren. Daarmee zou hij, aldus de vertegenwoordiger, korte metten maken met de karige vergoeding over het spaargeld, die de lezer tot dan toe van zijn bank over het spaargeld had ontvangen. De lezer sloot een 10-jarig contract met per maand een te betalen rentevergoeding van € 180,72. Na tien jaar, 120 maanden, zou dan een kleine € 21.690 aan rente zijn betaald.
Een stevig bedrag, dat wel, aldus de verkoper. Maar daartegenover werd voor de lezer meteen een pakket aandelen gekocht met op dat moment, volgens het contract, een waarde van € 15.715. Het pakket zou aan het eind van de looptijd kunnen worden verkocht, en de opbrengst minus het aankoopbedrag zou dan worden uitbetaald. De lezer kon, zo verzekerde de Spaar Select-man, ervan uitgaan dat met de uitkering de gemaakte rentekosten ruimschoots zouden worden goedgemaakt. Temeer daar de lezer dankzij een storting van € 7.800 uit zijn spaargeld, gedurende de eerste vier jaar, dus 48 termijnen lang, geen € 180,72 per maand zou hoeven te betalen. Dus meteen al een 'voordeel' van ruim € 867 ten opzichte van wat hij anders gedurende die eerste 48 maanden had moeten betalen. Daar kwam als 'extraatje' nog bovenop, dat de lezer na die 48 maanden een 'korting' op de vervolgens nog te betalen 72 maandelijkse termijnen van € 180,72 tegemoet zou kunnen zien. De korting zou afhankelijk zijn van de gemiddelde jaarlijkse waardestijging gedurende de eerste vier jaar. Bij een stijging van 6,9% of meer zou de korting 100% gaan bedragen. Met andere woorden: de lezer zou dan rustig en zonder nog een cent te hoeven betalen kunnen wachten op zijn uitkering aan het eind van de looptijd.
'En als er nu geen waardestijging plaatsvindt, dan zit ik mooi in mijn maag met ruim € 180 per maand. Dat zal ik moeilijk kunnen opbrengen want tegen die tijd ben AOW'er en dan valt mijn inkomen behoorlijk terug', zo probeerde de lezer nog. De verkoper wimpelde die suggestie af. Was onze lezer misschien niet goed wijs? 'Geen waardestijging in die vier jaar? Puur hypothetisch meneer. Natuurlijk vindt een fikse jaarlijkse waardestijging plaats. Nee, ga maar met een gerust hart uit van 100% korting.'
Echt gebeurd
Het lijkt op een 'slapstick', maar het is allemaal écht gebeurd. Tegen het eind van de eerste vier jaar was het pakket echter duidelijk minder waard dan bij de start. Onze lezer zag de verplichting van het maandelijks te betalen bedrag van € 180 dan ook met angst en vreze tegemoet. Maar gelukkig was daar de Duisenberg-regeling met een fikse korting op een eventuele restschuld. Uit de van Stichting Leaseverlies - een van de 'Duisenberg-partijen' - ontvangen informatie bleek luid en duidelijk dat ook zijn contract onder die regeling zou vallen. De lezer berekende voor zichzelf een verlies op het aangeschafte aandelenpakket van zo'n € 3.320. Wellicht zou dat dan voor hem de onder de Duisenberg-regeling vallende restschuld kunnen zijn. Hij had met de storting van € 7.800 bij de start immers tot en met het vierde jaar voldaan aan de verplichte maandelijkse betaling van de ruim € 180. Het verlies van € 3.320 zou dan als restschuld kunnen worden beschouwd. Volgens de Duisenberg-regeling zou daar dan nog 1/3 deel, dus een kleine € 1.107, van moeten worden betaald.
Helemaal mis gerekend, zo bleek uit de reactie van Dexia op het verzoek om het contract te beëindigen. De lezer kon pas van de Duisenberg-regeling gebruik maken aan het eind van de looptijd van het contract. Dus eerst maar even gedurende 72 maanden de € 180,72 betalen. Maar Dexia was ook de beroerdste niet. Het contract kon best meteen beëindigd worden. Maar dan wél eerst de helft van de 72 termijnen, dus een dikke € 6.505 betalen plus het verlies van € 3.320 op het aandelenpakket. Samen dus € 9.825. Tel de aan het begin betaalde € 7.800 daarbij op en je komt aan een totaalverlies voor onze lezer van € 17.625. Exclusief ontvangen dividenden.
Duur contract
Maar waar gaat nu het berekende verlies van € 17.625 naar toe? Wie via een normale effectenrekening aandelen of obligaties koopt en daarvoor 'rood' komt te staan, betaalt over de roodstand het zogenoemde prolongatietarief plus een kleine opslag. Ga maar uit van 5, hooguit 6%. Had onze lezer het spaargeld van € 7.800 op zo'n effectenrekening gezet en vervolgens zelf de portefeuille van € 15.715 gekocht, dan zou hij € 7.915 rood zijn komen te staan. Dat had hem over die vier jaar gerekend amper € 1.900 aan rente gekost. Tel daarbij het koersverlies op van € 3.320 en je komt op een totaal verlies van € 5.220, eveneens exclusief ontvangen dividenden. De € 5.220 is ruim € 12.400 minder dan het hiervoor berekende verlies Dexia-verlies.
Die € 12.400 wordt ontvangen door Dexia. In feite als een soort brutomarge waarvan wellicht nog wat kosten moeten worden betaald. De gladde verkoper van destijds zal wellicht ook een paar duizend euro's hebben opgestreken. Als je uitgaat van de gedachte dat het bij onze lezer gaat om een 'gemiddeld' contract en vervolgens bedenkt dat de Dexia-portefeuille rond 400.000 contracten telt, dan is het niet moeilijk uit te rekenen, dat het voor Dexia om een zeer lucratieve zaak gaat. Zachtjes gezegd om € 49.600 met daarachter nog vijf nullen vóór de komma. Je zit dan tegen de € 5 miljard!
Belgenmop?
Ongetwijfeld zal Dexia aan dat soort bedragen hebben gedacht toen zij destijds Labouchère, de uitgever van wat nu de Dexia-contracten zijn, voor niet meer dan € 900 miljoen overnam van Aegon. Volgens mij moet men zich binnen Aegon schaterend van het lachen op de dijen hebben gekletst toen die € 900 miljoen op de rekening werd bijgeschreven. De Belgenmop van de nog pas begonnen eeuw. Men had daar wellicht zo onderhand wel in de gaten gekregen dat de miljarden van de contracten niet zomaar binnengehaald zouden kunnen worden. Ook al ging het toen waarschijnlijk nog om veel meer dan die € 5 miljard.
Natuurlijk heeft ondertussen de Duisenberg-regeling een flinke hap uit die € 5 miljard gehaald. Met de verruimde regeling wordt nog eens een stevige veer gelaten. Voor onze lezer betekent de verruiming waarschijnlijk dat de dikke € 6.505 aan nog te betalen termijnen wordt ingeslikt. Over blijft dan nog het verlies van € 3.320 als 'restschuld'. Daarvan wordt dan net als bij de oorspronkelijke Duisenberg-regeling 2/3 deel kwijtgescholden, zodat nog een kleine € 1.107 overblijft. Dus precies het bedrag dat de lezer voor zichzelf in oktober had berekend.
Prachtig dus, zo zou je zeggen. Samen met de reeds betaalde € 7.800 heeft het contract de lezer dan echter wél € 8.907 gekost. Nog steeds € 3.687 méér dan in geval van een gewone effectenrekening. Als we dat bedrag als gemiddelde opnieuw vermenigvuldigen met 400.000 dan komen we nog altijd op een dikke € 1,47 miljard. Eveneens een niet onaardig bedrag. 'Rupsjes-nooit-genoeg', zo liet de nieuwe topman van Dexia Nederland de afgelopen zaterdag uit zijn mond optekenen in De Financiële Telegraaf. Hij had het over mensen die zich tegen Dexia hadden ingegraven. Misschien kunnen ze bij Dexia ook eens in de spiegel kijken.
Snel markt veroveren?
Of misschien heeft men bij Dexia het probleem helemaal niet zo onderkend. Aegon kon destijds immers 'ijzersterke' contracten met leasebeleggers overleggen. En wellicht zal men die bij Dexia het ijzeren karakter gewoon hebben geslikt. Ondanks het onwaarschijnlijk hoge rendement, in elk geval voor de uitgever, dat zich op basis van de inhoud van de contracten liet becijferen. Of, en ook dát is niet ondenkbaar, werden de mogelijke problemen met leasebeleggers wel degelijk door Dexia onderkend. Maar de daarmee samenhangende risico's van schadeclaims werden dan bewust genomen. Een 'potje' van € 5 miljard bood daar immers nogal al wat ruimte voor. Ook al zou je de volle € 900 miljoen voor de aankoop van Labouchère daarvan aftrekken.
Gemene suggesties? Misschien wel. Punt is dat er het een en ander niet klopt met de toegevendheid van Dexia. Wellicht hebben ze destijds door de aankoop van Labouchère met een klantenbestand van enkele honderdduizenden leasebeleggers gewoon gedacht op een wel zeer voordelige wijze een vliegende start in Nederland te kunnen maken.
Schandaal
Leuk geprobeerd misschien. Maar ondertussen zitten we in een nota bene zeer volwassen Nederlandse financiële markt met een schandaal opgescheept dat zijn weerga niet kent. En dat ondanks de vele toezichthouders in alle soorten en maten. Niet alleen Aegon/Dexia maar ook diverse andere vooraanstaand geachte financiële partijen zitten immers in het lease-schuitje. Een schandaal, omdat men zich bij het verkopen van contracten vooral heeft gericht op argeloze spaarders. Men heeft ten koste van hen miljarden opgestreken, en er zullen wellicht nog miljarden volgen. Hoe heeft dat kunnen gebeuren en wat kan worden gedaan om de schade en schande voor de Nederlandse financiële wereld te beperken of goed te maken? Er moet eerst een luid en duidelijk antwoord op die vraag komen alvorens er ook maar sprake kan zijn van welk gerechtelijk oordeel dan ook over een regeling als de Duisenberg-regeling. Ook al gaat het dan om een inmiddels verruimde regeling. Zo niet, dan zal het lease-schandaal nog tot in lengte van dagen de Nederlandse financiële partijen blijven achtervolgen. En bepaald niet alleen in Nederland zelf.
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
Om het de Hoge Raad gemakkelijk te maken, schreef Dexia in 2002 al:
Deze zin staat halverwege een brief van Legio die ik aantrof op de documentensite van PAL:
http://www.platformaandelenlease.nl/Doc ... opver2.htm
(Legio was de nieuwe naam van de leasetak Legio-Lease na de verkoop door AEGON van dochter Labouchere aan Dexia)
"Een aandelenleaseovereenkomst valt onder de wet Huurkoop."
Deze zin staat halverwege een brief van Legio die ik aantrof op de documentensite van PAL:
http://www.platformaandelenlease.nl/Doc ... opver2.htm
(Legio was de nieuwe naam van de leasetak Legio-Lease na de verkoop door AEGON van dochter Labouchere aan Dexia)
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
En mochten hier nog twijfels over bestaan:
In de kantlijn (verticaal) van deze brief staat duidelijk:
LE 100.03/12.01 Legio maakt deel uit van Dexia Bank Nederland NV, Handelsregister Amsterdam 33194626.
En Dexia maar blijven zingen dat het geen huurkoop is.......
In de kantlijn (verticaal) van deze brief staat duidelijk:
LE 100.03/12.01 Legio maakt deel uit van Dexia Bank Nederland NV, Handelsregister Amsterdam 33194626.
En Dexia maar blijven zingen dat het geen huurkoop is.......
Re: Dexia schorst eerste Eega-zaak op tot uitspraak Hoge Raad
In de jaren negentig spaarde mijn man voor aanvullend pensioen (lijfrente) met jaarlijks storten van koopsommen. Eind 2003 raakte ik op de hoogte van een koopsom voor Vliegwielsparen van Aegon, dit door een verlengingsvoorstel. Omdat dit niet gebruikelijk was bij lijfrentesparen, daar gebeurt dit pas op pensioendatum, e.e.a. laten onderzoeken. Toen bleek dat het hier aandelenlease betrof, heb ik buitengerechtelijk vernietigd, dankzij de informatie op dit forum. Ik heb de historie nog even nagekeken, maar de eerste berichten hierover dateren van eind 2002. Aegon heeft de vernietiging altijd betwist, want Vliegwiel was natuurlijk geen huurkoop, hoezo had ik mee moet tekenen? Naar aanleiding van het vorige berichtje van Jill over de erkenning van Dexia uit 2002, de website van PAL maar eens bestudeerd. http://www.platformaandelenlease.nl/
Tot mijn verbazing tref ik daar op de voorpagina een verwijzing naar documenten van Aegon, waaruit blijkt dat ze in ieder geval begin 2002 zelf al schreven dat bij aandelenlease de partner mee moet tekenen!
Ik schrijf jaarlijk een briefje om verjaring te voorkomen, ook in de hoop op een schikking, maar wilde wachten met procederen tot een uitspraak van de Hoge Raad in de Dexiazaak. Met deze onthullingen over Aegon en Legio echter staat mijn besluit nu vast, ik stap nu al naar de rechter.
Vraagje: Is hier van de kant van Dexia en Aegon geen sprake van valsheid in geschrifte of bewuste belemmering van de rechtsgang? Ik hoop in ieder geval dat de HR korte metten maakt met deze onbetrouwbare instellingen!
Tot mijn verbazing tref ik daar op de voorpagina een verwijzing naar documenten van Aegon, waaruit blijkt dat ze in ieder geval begin 2002 zelf al schreven dat bij aandelenlease de partner mee moet tekenen!
http://www.platformaandelenlease.nl/Aegonbrief.htmAegon bevestigt dat Vliegwiel contract huurkoop is lees verder
Ik schrijf jaarlijk een briefje om verjaring te voorkomen, ook in de hoop op een schikking, maar wilde wachten met procederen tot een uitspraak van de Hoge Raad in de Dexiazaak. Met deze onthullingen over Aegon en Legio echter staat mijn besluit nu vast, ik stap nu al naar de rechter.
Vraagje: Is hier van de kant van Dexia en Aegon geen sprake van valsheid in geschrifte of bewuste belemmering van de rechtsgang? Ik hoop in ieder geval dat de HR korte metten maakt met deze onbetrouwbare instellingen!
