Radar

Aukje, bedankt voor deze informatie.

Cortenraad was ook de rechter van het Hof Amsterdam die de Duisenberg regeling verplicht stelde in 2007.
Cortenraad was ook de rechter die toen als een soort liaison officer optrad tussen het Hof en de AFM van Anne Willem Kist toen de AFM van deze zelfde rechter opdracht kreeg om te onderzoeken of de aandelen daadwerkelijk waren gekocht.
Het resultaat kennen we allemaal.
Dezelfde Anne Willem Kist is of was tevens raadsheer-plaatsvervanger bij het gerechtshof te Amsterdam.
Juist, hetzelfde gerechtshof van Cortenraad.
Nog een naam die opduikt bij deze 2 namen, namelijk Hendrik Jan Biemond.
Want deze Biemond was ook advocaat bij Loeff Claeys Verbeke advocaten (het latere Allen & Overy) in de tijd dat Kist en Cortenraad daar advocaat waren.
Biemond was toen fraude advocaat en verdedigde mogelijke fraudeurs.
Opmerkelijk was de stap die Biemond maakte in 2002.
Hij werd officier van Justitie met als taak fraudebestrijding!
Na deze leerschool ging Biemond in 2007 weer terug naar Allen & Overy en verdedigde/hielp daar o.a…..ja hoor, daarisieweer.. Anne Willem Kist.
Allen & Overy is trouwens al vele jaren de huisadvocaat van Aegon.
En wat heeft Biemond o.a. gedaan als officier van Justitie….. het behandelen van de aangifte van PAL tegen Dexia en Aegon omtrent o.a. fraude, o.a. wegens het niet aankopen van de aandelen!
En hoe dit is afgelopen weten we ook allemaal, de aangifte is afgewezen.
De cirkel is weer rond en toeval bestaat m.i. niet in dit soort kringen.

Groeten,
Piet

NC

Er is nog tot vandaag geen enkele bank of verzekeringsmaatschappij
geweest die uit zich zelf enig schuldbesef heeft getoond hoe met haar klanten is omgegaan al jarenlang.

Programma's als van Tros Radar, Zembla, Slapend Rijk en u noemt het
maar zakkenvullen is het parool

Piet,
Een aardige analyse van het ons-kent-ons kliekje rond het Hof Amsterdam.
Wat ik mij wel afvraag bij de laatste twee Hof-arresten in Dexia zaken van de afgelopen weken, is of de gedupeerde zelf ook aanhouding van zijn zaak (in afwachting van de HR arresten van omstreeks april a.s.) heeft gevraagd. Zo niet, dan is hij cq zijn advocaat nogal dom.... (vind ik !). en valt Cortenraad c.s. wellicht iets minder te verwijten dat ie als een olifant door de porceleinkast marcheert. Zie ik het goed dan heeft Dexia aanhouding gevraagd van alle zaken, met wel met de kanttekening dat wanneer de gedupeerde zich tegen aanhouding verzet, Dexia zich hier bij neerlegt.

Het lijkt mij voor gedupeerden niet zinvol hun hoger beroepszaak bij het Gerechtshof Amsterdam NU coute-que-coute door te zetten. Je weet dan op voorhand wat voor arrest je krijgt. De harde realiteit is dat het Hof vasthoudt aan het eigen ingenomen standpunt. Pas door een andersluidend arrest van de Hoge Raad zal het Hof Amsterdam ''om'' moeten gaan.

Hallo Peewee,

In de 3 zaken waarin arrest is gewezen hebben nog de 3 advocaten van de gedupeerden nog Dexia om aanhouding gevraagd.
Het arrest in de zaak van 10 februari stond eigenlijk voor begin maart gepland maar is door Cortenraad naar voren geschoven.

Een teken dat Cortenraad weet dat het advies van de Procureur-Generaal op 13 februari gewoon doorgaat en niet meer aangehouden wordt?

Vrijdag weten we meer.

Groeten,
Piet

Piet,

Kunnen wij met deze wetenschap geen wraking vragen in Hoger Beroepszaken waar Cortenraad rechter is.
Deze goede man is toch helemaal vooringenomen en zijn uitspraak staat bij voorbaat vast.

Dat wij in de maling worden genomen door C & C maakt hun niets uit, het devies is vertrap de gedupeerden.

En dan moet je jarenlang overdoen, onzin verklaren, rookgordijnen leggen, en schuldig neen, wij wilden het graag hebben, het ging fout, en
nu zullen wij de onervaren mensen die ons vertrouwen vertrappen.

Hang die mensen aan de hoogste boom, als zij niet gewoon met mensen kunnen omspringen en enkel op eigen gewin uit zijn geweest.

Kunnen wij met deze wetenschap geen wraking vragen in Hoger Beroepszaken waar Cortenraad rechter is.

Proberen kan altijd.....ik geef degene die dit via z'n advocaat probeert, niet zo heel veel kans. Verschil van mening over juridische interpretaties is nog iets anders dan vooringenomenheid of gebrek aan onpartijdigheid. Het zou kunnen dat Cortenraad c.s. vooringenomen is -dat wil zeggen de Duisenberg-schikking als uitgangpunt gebruikt voor de invulling van de zorgplicht- maar bewijs dat maar eens. Het bovenstaande overzicht van verbanden tussen het Hof met Loef Claeys cq Allen & Overy zal vermoedelijk te weinig munitie voor een wraking bieden. Maar, zoals gezegd, proberen kan altijd.

Een wrakingsverzoek maakt in elk geval aan de wrakingskamer van het Hof cq aan de president van het Hof Amsterdam duidelijk dat vertrouwen in de rechter geen automatisme is.

Er zijn vorig jaar door diverse advocaten diverse verzoeken gericht aan het gerechtshof Amsterdam om een andere rechter op de aandelenlease zaken te zetten.
Ook het middel van wraking is gebruikt.
Helaas zit Cortenraad te stevig in het zadel en zijn alle verzoeken afgewezen.
Dit neemt echter niet weg dat wij nu maar moeten berusten in Cortenraad.
Gezien de kunsten van Cortenraad zou hij een goede deelnemer zijn in de Nieuwe Uri Geller show.
Hij buigt alles krom wat recht is zonder met zijn ogen te knipperen.
Een nieuwe carriere ligt in het verschiet!
Helaas werd ik kort daarna wakker.

We moeten blijven protesteren tegen zijn uitspraken en degene die een vonnis van Cortenraad hebben gekregen kunnen bij een cassatie advocaat laten onderzoeken of cassatie mogelijk en kansrijk is.
PAL heeft hierover al contact gelegd met de advocaten van de gedupeerden in de recente 3 zaken en met een cassatie advocaat.

Niets doen is verliezen, alleen iets doen is mogelijk, maar alleen samen, de gedupeerden en onze advocaten, zijn we sterk genoeg om alles in het werk te stellen om ons gelijk te halen en zo veel mogelijk te krijgen.

Groeten,
Piet

Het is dus een corrupt vrienden clubje die beslissen over de toekomst van vele gezinnen.

piet,

misschien een demonstratie voor het gerechts gebouw door pal georganiseerd.Dan wordt er tenminste wat gedaan en de media heeft wat te doen.

Gr.Andre

Het gerechtshof Arnhem is nu helemaal het spoor bijster.
In afwijking van de uitspraak door de Hoge Raad over huurkoop van vorig jaar maart, is nu het gerechtshof Arnhem van mening dat de W3D niet onder huurkoop valt.
In een arrest van 27 januari 2009 schrijft het Hof o.a.:

2.6 De conclusie moet daarom zijn dat de overeenkomst niet voorzag in toekenning van het genot van de aandelen aan [X] voorafgaand aan de betaling van de beide termijnen van de koopsom en dus niet kan worden aangemerkt als een koop op afbetaling en derhalve evenmin als een huurkoopovereenkomst Voor het aangaan daarvan door [X] was derhalve niet de toestemming van de echtgenote van [X] vereist.
Daarop stuiten de grieven 1 en 2 af.

Het arrest is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/uit ... 012009.htm

Het tussenarrest van 8 juli 2008 is helaas nog niet in ons bezit
De uitspraak van 30-06-2004 door de rechtbank Arnhem in deze zaak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=AP4885

Gaat Dexia nu voor elk contract bestrijden dat het onder huurkoop valt en dit uitprocederen?

Groeten,
Piet

D. is een boevenbank, en denkt alleen aan zichzelf. Wij weten het wel
intern Huurkoop, extern blijvend ontkennen, wij kunnen er niet tegen dat wij verlies lijden, met onze blunderende aankoop-.

Vandaar klantgerichtheid en integriteit bij deze bank ver te zoeken is.

B17, we weten het nu wel! Kraai eens iets anders.

Piet,

Zelfde verhaal als de Wck, daar ging het Gerechtshof Amsterdam helemaal buiten de orde van de rechtszaak om en de standpunten van de twee partijen, ineens concluderen dat er geen sprake was van toepasselijkheid van de WCK omdat er geen sprake zou zijn van het geld ''TER VRIJE BESCHIKKING STELLEN'' Volstrekt out-of-the blue'' en kant noch wal rakend. Er worden en werden in Nederland jaarlijks vele honderdduizenden OVERSLUIT KREDIETEN gesloten die WEL gewoon onder de WCK vallen. Ook daarbij komt de kredietsom niet ''ter vrije beschikking"" van de kredietnemer.
Gewoon een kulargument dus en vermoedelijk komend uit de verborgen agenda bij het Gerechtshof Amsterdam dat gewoon maar bezig blijft de leaserechtsstrijd het juridische moeras in te duwen. Minstens even kwalijk is dat de plv. Procureur-Generaal bij de Hoge Raad als een ware studeerkamerjuriste cq kip/hen-zonder-kop- achter dit kulargument van het Hof Amsterdam aanloopt, in plaats van het argument linea recta naar de prullenmand te verwijzen.

Ik denk dat het langzamerhand tijd wordt dat de rechterlijke macht zelf onder vuur komt te liggen. Bijna zeven jaar van rechterlijk geklooi.

Wanneer zeggen we masaal: ''Genoeg is genoeg !''

Gaat Dexia nu voor elk contract bestrijden dat het onder huurkoop valt en dit uitprocederen ?

Zal vermoedelijk afhangen van het soort contract. Komt het contract meer overeen of is het een product a la Korting Kado, dan niet. Gaat het om producten vergelijkbaar met een Winstver3 dubbeleaar dan vermoedelijk wel.

Bij mij roept dit de vraag op in hoeverre Dexia na maart 2008 al geschikt heeft met eegaleaseklanten die een andersoort product sloten dan het Korting Kado en zo ja, zitten hier ook Winstver3dubbelaars onder ?

Rechtspraak krijgt -ik heb dit al eerder opgemerkt- het karakter van een juridisch kat-en-muis spel, waarbij de Raadsheren van het Hof zeer actief hun rol meespelen, wanneer het hen zo uitkomt. Tom en Jerry en de rechters. Het is alsof je naar een voetbalwedstrijd zit te kijken waar de scheidsrechter soms ineens gaat meespelen aan de kant van een van beide ploegen of ineens tijdens de wedstrijd de spelregels verandert zonder de beide ploegen hier over te informeren.

Inderdaad betreft het in deze zaak een onbegrijpelijk arrest. Kern van de uitspraak is dat er bij deze op 26 april 2000 gesloten WinstVerDriedubbelaar (3 jaarlijks opeenvolgende aankopen tegen dezelfde prijs) geen sprake zou zijn van "het genot van de aandelen". De redenering is dat voor het recht om de 2e en 3e aankoop tegen dezelfde prijs uit te oefenen een (optie)premie is verschuldigd die gelijk is aan het bruto dividend op de aandelen met een minimum van het bedrag over 1999. In de overeenkomst staat er ook nog bij dat als het dividend niet voldoende is dan zal het eventuele tekort aan het einde van de lease-overeenkomst worden verrekend. In de overeenkomst is duidelijk aangegeven dat de premie zal worden verrekend met de betaalbaar gestelde dividenden. Het woord "verrekenen" houdt volgens mij in het wederzijds betaalbaar stellen van vorderingen (er is dus sprake van een recht en een plicht). M.a.w. er is wel degelijk sprake van genot op aandelen in de vorm van dividend. Dat er sprake is van een zelfstandig recht op dividend (genot) blijkt ook uit de brochure febr/mrt 2000 waarin als voorbeeld wordt genoemd een dividend van gemiddeld per maand van f 66,72 (2,8% per jaar). De premie is vervolgens (je raad het al) ook f 66,72. In de bochure staat vervolgens "per saldo door u te betalen f 0".
Ook bij een eventuele verlenging van de overeenkomst wordt dividend uitbetaald (de optie premie is dan niet meer van toepassing).
Een ander punt waaruit het genot op de aandelen in de vorm van dividend blijkt is waarschijnlijk de jaaropgave t.b.v. de belastingaangifte. Ik sluit niet uit dat in de jaaropgave het (niet uitbetaalde dividend) gewoon vermeld is , incl. de ingehouden dividendbelasting die kon worden teruggevorderd. M.a.w. ook belastingtechnisch is er sprake van genot op aandelen.
Een derde argument dat er wel sprake is van genot op aandelen in de vorm van dividend is het feit dat in dit geval sprake was van o.a. Ahold aandelen, gekocht in de periode 30 juli 1999/23 februari 2003. Op grond hiervan (zie ook de aanvulllende overeenkomst II bij de Duisenbergregeling) bestaat een recht op de vergoeding in het kader van de Ahold-schikking (uitbetaling waarschijnlijk in januari 2008). Ook op grond hiervan is dus sprake van een genot van aandelen. Opvallend is dat in de uitspraak niets wordt vermeld over de ontvangsten in het kader van de Ahold-schikking (heeft Dexia dit achtergehouden ??). Naast het vreemde karakter van de uitspraak vraag ik mij ook af of de verdediging hier de plank niet flink heeft misgeslagen; ik citeer uit het arrest: "Partijen zijn het over eens dat dientengevolge aan (X) geen recht op dividend op de gekochte aandelen toekomt". Ik constateer dat verrekenen (van twee zelfstandige vorderingen) toch echt iets anders is dan niet toekennen !!! Uit de overeenkomst blijkt ook nog dat de optie- premie niet per definitie gelijk is aan het dividend over de 3 jaren van de looptijd van de overeenkomst (eventuele verrekening aan het einde van de overeenkomst van het verschil).

Alert,
Ik sluit me aan bij je fiscaal getinte analyse. Indien en voorzover het dividend inderdaad op de jaaropgave is meegenomen, dan leidt dit m.i. (ik ben geen fiscalist) alsdan overmijdelijk tot een beperking (d.w.z. een gebruik van) de dividendvrijstelling, zoals deze gold onder het IB Belastingregiem van vóór 1 januari 2001.

Vermoedelijk zijn er ook anderszins (d.w.z. in niet fiscaalrechtelijke zin) nog tal van argumenten naar voren te brengen waarom het Hof hier de plank finaal misslaat.

Zonder nu direct paranoide te willen lijken, vrees ik dat er veel meer achter het juridisch gezever van rechters in aandelenleasezaken zit. Het is gewoon een continue zoeken naar argumenten om grote groepen gedupeerden die nog met hun claim in de rij staan moedeloos te maken.

Overigens, maar dit is een ander verhaal, acht ik leasebanken ook nog medeplicht aan ''fraus legis'' Rond 1997 speelde dit in de debatten rondom de aftrek van leaserente. Zie hierover ook de oude documenten uit die jaren op de website van PAL. Legio Lease heeft zich daar toen tegen verzet en die discussie is toen doodgebloed. Maar bij producten, zoals aandelenlease die, zoals is gebleken, geen ''bron van inkomsten'' voor de belastingplichtige KUNNEN opleveren (d.w.z. daartoe vrijwel kansloos ziin) acht ik wel degelijk sprake van medeplichtigheid aan fraus legis.

In de hier door Piet aangegeven zaak, verloor de desbetreffende Winstverdriedubbelaar deelnemers de zaak ook al in het geding in eerste aanleg bij de REchtbank. Dat was in 2004, nu dus ruim VIERENHALFJAAR LATER het Hofarrest.

De conclusie die vermoedelijk een paar duizend Dexia egaaleasers eind maart 2008 trokken dat het ook voor hun contract ''kat-in-het-bakje'' zou zijn, lijkt mogelijk ietwat te voorbarig te zijn geweest.
De uitspraak van de Hoge Raad van maart 2008 bertrof het product Korting Kado. Hier geldt: het ene product is het andere niet. Van de circa 1,2 miljoen leasecontracten die er door leasebanken ziin verkocht over de hele periode tussen 1992 en 2002 is vermoedelijk slechts een minderheid van 20% -30% als huurkoop te kwalificeren. Waarmee ik overigens niet beweer dat het Hof Arnhem in deze zaak gelijk zou hebben.

Voortdurende juridische onzekerheid in de leaserechtstrijd betreft niet alleen de gedupeerden, maar ook de wederpartijen, de leasebanken. Advocaten van de leasebanken zullen vermoedelijk na de conclusies van de plv. P-G van 13 februari jl. gedacht hebben dat het Wck element in de rechtsstrijd nu defintief van tafel is. Ook die wensgedachte lijkt mij voorbarig.

Wat nu weer?? In 2008 heb ik op grond van het eega-argument mijn rechtszaak gewonnen. Door de rechtbank Amsterdam werden alle aandelenlease-contracten, die ik met Dexia had afgesloten,als huurkoopovereenkomsten aangemerkt en dientengevolge vond vernietiging van deze contracten plaats.Ook een winst-verdriedubbelaar maakte deel uit van deze vernietigde contracten.Toch is Dexia indertijd niet binnen 3 maanden na het uitspreken van het vonnis door de rechtbank Amsterdam in beroep gegaan.
Waarom in Arnhem dan wel? Ik vraag me dan ook af of ik indertijd doodgewoon geluk heb gehad of hebben we hier te maken met rechtsongelijkheid en meent Dexia bij het gerechtshof Arnhem, met hun interpretatie van welke producten als huurkoopovereenkomst aangemerkt dient te worden,meer kans te maken op het winnen van een beroepszaak.
Achteraf gezien heb ik dan ook maar geboft dat mijn rechtszaak in Amsterdam is afgewikkeld.