Interessant, want eerder ontkende je dit en haalde 'fundamenteel onderzoek' aan waarin er geen verband kan worden gelegd tussen endocriene verstoorders in voeding en hormonale disbalans, de basisfilosofie van het TLC-dieet.
Kun je daar een citaat van geven?
Of ik ben niet duidelijk genoeg geweest, of je hebt het niet goed gelezen.
In mijn eerste post in dit topic heb ik de mailwisseling geplaatst waarin mijn visie stond wat betreft de invloed van de hormonen op de energiebalans. Daarin heb ik telkens aangegeven dat hormonen een rol spelen bij de energiebalans.
Wat echter ontbreekt is wat de invloed van voeding daarop is en vervolgens het effect op overgewicht.
Een theorie kan nog zo mooi zijn en kloppen, wanneer de praktijk daar niet geheel mee te vergelijken is, heeft deze een zeer beperkte waarde.
Dat is nu juist de grote misvatting van de reguliere kijk op zeezout. Ze blijven de kleine restjes mineralen die zeezout bevat naast natriumchloride zien als 'te verwaarlozen'. Terwijl het daar nu juist om gaat! We hebben het over spoorelementen als germanium, strontium, rhodium, irridium, maar ook bijv. zilver en goud. Deze zijn crucialer dan je denkt en, nogmaals, je hebt er niet veel van nodig.
Bron?
Klopt allemaal. Ik heb nooit gezeg dat als je maar zeezoutverdunningen drinkt je dan automatisch aan je volledige behoefte aan mineralen en spoorelementen voldoet.
Klopt, maar volgens jouw heeft zeezout wel een praktische relevantie wat betreft de aanwezigheid van mineralen.
Mijn vraag is welke mineralen je bedoeld en waar je dat op baseert.
Zoals de rekensom laat zien geldt dit niet voor calcium, kalium en magnesium.
Het is daarnaast zaak dat we bijv. de juiste hoeveelgeid magnesium en calcium uit voeding halen. En wel rauwe, biologische of biologisch-dynamische groente en fruit.
Waarom niet uit andere groente?
Groene bladgroente bijvoorbeeld zijn zeer belangrijk, omdat bladgroen (chlorofyl) magnesium als kernmineraal heeft. De Duitse biochemist Hans Fischer toonde aan dat chlorofyl (bladgroen) voor 98% identiek is aan hemoglobine, een eiwit dat verantwoordelijk is voor de aanmaak van rode bloedlichaampjes en het transport van zuurstof door het bloed.
Hemoglobine is de rode kleurstof van bloedcellen en transporteert inderdaad zuurstof en CO2. Hemoglobine is niet verantwoordelijk voor de aanmaak van rode bloedcellen. Daar is o.a. het hormoon EPO voor verantwoordelijk.
Wanneer je de molecuulformules van chlorofyl en hemoglobine naast elkaar legt hoef je geen biochemicus te zijn om duidelijke overeenkomsten te vinden. Het enige verschil is het centrale minerlaal (magnesium bij chlorofyl en ijzer bij hemoglobine).
Interessant genoeg komt weer dat getal 98% voorbij.
Graag zou ik willen weten waar je het vandaan hebt dat bloed voor 98% identiek is aan zeewater.
Nee. Verontreiniging is verontreiniging. Het is daarom niet automatisch zo dat zeezout gezonder is dan tafelzout. Om die reden gebruik ik zelf dan ook uitsluitend sel gris (Keltisch zeezout) uit Guérande, Frankrijk. Dit is 100% vervuilingsvrij omdat het gezuiverd is in de door de Kelten aangelegde, 2000 jaar oude zoutmoerassen waarbij de samenstelling van de kleibodem een zuiverende werking heeft.
Je kunt nog zoveel schrijven, maar geloofwaardig ben je niet voor mij door de herhaaldelijke afwezigheid van onderbouwingen.
Omdat het zout gezuiverd is in de betreffende zoutmoerassen is het 100% vervuilingsvrij...
Heb je daar analysecijfers van of iets anders waarop je deze uitspraak baseert?
Je hebt niet goed genoeg opgelet. Ons bloed vertoont verwantschap met een verdunde oceaan.
Nu is het ineens een verdunde oceaan. Je eerdere uitspraak was:
"Hoe kun je nu zeggen dat dit niet relevant is als je bedenkt dat gezond menselijk bloed voor 98% identiek is aan zeewater?"
Je zou jouw uitspraak meer kracht bij kunnen zetten door met andere bronnen te komen dan hetgeen jezelf schrijft.
De mineralen in onverdunde vorm zijn toxisch, al is het zout nog zo schoon.
De dosis bepaald of iets toxisch is of niet. Of dit in verdunde of onverdunde toestand is is daarbij irrelevant. De dosis blijft uiteindelijk dezelfde.
Als je je research doet zul je zien dat we genetische verwantschap vertonen met, zoals gezegd, de zee,
Hoe kunnen we genetisch verwant zijn aan iets dat geen DNA heeft?
Je kunt hier nu wel een andere zienswijze presenteren en daar is niets mis mee. Wat ik mij afvraag is wat je ermee bereikt op deze manier.