Radar

De consument doet er goed aan om bij de consuwijzer een klacht in te dienen als een winkelier hen door verwijst naar de fabrikant of een ander. De winkelier die dit doet overtreed namelijk de wet. Vervolgens kan hij het product elders laten herstellen en de kosten daarvoor verhalen op de winkelier.

Dat hoeft helemaal niet. Steeds meer bedrijven willen dat de consument meteen en dus rechtstreeks naar de leverancier gaat met defecten. Als je een Acer monitor koopt dan krijg je hetzelfde verhaal te horen. Bel de costumer service en je wordt verder geholpen.

Dat zal allemaal best, maar dat is niet in het belang van de consument.

Deze praktijk is misleidend omdat de consumenten daardoor zouden kunnen gaan denken dat ze van rechts wegen naar de fabrikant moeten stappen. Maar van tijd tot tijd zijn er mensen wiens garantie afhandeling in de soep loopt en de winkelier vervolgens onder zijn wettelijke verplichtingen kan uitkomen omdat de consument zich te laat heeft gewend tot de winkelier. Ook denken ze hierdoor dat ze nergens meer rechten op hebben na het aflopen van de fabrieksgarantie.

Maar van tijd tot tijd zijn er mensen wiens garantie afhandeling in de soep loopt en de winkelier vervolgens onder zijn wettelijke verplichtingen kan uitkomen omdat de consument zich te laat heeft gewend tot de winkelier.

Sterker nog:

Als de consument zich eerst wend tot de fabrikant en als er problemen zijn pas wenden tot de verkopende partij is dat een gore streek naar de verkopende partij toe, omdat de verkopende partij dan niet meer kan bewijzen dat het probleem zich niet tijdens de koop bevond. Als dan een prutser van een monteur bij de fabrikant heeft huisgehouden al helemaal niet. Een ideale situatie om de verkopende partij een hak te zetten.

Als de consument eerst naar de fabrikant gaat en dan naar de verkopende partij, dan zal vaak de garantieclaim worden afgewezen, omdat een derde persoon zonder toestemming het product heeft geprobeerd te repareren. De fabrieksgarantie vervalt dan wel niet, maar wel de garantie die je van de verkopende partij gekregen hebt.

In de wet staat dergelijke constructies niet beschreven, omdat de wetgever in de wetsregels heeft gezet dat de consument bij het constateren van problemen binnen 2 maanden tot de verkopende partij moet wenden.

Dat veel fabrikanten de consumenten de mogelijkheid bieden dat de consument ook rechtstreeks naar de fabrikant toe kan gaan, is een extra service van de fabrikant, dit omdat het bekend is dat sommige verkopende partijen er een potje van maken en op deze manier laten de fabrikanten de consumenten niet in de kou staan.
Dit is dus iets extra's waar geen rechten aan ontleent kunnen worden. Je hebt dus de mogelijkheid om als consument naar de fabrikant toe te gaan als ze dat aangeven, je hebt niet het recht om die stappen te nemen. Zit een groot verschil in.