Het probleem dat je hebt, ligt voor een belangrijk deel op het persoonlijke, relationele vlak. Daar zijn geen juridische oplossingen voor.
Veel echtparen hebben in het verleden een langstlevendetestament gemaakt zoals deze 'ouderlijke boedelverdeling', om te voorkomen dat de kinderen de boel op zouden eisen en de langstlevende 'het huis moest verkopen om de kinderen uit te betalen'.
Dat de weduwe nu niet je eigen moeder is, maar de twééde echtgenote van vader, doet daar niets aan af. Het is jammer dat de verhouding met de stieffamilie zo slecht is, en dat je niet eens op tijd werd ingelicht over het overlijden van je eigen vader, maar het is nou eenmaal zo.
Of de weduwe jouw vordering onder bepaalde omstandigheden ook eerder moet uitbetalen dan bij haar overlijden, kun je in het testament lezen. Je hebt er als belanghebbende in ieder geval recht op kennis te nemen van dat testament.
Als geweigerd wordt een boedelbeschrijving op te maken, kun je dat via de rechter afdwingen. Dat heeft dan wel weer het nadeel dat daarmee de toch al slechte verhoudingen nóg slechter worden. De voor- en nadelen moet je voor jezelf afwegen.
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
Re: inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
Je hebt helemaal gelijk. Ik vind het alleen zo jammer, (maar daar is niets aan te doen, dat weet ik wel), dat de wet "het eigen" kind in het erfrecht tegen dit soort van (niet) familie geen bescherming heeft geboden. Al denkt men van wel.
Ik weet, dat ik de boedelbeschrijving kan afdwingen maar hoop toch op een gezond verstand en (een beetje clementie) van de weduwe en wij er in onderling overleg uit zullen komen........(wat ik niet denk, overigens).
Bedankt voor je antwoorden, ik heb ze als constructief ervaren. Wat moet je ook als leek, als je ineens met een testament en erfrecht etc wordt geconfronteerd. Met een brij wat wetten en regeltjes, waar je niets van snapt en er meteen een deskundige bij moet halen, die helaas veel kost, dan is het fijn dat er mensen zijn die met je meedenken!
Ik weet, dat ik de boedelbeschrijving kan afdwingen maar hoop toch op een gezond verstand en (een beetje clementie) van de weduwe en wij er in onderling overleg uit zullen komen........(wat ik niet denk, overigens).
Bedankt voor je antwoorden, ik heb ze als constructief ervaren. Wat moet je ook als leek, als je ineens met een testament en erfrecht etc wordt geconfronteerd. Met een brij wat wetten en regeltjes, waar je niets van snapt en er meteen een deskundige bij moet halen, die helaas veel kost, dan is het fijn dat er mensen zijn die met je meedenken!
Re: inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
De ouderlijke boedelverdeling - zo heet het soort langstlevendetestament waar het hier om gaat - is gebaseerd op het toenmalige artikel 1167 van het Burgerlijk Wetboek. Onder het toenmalige erfrecht (dat gold tot en met 31-12-2002) kon je een beroep doen op de legitieme portie, wat inhield dat je een klein deel van de nalatenschap kon opeisen, in goederen, een deel dat kleiner is dan het normale erfdeel als er geen testament zou zijn geweest (de groote van dat deel hing af van het aantal kinderen).
Vader is overleden in 2003, dus onder het nieuwe erfrecht, dat de positie van de langstlevende echtgenoot wil versterken ten opzichte van het oude erfrecht. Dan zou ook al zonder zo'n testament alles al naar de langstlevende echtgenoot gaan. Tenzij een testament zich daartegen juist zou verzetten.
Dit neemt echter niet weg dat de grootte van jouw geldaanspraak, die je ook onder het nieuwe erfrecht hebt, al is die niet meteen opeisbaar, moet worden bepaald.
Vader is overleden in 2003, dus onder het nieuwe erfrecht, dat de positie van de langstlevende echtgenoot wil versterken ten opzichte van het oude erfrecht. Dan zou ook al zonder zo'n testament alles al naar de langstlevende echtgenoot gaan. Tenzij een testament zich daartegen juist zou verzetten.
Dit neemt echter niet weg dat de grootte van jouw geldaanspraak, die je ook onder het nieuwe erfrecht hebt, al is die niet meteen opeisbaar, moet worden bepaald.
Re: inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
Als het testament is opgevallen in 2006 en gemaakt in 1999, dan is het toch zo, dat het nog rechtsgeldig is en onder de oude wet valt? je schrijft- dat in een OBV je een klein deel van de goederen kunt opeisen- (dat zou toch mooi zijn) of is dit komen te vervallen door ik citeer uit het testament:
Boedelverdeling. Uitsluitend voor het geval er bij mijn overlijden afstammelingen van mij in leven zijn, maak ik de volgende beschikkingen: Gebruikmakend van de door 4:1167 en volgende van Het Burgerlijk Wetboek gegeven bevoegdheid, beschik ik als volgt:
1.- Ik deel toe aan mijn echtgenote alle goederen en rechten die tot mijn nalatenschap zullen blijken te behoren, tegen de waarde daaaraan door mijn erfgenamen in onderling overleg toe te kennen of, bij gebreke van overeenstemming daaromtrent binnen zes maanden na mijn overlijden, op de wijze als door de wet is voorschreven voor verdeling van gemeenschappen, zulks onde last en verplichting voor mijn echtgenote.....
Is de uitleg van dit testament dan gebaseerd op de wet van 2003? en moet ik het dan zo lezen? Had er inderdaad ook niet een onderling overleg moeten plaatsvinden, is dat dan niet net zo'n verplichting als de bewuste boedelbeschrijving? Ik bedoel maar, vragen, vragen......
Maar wederom reuze bedankt voor het voorgaande er komt een beetje lijn in.
Boedelverdeling. Uitsluitend voor het geval er bij mijn overlijden afstammelingen van mij in leven zijn, maak ik de volgende beschikkingen: Gebruikmakend van de door 4:1167 en volgende van Het Burgerlijk Wetboek gegeven bevoegdheid, beschik ik als volgt:
1.- Ik deel toe aan mijn echtgenote alle goederen en rechten die tot mijn nalatenschap zullen blijken te behoren, tegen de waarde daaaraan door mijn erfgenamen in onderling overleg toe te kennen of, bij gebreke van overeenstemming daaromtrent binnen zes maanden na mijn overlijden, op de wijze als door de wet is voorschreven voor verdeling van gemeenschappen, zulks onde last en verplichting voor mijn echtgenote.....
Is de uitleg van dit testament dan gebaseerd op de wet van 2003? en moet ik het dan zo lezen? Had er inderdaad ook niet een onderling overleg moeten plaatsvinden, is dat dan niet net zo'n verplichting als de bewuste boedelbeschrijving? Ik bedoel maar, vragen, vragen......
Maar wederom reuze bedankt voor het voorgaande er komt een beetje lijn in.
Re: inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
Vaders testament is opgemaakt onder het oude erfrecht en blijft gewoon geldig (ook al op grond van overgangsrecht), ook al is het testament inhoudelijk grotendeels door het nieuwe erfrecht achterhaald.
Vader overleed onder het nieuwe erfrecht, waardoor de afwikkeling van de nalatenschap volgens het nieuwe erfrecht gaat (zoals de bepaling van de grootte van ieders erfdeel en van ieders legitieme portie – in het nieuwe recht een geldaanspraak en niet meer een aanspraak in goederen). Maar met respectering van het testament.
Het testament heet een “ouderlijke boedelverdeling” (OBV) omdat in het testament vader zijn nalatenschap al verdéélt (normaal wordt de verdeling overgelaten aan de erfgenámen), en dat wordt dan aan de erfgenamen toegerekend. Deze figuur vindt zijn wortels al in het Romeinse recht, maar begon (in Nederland) pas “populair” te worden na de Tweede Wereldoorlog.
Een ouderlijke boedelverdeling kon alleen gemaakt worden tussen (de langstlevende echtgenoot en) de eigen afstammelingen. Eventuele voorkinderen van de langstlevende echtgenoot (uit een eerder huwelijk) kunnen niet in een OBV worden betrokken.
De tekst van het (oude) artikel 1167 luidt als volgt:
“De bloedverwanten in opgaande linie mogen bij uiterste wilsbeschikking, of bij notariële akte, tusschen hunne afkomelingen onderling of tusschen dezen en hun langstlevenden echtgenoot de verdeeling en scheiding hunner goederen maken.”
Als langstlevendetestament toegepast, werkt dit in de praktijk dan zo, dat men alle goederen/bezittingen aan de langstlevende echtgenoot toedeelt (onder de verplichting ook de schulden voor eigen rekening te nemen en de successierechten voor te schieten) en aan de kinderen een geldvordering toedeelt ter waarde van hun erfdeel, welke geldvorderingen geclausuleerd werden om mogelijkheden van onmiddellijke opeising zoveel mogelijk dicht te timmeren. Vaak (maar niet altijd) waren de geldvorderingen van de kinderen rentedragend gemaakt, om deze waardevast te laten zijn. Die rente kwam fysiek wel toe aan de langstlevende, maar de grootte van de vordering van de kinderen stijgt daardoor na verloop van tijd (op papier) wel.
Het zwakke punt voor de kinderen is dat je daar alleen maar wat aan hebt, voor zover er op het moment waarop het tot uitbetalen moet komen, feitelijk vermogen aanwezig is.
Vanwege de populariteit van deze regelingen (naast de OBV bestonden ook nog vruchtgebruiktestamenten als langstlevendetestament), heeft men het wettelijke erfrecht aangepast, waardoor een ongeveer gelijke regeling tegenwoordig gewoon het wettelijke erfrecht is. Aldus, was de gedachte, hoefden echtparen niet meer eerst naar de notaris om met een duur testament te regelen wat zij wilden, maar stond dat gewoon in de wet.
Troost je dus met de gedachte dat de situatie weinig anders was als vader géén testament zou hebben gehad. Want hij overleed onder het nieuwe erfrecht.
De tekst die jij uit het testament citeert, geeft ook al aan dat de waarde IN ONDERLING OVERLEG (tussen de langstlevende echtgenoot en de kinderen of verdere afstammelingen) moet worden vastgesteld. Hoe anders kunnen de vorderingen van de kinderen worden vastgesteld?
Die waarde kan alleen maar als ook vastgesteld als ook duidelijk is waaruit de nalatenschap bestond bij het overlijden. Waardevaststelling en boedelbeschrijving gaan dus hand in hand.
Dit moet alsnog gebeuren.
Trek je niets aan van die “zes maanden na het overlijden” die in het testament staan. Je staat na die tijd beslist niet rechteloos. Die termijn geeft alleen maar aan dat niet éérder dan binnen die tijd niet op een andere manier, geforceerd, de waarde hoeft te worden bepaald (wat dan overigens volgens het huidige recht moet worden gedaan). Dit is zo geregeld om de erfgenamen een redelijke minimumtijd te geven er onderling uit te komen. Het staat hun vrij er langer over te doen om er onderling uit te komen.
Misschien kun je de successieaangifte en de successieaanslag nog achterhalen, als die er tenminste geweest zijn. Bij de weduwe of anders bij de Belastingdienst (je moet je dan wel als belanghebbende kunnen legitimeren; eventueel laat je een notaris dit voor je doen). Mocht de successieaangifte via een notaris zijn gelopen (is niet verplicht), dan heeft die notaris (of zijn ambtsopvolger) dit waarschijnlijk ook nog liggen in zijn archief.
Lang niet in alle nalatenschappen is successierecht aan de orde geweest, en zelfs is lang niet in alle nalatenschappen een successieaangifte gedaan. Vooral bij kleine boedels is dit vaak achterwege gebleven.
Maar mocht je een successieaangifte boven water hebben kunnen krijgen, dan is dat vaak al een begin van een boedelbeschrijving en van een waardering.
Houd er daarbij wel rekening mee dat belastingplichtigen vaak “bescheiden” aangeven als het op belasting betalen aankomt en dat voor fiscale doeleinden soms een andere waarderingsmethode geldt dan voor civiele doeleinden.
Ook is het voor jou van belang te zien of de successieaangifte correct is geschied. De weduwe moet jouw successierechten weliswaar voorschieten, maar uiteindelijk wordt dit met je “tegoed” verrekend (lees: ervan afgetrokken).
Als de weduwe amateuristisch op zijn janboerenfluitjes de successieaangifte heeft gedaan, kan dit alsnog duur uitpakken. Denk bijvoorbeeld aan een oude, versleten inboedel (die de kringloopwinkel niet eens meer wil) met nauwelijks dagwaarde, die voor torenhoge bedragen naar nieuwwaarde is aangegeven (omdat alles naar nieuwwaarde is verzekerd).
Dan past een bezwaarschrift met een gecorrigeerde aangifte.
Niet dat dat hier zo gegaan moet zijn, maar dat weet je pas als je de papieren ziet.
Vader overleed onder het nieuwe erfrecht, waardoor de afwikkeling van de nalatenschap volgens het nieuwe erfrecht gaat (zoals de bepaling van de grootte van ieders erfdeel en van ieders legitieme portie – in het nieuwe recht een geldaanspraak en niet meer een aanspraak in goederen). Maar met respectering van het testament.
Het testament heet een “ouderlijke boedelverdeling” (OBV) omdat in het testament vader zijn nalatenschap al verdéélt (normaal wordt de verdeling overgelaten aan de erfgenámen), en dat wordt dan aan de erfgenamen toegerekend. Deze figuur vindt zijn wortels al in het Romeinse recht, maar begon (in Nederland) pas “populair” te worden na de Tweede Wereldoorlog.
Een ouderlijke boedelverdeling kon alleen gemaakt worden tussen (de langstlevende echtgenoot en) de eigen afstammelingen. Eventuele voorkinderen van de langstlevende echtgenoot (uit een eerder huwelijk) kunnen niet in een OBV worden betrokken.
De tekst van het (oude) artikel 1167 luidt als volgt:
“De bloedverwanten in opgaande linie mogen bij uiterste wilsbeschikking, of bij notariële akte, tusschen hunne afkomelingen onderling of tusschen dezen en hun langstlevenden echtgenoot de verdeeling en scheiding hunner goederen maken.”
Als langstlevendetestament toegepast, werkt dit in de praktijk dan zo, dat men alle goederen/bezittingen aan de langstlevende echtgenoot toedeelt (onder de verplichting ook de schulden voor eigen rekening te nemen en de successierechten voor te schieten) en aan de kinderen een geldvordering toedeelt ter waarde van hun erfdeel, welke geldvorderingen geclausuleerd werden om mogelijkheden van onmiddellijke opeising zoveel mogelijk dicht te timmeren. Vaak (maar niet altijd) waren de geldvorderingen van de kinderen rentedragend gemaakt, om deze waardevast te laten zijn. Die rente kwam fysiek wel toe aan de langstlevende, maar de grootte van de vordering van de kinderen stijgt daardoor na verloop van tijd (op papier) wel.
Het zwakke punt voor de kinderen is dat je daar alleen maar wat aan hebt, voor zover er op het moment waarop het tot uitbetalen moet komen, feitelijk vermogen aanwezig is.
Vanwege de populariteit van deze regelingen (naast de OBV bestonden ook nog vruchtgebruiktestamenten als langstlevendetestament), heeft men het wettelijke erfrecht aangepast, waardoor een ongeveer gelijke regeling tegenwoordig gewoon het wettelijke erfrecht is. Aldus, was de gedachte, hoefden echtparen niet meer eerst naar de notaris om met een duur testament te regelen wat zij wilden, maar stond dat gewoon in de wet.
Troost je dus met de gedachte dat de situatie weinig anders was als vader géén testament zou hebben gehad. Want hij overleed onder het nieuwe erfrecht.
De tekst die jij uit het testament citeert, geeft ook al aan dat de waarde IN ONDERLING OVERLEG (tussen de langstlevende echtgenoot en de kinderen of verdere afstammelingen) moet worden vastgesteld. Hoe anders kunnen de vorderingen van de kinderen worden vastgesteld?
Die waarde kan alleen maar als ook vastgesteld als ook duidelijk is waaruit de nalatenschap bestond bij het overlijden. Waardevaststelling en boedelbeschrijving gaan dus hand in hand.
Dit moet alsnog gebeuren.
Trek je niets aan van die “zes maanden na het overlijden” die in het testament staan. Je staat na die tijd beslist niet rechteloos. Die termijn geeft alleen maar aan dat niet éérder dan binnen die tijd niet op een andere manier, geforceerd, de waarde hoeft te worden bepaald (wat dan overigens volgens het huidige recht moet worden gedaan). Dit is zo geregeld om de erfgenamen een redelijke minimumtijd te geven er onderling uit te komen. Het staat hun vrij er langer over te doen om er onderling uit te komen.
Misschien kun je de successieaangifte en de successieaanslag nog achterhalen, als die er tenminste geweest zijn. Bij de weduwe of anders bij de Belastingdienst (je moet je dan wel als belanghebbende kunnen legitimeren; eventueel laat je een notaris dit voor je doen). Mocht de successieaangifte via een notaris zijn gelopen (is niet verplicht), dan heeft die notaris (of zijn ambtsopvolger) dit waarschijnlijk ook nog liggen in zijn archief.
Lang niet in alle nalatenschappen is successierecht aan de orde geweest, en zelfs is lang niet in alle nalatenschappen een successieaangifte gedaan. Vooral bij kleine boedels is dit vaak achterwege gebleven.
Maar mocht je een successieaangifte boven water hebben kunnen krijgen, dan is dat vaak al een begin van een boedelbeschrijving en van een waardering.
Houd er daarbij wel rekening mee dat belastingplichtigen vaak “bescheiden” aangeven als het op belasting betalen aankomt en dat voor fiscale doeleinden soms een andere waarderingsmethode geldt dan voor civiele doeleinden.
Ook is het voor jou van belang te zien of de successieaangifte correct is geschied. De weduwe moet jouw successierechten weliswaar voorschieten, maar uiteindelijk wordt dit met je “tegoed” verrekend (lees: ervan afgetrokken).
Als de weduwe amateuristisch op zijn janboerenfluitjes de successieaangifte heeft gedaan, kan dit alsnog duur uitpakken. Denk bijvoorbeeld aan een oude, versleten inboedel (die de kringloopwinkel niet eens meer wil) met nauwelijks dagwaarde, die voor torenhoge bedragen naar nieuwwaarde is aangegeven (omdat alles naar nieuwwaarde is verzekerd).
Dan past een bezwaarschrift met een gecorrigeerde aangifte.
Niet dat dat hier zo gegaan moet zijn, maar dat weet je pas als je de papieren ziet.
Re: inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
AANVULLEND:
Onder het huidige erfrecht zie ik geen mogelijkheid een beroep te doen op de legitieme portie. Immers: het huidige erfrecht keurt goed dat de langstlevende echtgenoot alle spullen onder zich mag hebben en de gelkdvordering voorlopig niet uit hoeft te betalen.
Je junt dan in rdelijkheid niet volhouden in je legitiemen te zijn geschonden (voor 2003 kon dat nog wel).
Het wettelijke erfrecht van de langstlevende echtegoot is tegenwoordig geregeld in de artikelen 13 en volgende van Boek 4 van het Burgerlijk Wetboek.
Het basisartikel daarvan, artikel 13, luidt:
Artikel 13
1.De nalatenschap van de erflater die een echtgenoot en een of meer kinderen als erfgenamen achterlaat, wordt, tenzij de erflater bij uiterste wilsbeschikking heeft bepaald dat deze afdeling geheel buiten toepassing blijft, overeenkomstig de volgende leden verdeeld.
2.De echtgenoot verkrijgt van rechtswege de goederen van de nalatenschap. De voldoening van de schulden van de nalatenschap komt voor zijn rekening. Onder schulden van de nalatenschap zijn hier tevens begrepen de ten laste van de gezamenlijke erfgenamen komende uitgaven ter voldoening aan testamentaire lasten.
3.Ieder van de kinderen verkrijgt als erfgenaam van rechtswege een geldvordering ten laste van de echtgenoot, overeenkomend met de waarde van zijn erfdeel. Deze vordering is opeisbaar:
a. indien de echtgenoot in staat van faillissement is verklaard of ten aanzien van hem de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen van toepassing is verklaard;
b. wanneer de echtgenoot is overleden.
De vordering is ook opeisbaar in door de erflater bij uiterste wilsbeschikking genoemde gevallen.
4.De in lid 3 bedoelde geldsom wordt, tenzij de erflater, dan wel de echtgenoot en het kind tezamen, anders hebben bepaald, vermeerderd met een percentage dat overeenkomt met dat van de wettelijke rente, voor zover dit percentage hoger is dan zes, berekend per jaar vanaf de dag waarop de nalatenschap is opengevallen, bij welke berekening telkens uitsluitend de hoofdsom in aanmerking wordt genomen.
5.Is de vordering, bedoeld in lid 3, opeisbaar geworden doordat ten aanzien van de echtgenoot de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen van toepassing is verklaard, dan is de vordering, voor zover zij onvoldaan is gebleven, door beëindiging van de toepassing van de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen op grond van artikel 356 lid 2 van de Faillissementswet wederom niet opeisbaar. Artikel 358 lid 1 van de Faillissementswet vindt ten aanzien van de vordering geen toepassing.
6.In deze titel wordt onder echtgenoot niet begrepen een van tafel en bed gescheiden echtgenoot.
De boedelbeschrijving is geregeld in het Wetboek van Rechtsvordering, artikelen 671 tot en met 675. Deze luiden:
Artikel 671
Indien alle partijen zich daarmee verenigen en het vrije beheer over hun goederen hebben, kan een voorgeschreven boedelbeschrijving plaatsvinden bij een onderhandse akte. In alle andere gevallen geschiedt zij bij notariële akte.
Artikel 672
1.De kantonrechter van de rechtbank van het arrondissement waarin de boedel zich geheel of voor een groot deel bevindt, kan op verzoek van een der in artikel 660 onder 1° en 3° onder a bedoelde personen of van iemand die daarbij op andere grond voldoende belang heeft, een boedelbeschrijving bevelen door een bij dat bevel aan te wijzen notaris. Tegen het bevel is geen hogere voorziening toegelaten.
2.Het verzoek kan worden gedaan tezamen met een verzoek strekkende tot verzegeling of tot ontzegeling.
3.Het bevel wordt slechts gegeven, indien de verzoeker zijn recht en belang summierlijk aannemelijk maakt.
Artikel 673
Indien de notaris nodig oordeelt de te beschrijven zaken zelf in ogenschouw te nemen, zijn de artikelen 444, 444a en 444b, tweede en derde lid, van overeenkomstige toepassing.
Artikel 674
De boedelbeschrijving zal bevatten:
1°. naam, voornaam en woonplaats van de verschenen of opgeroepen partijen en van de aangewezen schatters;
2°. een korte beschrijving van alle tot de boedel behorende goederen en schulden en, zo een der partijen zulks wenst, een schatting van de waarde van de roerende zaken door een of meer door partijen aan te wijzen schatters met hun beëdiging;
3°. een opgave van de plaats waar de beschreven zaken zich bevinden, of waarheen zij zijn overgebracht;
4°. een opgave van tot de boedel behorende geldsommen;
5°. een opgave van de aangetroffen boeken en registers betreffende de boedel, die op de eerste en laatste bladzijden worden gewaarmerkt, ingeval van een notariële beschrijving door de notaris en ingeval van een onderhandse beschrijving door de partijen;
6°. vermelding van de akten die op de goederen en de schulden van de boedel betrekking hebben;
7°. ingeval van een notariële beschrijving: vermelding van de eed, af te leggen in handen van de notaris, van hen die vóór de beschrijving de goederen in hun macht hadden of het huis waarin deze zich bevinden bewoond hebben, dat zij niets hebben verduisterd, noch gezien hebben, noch weten dat iets verduisterd is.
Artikel 675
Indien partijen het niet eens worden over de aanwijzing van de schatters, worden deze benoemd door de notaris of in geval van een onderhandse boedelbeschrijving, door de in artikel 672 bedoelde kantonrechter.
Onder het huidige erfrecht zie ik geen mogelijkheid een beroep te doen op de legitieme portie. Immers: het huidige erfrecht keurt goed dat de langstlevende echtgenoot alle spullen onder zich mag hebben en de gelkdvordering voorlopig niet uit hoeft te betalen.
Je junt dan in rdelijkheid niet volhouden in je legitiemen te zijn geschonden (voor 2003 kon dat nog wel).
Het wettelijke erfrecht van de langstlevende echtegoot is tegenwoordig geregeld in de artikelen 13 en volgende van Boek 4 van het Burgerlijk Wetboek.
Het basisartikel daarvan, artikel 13, luidt:
Artikel 13
1.De nalatenschap van de erflater die een echtgenoot en een of meer kinderen als erfgenamen achterlaat, wordt, tenzij de erflater bij uiterste wilsbeschikking heeft bepaald dat deze afdeling geheel buiten toepassing blijft, overeenkomstig de volgende leden verdeeld.
2.De echtgenoot verkrijgt van rechtswege de goederen van de nalatenschap. De voldoening van de schulden van de nalatenschap komt voor zijn rekening. Onder schulden van de nalatenschap zijn hier tevens begrepen de ten laste van de gezamenlijke erfgenamen komende uitgaven ter voldoening aan testamentaire lasten.
3.Ieder van de kinderen verkrijgt als erfgenaam van rechtswege een geldvordering ten laste van de echtgenoot, overeenkomend met de waarde van zijn erfdeel. Deze vordering is opeisbaar:
a. indien de echtgenoot in staat van faillissement is verklaard of ten aanzien van hem de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen van toepassing is verklaard;
b. wanneer de echtgenoot is overleden.
De vordering is ook opeisbaar in door de erflater bij uiterste wilsbeschikking genoemde gevallen.
4.De in lid 3 bedoelde geldsom wordt, tenzij de erflater, dan wel de echtgenoot en het kind tezamen, anders hebben bepaald, vermeerderd met een percentage dat overeenkomt met dat van de wettelijke rente, voor zover dit percentage hoger is dan zes, berekend per jaar vanaf de dag waarop de nalatenschap is opengevallen, bij welke berekening telkens uitsluitend de hoofdsom in aanmerking wordt genomen.
5.Is de vordering, bedoeld in lid 3, opeisbaar geworden doordat ten aanzien van de echtgenoot de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen van toepassing is verklaard, dan is de vordering, voor zover zij onvoldaan is gebleven, door beëindiging van de toepassing van de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen op grond van artikel 356 lid 2 van de Faillissementswet wederom niet opeisbaar. Artikel 358 lid 1 van de Faillissementswet vindt ten aanzien van de vordering geen toepassing.
6.In deze titel wordt onder echtgenoot niet begrepen een van tafel en bed gescheiden echtgenoot.
De boedelbeschrijving is geregeld in het Wetboek van Rechtsvordering, artikelen 671 tot en met 675. Deze luiden:
Artikel 671
Indien alle partijen zich daarmee verenigen en het vrije beheer over hun goederen hebben, kan een voorgeschreven boedelbeschrijving plaatsvinden bij een onderhandse akte. In alle andere gevallen geschiedt zij bij notariële akte.
Artikel 672
1.De kantonrechter van de rechtbank van het arrondissement waarin de boedel zich geheel of voor een groot deel bevindt, kan op verzoek van een der in artikel 660 onder 1° en 3° onder a bedoelde personen of van iemand die daarbij op andere grond voldoende belang heeft, een boedelbeschrijving bevelen door een bij dat bevel aan te wijzen notaris. Tegen het bevel is geen hogere voorziening toegelaten.
2.Het verzoek kan worden gedaan tezamen met een verzoek strekkende tot verzegeling of tot ontzegeling.
3.Het bevel wordt slechts gegeven, indien de verzoeker zijn recht en belang summierlijk aannemelijk maakt.
Artikel 673
Indien de notaris nodig oordeelt de te beschrijven zaken zelf in ogenschouw te nemen, zijn de artikelen 444, 444a en 444b, tweede en derde lid, van overeenkomstige toepassing.
Artikel 674
De boedelbeschrijving zal bevatten:
1°. naam, voornaam en woonplaats van de verschenen of opgeroepen partijen en van de aangewezen schatters;
2°. een korte beschrijving van alle tot de boedel behorende goederen en schulden en, zo een der partijen zulks wenst, een schatting van de waarde van de roerende zaken door een of meer door partijen aan te wijzen schatters met hun beëdiging;
3°. een opgave van de plaats waar de beschreven zaken zich bevinden, of waarheen zij zijn overgebracht;
4°. een opgave van tot de boedel behorende geldsommen;
5°. een opgave van de aangetroffen boeken en registers betreffende de boedel, die op de eerste en laatste bladzijden worden gewaarmerkt, ingeval van een notariële beschrijving door de notaris en ingeval van een onderhandse beschrijving door de partijen;
6°. vermelding van de akten die op de goederen en de schulden van de boedel betrekking hebben;
7°. ingeval van een notariële beschrijving: vermelding van de eed, af te leggen in handen van de notaris, van hen die vóór de beschrijving de goederen in hun macht hadden of het huis waarin deze zich bevinden bewoond hebben, dat zij niets hebben verduisterd, noch gezien hebben, noch weten dat iets verduisterd is.
Artikel 675
Indien partijen het niet eens worden over de aanwijzing van de schatters, worden deze benoemd door de notaris of in geval van een onderhandse boedelbeschrijving, door de in artikel 672 bedoelde kantonrechter.
Re: inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
Quisquid, hoe zit het dan als haar stiefmoeder komt te overlijden, wat gebeurt er dan met de spullen, gaan die naar de kinderen van de stiefmoeder, of gaan de spullen dan naar Jopper1.
Want dat lijkt mij dan een ingewikkelde zaak worden, omdat er ook spullen van haar stiefmoeder zijn en die dan weer voor de kinderen van de stiefmoeder zijn. Wie gaat en kan dan bewijzen wat van de vader is geweest en wat van de stiefmoeder is geweest.
Is het dan niet verstandig dat ergens vast te laten zetten, dat dit dan terug gaat naar Jooper1, nadat de stiefmoeder is overleden, en dat de kinderen van de stiefmoeder hier niks van weggooien of wat dan ook.
Het is op die manier wel een gepuzzel zeg.
Want dat lijkt mij dan een ingewikkelde zaak worden, omdat er ook spullen van haar stiefmoeder zijn en die dan weer voor de kinderen van de stiefmoeder zijn. Wie gaat en kan dan bewijzen wat van de vader is geweest en wat van de stiefmoeder is geweest.
Is het dan niet verstandig dat ergens vast te laten zetten, dat dit dan terug gaat naar Jooper1, nadat de stiefmoeder is overleden, en dat de kinderen van de stiefmoeder hier niks van weggooien of wat dan ook.
Het is op die manier wel een gepuzzel zeg.
Re: inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
Als stiefmoeder komt te overlijden, is dat háár nalatenschap.
Alle spullen zijn háár eigendom. Ook de spullen die van jouw ouders zijn geweest. Alle spullen gaan dus naar háár erfgenamen.
Hoe die nalatenschap zal verlopen, hangt af van meerdere factoren:
- welke personen laat zij achter?
- waaruit bestaat haar nalatenschap?
- heeft zij een testament gemaakt en zo ja, wat staat daarin?
- hoe luidt op dat moment het wettelijke erfrecht?
In ieder geval zit in haar "boedel" een schuld aan jou die dan tot uitkering moet komen (aan jou, of als jij eerder mocht overlijden, aan jouw erfgenamen), als die al niet eerder tot uitkering is gekomen.
Vandaar het grote belang dat daarvan een bedrag wordt vastgesteld (boedelbeschrijving en waardering).
Alle spullen zijn háár eigendom. Ook de spullen die van jouw ouders zijn geweest. Alle spullen gaan dus naar háár erfgenamen.
Hoe die nalatenschap zal verlopen, hangt af van meerdere factoren:
- welke personen laat zij achter?
- waaruit bestaat haar nalatenschap?
- heeft zij een testament gemaakt en zo ja, wat staat daarin?
- hoe luidt op dat moment het wettelijke erfrecht?
In ieder geval zit in haar "boedel" een schuld aan jou die dan tot uitkering moet komen (aan jou, of als jij eerder mocht overlijden, aan jouw erfgenamen), als die al niet eerder tot uitkering is gekomen.
Vandaar het grote belang dat daarvan een bedrag wordt vastgesteld (boedelbeschrijving en waardering).
Re: inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
Oke dat snap ik dan nu ook. Thnx.pffffffff wel blij dat ik dit niet mee heb hoeven maken zeg. Wel een heel gedoe.
succes ens terkte Jopper1
Re: inlichtingen over de nalatenschap van vader door stiefmoeder
Begrijp ik goed dat je aan de kantonrechter moet verklaren wat voor belang (want ik kan toch niet weten wat er is?) jij bij die boedelbeschrijving hebt? Of is dat van een tweede orde. Overigens heb ik van de belastingdienst een succesaangifte gehad die men toentertijd naar de weduwe heeft gezonden. Zij hoeft geen successieaangifte te doen op grond van de gegevens die men heeft. Zij heeft wel (in mijn ogen) een behoorlijk bedrag aan vrijstellingen, die stonden er wel bij. (maar het zal wel onder de kleine boedels vallen).En als het uiteindelijk hoger uitviel, dan wist de belastingdienst haar wel te vinden. Verdere gegevens zoals de successieaanslag (uiteindelijk) en gegevens van de inkomstenbelasting krijg ik niet (al ben ik 100 x belanghebbende) want ik heb mijn vader zijn sofinummer niet. (ook wel weer begrijpelijk). De weg te volgen is niet anders dan: Benader de weduwe (als ze niet stiekem is verdwenen!) en vervolgens kun je naar de kantonrechter. Uiteindelijk heb dan zo meteen een stel papieren in huis, die het een en ander vertellen van "het vermogen" van je vader bij overlijden en een vordering op zijn weduwe, die als zij overlijdt en als ik geluk heb, hiervan nog een beetje over is, ik dit dan misschien kan ruilen tegen "mijn felbegeerde goederen", die ik dan weer moet gaan verhalen op haar erfgenamen. Dit is waarschijnlijk haar nieuwe (voor mij onbekende)waar zij niet (mee is gehuwd) partner en zijn kinderen. Of uiteindelijk al weer een nieuwe partner(dat kan ook nog zomaar!)in de tussentijd. Daar kom je als weldenkend mens toch niet meer uit! Heb ik het zo goed samen gevat? Wel ontmoedigend eigenlijk.
