Radar

Ik snap sommige bovenstaande reacties en of ervaringen..

Zelf kamp ik met een soort omgekeerd issue.
3jaar geleden bleek mijn ex van het ene op andere moment te willen scheiden,
bleek mijn kinderen -binnenshuis, dus onopgemerkt- al jaren bewerkt te hebben met VERZONNEN dingen over mij.
Buiten de shock vh willen scheiden had ik nog de grote vraag waar komen deze verzinsels en plotselinge waanzinaanvallen zo plots vandaan????
Hoe dan ook, scheiden werd t dus zeker. Eerst geprobeerd gezamenlijke advocaat maar dat bleek al snel n viavia ingeseinde zakelijke relatie v mn ex, dus toch allebei aparte advocaat uiteindelijk.
Ik was erg boos door alles en wilde er niet te lange strijd v maken, alimentatie had hij mij en onze kids recht in het gezicht beloofd en zo dat hij de vaste lasten zou dekken en ik puur de extras eten drinken etc zelf diende te gaan verdienen. Eindelijk kon ik weer gaan werken waar ik jaren op aan gedrongen had..
Zakelijk had ik - nog buiten alimentaties om- aanspraak kunnen en mogen maken op een financiele afrekening v onze 'zaak'.. Dat heb uit respect geweigerd, ook deels mn woede cq haast om alle gedane leed zsm achter me te kunnen laten. Nooit enig bedankje oid v ontvangen overigens maargoed ik dacht er destijds netjes en juist aan te doen,
hij beloofde immers de vaste lasten v thuis (zegmaar in vorm v partner&kinderalimentaties) te voldoen, hetgeen werd vermeld en ook uitgesproken werd door de rechter. Al met al waren we binnen 7mnd al gescheiden...

Inmiddels een hele tijd later bedreigd mn ex mn kinderen al 4mnd dat hij onze alimentaties gaat laten wijzigen,
Dat ik het veeeel te goed heb in verhouding tot hem..?
Mijn god, ik werk me sinds 2jr te pletter om rond te komen, het financiele plaatje besproken in echtscheiding bleek n truc, ook MIJN advocaat was niet een vd slimste, want icm met mn salaris bleek ik bergen alimentatie zooo naar de belasting af te kunnen dragen!! Oftewel meneer betaald alleen mn huur en ik ALLE rest ipv de beloofde AlLE vasten lasten.. Ik dien zelfs alle zondagen te werken om er financieel uit te kunnen komen,
Wat inhoud dat ik mn kids dus amper zie, dat doet mij erg pijn.


Lang verhaal kort te maken, ons leven was vroeger tamelijk rijk en luxe.
Niet dat ikdat mis maar om jullie de voorstelling te kunnen geven, 4x p jaar op vakantie, vette auto's, alles kon.
Tijden veranderen idd en I dont care, maar DIT (nu dus naar de rechter gaan en ons in totaal nig geen 1100€ willen betalen) vind ik echt niet kunnen.. In die 3jaar ben ik 1x5dg met kinderen op vakantie geweest, 3x uiteten en verder kan ik me niets permiteren, ook daar berust ik me in, geen probleem.
Maar meneer leeft tegenwoordig -sinds de dag dat hij hier weg is- in de stad en geeft nog steeds bakken met geld uit, uiteten, weekendjes weg, vakantie, grote villa gehuurd. Dit moet hij nogmaals zelf weten, en heb ik me al die tijd niet om bekommerd MAAR nu wordt t anders... Nu beweerd hij mn alimentaties stop te zetten, gaat wijziging aanvrageb.
Wat n egoist, hij kan t gewoon niet hebben dat ik keihard aan de slag gegaan ben en niet ben gaanzitten janken ener alles aan doe om het binnen t mogelijke toch leuk te hebben met mn kinderen.

Voor de heren die het zich ECHT niet kunnen permitteren snap ik de frustratie,
Maar in geval v mijn ex, die is gewoon op uit dat ik om kosten te besparen moet verhuizen (wat financ niet haalbaar is hier in de buurt) en dus mn kinderen in dat geval waarschijnlijk bij hem gaan wonen?
Dat is ook mn angst, buiten mn boosheid natuurlijk.
Mijn ex verteld iedereen lachend dat hij haren v voorbereiding heeft uit kunnen voeren
en zn boekhouding (enorm) heeft laten kelderen om MIJ aan te kunnen pakken, dat hij t zat is.

Welke rechter zal mij straks geloven tegenover zn perfect bewerkte boekhouding?
Daarbuiten kan ik de kosten advocaat echt niet missen v mn salaris en officieel kom ik niet in aanmerking meer v prodeo.
Ik zie hier allemaal erg tegenop.. .......
Als ik dit (zn slechtheid) toch had kunnen vorzien had ik toch ook de zakelijke financiele rechten niet geweigerd??!!!
Ik dus netjes doen en binnen 3jr erna hup alsnog gepakt worden.. Heb er geen woorden voor..
En vind t ook sneu v mn kids, lijkt me niet leuk, want hij verteld zn plannen vooraf namelijk aan hun in geuren en kleuren en dat is toch erg belastend voor ze..
Tips? Ervaringen?

Compleet geen aanvulling op dit topic, maar moet het toch kwijt.... Wat bezielt al die ex-en om nog geld aan te pakken van hun ex-man?? Je wilde toch van 'm af?? Leer dan ook op eigen pootjes te staan!! Kind alimentatie snap ik nog (al krijg ik die ook niet, maar dat komt door gebrek aan inkomsten), maar toen ik besloot om te gaan scheiden en dit ook echt door te zetten, riep ik al vanaf het begin dat ik geen partner alimentatie wilde. Ik wilde van die vent af, klaar!! En om eerlijk te zijn vind ik het ook helemaal niet erg dat ik ook geen kinder alimentatie krijg. Ik ben lekker compleet niet meer afhankelijk van mijn ex en in de omgangsregeling bepaal IK voor het grootste gedeelte de regels. Want he, hij betaald toch al niet mee aan zijn kinderen. Dus ook geen recht van spreken.

Voor alle ex-mannen die zo'n kreng van een ex hebben: Succes, sterkte en als het echt teveel wordt stap dan eens naar een juridisch loket voor advies.

Er zouden regels moeten komen dat wanneer vrouwen vreemdgaan, ze geen recht meer kunnen hebben op partner alimentatie.

Laat even simpelweg stellen, als vrouw kun je in feite alles maar doen wat je wil en je huwelijk kapot maken, maar er toch het beste uit komen.
Dat zou toch niet moeten kunnen? Bepaalde acties en zaken zouden gewoon strafbaar moeten zijn en een belemmering voor de rechten op alimentatie moeten worden.

De huidige wet maakt het vrouwen wel heel erg makkelijk om te doen wat ze maar willen en daarna de (ex) man compleet financieel uit te kleden.

Daan_1978, ben ik niet met je eens. Ik ben niet vreemdgegaan, maar juist mijn man. Toch bleef ik achter met compleet geen alimentatie en 25.000 euro schulden op de koop toe. Meneer ging de WSNP in, rechter oordeelde "geen geld, dus vrijstelling van alimentatie" en alle schulden stonden op beider naam, dus klopten alle instanties bij mij aan. Na afloop van de WSNP kan ik mijn ex ook niet meer aansprakelijk stellen voor die schulden, want je kan iemand niet 2 keer aansprakelijk stellen voor dezelfde schuld. En dan kan er 10x in het convenant staan dat alles wordt verdeeld, maar meneer zit nu in de bijstand en van een kale kip kan je niet plukken. Meneer had MIJ zelfs nog alimentatie aan hem willen laten betalen, terwijl de kinderen bij mij wonen!! Gelukkig vond de rechter dat ook een compleet stompzinnig verhaal.

Vorig jaar heeft mijn ex me zelfs nog voor de rechter willen halen vanwege de omgangsregeling. Ik ben verhuisd naar een 120 km verderop en hij "eiste" dat ik terug zou verhuizen en dat ik alle reiskosten zou vergoeden. Helaas voor hem waren er getuigen bij toen ik hem 9 maanden ervoor al vertelde dat ik ging verhuizen en waarheen en staat in het convenant extreem duidelijk vermeld dat HIJ ze op vrijdagavond bij mij ophaalt en ik ze op zondag bij hem. Conclusie advocaat: Geen schijn van kans. Convenant heeft 'ie toen zelf ondertekend en hij had gelijk bezwaar moeten maken tegen de verhuizing. Binnen Nederland zal een rechter trouwens sowieso niet ingaan op zo'n eis, heb ik begrepen.

Ik had het er ook over dat wanneer vrouwen zelf fouten maken waardoor het huwelijk kapot gaat.
Dat is iets anders dan dat mannen de fout in gaan, zoals in jouw verhaal.

Moet dan de man ook niet een "straf" krijgen alstie vreemd gaat of valt dat opeens onder "stoer en mannelijk"?? Want dan heb ik nog wel wat tegoed, weet van 3 vrouwen waarmee 'ie tijdens ons huwelijk mee in het bed heeft gelegen (en iets meer heeft gedaan ) in ieder geval met zekerheid te noemen.

Als de man vreemdgaat of op een andere manier het huwelijk kapot maakt, vind ik het niet meer dan logisch dat er gewoon alimentatie ( kinder en partner ) gevraagd wordt.

Mijn punt is alleen dat je als vrouw volgens de huidige wet altijd de man kaal kunt plukken en DAT is dus ook gelijk mijn struikelblok.
Ook al ligt de fout NIET bij de man en je gaat als vrouw vreemd of maakt op een andere manier het huwelijk ( bewust ) kapot, toch kun je als vrouw alsnog de man kaalplukken.
Dat zou eigenlijk anders moeten.

In mijn ogen (maar ik heb wel meer rare denkbeelden) zou je als het huwelijk op is gewoon uit elkaar moeten kunnen gaan, alles netjes verdelen (dus ook schulden!!) en allebei weer op eigen beentjes gaan staan. Helaas zijn er maar heeeeeel weinig huwelijken die op zo'n goede manier aflopen. Vrees dat met zoals jij het wil, de rechters nog meer werk krijgen.

Daar heb je gelijk in. Ik vind overigens kinderalimentatie wel normaal. Uiteindelijk hebben de kinderen nergens om gevraagd en als vader moet je ( of de fout nu bij paps of mams ligt ) wel verantwoordelijk zijn voor een deel van het onderhoud voor de kids. Het zijn immers ook de kinderen van de man.

Mijn punt is alleen dat je als vrouw volgens de huidige wet altijd de man kaal kunt plukken en DAT is dus ook gelijk mijn struikelblok.
Ook al ligt de fout NIET bij de man en je gaat als vrouw vreemd of maakt op een andere manier het huwelijk ( bewust ) kapot, toch kun je als vrouw alsnog de man kaalplukken.
Dat zou eigenlijk anders moeten.

Dit ben ik helemaal met je eens. In mijn omgeving ken ik een vrouw die getrouwd is met een kerel die ze helemaal niet moest, vervolgens treiterde ze hem de deur uit, en wist het voor elkaar te krijgen dat zij geen centje verlies leed aan het hele huwelijk en alles, terwijl hij met de brokken bleef zitten.

Dan vraag je je af: waar begint die vrouw aan, waarom, en hoe is het mogelijk dat ze er zo mee weg komt?

witte angora schreef:Dan vraag je je af: waar begint die vrouw aan, waarom, en hoe is het mogelijk dat ze er zo mee weg komt?

Helaas gebeuren deze dingen erg vaak en komt de vrouw daar zo goed als altijd mee weg en mag je als man op een houtje gaan bijten.

Ik ben het voor een groot deel eens met mensen die zeggen na scheiding op eigen benen staan, Maar er wordt wel een belangrijk aspect vergeten...

De reden dat de man veel meer verdiend als de vrouw (daarom moet ie Partner- allimentatie betalen, want als de vrouw even veel of meer verdiend hoeft dat echt niet) is heel vaak dat de vrouw tijdens het huwelijk voor de kids zorgt, het is ouderwets/traditioneel maar is is in heel veel gevallen wel zo.Vrouw werkt partime en heeft heel weinig kansen op een fatsoenlijke baan/salaris en de man groeit steeds verder in zijn werk. dan komt er een scheiding man heeft veel hoger inkomen dan de vrouw...tja dan vind ik eigenlijk ook niet meer dan normaal dat de ex-man tijdelijk (ZEKER GEEN 12 jaar!!) bijdraagt in onderhoud. We vind ik dat er absoluut onderscheid moet zijn tussen huwelijken met en zonder kids.

Ik heb ook direct afstand gedaan van partner allimentatie, maar dit wel omdat mijn ex-man mij altijd gestimuleerd heeft te blijven werken en cursusen/opleidingen te blijven doen, met het gevolg dat ik een hele goede baan heb en mijn kids heel goed zelf kan onderhouden...maar hoeveel vrouwen hebben dat niet , hebben hun carrierre opgegeven voor de kids