De oorspronkelijke poster is zeker de enige niet die zich aan die muzak stoort die ongevraagd overal over je heengestort wordt en waaraan je je niet kunt onttrekken. Kennelijk om je te veraangenamen bij het winkelen, maar voor velen is het winkelen zo geen verademing meer.
Zelf een muziekliefhebber zijnde, erger ik mij er ook aan. Ik heb medelijden met het personeel dat dat allemaal de hele dag, dag in, dag uit, maar moet aanhoren.
Tegen het roken wordt het personeel tegenwoordig wettelijk beschermd, maar nog niet tegen muzak.
In een winkel waar muzak is, koop ik hooguit het allernoodzakelijkste en spoed ik mij zo snel mogelijk weer naar de uitgang.
Als ik gasten heb en hen de hele godganse tijd verplicht laat meeluisteren, ben ik erg ongastvrij bezig.
De muzak is tegenwoordig écht overal. In winkels, bij tankstations, in diverse eetgelegenheiden (soms tot op het toilet!), in de wachtkamer van de dokter (daar zit je écht niet op te wachten met een zieke kop), in de behandelkamer van de tandarts (gezellig met die boor in je kies met de Dolly Dots over je heen; in Guantanamo Bay was dat een "geavanceerde verhoormethode", een eufemisme voor marteling), in winkelcentra over de straat van de sinterklaastijd tot aan Driekoningen en kort daarna weer in de carnavalstijd. "Er staat een paard in de gang....". Gezellig, dat statten
.
Of in de touringcar, helemaal met de muzak mee naar Torremolinos. En twee weken later weer terug.
Maar ook op de radio. Door de verkeersberichten heen klinken afleidende dreunen of klinkt geratel. Idem door andere informatieve programma's heen. Wat voegt dat toe?
Toen de Amerikaanse president Obama de Nobelprijs voor de Vrede ophaalde en een toespraak hield, werd daarvan een stukje op de radio uitgezonden, mét gedreun erdoorheen alsof een stormwind in de microfoon blies. Als dat ook in Oslo werd gepresenteerd door Obama's speech heen, was dat een diplomatieke rel geworden! Zéér onbeleefd.
De spoorwegen overwegen ook al ongevraagd muzak op de perrons te laten klinken, om het wachten op de trein "te veraangenamen". Mag het a.u.b. érgens nog rustig zijn, met alleen de normale achtergrondgeluiden?
Het gaat er niet om of je de over je uitgestorte "muziek" mooi vindt. Deze akoestische milieuvervuiling, deze ongevraagde geluiden (de muzak in de winkels e.d., de dreun-, roffel- en tikgeluiden door gesproken woord heen op de radio) leiden af en storen veel mensen met concentratieproblemen, mensen met gehoorproblemen (dat zijn steeds vaker ook jongeren), ouderen en mensen met een neurobiologische aandoening of stoornis (die geluiden niet kunnen uitfilteren). Al hoef je echt geen stoornis te hebben om je eraan te ergeren.
Alsof je iets vertelt en er iemand naast je staat die voortdurend erdoorheen roept: boem, boem, boemboem, boem, boemboemboem, boemboem, ... (enz.).
Suggestie: laat winkels maar een koptelefoon beschikbaar stellen voor de klanten die veraangenaamd willen worden met muzak. Dan hoeven anderen die daar niet door "veraangenaamd worden", niet verplicht mee te luisteren.