Heb zelfs sinds ruim een jaar "het genoegen" naast een cocaïnejunk te mogen wonen. Die een lat-relatie onderhoudt met een eveneens verslaafde vriendin. Vorige bewoner was ook verslaafd aan drugs.
Wat ik in de loop der jaren heb geleerd: woningcorporatie doet zo min mogelijk. Het doel van de verhuurder bij klachten is om de bal telkens weer terug te kaatsen naar de klager. Bewijst u het maar! Bedenk dat in de sociale woningbouw alle mensen terechtkomen met psychiatrische en/of verslavingsproblematiek. De verhuurder heeft dus "een kast vol" met dit soort lieden. Stel je dus in op deze houding van je verhuurder en kaats de bal zo snel mogelijk weer terug. Beroep je daarbij telkens op je wettelijke recht op rustig woongenot.
Woningcorporatie stelt zich op het standpunt dat drugsoverlast niet bewezen kan worden. Als je er over nadenkt: bewijs is er pas wanneer de politie een inval doet in de woning, vervolgens "poeders" aantreft die voor drugs door kunnen gaan. Deze vervolgens naar het NFI stuurt (Nederlands Forensisch Instituut) voor analyse. Kennelijk pas dan heb je bewijs dat er sprake van drugsoverlast.
Politie is er bij geweest. Het eerste wat de agent in kwestie vroeg aan de vriendin: "Wat heb je gebruikt?". Een hele reeks buurtbewoners heeft dealgedrag geconstateerd en hier melding van gemaakt. Zowel bij verhuurder als bij de politie. Verhuurder doet niets. Er is geen bewijs zeggen ze.
Het enige wat je kan doen is: op alle slakken zout leggen. Dus bij elke vorm van overlast
schriftelijk je beklag doen bij je verhuurder en je beroepen op je wettelijke recht op
rustig woongenot. Je verhuurder heeft hier formulieren voor zoals deze:
http://www.de-alliantie.nl/smartsite.shtml?id=3652
Gevolg is dat buurman in een jaar tijd 5 keer is uitgenodigd voor een gesprek. Hij is ook vijf keer komen opdagen bij de verhuurder. Natuurlijk had hij kunnen weigeren, maar dat kan gevolgen hebben. Met deuren slaan, schreeuwen, 's nachts ruzie maken en op de trap stampen, gespuis over de vloer etc etc. Na een jaar begint hij te begrijpen dat hij als huurder ter verantwoording wordt geroepen voor de overlast van zijn vriendin. Nu is het al een paar maanden erg rustig. Je kan dus wel iets bereiken. Bijt je er als een horzel in vast, dan maak je een kans.
Verder is een procedure bij de Huurcommissie niet van toepassing. Die is er alleen voor gebreken aan de woning, niet voor je "rustig woongenot". Verder verwacht ik weinig van rechtsbijstandsverzekeringen om reeds bovengenoemde redenen. Buurtbemiddeling heb ik afgewezen omdat dit bij drugsproblematiek ook geen zin heeft. Iedereen die dit soort buren heeft: sterkte en succes!