Radar

alfatrion schreef:

mihoen schreef:als voormalig fokker van noorse boskatten vind ik het van de gekke dat er extra wordt gevraagd als er mee gefokt gaat worden. in het koopcontract hebben wij gezet dat wij niet wilden dat er met onze jongen gefokt ging worden. wil iemand toch een nestje, dan zijn er andere adressen...

Het lijk mij dat een dergelijke voorwaarden niet tegen consument is in te zetten. Voor de wet is een kant een product. In de wet staat dat de verkoper een product in eigendom moet overdragen bij een koop. Hiervan mag niet in het nadeel van de consument worden afgeweken. Eigendom is het meest omvattende recht dat een persoon op een product kan hebben. Het lijkt mij niet dat de verkoper kan bepalen wat de koper mijn zijn eigendom wel of niet mag doen.

ik mag de kat verkopen aan degene die ik wil. in mijn koopcontract mag ik, in redelijkheid, neerzetten wat ik wil. zolang er nog geen overeenkomst is, mondeling dan wel schriftelijk, heeft iedereen het recht om wel of niet akkoord te gaan.
als je in een winkel komt en de leveringsvoorwaarden staan je niet aan, dan ben je vrij naar een ander te gaan.

praktijkvoorbeeld uit tapijtverkoop
rol is 4 meter breed. klant wil 2 stukken van 2x2meter. verkoper mag alleen de strekkende meters afsnijden ivm risico en houd zich aan de bedrijfsvoorschriften. verkoper wil natuurlijk tapijt op de korte kant oprollen ten behoeve van vervoer voor de klant. klant wil perse 2 stukken van 2x2 en verlaat de winkel.

conclusie: op dat moment is er geen overeenkomst, dus in feite geen probleem. klant aanvaard de leveringsvoorwaarden niet en is vrij om naar de concurrent te gaan

kattenliefhebster

Als je onweerlegbaar kunt bewijzen dat de verkoper wist van de erfelijke belasting, dan is hier sprake van misleiding en kun je de koop nietig verklaren en de aankoopsom terugeisen. Doe dat dan wél schriftelijk, aangetekend en met bewijs van ontvangst.

Maxiem.

Emmy75 schreef:In dit geval heb je te maken met een koop tussen particulieren en dat maakt juridisch wel een enorm verschil. Vandaar ook dat ik me afvroeg of de fokker dit al wist voor de koop.

Ook als er geen spraken is van een consumentenkoop, dan is de werking van 7:17 en 7:21 het zelfde, alleen zijn deze niet van dwingend recht. Ik zie nog steeds niet wat het er juridisch relevant is aan of de fokker het wist.

mihoen schreef:ik mag de kat verkopen aan degene die ik wil. in mijn koopcontract mag ik, in redelijkheid, neerzetten wat ik wil. zolang er nog geen overeenkomst is, mondeling dan wel schriftelijk, heeft iedereen het recht om wel of niet akkoord te gaan.
als je in een winkel komt en de leveringsvoorwaarden staan je niet aan, dan ben je vrij naar een ander te gaan.

Deze opvatting hebben wel meer mensen, maar die zijn niet op de hoogte van dwingend recht.

mihoen schreef:praktijkvoorbeeld uit tapijtverkoop
rol is 4 meter breed. klant wil 2 stukken van 2x2meter. verkoper mag alleen de strekkende meters afsnijden ivm risico en houd zich aan de bedrijfsvoorschriften. verkoper wil natuurlijk tapijt op de korte kant oprollen ten behoeve van vervoer voor de klant. klant wil perse 2 stukken van 2x2 en verlaat de winkel.

Ik zie de vergelijking niet. Niets weerhoud je om de kat te castreren. Wat ik las ging het om het om regels wat iemand na de koop mocht doen met zijn eigendom. Dus dat de winkelier verbied dat de koper in zijn tapijt achteraf niet in stukken mag snijden.

Helaas is vroegcastratie nog niet erkent in nederland, waardoor niet alle dierenartsen op jonge leeftijd de kittens willen laten castreren.
Nou kan ja als fokker dan wel wachten totdat de dierenarts het wel doet, maar dan zijn de dieren zeker een half jaar oud. De kopers willen wel graag genieten van hun kitten, niet hun half volwassen kat. Tevens is de introductie bij meerdere katten beter als het dier jong is, niet als het al ouder is. Ik zeg niet dat het niet kan, maar het is gewoon moeilijker.

Daarbij vind ik het wel bijzonder hoe juristen het zo kunnen draaien dat het toch onder een andere regel valt: bij de SPC is een koopcontract met een jurist opgestelt, en hier lees ik toch andere dingen.

Om rechtsgeldig te zijn zou elk contract via een Jurist moeten gaan, dus bij elk kitten opnieuw. Daarom zijn de meeste contracten net iets meer dan een mondelinge afspraak.

Had de fokker het kunnen weten op het moment dat de kater de poes dekte? Zo niet dan heb je geen poot op te staan. Maar je zou natuurlijk gewoon de fokker kunnen vragen: wat als zij het ook heeft?

Je moet haar natuurlijk sowieso laten testen.