Ik lees dit verhaal helaas nu pas, maar een aantal dingen vallen me op:
Als men een dwangbevel vervaardigt, is de zaak niet bij de rechter geweest. Volgens mij las ik dat in de hoofdtekst ergens. Een aantal organen hebben het recht om dwangbevelen te vervaardigen, de rest moet naar de (kanton)rechter om een vonnis te halen. Zowel het dwangbevel als het vonnis geldt wel als een 'titel' die na betekening het executietraject in kan. (dus dat men bij werkgevers te raad gaan voor loonbeslag, bij banken voor bankbeslag, bij woningen voor beslag roerende zaken etc)
Op het moment dat je een dwangbevel hebt gekregen die naar jouw zeggen onterecht is, dan heb je daar een vaste termijn voor om daar bezwaar tegen te maken. Dit vergt uiteraard onderbouwing wil je erin slagen. De beste weg is in contact treden met de deurwaarder die de zaak van het CJIB ter behandeling heeft gehad.
Een deurwaarder is verplicht een uitreksel (GBA) bij de gemeente op te vragen om te controleren waar je bent ingeschreven. Dit is belangrijk voor de gevallen dat de deurwaarder langs komt en je op dat moment er niet bent. Dit omdat je dan achteraf verweer op kan zetten dat je het dwangbevel nooit hebt ontvangen. Dit geldt uiteraard ook voor sommaties en andere vormen van exploten. Voor een sommatie is geen GBA vereist, echter voordat je aansluitend aan je ambtelijk stuk(exploot) wil werken als deurwaarder, dien je die weer wel op te vragen. Als ik mij niet vergis is deze termijn inmiddels 14 dagen oud maximaal.
Hoe dan ook, een deurwaarder voor de tuchtkamer brengen is het meest extreme wat je kunt doen tegen een deurwaarder. Ik hoef daar dan ook niet bij te vermelden dat je een hele goede zaak achter de hand wil hebben, wil ik je dat adviseren te doen.
Een goede zaak komt eigenlijk neer op regels, dus:
Heb je binnen de gestelde termijn de hoofdsom betaald?
Heb je binnen de gestelde termijn de eventuele administratie/incassokosten voldaan naar redelijkheid en billijkheid? (Voorwerk II, Advocatentarief etc)
Was je ten tijde van de sommatie/exploten ingeschreven op het adres waar de stukken zijn afgeleverd?
Heeft de deurwaarder zich aan alle wettelijk bepalingen en tijden van betekening gehouden?
etc
Een grote misconceptie die ik veel teruglees hier op radar in het algemeen is het fenomeen betalingsregelingen. Een betalingsregeling wordt in eerste instantie afgewezen/geaccepteerd door de schuldeiser. De deurwaarder is hier 'slechts' een tussenpersoon die regels heeft gehad van deze schuldeiser. Een schuldeiser is op haar beurt niet verplicht een regeling aan te gaan, tenzij dit in een contract/overeenkomst vooraf is overeengekomen.
Wellicht heb ik hier een hoop gebrabbeld wat allang gezegd is, maar het was even iets teveel om allemaal te lezen want ik sta ondertussen te koken
Indien er iets niet klopt wat ik schreef, hoor ik dat uiteraard graag en alvast excuses daarvoor. (mijn kennis zal op bepaalde gebieden wellicht wat gedateerd zijn)
Hopelijk heeft iemand hier nog wat aan
Gegroet !