@kweenie
Ook bijvoorbeeld de reclamekosten en ontwikkelkosten van de producten zijn kosten die al voor de verkoop van het product zijn gemaakt en waarvoor het daarom geen heel gekke keuze is om die aan het begin van het traject al terug te willen verdienen. En bijvoorbeeld ook de kosten die de verzekeraar maakt om de polis in het systeem te krijgen worden vooral aan het begin gemaakt.
//Op zichzelf gezien, mee eens. Maar dat is een
keuze die gemaakt wordt. Het gaat meestal over (zeer) langlopende polissen. Daar past in beginsel ook een langlopende afschrijving bij. Het motief is een snelle terugverdientijd van de (aanloop)kosten. Goed voor de cash flow. En elke 3-5 jaar of sneller nieuwe "produkten" in de markt zetten die in de kern allemaal identiek zijn, vergt nauwelijks nog ontwikkelingskosten. Die ontwikkelingskosten van Spaarbeleg, ABC spaarplan en hoe ze ook allemaal mogen heten, zijn meer dan 100voudig terugverdiend.
De polissen in het systeem brengen: Zelfs als dat een geldig argument zou zijn dan is dat éénmalig. Een datatypist(e) van 50,00 euro per uur, doet er 5 per uur is éénmalig 10,00 euro. Onderhoud systemen/ict 10,00 per polis per jaar.
Bij 100.000 polissen a 10,00 euro is dat toch al snel 1 mio. Daarvan kun je aardig wat onderhoud betalen.
Terzake kostenaktivering of discontering: Ook dat is een keuze. Of dat elkaar opheft???
Ook als je zelf belegt, betaal je aan jaarlijkse kosten een percentage van het vermogen als bewaarloon. Dan betaal je dus óók "kosten" over het rendement. Waarom zou dat bij de "norm" van deze compensatieregeling dan niet zo moeten gelden?
//Mijn voorbeeld was spaargeld. Niet een belegging. Er zijn overigens al banken die dergelijke kostenfratsen (regelkosten, bewaarloon etc.) niet meer toepassen.
Moet je verder eens aan je bank vragen of je de aandelen mag zien die ze voor je "bewaren". En of je een exemplaar kunt krijgen omdat je die wilt inlijsten.
Maar afgezien daarvan:
Je zult kunnen vaststellen dat verzekeraars/polissen veelal beleggen in "eigen fondsen". Daar rekent men elkaar onderling ook af op kosten. Dat zijn de verborgen/onzichtbare kosten. De vraag wordt dan hoe vaak een verzekeraar over hetzelfde produkt - direkt en indirekt - kosten berekent en over het uiteindelijke resultaat - waarvoor ze dus al betaald zijn - nogmaals kosten rekent.
Er is geen enkel bezwaar tegen dat verzekeraars geld verdienen. Er is wel bezwaar tegen de vorm van kostenstapeling en ondoorzichtige constructies.