Radar

Omdat, wanneer een koop eenmaal is gesloten, enkel de ondernemer zich nog aan verplichtingen kan onttrekken.

Klinkt bij mij alsof de ondernemer geen rechten heeft maar alleen maar plichten.

En dat is dus niet zo.

Klinkt bij mij alsof de ondernemer geen rechten heeft maar alleen maar plichten.

En dat is dus niet zo.

De consument heeft de plicht het aankoopbedrag te voldoen.

De ondernemer heeft het recht betaling van het aankoopbedrag te vorderen wanneer de consument dit nalaat.

De ondernemer heeft de plicht garantie te verlenen op een ondeugdelijk product.

De consument heeft dus, na het betalen van het aankoopbedrag, geen verplichtingen meer.
De ondernemer nog wel (garantie op een product).
Gezien deze scheve verhouding verdient de consument dus meer bescherming dan de producent.

Ik wil hiermee overigens niet zeggen dat de consument zich vervolgens maar meteen onfatsoenlijk kan gedragen

Maar dat is wel wat er dan ook gebeurd.

Er wordt gezegd dat de consument alleen rechten heeft en de ondernemer alleen plichten.

En volgens de wet (zoals ik die gequote heb van de SER) wilt de overheid de ondernemer beschermen tegen de rotte appels onder de consumenten.
En Europa wilt deze rotte appels ook beschermen.

Een beeld wat nu gecreeerd wordt is dat het altijd aan de winkelier ligt en nooit aan de consument.
De consument doet nooit iets verkeerd en zijn van die lievertjes.

Dat beeld spreek ik steeds tegen.

Tuurlijk zijn er winkeliers die de boel bedonderen, maar de consument kan er ook wat van.
Maar dat mag niet gezegd worden. Want dan ben je gelijk anti-consument.

Europa wilt met die richtlijnen bereiken dat de consument nog beter beschermd wordt tegen de boze wereld die winkeliers heten.

En Nederland gaat daarin niet mee.

Vandaar dat het in dit topic hard tegen hard gaat.

Kijk maar eens naar hoe Europa tegen grote bedrijven tekeer gaat.

Europa heeft in mijn ogen de winkelier vogelvrij verklaard, en zeer overdreven de consument wilt gaan beschermen.

Ik vind het best dat de consument beschermd wordt, maar het is nu wel zeer zwaar overdreven.

Een ander punt dat Europa heeft:

Bij verschillende winkels worden verschillende services aangeboden. De consument heeft daar geen overzicht meer over en Europa wilt alle services en extra diensten gelijk trekken en dit als een recht voor de consument geven. Dan krijgt de consument overal de dezelfde service en diensten.

Dus als bij veel winkels een dienst wordt geboden dat je een product zonder opgave van reden terug kunt brengen (terwijl dat geen recht is) dan is Europa van mening dat overal die regel dient te gelden, omdat het voor de consument nogal verwarrend is dat je bij de ene winkel wel een product terug kunt brengen en bij de andere winkel niet.

Dit is ook met de garantie.

Men is wel even vergeten wat garantie nu werkelijk is en hoe het onstaan is.
Europa heeft er een eigen invulling en betekenis aan gegeven.

Nog zo iets kroms:

Iemand heeft iets te koop en de koper heeft interesse in het product.
Nu is het zo dat de verkoper de condities bepaald waarin tegen het product verkocht wordt en ook bepaald welke garantie dat er op gegeven wordt en tegen welke condities.

Ben je er als koper er niet mee eens, dan gaat de koop niet door.

Dus de verkoper bepaald en de koper bepaald of hij ermee accoord gaat of niet.

Tegenwoordig bepaald de koper alle regels en heeft de verkoper de regels van de koper maar te accepteren.

Dus de omgekeerde wereld.
En veel verkopers komen tegen dit in opstand en zeggen eigenlijk dat ze dat niet pikken.

En over de garantie worden hele andere betekenissen aan gegeven.

Dus volgens veel mensen bepalen de kopers wat er gebeurd en is de verkoper kansloos en weerloos tegen de kopers die hun een poot uitdraaien.

Iets wat totaal onacceptabel is.

Dit systeem is totaal verrot.

Met het oude systeem was de consument ook voldoende beschermd, maar als de overheid niet tegen de rotte appels die tussen de winkelieren zitten optreden, heb je aan die regels niks.
En aangezien de overheid niet tegen de rotte appels onder de winkelieren en consumenten optreedt , willen ze met nog meer strakke regels de consumenten beschermen.
Die regels gaan dermate ver, dat het voor de winkelier geen werken meer is. Het wordt dus de winkelier bijna onmogelijk gemaakt om zijn vak goed uit te voeren.

Wat voor "ondernemersbescherming" had je dan in gedachten? Ik kan namelijk niets bedenken.

Iemand heeft iets te koop en de koper heeft interesse in het product.
Nu is het zo dat de verkoper de condities bepaald waarin tegen het product verkocht wordt en ook bepaald welke garantie dat er op gegeven wordt en tegen welke condities.

Helemaal fout BBCS, de wetgever heeft bepaald onder welke garantiebepalingen iets verkocht mag worden. Dit om de consument te beschermen tegen de rotte appels onder de ondernemers.

De verkoper kan wel een produkt afgeprijsd verkopen omdat hij het uit zijn assortiment doet, Dit ontslaat hem niet van de garantieverplichting die op het produkt gelden. want dit is typisch zo'n voorbeeld van een "Ik kan geen garantie geven want het is afgeprijst" of een daarmee gelijkluidende smoes.

Helemaal fout BBCS, de wetgever heeft bepaald onder welke garantiebepalingen iets verkocht mag worden. Dit om de consument te beschermen tegen de rotte appels onder de ondernemers.

De verkoper kan wel een produkt afgeprijsd verkopen omdat hij het uit zijn assortiment doet, Dit ontslaat hem niet van de garantieverplichting die op het produkt gelden. want dit is typisch zo'n voorbeeld van een "Ik kan geen garantie geven want het is afgeprijst" of een daarmee gelijkluidende smoes.

Als de verkoper een product in de aanbieding heeft en aangeeft dat er bijvoorbeeld maar 3 maanden garantie op zit en de koper koopt het product, dan gaat hij accoord met deze voorwaarden.

Dus heb je niet het recht om achteraf daarop terug te komen.

Hoe kun je jezelf als consument dan tegen uitwas beschermen?
Door niet accoord te gaan met die garantievoorwaarden en het product niet te kopen.

Zo simpel is het.

Maar tegenwoordig gaat dat anders.
Men koopt een product en gaat achteraf zeuren dat iets niet volgens de regels voor de consumenten gaat.

En dat is dus bezopen.

Als je als consument iets wilt gaan kopen, en er zit maar 3 maanden garantie op, ga dan het product niet kopen als je er niet mee eens bent.

Nogmaals, zo simpel is het.

Het is wel zo dat als de verkoper dan 3 maanden garantie geeft, dat hij het dan wel na moet komen.

De verkoper kan wel een produkt afgeprijsd verkopen omdat hij het uit zijn assortiment doet, Dit ontslaat hem niet van de garantieverplichting die op het produkt gelden.

En stel dat de supermarkt de melk voor de helft van de prijs wegdoet omdat de uiterste houdbaarheidsdatum bijna verlopen is.

Kan de consument dan een week later met een terugkomen omdat de melk zuur is? En dan ook nog een pak nieuwe bakmeel eisen omdat hij pannekoeken wilde bakken en de zure melk bij het bakmeel deed en dit dus ook weg kan gooien?

En stel dat de supermarkt de melk voor de helft van de prijs wegdoet omdat de uiterste houdbaarheidsdatum bijna verlopen is.
Kan de consument dan een week later met een terugkomen omdat de melk zuur is? En dan ook nog een pak nieuwe bakmeel eisen omdat hij pannekoeken wilde bakken en de zure melk bij het bakmeel deed en dit dus ook weg kan gooien?

Sorry, maar deze vergelijking raakt kant noch wal. Op een melk zit niet eens garantie zoals bij electronica. Hoe kun je dit nu met een elektronisch apparaat vergelijken?
Op apparatuur zit een minimale garantietermijn waar niet van kan worden afgeweken. Oók niet als koper en verkoper dit zijn overeengekomen.

Op apparatuur zit een minimale garantietermijn waar niet van kan worden afgeweken. Oók niet als koper en verkoper dit zijn overeengekomen.

En die is 6 maanden.

En voor de rest mogen de fabrikant en winkelier deze zelf bepalen.

Waar staat dit?

En die is 6 maanden.

En voor de rest mogen de fabrikant en winkelier deze zelf bepalen.

Misschien zit er op dat produkt wel een garantietermijn van een jaar.

Mijne heren/dames,

Met veel interesse heb ik de laatste 2 pagina's van dit topic gelezen. Ik moet zeggen dat ik mij al enige tijd geleden af vroeg wat nu de regels/wetten waren op het gebied van garantie. Ik ben er helaas niet eerder toe gekomen dit op te zoeken. Maar nu wel! En dus stuit ik op deze prachtige discussie!

Het komt door een klant die vandaag bij mij in de winkel was, dat ik nu, uit interesse, opzoek ben naar deze regels/wetten. Ter uitleg, ik ben op het moment werkzaam bij een electronica-keten (en hoop volgend jaar eindelijk, na 2 keer uitloten, Geneeskunde te kunnen studeren). Het volgende is gebeurd:

Een klant komt bij mij in de winkel, met een door hem in augustus aangeschafte mobiele telefoon van merk X in combinatie met een daarbij horend 2 jarig abbonement van provider Y. En vraagt direct om mijn 'baas', ik ben inderdaad niet de bedrijfsleider, maar aangezien deze erg druk bezig is met een andere klant. Stel ik voor ik voor om te proberen of ik meneer kan helpen met zijn probleem, meneer gaat hier mee akkoord. De telefoon die meneer heeft meegenomen gaat helemaal niet meer aan (afgezien van een rood knipperend lampje). En ik besluit een andere accu en lader te proberen, om te testen of de oorzaak hier in ligt. Dit blijkt echter niets uit te halen, en ik neem voor de zekerheid contact op met de technische helpdesk van van merk X. Om te kijken of het knipperen van een rood lampje kan duiden op een bekende(wellicht door mij snel op te lossen) fout. Dit is echter niet het geval, en de helpdeskmedewerker adviseert mij het toestel op te sturen naar het daar voor gespecialiseerde reparatie-centrum. Tot hier...

- Normaal gesproken hanteerd het berdrijf waar ik voor werk, officieel een 'omruiltijd' (dit betekend wat mij betrefd altijd ander product of geld terug) van 8-10 dagen.
- Ik zelf ben echter van mening dat het verschil tussen 'service' en 'goede service' juist in de kracht ligt uitzonderingen te kunnen maken op de regels. Ik zal dan ook altijd een product omruilen of geld teruggeven, indien ik hier toe in staat ben, en dit in mijn ogen meer dan redelijk is. Waarbij ik mijzelf uiteindelijk nog het meer als consument zie dan als verkoper. Iets waar mijn andere collega's het niet altijd mee eens zijn, maar waarover ik mij tegenover mijn 'baas' altijd op een juiste manier kan verantwoorden.

Helaas kan ik dit toestel gewoon niet omruilen, er zitten krassen op het toestel waardoor het voor mij onmogelijk is het na reparatie nog als nieuw te verkopen. Plus, de laatste keer dat wij als filiaal op goed vertrouwen een toestel hebben omgeruild, bleek er achteraf sprake te zijn van waterschade. Iets dat door fabrikant uiteraard niet werd vergoed, en dit betekende dat het volledige toestel a €500,- moest worden afgeboekt op kosten van het filiaal.

Daarom leg ik de man uit, dat hoe vervelend ik het ook voor hem vindt dat het toestel defect is, ik meen dit ook echt (wat hij overigens wel door heeft) want het is altijd vervelend om mensen te moeten terleurstellen, ik het zal moeten opsturen naar het reparatie-centrum. En dat aangezien er gewoon garantie is op het toestel, indien het defect niet door schade van buitenaf is, de reparatie gewoon kosteloos zal zijn.
Hiermee gaat meneer totaal niet akkoord en eist een nieuw toestel. Sterker nog, dit mag niet het zelfde type toestel zijn en ook niet van het zelfde merk, anders wil hij zijn geld terug. Ga ik niet in op zijn eis, dan zal hij mij, in de vorm van het bedrijf waarvoor ik werk, aanklagen. Hij beroept zich daar bij op het (volgens hem bestaande? is dit zo?) recht om iets binnen 90 dagen te mogen retourneren aangezien het geen deugdelijk product is, het is immers defect. (Elektronica blijft wat mij betreft gevoelig....)Hij geeft mij hier 24 uur de tijd voor.

Ik vertel meneer dat ik werkelijk waar niet hoop, dat het zo ver zal moeten komen. Omdat dit voor beide partijen nooit leuk kan zijn. Waarbij ik me bedenk dat ook al zou ik een dergelijk kortgeding als winkelier winnen. Ik toch altijd de verliezende partij blijf, ik verlies immers een klant, en mijn goede naam als winkelier zal geschaad worden.
Aangezien mijn bedrijfsleider nog steeds druk bezig is, maak ik de afspraak met meneer om binen 24 uur met een voorstel te komen voor een mogelijke oplossing. Ik pols daarbij wat voor meneer een goede oplossing zou kunnen zijn, buiten het onmiddelijke omruilen van het toestel. Deze oplossing is er volgens meneer niet. - Jullie begrijpen misschien dat deze klant mij daardoor erg weinig/geen ruimte geeft om met een andere oplossing te komen dan degene die hij zelf bedacht heeft.- Ik geef daarom wel aan dat het voorstel waar ik binnen 24 uur mee zal komen misschien niet direct zal zijn wat hij zich voorstelt, en dat dit voorstel misschien zelfs kan zijn mij meer tijd te geven op een goede oplossing te bedenken. Hier gaat de klant wederom mee akkoord, waarbij hij iets mompelt als: "Het zou mooi zijn dat jullie morgen bellen, en mijn vrouw weet dat ze een ander toestel kan komen ophalen", hier ben ik verder niet op in gegaan.

Hierna verlaat meneer op normale manier de winkel, waarbij hij mij een werkelijk gemeend 'prettige avond' wenst, en ik hem. Laat duidelijk zijn dat deze klant, ik denk door mijn vriendelijke en in mijn ogen juiste manier van handelen, niet boos of buitengewoon gefrustreerd is geworden. Dit had denk ik heel anders kunnen aflopen (met andere woorden: meneer was groot en sterk). Ik vond hem dan ook, ondanks zijn (wederom in mijn ogen) waanzinnige eis, niet bijzonder onsympathiek.

Mijn opties zijn inprincipe niet erg uitgebreid, uiteraard ga ik proberen een oplossing te krijgen met de fabrikant/mijn hoofdkantoor enz. Maar lukt dit niet dan blijft er denk ik alleen nog over de klant te vragen mij dan in godsnaam maar 'aan te klagen' met andere woorden: SUE ME! Omruilen zal ik aan mijn 'bazen' voorstellen, maar is denk ik geen optie.

Lang verhaal...ik schrijf dit in de hoop dat mensen die schreeuwen: "Alle winkeliers zijn botte sukkels, die compleet onbehulpzaam en tegen het zwakzinnige aan met klanten omgaan..", misschien zullen inzien dat het niet altijd zo eenvoudig ligt. En de klant lang niet altijd met redelijke 'eisen' komt. Of ben ik hier nu werkelijk zo verschrikkelijk onbehulpzaam geweest, en zie ik dat zelf gewoon niet?

Verder zit ik nu in de '24 uur durende tijd van het ultimatum', dus heeft iemand nog een advies voor mij ??

edit: Wil ik alleen nog toevoegen (puur uit juridische interesse), maar misschien sla ik hier wel volledig de plank mis...: Is in dit geval het toestel al volledig van de klant? Hij heeft het immers ontvangen bij het tekenen van een 2 jarig contract, waarbij hij eigenlijk min of meer het toestel in die 2 jaar terug betaald. Op dit moment heeft provider Y aan mij het toestel 'betaald', en deze heeft zeer waarschijnlijk in het contract staan dat dit pas werkelijk eigendom is van de klant na het betalen van de daarvoor openstaande 24 maanden. In dat geval zou ik een kortgeding natuurlijk zeker winnen, omdat provider Y dit met alle waarschijnlijkheid nooit tegen mij zal aanspannen...

Wettelijk moet de garantietermijn minimaal 6 maanden zijn.

Nogmaals, bepalen de winkelier en de fabrikant de garantiepriode.

De fabrikant bepaald zelf hoelang hij garantie geeft op een product. Deze moet minimaal 6 maanden zijn. Dit is wettelijk zo bepaald.

De winkelier moet minimaal de dezelfde garantieperiode geven als de fabrikant, maar mag ook een langere garantieperiode geven. Daar is de winkelier helemaal vrij in.

De Europese richtlijn schrijft voor dat de garantieperiode minimaal 2 jaar moet zijn, maar Nederland heeft bewust deze periode niet overgenomen.

@Thomasafbreekjuf:

Het is een zeer lang verhaal, maar wel heel duidelijk.

Ik zal een poging doen om je een goed antwoord te geven.

Ten eerste:

Er moet als eerste gekeken worden of de schade onder garantie valt of niet, immers valt de eigen schade nooit onder de garantie.

Ten tweede:
Ik vind persoonlijk dat de klant zich nogal arrogant gedraagd, en ik heb het idee dat hij iets te verbergen heeft.
Immers zijn klanten die gelijk een grote bek geven en behoorlijk onredelijk zijn in het algemeen mensen die daardoor een rookgordijn opgooien.
Ik heb dat zelf ook eens meegemaakt.

Hij beroept zich daar bij op het (volgens hem bestaande? is dit zo?) recht om iets binnen 90 dagen te mogen retourneren aangezien het geen deugdelijk product is, het is immers defect.

Hele grote onzin.

ik het zal moeten opsturen naar het reparatie-centrum. En dat aangezien er gewoon garantie is op het toestel, indien het defect niet door schade van buitenaf is, de reparatie gewoon kosteloos zal zijn.
Hiermee gaat meneer totaal niet akkoord en eist een nieuw toestel.

Het klinkt hard, maar die klant heeft niks te eisen.

Sterker nog, dit mag niet het zelfde type toestel zijn en ook niet van het zelfde merk, anders wil hij zijn geld terug.

De klant is gek!

Hoe is het nu werkelijk geregeld?

Als een klant met een defect product terugkomt, moet als eerste gekeken worden of de schade onder de garantie valt of niet.
Veel mensen denken dat schade die ze zelf veroorzaken ook onder de garantie valt, maar dat is niet zo.

Wat is garantie?
De fabrikant produceerd een product, en geeft de consument de garantie dat het product vrij is van materiaalfouten, fabricagefouten en assemblagefouten.
Mocht er een defect ontstaan ten gevolgen van een materiaalfout, fabricagefout of dergelijke, dan heeft de consument recht op gratis reparatie of vervanging gedurende de garantietermijn.
Ook overmatige slijtage valt daaronder.
Een hele belangrijke factor is dat het product gebruikt is volgens de handleiding of gebruiksaanwijzing die door de fabrikant verstrekt is.
Is het product anders gebruikt dan volgens de handleiding of gebruiksaanwijzing, van vervalt altijd de aanspraak op de garantie.

Dus moet er eerst gekeken worden wat precies de oorzaak is van het probleem.
Zonder dat, kan de consument nooit of te nimmer aanspraak maken op de garantie, omdat je altijd eerst moet weten wat er precies aan de hand is en hoe de schade ontstaan is.

De winkelier moet altijd in de gelegenheid worden gesteld dat hij het probleem oplost, en die wordt door de klant dus in dit geval niet geboden.

Ik pols daarbij wat voor meneer een goede oplossing zou kunnen zijn, buiten het onmiddelijke omruilen van het toestel. Deze oplossing is er volgens meneer niet. - Jullie begrijpen misschien dat deze klant mij daardoor erg weinig/geen ruimte geeft om met een andere oplossing te komen dan degene die hij zelf bedacht heeft.

Nogmaals, die klant is een grote blaaskaak en eist dingen waar hij helemaal geen recht op heeft.

Waarbij ik me bedenk dat ook al zou ik een dergelijk kortgeding als winkelier winnen. Ik toch altijd de verliezende partij blijf, ik verlies immers een klant, en mijn goede naam als winkelier zal geschaad worden.

Achja, zulke chanterende klanten kun je missen als kiespijn.
Daarnaast kun je toch nooit alle klanten tevreden stellen, wat je ook doet.

De opties:

Daarom leg ik de man uit, dat hoe vervelend ik het ook voor hem vindt dat het toestel defect is, ik meen dit ook echt (wat hij overigens wel door heeft) want het is altijd vervelend om mensen te moeten terleurstellen, ik het zal moeten opsturen naar het reparatie-centrum. En dat aangezien er gewoon garantie is op het toestel, indien het defect niet door schade van buitenaf is, de reparatie gewoon kosteloos zal zijn.

De eerste stap. Het toestel opsturen naar het reparatiecentrum, waar zij het toestel kunnen beoordelen en kijken wat de schade is.

Hiermee gaat meneer totaal niet akkoord en eist een nieuw toestel. Sterker nog, dit mag niet het zelfde type toestel zijn en ook niet van het zelfde merk, anders wil hij zijn geld terug.

Zijn mening doet er niet toe, hoe vervelend dat ook klinkt.
En als hij een vervangend toestel zou willen, dan heeft hij alleen recht op een dezelfde merk en type. Wilt hij een andere, dan dient hij het verschil bij te betalen.

Wat is het recht van de klant?

Ten eerste moet hij het toestel ter reparatie aanbieden, weigerd hij dit, dan heeft hij nergens recht op. Dan zit hij maar met een defecte toestel.

Ten tweede moet er gekeken worden of het toestel gerepareerd kan worden, zo niet, dan dient het toestel vervangen te worden door een dezelfde merk en type toestel.
Is dat ook niet mogelijk, dan pas heeft die klant het recht om zijn geld terug te krijgen.

Persoonlijk denk ik dat die klant het toestel zelf kapot heeft gemaakt (opzet of niet, kan ook per ongeluk gebeurd zijn.)
De reden dat ik dit denk heeft puur met de houding van die klant te maken. De klant is mij veel te agressief en veel te bazig.
Een klant die gelijk in de aanval gaat bij garantieclaims, hebben in het algemeen iets te verbergen.

Een consument die niks te verbergen heeft en zelf het toestel niet kapot gemaakt heeft, gaat niet zo in de aanval. Dan zijn de consumenten heel vriendelijk, gemoederlijk en heel redelijk.

Die klant heeft 2 opties:
De telefoon ter reparatie aanbieden, of verder door het leven gaan met een defecte telefoon.

Als een klant met een defect product terugkomt, moet als eerste gekeken worden of de schade onder de garantie valt of niet.

Ik verwacht dat de schade niet door hem/gebruiker veroorzaakt is, al ben ik het met je eens dat dit soms wel het geval is met klanten die zich op deze manier opstellen. Helaas heb ik niet de expertise om dit op juiste manier te beoordelen, dit is en blijft nog steeds voor mij een bijbaantje (welliswaar tijdelijk part-time). Ook zijn mijn collega's helaas, omdat ons assortiment veel verder strekt dan alleen mobiele telefoons, niet opgeleid om dit op een juiste manier te beoordelen. Hiervoor hebben wij een (overigens ook 'van ons') reparatie-centrum.

BBCS ik geloof je direct op het moment dat je zegt dat deze klant niet in zijn recht staat. Aangezien je hier eerder ook al met, wat mij betreft, goede links/bewijzen voor komt. Maar heb je daar in dit geval wat betreft 'het 90 dagen recht?' ook goede links voor? Ik begrijp dat dit luiheid is van mijn kant, maar hiermee zou ik de desbetreffende klant misschien desnoods nog kunnen overtuigen af te zien van een kortgeding. Ik zit hier gewoon simpelweg niet op te wachten, ook al moet je sommige mensen inderdaad niet als klant willen. Ook dit ben ik helaas met je eens.

Alvast Hartelijk Dank!

de jurist komt even om de hoek zetten.

Waar "de klant" (m.i. hoe durf je je klant te noemen?) naar toe wil is dat hij een nieuw toestel wil hebben en door overwicht te tonen jou af te bluffen. Waar hij op aanstuurt is de zgn non-conformiteit welke geregeld is in art. 7:17 van het NL Burgerlijk Wetboek jo. art. 7:18 BW art. 7:21 jo. art. 7:22 BW.
Dit houdt in dat hij een overeenkomst heeft waarbij hij een telefoon krijgt. De klant mag verwachten dat indien het product niet aan zijn verwachtingen van de overeenkomst voldoet dat art. 7:21 BW in werking treedt:
In limitatieve opsomming (houdt in eerst stap a, dan b, dan c)
a.
aflevering van het ontbrekende;

b.
herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;

c.
vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.

Dus hij kan pas vervanging eisen als eerst a en b afgelopen zijn. Om de consument te helpen heeft de wetgever bepaald in art. 7:18 BW dat de verkoper de eerste zes maanden de bewjslast heeft en daarna ligt de bewijslast bij de koper. Dit betekend dat de verkoper eerst meot bewijzen dat de schade niet bekend was.

Meneer heeft dus nog geen poot om op te staan en moet volgens de wet accepteren dat zijn toestel wordt onderzocht/gerepareerd (onderzoekskosten zijn voor de verkoper). Dit moet wel binnen een redelijke termijn van maximaal 10 werkdagen gebeuren.

Ik heb nog nooit gehoord van de 90-dgn termijn. Meneer haalt denk ik de termen garantie en ruilen door elkaar. Garantie is wettelijk geregeld volgens bovenstaand. Ruilen is niet wettelijk geregeld en is een gunst van de verkoper aan de koper, maar hoeft dus niet.

edit: Wil ik alleen nog toevoegen (puur uit juridische interesse), maar misschien sla ik hier wel volledig de plank mis...: Is in dit geval het toestel al volledig van de klant? Hij heeft het immers ontvangen bij het tekenen van een 2 jarig contract, waarbij hij eigenlijk min of meer het toestel in die 2 jaar terug betaald. Op dit moment heeft provider Y aan mij het toestel 'betaald', en deze heeft zeer waarschijnlijk in het contract staan dat dit pas werkelijk eigendom is van de klant na het betalen van de daarvoor openstaande 24 maanden. In dat geval zou ik een kortgeding natuurlijk zeker winnen, omdat provider Y dit met alle waarschijnlijkheid nooit tegen mij zal aanspannen...

Dit is een lastig verhaal omdat er eigenlijk twee overeenkomsten worden gesloten:

ovk 1) koper koopt een mobiele telefoon tegen bv een bepaalde prijs (mag dus nul euro zijn= ook een prijs) en verkoper levert dit toestel.

ovk 2) contractant sluit een ovk met operator tot leveren van mobiele diensten waarvoor hij abonnementsgeld betaalt.

Als hij de volledige prijs heeft betaalt voldoet hij aan ovk 1 en is dus eigenaar. (tenzij er een eigendomsvoorbehoud is wat blijkt uit de verkoopvoorwaarden; is iets te ingewikkeld om 123 uit te leggen. Ga er ook niet vanuit is niet gebruikelijk in de branche.

edit: je kan persoonlijk nauwelijks aangeklaagd worden. Je bent nl in loondienst werkzaam en dan moet de procedure tegen jou werkgever worden aangespoken tenzij je nalatig bent in je werkzaamheden. Maar dat laatste is moeilijk aan te nemen.

Maar heb je daar in dit geval wat betreft 'het 90 dagen recht?' ook goede links voor?

Die heb ik niet, omdat die 'het 90 dagen recht' helemaal niet bestaat.

En het Nederlands wet kent deze recht ook helemaal niet.

De wet omschrijft dat als een product in de eerste 6 maanden defect gaat, dat het defect al tijdens de koop aanwezig zou moeten zijn.

Ik verwacht dat de schade niet door hem/gebruiker veroorzaakt is, al ben ik het met je eens dat dit soms wel het geval is met klanten die zich op deze manier opstellen. Helaas heb ik niet de expertise om dit op juiste manier te beoordelen, dit is en blijft nog steeds voor mij een bijbaantje (welliswaar tijdelijk part-time). Ook zijn mijn collega's helaas, omdat ons assortiment veel verder strekt dan alleen mobiele telefoons, niet opgeleid om dit op een juiste manier te beoordelen. Hiervoor hebben wij een (overigens ook 'van ons') reparatie-centrum.

Die reparatie centrum kan als enige beoordelen wat de oorzaak van het defect is.

Als de oorzaak aan een materiaalfout, montagefout of fabricagefout is, dan zal de schade kosteloos hersteld worden.
Als de oorzaak een andere oorzaak heeft, bijvoorbeeld eigen schade, dan dient de klant voor alle kosten zelf te betalen.
Wilt de klant niet dat het toestel gerepareerd wordt, dan dient de klant onderzoekskosten te betalen.

En aangezien de klant het toestel niet op wilt laten sturen, kan hij naar zijn garantieclaim fluiten.

Artikel 21 van het wetboek 7 zegt het volgende:

1.
Beantwoordt het afgeleverde niet aan de overeenkomst, dan kan de koper eisen:

a.
aflevering van het ontbrekende;

b.
herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;

c.
vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.

2.
De kosten van nakoming van de in lid 1 bedoelde verplichtingen kunnen niet aan de koper in rekening worden gebracht.

3.
De verkoper is verplicht om, mede gelet op de aard van de zaak en op het bijzondere gebruik van de zaak dat bij de overeenkomst is voorzien, binnen een redelijke termijn en zonder ernstige overlast voor de koper, zijn in lid 1 bedoelde verplichtingen na te komen.

4.
Bij een consumentenkoop komt de koper in afwijking van lid 1 slechts dan geen herstel of vervanging van de afgeleverde zaak toe indien herstel of vervanging onmogelijk is of van de verkoper niet gevergd kan worden.

5.
Herstel of vervanging kan bij een consumentenkoop van de verkoper niet gevergd worden indien de kosten daarvan in geen verhouding staan tot de kosten van uitoefening van een ander recht of een andere vordering die de koper toekomt, gelet op de waarde van de zaak indien zij aan de overeenkomst zou beantwoorden, de mate van afwijking van het overeengekomene en de vraag of de uitoefening van een ander recht of een andere vordering geen ernstige overlast voor de koper veroorzaakt.

6.
Indien bij een consumentenkoop de verkoper niet binnen een redelijke tijd nadat hij daartoe door de koper schriftelijk is aangemaand, aan zijn verplichting tot herstel van de afgeleverde zaak heeft voldaan, is de koper bevoegd het herstel door een derde te doen plaatsvinden en de kosten daarvan op de verkoper te verhalen.

bron: http://www.wetboek.net/nl/BW7/21.html

De klant mag verwachten dat indien het product niet aan zijn verwachtingen van de overeenkomst voldoet dat art. 7:21 BW in werking treedt:

Hierbij maakt hij wel een grote fout.
Er wordt helemaal niet gekeken wat de consument verwacht, maar er wordt puur gekeken naar de uitspraken van de winkelier.

En eigenlijk moet er alleen gekeken worden naar de uitspraken van de fabrikant, omdat de fabrikant de enige is die precies kan zeggen wat je wel en wat je niet van een product mag en kan verwachten.

Daarnaast zeggen veel mensen dat een product zonder problemen minimaal 2 jaar mee moet kunnen gaan zonder defect te gaan.

Dit is technisch onmogelijk, immers moet je er altijd rekening mee houden dat het product kapot kan gaan. Ook binnen 2 jaar.

De garantieomschrijving is als volgt:
Mocht een product gebruikt zijn volgens de gebruiksaanwijzing of handleiding en het product gaat kapot binnen de garantieperiode, welke veroorzaakt wordt door een montagefout, materiaalfout of fabricagefout, dan wordt het defect gratis gerepareerd of vervangen.

Dus de garantieperiode wilt helemaal niet zeggen dat het product in die periode niet kapot kan gaan.

edit: je kan persoonlijk nauwelijks aangeklaagd worden. Je bent nl in loondienst werkzaam en dan moet de procedure tegen jou werkgever worden aangespoken tenzij je nalatig bent in je werkzaamheden. Maar dat laatste is moeilijk aan te nemen.

Ik ga er inderdaad ook niet van uit persoonlijk aangeklaagd te worden, met 'ik' bedoel ik ook inderdaad het bedrijf waarvoor ik werkzaam ben. Het spijt me als ik dit niet duidelijk genoeg heb aangegeven.

Beide heren hartelijk dank voor jullie bijdragen, ik neem op goed vertrouwen en mijn inschatting aan dat ik hier word bedient met feiten. Hier kan ik tenminste iets mee.

@roro25: Ben jij zelf ook daadwerkelijk jurist van beroep? Ik vraag dit omdat ik er zelf ernstig aan zit te denken rechten te gaan studeren mocht ik nogmaals uitgeloot worden/ik niet toegelaten worden door middel van een decentrale selectie voor Geneeskunde.

Vergeef mij mijn nog zo laat geplaatste reactie, insomnia is een kwaal waar ik veel aan lijd in deze dagen....

ben nog geen jurist; maar denk wel als een jurist

Ik ben nu bezig met de rechtenstudie met afstudeerrichting privaatrecht. Komt overigens erg veel voor Rechtenstudenten die loten voor Geneeskunde. Mijn ex-vriendinnetje heeft ook 2 jaar rechten gedaan en is nu met haar specialisatie heelkunde bezig. Dus zo zie je maar weer. Zij wil misschien toch nog ooit de laatste twee jaar volbrengen.

Rechten in het kort:
Je moet van lezen houden; gemiddeld 200-400 pag per week (hangt af van de literatuur)
droge studie
talige studie
relatief weinig praktijk
goed kunnen bladeren in het wetboek


edit: en ook van uitzonderingen houden; want er is altijd een hoofdregel maar hier is bijna altijd een uitzondering op zowel in de wet als in de door onze "geweldige' Hoge Raad der Nederland (zij willen nog wel eens dwalen mbt het recht)

ga anders een een meeloopdag volgen op de uni van je keuze.

succes

Wettelijk moet de garantietermijn minimaal 6 maanden zijn.

Nogmaals, bepalen de winkelier en de fabrikant de garantiepriode.

Het is onzin om te stellen dat garantie in zijn algemeenheid 6 maanden duurt. De verkoper van een product is in veel gevallen ook nog langere tijd verantwoordelijk voor fatsoenlijk functioneren van het product; soms zelfs nog ná twee jaar.

De Europese richtlijn schrijft voor dat de garantieperiode minimaal 2 jaar moet zijn, maar Nederland heeft bewust deze periode niet overgenomen.

Nederland heeft deze richtlijn inderdaad niet overgenomen, maar niet omdat de garantietermijn van twee jaar te uitgebreid zou zijn, maar omdat een garantietermijn van twee jaar een inperking zou zijn van de rechten die de consument in Nederland al hàd.
De garantietermijn van twee jaar is een minimumeis. In Nederland was aan deze eis al voldaan, dus was het onzin om deze richtlijn op te nemen in de Nederlandse wet.