We zijn het er met zijn allen over eens dat de consument nog veel te vaak de pineut is. Jullie hebben goede kennis van de wet, en vinden deze ook helemaal top. Ik en sommige anderen hier hebben kennis van de praktijk en vinden dat die wet zeker niet goed genoeg is. Dat klopt ook wel, anders zou de 1e regel van deze alinea niet waar zijn, toch ?
Waarom is de consument de pineut?
Ten eerste omdat ze voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten.
Oftewel: ze willen kwaliteit, maar kopen troep en verwachten dan hetzelfde als kwaliteit.
Dat kan tuurlijk niet.
Aan kwaliteit zit nu eenmaal een prijskaartje.
Wilt de consument daar niet voor betalen, moeten ze achteraf niet gaan zitten janken dat ze troep gekocht hebben.
Punt 2:
De verkeerde voorlichting.
Daarmee bedoel ik dat er consumentenorganisaties zijn die durven te beweren dat er niet naar de uitspraken van de fabrikanten en winkelieren gekeken moet worden, maar dat het naar de verwachting van de consument gekeken moet worden.
Ook weer fout.
Hoe het wel moet:
Een consument wilt een product kopen en heeft daar bepaalde wensen/eisen aan.
Wat er nu gebeurd is dat men gewoon de goedkoopste product gaat kopen en dat die maar aan hun verwachting moet voldoen.
Helemaal fout.
Je wilt een product kopen en je hebt al je wensen/eisen op een rijtje, dan zoek je een product die het beste bij je wensen past.
Bij twijfel neem je contact op met de fabrikant, die kan jouw het beste zeggen of dat product dat kan wat je ermee wilt gaan doen. De uitspraken van de consumentenorganisaties zijn hierbij helemaal niet van belang.
Heb je een product uitgekozen, dan ga je die kopen, tegen de condities die de winkelier/fabrikant je aanbied.
Ben je het niet eens met die condities, dan ga je niet over tot de koop.
Ben je er wel mee eens, dan ga je over tot de koop.
Zo gaat het in de praktijk en zo behoort het ook te gaan.
Als een fabrikant aangeeft dat zij maar 3 maanden garantie geven, heb je ook maar voor 3 maanden garantie.
Als de fabrikant voor een product ook een keuringsrapport verstrekken waarbij het product zeer goed gekeurd is en na 4 maanden gaat het product kapot en zij kunnen door middel van dat keuringsrapport aangeven dat het product tijdens de koop in orde was en geen gebreken vertoonde, heb je in ieder geval geen recht op kosteloze reparatie of vervanging.
Aangezien je als consument wel recht hebt op een deugelijk product, is de verkopende partij wel verplicht om het probleem op te lossen. In het bovenstaand geval zal de consument wel de volledige kosten moeten gaan betalen, maar de verkopende partij is wel verplicht om dat tegen volledige betaling van de consument het probleem op te lossen.
Als het product niet meer gerepareerd kan worden, dient de verkopende partij het product te vervangen, waarbij alle kosten voor rekening komen van de consument.
Is het bovenstaande niet volgens de consumentenbescherming?
Het antwoord is neen. Het is gewoon volgens de consumentenbescherming en al helemaal volgens de Europese Richtlijn.
Het vervelende is alleen dat veel mensen verwachten dat een camera in zo'n geval 5 tot 10 jaar mee zou moeten kunnen gaan en dat zij dan garantie hebben gedurende die periode.
Echter is dat niet het geval.
Dus als ik zou zeggen dat de consument gedurende de technische levensduur recht zou hebben op garantie, dan is dat positief voor de consument en dan was ik hier een graag geziene gast.
Echter doordat ik niet zeg wat men hier horen wilt, ziet men hier mij liever gaan dan komen.
Ik heb de wetboek 7 nog eens grondig doorgenomen en ook de Europese Richtlijn en mijn conclusie ervan staat hierboven.