Radar

Geplaatst op 19 Mei 2009 00:40 door Ouwe aap

Ik probeer mee te denken over hoe het beter kan

Waar dan?

Antwoord daar maar niet op, ik zal nu zeker niet meer reageren

Ik hoop dat je je eindelijk nu eens aan die belofte houdt. Jouw berichten vervuilen dit topic namelijk aanzienlijk.

Alles verwijten die je in dat vorige bericht geschreven hebt zijn exact op jezelf van toepassing.

Dat is utopia.
Want dat gebeurd toch niet.

Ah, niet alleen koppig, maar ook nog helderziend !

Ik probeer mee te denken over hoe het beter kan

Met de opmerking "Tadaaaaaa"



Nee inderdaad, dat is een constructieve bijdrage...

Dus als je een url hebt om het een en ander te verduidelijken, houd ik mij aanbevolen

Die gaat er niet komen... Heb nog nooit een URL gezien van BBCS die daadwerkelijk onderbouwt wat hij claimt er te zijn.

Een aanrader voor BBCS,al denk ik niet dat het aan hem besteed is.

http://www.geldenrecht.nl/consumenten/c ... er_ze.html

Toolboy schreef:Waarom denkt een ieder recht op verlengde garantie te hebben terwijl men de koop heeft afgesloten met een duidelijke koopovereenkomst, waarin duidelijk staat wat de garantie termijn is.

Omdat de wetgever dat met half-dwingende wetgeving zo heeft geregeld. Lees maar na: 7:17 jo 7:21 / 7:22 jo 7:6 BW.

Toolboy schreef:Ga dan voor de aankoop in protest Wink want de koop is gesloten.

De Nederlandse wetgeving was te raadplegen door de winkelier voor dat hij verkoop had gesloten. Uit eigen vrije wil heeft hij onder die regel een verkoop gesloten, maar achteraf klaagt hij "koop = koop". Het is een goedkoop argument, want daar tegen over is te zetten: de wet = de wet. Wie de Nederlandse wet niet bevalt kan naar het buitenland verhuizen.

BW7
Artikel 17

2. Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten.

Hier gaat het dus over de koopovereenkomst.
En als in de koopovereenkomst staat dat er 2 jaar garantie op zit, dan zit er geen 3 jaar garantie op.

Met de wettelijke bescherming wordt niet de garantieperiodes en de periode waarin kosteloze reparatie of vervanging moet worden uitgevoerd, bedoelt.

Een citaat uit de Europese Richtlijn:

Het begrip "wettelijke garantie" omvat de volledige wettelijke bescherming van de koper ten aanzien van gebreken aan verworven goederen, die direct voortvloeit uit de wet, als neveneffect van het koopcontract. In de richtlijn is sprake van het beginsel van overeenstemming van het goed met de overeenkomst.

Het begrip "handelsgarantie" verwijst daarentegen naar de wilsuiting van een persoon, de garantiegever, die zich aansprakelijk stelt voor bepaalde gebreken. In de richtlijn wordt deze terminologie niet volledig overgenomen. De term "garantie" wordt voorbehouden aan de handelsgaranties, die als volgt worden gedefinieerd: "elke door een verkoper of producent tegenover de consument zonder bijkomende kosten aangegane verbintenis om de betaalde prijs terug te betalen, of om de consumptiegoederen te vervangen of te herstellen, of om zich er op enigerlei wijze om te bekommeren, indien de goederen niet overeenstemmen met de beschrijving in het garantiebewijs of in de desbetreffende reclame".

De consument heeft alleen recht op kosteloze reparatie of vervanging gedurende de gemiddelde levensduur als de consument kan aantonen dat het gebrek tijdens de koop aanwezig was.

Dus als een product in de gemiddelde levensduur kapot gaat en het gebrek was tijdens de koop niet aanwezig: geen recht op kosteloze reparatie of vervanging.
Kan de consument niet met keiharde bewijzen komen dat het gebrek tijdens de koop aanwezig was: geen recht op kosteloze reparatie of vervanging na de garantieperiode.

De gemiddelde levensduur: wordt niet door een gerechtelijke instantie bepaald en volgens de wet bepaald de fabrikant dit. Alle uitspraken die consumentenorganisaties doen zijn niet rechtsgeldig.

Met de gemiddelde levensduur wordt dus niet de technische levensduur bedoeld, maar de economische levensduur.
De fabrikanten kennen geen gemiddelde levensduur, maar wel de economische levensduur.

Als Canon bijvoorbeeld aangeeft dat hun camera EOS-40 een levensduur heeft van 2 jaar en de EOS-4 een levensduur heeft van 5 jaar, dan is de levensduur van die EOS-40 2 jaar en geen 5 jaar.

De Nederlandse wetgeving was te raadplegen door de winkelier voor dat hij verkoop had gesloten. Uit eigen vrije wil heeft hij onder die regel een verkoop gesloten, maar achteraf klaagt hij "koop = koop".

Flauw hoor! De winkelier moet altijd aan de koopovereenkomst houden en de consument hoeft dat niet.

En als ik naar wetboek 7 kijk, behoren de koper als verkoper gewoon aan de koopovereenkomst te houden.
Dus koop=koop.
Dat geldt dus zowel voor de koper als voor de verkoper.

Dus is de koper er achteraf niet mee eens, dan had hij zich voor de koop dat maar moeten bedenken.
Geldt ook voor de verkoper.

De verkoper biedt een waar aan tegen bepaalde condities.
Is de koper daar niet mee eens, dan moet die koper niet tot koop overgaan.
Tegenwoordig lijkt het wel dat de koper toch tot de koop overgaat en als de koop gesloten is dan gaat mekkeren dat hij er niet mee eens is.

Heeft de koper daarintegen bepaalde eisen en de verkoper is het daar niet mee eens, dan kan de verkoper ook de verkoop weigeren.

Is de koop eenmaal gesloten, dan zijn beide partijen eens met de koopovereenkomst en kan men daar achteraf niet meer op terugkomen.
Tuurlijk wordt de koper beschermt, maar de verkoper wordt ook beschermt.

Een aanrader voor BBCS,al denk ik niet dat het aan hem besteed is.

Ook flauw, omdat de AV die niet volgens de wet is bij een rechtzaak altijd nietig wordt verklaard.

De gemiddelde levensduur: wordt niet door een gerechtelijke instantie bepaald en volgens de wet bepaald de fabrikant

Kun je hier ook even het Boek en Artikel aangeven?

De fabrikanten kennen geen gemiddelde levensduur

Jij zegt dus hier gewoon keihard dat fabrikanten de wet overtreden.

We leven onderhand in een weggooimaatschappij!,

Mijn Digitale kamera is 5 jaar geleden gekocht voor €499,-!, dat was dus even goed sparen,

Anno 2009 koop ik een toestel met meer mogelijkheden en megapixels voor € 89,-!,

We zijn 5 jaar verder, het apparaat is economisch afgeschreven, gaat het apparaat kapot kan ik er zelf even in kijken en hopen dat er een tandwieltje of ander palletje de boel blokkeert, is de fout echter electronisch kan het apparaat zo het asvat in!, Pech dus,

Onderdelen zijn er zeer waarschijnlijk niet meer voor dit model te verkrijgen, en dan moet het misschien nog wel opgestuurd worden naar een ver land waar ze misschien dit toestel kunnen repareren,

Evenals de geheugenkaartjes die ik 5 jaar geleden kocht, voor € 39,- voor 64Mb, tegenwoordig zijn deze kaartjes met dezelfde capaciteit evenveel waard als een grof volkoren bij de bakker!, als deze kaartjes nog ergens bij een restant liggen in een winkel of warenhuis,

Het is spijtig wanneer een camera kapot gaat, maar een toestel van 2 jaar oud is wel bijzonder sneu en ik zou ook proberen om nog coulance te krijgen op de vervanging cq. reparatie van het apparaat,

Veel succes en vriendelijke groeten,

Ulbe.

Flauw hoor! De winkelier moet altijd aan de koopovereenkomst houden en de consument hoeft dat niet.

En als ik naar wetboek 7 kijk, behoren de koper als verkoper gewoon aan de koopovereenkomst te houden.
Dus koop=koop.
Dat geldt dus zowel voor de koper als voor de verkoper

op het moment dat de koper het produkt betaald heeft, dan heeft hij zich aan zijn verplichting gehouden.

de pest is dat malafide handelaartjes zich iedere keer weer in allerlei bochten wringen om bij problemen de verantwoordelijkheid te ontlopen met allerlei smoezen

Kun je hier ook even het Boek en Artikel aangeven?

Kunt u aantonen dat bbcs het fout heeft??

T

BBCS schreef:Dus als een product in de gemiddelde levensduur kapot gaat en het gebrek was tijdens de koop niet aanwezig: geen recht op kosteloze reparatie of vervanging.
Kan de consument niet met keiharde bewijzen komen dat het gebrek tijdens de koop aanwezig was: geen recht op kosteloze reparatie of vervanging na de garantieperiode.

Hoe hard die bewijzen moeten zijn staat niet vast. Verder wordt dat door niemand hier betwist.

BBCS schreef:De gemiddelde levensduur: wordt niet door een gerechtelijke instantie bepaald en volgens de wet bepaald de fabrikant dit.

(...)

Als Canon bijvoorbeeld aangeeft dat hun camera EOS-40 een levensduur heeft van 2 jaar en de EOS-4 een levensduur heeft van 5 jaar, dan is de levensduur van die EOS-40 2 jaar en geen 5 jaar.

Laat maar zien waar dat staat. Artikel 7:17 BW speelt namelijk tussen verkoper en koper, niet tussen fabrikant en koper. Ik hoef echt niet voor de koop bij Canon te informeren voor de levensduur van een specifiek model.

Met de gemiddelde levensduur wordt dus niet de technische levensduur bedoeld, maar de economische levensduur.
De fabrikanten kennen geen gemiddelde levensduur, maar wel de economische levensduur.

Onzin, economische levensduur is volgens jouw uitleg afhankelijk van de wil van de fabrikant en is dus geen eigenschap van het product. Artikel 17 heeft het duidelijk over eigenschappen waar het product aan moet voldoen.

Ulbe schreef:Mijn Digitale kamera is 5 jaar geleden gekocht voor €499,-!, dat was dus even goed sparen.

Fabrikanten geven aan dat de gemiddelde levensduur van digitale camera tussen de 5 en twintig jaar is.

Toolboy schreef:Kun je hier ook even het Boek en Artikel aangeven?

Kunt u aantonen dat bbcs het fout heeft??

Wie stelt bewijst, Toolboy. Bewering zijn niet waar op het moment dat het tegendeel niet kan worden aangetoond.

BBCS schreef:

WillemV schreef:Maar BBCS. Als iedereen gedwongen wordt de wet na te leven, want daar gingen we vanuit, zal degene die die troep verkoopt ook met die werkelijke garantiekosten te maken krijgen en dus de prijzen moeten verhogen en wordt het voor die winkelier ook interessanter een beter merk laptop te verkopen. Dat is marktwerking.

Dat is utopia.
Want dat gebeurd toch niet.
De rotte appels worden niet aangepakt, omdat ze zeer goedkoop zijn en de overheid vindt dat weer gunstig voor de consument, al gaan ze over de schreef.

Ik zie daarin een taak voor consumenten. Aan hen de keus om al dan niet naar de rechter te stappen. De overheid kan niet voor elke overeenkomst afzonderlijk optreden, das veel te duur. De overheid kan de consument wel van goede informatie voorzien: hoe doe je dat zelf naar de kantonrechter gaan, waar moet je opletten en wat zijn de bekende valkuilen?

Geplaatst op 20 Mei 2009 00:52 door alfatrion

Ik zie daarin een taak voor consumenten. Aan hen de keus om al dan niet naar de rechter te stappen.

In de 'subquote' van mij die je aanhaald, schreef ik dat als iedereen gedwongen wordt zich (beter) aan de wet te houden, het e.e.a. beter zou 'werken'. Inderdaad heb ik in andere berichten vaak geschreven dat dat wellicht bereikt kan worden door bijvoorbeeld de rechtsgang minder kostbaar en makkelijker te maken. Dus niet dat dat de enige, juiste manier is.

Maar we kunnen mijns inziens concluderen dat er te vaak garantie geweigerd wordt door winkeliers (en fabrikanten) terwijl de klant daar gewoon recht op heeft. Ik zie het dus niet zozeer als een taak van de consument om naar de rechter te stappen, maar vind het een 'taak' van iedereen, dus ook de consument en de winkelier, om zich aan de wet te houden. Ik bedoel, naar de rechter stappen doe je pas als (je denkt dat) de gedaagde iets 'misdaan' heeft. Je kan dat naar die rechter stappen dan moeilijk als taak (lees verantwoordelijkheid) zien van de eiser. Juist de gedaagde heeft z'n 'taken' verzaakt. Natuurlijk ben ik het met je eens dat de consument veel 'mondiger' zou moeten zijn, mocht je ook dat bedoelen.

De overheid kan niet voor elke overeenkomst afzonderlijk optreden, das veel te duur.

Oké...

De overheid kan de consument wel van goede informatie voorzien: hoe doe je dat zelf naar de kantonrechter gaan, waar moet je opletten en wat zijn de bekende valkuilen?

Daar creëer je dan wel meer van die dure rechtszaken mee.

Tja, de wettelijke regels zijn voor consumenten nog redelijk overzichtelijk. Met goede informatie van de overheid worden consumenten instaat gesteld om zonder jurist te gaan. Bij winst kost het de consument dus 0 euro.

De eisende partij moet naar de civiele rechter op het moment dat hij een ander wil dwingen om iets te doen. De consument loopt gewoon veel geld mis op het moment dat hij zijn zaak niet aan de rechter voorlegt. Alleen het is wel zaak dat de consuwijzer hierover goede informatie geeft.

Hoe vaker consumenten naar de rechter stappen hoe minder vaak winkelier er op zullen gokken dat consument toch wel niet naar de rechter zal stappen. Dat heb je gezien met de bolletjesslikkers op Schiphol. Nadat 100% controle werd ingevoerd stapte er geen een meer op het vliegtuig naar Nederland.

Met andere woorden, winkeliers zullen zich dan beter gaan houden aan de wetten en dus hoeft de consument er minder vaak op uit. Dat is winst in het kwadraat!

Het zelfde verhaal is van toepassing op winkeliers vs fabrikanten met betrekking tot het regresrecht. Ik gebruik het woord taak omdat BBCS naar de overheid kijkt om voor hem de kanaries uit vuur te halen. Dat dit ons niets zou kosten is een illusie. Ik zie niet in waarom de burger flink in de buidel moet tasten voor individuele conflicten, of dit nu consument vs winkelier of winkelier vs fabrikant is.

Quote:
Antwoord daar maar niet op, ik zal nu zeker niet meer reageren

Ik hoop dat je je eindelijk nu eens aan die belofte houdt. Jouw berichten vervuilen dit topic namelijk aanzienlijk.

Nee, helaas, ik houd mij niet meer aan mijn belofte. Ik kan het niet. Ik kan mij niet inhouden op sommige ontzettend domme uitlatingen hier.

Quote:
Ik probeer mee te denken over hoe het beter kan


Met de opmerking "Tadaaaaaa"

Noem jij dat een opmerking ??

maar vind het een 'taak' van iedereen, dus ook de consument en de winkelier, om zich aan de wet te houden.

Even los van die makkelijke en goedkope rechtszaken, hoe denk je dat te bereiken ? (dit is een serieuze vraag)

Bij winst kost het de consument dus 0 euro.

Zou de consument niet liever naar het Holland Casino gaan als ze willen gokken ?

De consument loopt gewoon veel geld mis op het moment dat hij zijn zaak niet aan de rechter voorlegt.

En wat als hij de zaak verliest ?

Hoe vaker consumenten naar de rechter stappen hoe minder vaak winkelier er op zullen gokken dat consument toch wel niet naar de rechter zal stappen. Dat heb je gezien met de bolletjesslikkers op Schiphol. Nadat 100% controle werd ingevoerd stapte er geen een meer op het vliegtuig naar Nederland.

Zelfs al maak je rechtszaken makkelijker en goedkoper, je zult nooit die 100 % halen, sterker nog, ik denk dat je de 20 % nog niet haalt.

We zijn het er met zijn allen over eens dat de consument nog veel te vaak de pineut is. Jullie hebben goede kennis van de wet, en vinden deze ook helemaal top. Ik en sommige anderen hier hebben kennis van de praktijk en vinden dat die wet zeker niet goed genoeg is. Dat klopt ook wel, anders zou de 1e regel van deze alinea niet waar zijn, toch ?

We zijn het er met zijn allen over eens dat de consument nog veel te vaak de pineut is. Jullie hebben goede kennis van de wet, en vinden deze ook helemaal top. Ik en sommige anderen hier hebben kennis van de praktijk en vinden dat die wet zeker niet goed genoeg is. Dat klopt ook wel, anders zou de 1e regel van deze alinea niet waar zijn, toch ?

Waarom is de consument de pineut?

Ten eerste omdat ze voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten.
Oftewel: ze willen kwaliteit, maar kopen troep en verwachten dan hetzelfde als kwaliteit.

Dat kan tuurlijk niet.

Aan kwaliteit zit nu eenmaal een prijskaartje.
Wilt de consument daar niet voor betalen, moeten ze achteraf niet gaan zitten janken dat ze troep gekocht hebben.

Punt 2:
De verkeerde voorlichting.
Daarmee bedoel ik dat er consumentenorganisaties zijn die durven te beweren dat er niet naar de uitspraken van de fabrikanten en winkelieren gekeken moet worden, maar dat het naar de verwachting van de consument gekeken moet worden.
Ook weer fout.

Hoe het wel moet:

Een consument wilt een product kopen en heeft daar bepaalde wensen/eisen aan.
Wat er nu gebeurd is dat men gewoon de goedkoopste product gaat kopen en dat die maar aan hun verwachting moet voldoen.
Helemaal fout.
Je wilt een product kopen en je hebt al je wensen/eisen op een rijtje, dan zoek je een product die het beste bij je wensen past.
Bij twijfel neem je contact op met de fabrikant, die kan jouw het beste zeggen of dat product dat kan wat je ermee wilt gaan doen. De uitspraken van de consumentenorganisaties zijn hierbij helemaal niet van belang.
Heb je een product uitgekozen, dan ga je die kopen, tegen de condities die de winkelier/fabrikant je aanbied.
Ben je het niet eens met die condities, dan ga je niet over tot de koop.
Ben je er wel mee eens, dan ga je over tot de koop.

Zo gaat het in de praktijk en zo behoort het ook te gaan.

Als een fabrikant aangeeft dat zij maar 3 maanden garantie geven, heb je ook maar voor 3 maanden garantie.
Als de fabrikant voor een product ook een keuringsrapport verstrekken waarbij het product zeer goed gekeurd is en na 4 maanden gaat het product kapot en zij kunnen door middel van dat keuringsrapport aangeven dat het product tijdens de koop in orde was en geen gebreken vertoonde, heb je in ieder geval geen recht op kosteloze reparatie of vervanging.

Aangezien je als consument wel recht hebt op een deugelijk product, is de verkopende partij wel verplicht om het probleem op te lossen. In het bovenstaand geval zal de consument wel de volledige kosten moeten gaan betalen, maar de verkopende partij is wel verplicht om dat tegen volledige betaling van de consument het probleem op te lossen.
Als het product niet meer gerepareerd kan worden, dient de verkopende partij het product te vervangen, waarbij alle kosten voor rekening komen van de consument.

Is het bovenstaande niet volgens de consumentenbescherming?
Het antwoord is neen. Het is gewoon volgens de consumentenbescherming en al helemaal volgens de Europese Richtlijn.

Het vervelende is alleen dat veel mensen verwachten dat een camera in zo'n geval 5 tot 10 jaar mee zou moeten kunnen gaan en dat zij dan garantie hebben gedurende die periode.
Echter is dat niet het geval.
Dus als ik zou zeggen dat de consument gedurende de technische levensduur recht zou hebben op garantie, dan is dat positief voor de consument en dan was ik hier een graag geziene gast.

Echter doordat ik niet zeg wat men hier horen wilt, ziet men hier mij liever gaan dan komen.

Ik heb de wetboek 7 nog eens grondig doorgenomen en ook de Europese Richtlijn en mijn conclusie ervan staat hierboven.

We zijn het er met zijn allen over eens dat...

Correctie : met zijn allen behalve BBCS

Quote:
We zijn het er met zijn allen over eens dat...

Correctie : met zijn allen behalve BBCS

Waarom zou de consument de pineut zijn??

Kijk eens naar de testuitslagen van de consumentenbond. De goedkoopste product komt altijd als best getest uit de bus.
Wordt er gekeken naar de kwaliteit van een product?

Als de consument keuze heeft uit een duurder product die kwaliteit heeft of uit een product die minder van kwaliteit is en goedkoper is. Waar kiest de consument in het algemeen voor?

Vind de consument kwaliteit belangrijker of is toch de aanschafprijs het belangrijkst?

Als je zegt:

We zijn het er met zijn allen over eens dat de consument nog veel te vaak de pineut is.

Dan zegt dat meer over hoe de consument gehersenspoeld is en dat alle redelijkheid weg is.
De winkelier moet de consument al als hersenloze zombie die niet na kan denken beschouwen en moet die als een debiel behandelen.

Doe nou niet alsof je achterlijk bent ajb

Doe nou niet alsof je achterlijk bent ajb

bbcs doet niet anders. hij heeft geen realiteitszin, wil alleen zijn verhaaltje tot waarheid zien

Ouwe aap schreef:Zou de consument niet liever naar het Holland Casino gaan als ze willen gokken ?

Je moet het zo regelen dat je kansen niet gokt, maar schat. Als je naar de Casino gaat kun je jouw kansen op succes niet beinvloeden. Dat is anders met een rechtsgang.

En wat als hij de zaak verliest ?

Dat hangt er vanaf. De eiser moet dan de Griffierechten betelen en een klein deel van de kosten van van de advocaat van de tegenpartij. Stel dat het gaat om een bedrag van 75 euro. De griffierechten zijn dan € 63 en de kosten voor de advocaat van de tegenpartij, indien deze die heeft ingeschakeld, zullen ook zo iets zijn.

Dat klopt ook wel, anders zou de 1e regel van deze alinea niet waar zijn, toch ?

Nee ook als de wet goed is kan de eerste regel waar zijn.