Radar

natuurlijk is het wel belangrijk hoe een arts eruit ziet,innerlijke schoonheid zit niet alleen van binnen,maar dat is ook aan de buitenkant te zien.
meesta is aan de buitenkant te zien wat voor een persoon het is,of die goede bedoelingen heeft of niet

juist en anderen,

Natuurlijk, maar dat is in het algemeen zo. Een advies neem je makkelijker aan van iemand waarbij je je prettig voelt.

Ik stel voor om terug te keren naar het onderwerp van dit forum en maar even niet op hutje te reageren, tenzij hutje vragen heeft over het gebruik van een AD en cipramil in het bijzonder.

Groet,

Hallo allemaal,

Na lang uitstellen toch eindelijk gisteren de stap naar de huisarts gezet.
Ben nu 25 jaar en kan me de tijd niet meer heugen dat ik echt lekker in mijn vel zat (somber, moedeloos, schuldgevoelens). Weet mijn hele leven dat gevoel al op te hangen aan allerlei gebeurtenissen/zaken: nieuwe baan, druk op school, nieuwe school, net verhuisd, aan vakantie toe, het is winter etc. etc. etc.
Maar die creativiteit was een keertje op. Heb niets te klagen in mijn leventje en ook geen traumatische jeugd o.i.d. gehad, maar het kutgevoel blijft. En daar wil ik van af. Het leven moet toch leuker kunnen zijn dan dit! Veel op internet gezocht en dat bemoedigt ook niet (werd doodsbang van alle boemanverhalen over de verschillende antidepressiva), had haast weer de afspraak bij de huisarts afgezegd..........gelukkig toch niet....
Goed gesprek gehad en ook mijn zorgen over de medicatie besproken. Samen besloten dat ik Cipramil ga gebruiken. Hij verwachte hier de minste bijwerkingen van. Start met 10 mg (dus mooi laag), ga vanavond de eerste innemen. Vind het nog steeds best spannend/eng, maar de meeste verhalen op dit forum bemoedigen me wel. Ik houd jullie op de hoogte!
Groetjes Karlijn

hoi karlijn,
klinkt wel bekent jou verhaal, eigenlijk niets mis in je leven maar toch...
ik heb ook nooit het idee gehad dat ik en slechte jeugd heb gehad.
ben wel vroeg het huis uit gegaan en vanaf toen alles zelf gedaan en dacht dat ik dat allemaal wel aan kon en dat kon ik ook op dat moment nu ik na 43 jaar eigenlijk in rustig vaarwater kom is het vreemd dat ik juist nu de afgelopen 3 jaar veel last van angstaanvallen/hyperventilatie heb die nergens op gebasseerd zijn (volgens mij dan) maarja positieve stess is ook stress zeggen ze en daar ik de laatste 4 jaar erg gelukkig ben met mijn 2de vrouw zal dat ook wel een rol spelen.
medicijnen ervoor slikken was bij nog nooit opgekomen maar uiteindelijk wel blij dat ik de stap heb durven nemen en ga vol goede moed dit weekend beginnen.

Hoi JGVV,

Medicijnen slikken was voor mij inderdaad ook altijd een 'ver van mijn bed show'.
Werk zelf als dietist en zie heel veel clienten die AD gebruiken, maar dat kon IK toch niet gaan doen. Altijd mijn eigen klachten maar relativeren: ach zij zijn vast veeeeel depressiever. Maar misschien dus wel niet!

Las net een eerder berichtje van jou op dit forum. Je schreef dat je al eens eerder was begonnen met Cipramil, maar door de bijwerkingen weer tijdelijk gestopt bent. Welke dosering kreeg je toen? Aangezien ik in mijn uppie woon en ook binnenkort op vakantie ga hoop ik dat ik dit soort klachten niet krijg. Weet dat de bijwerkingen natuurlijk bij iedereen anders zijn maar ben toch benieuwd!
Heb dus gisteravond mijn 1e pil gehad, en merk er gelukkig nu (nog) niets van......
Wens je heel veel succes met alles!
Groetjes Karlijn

Hoi Karlijn!

Ik ben heel erg benieuwd hoe het met je gaat en met de medicijnen, natuurlijk ook met de bijwerkingen, want dat is toch de grootste zorg denk ik zo.
Ik heb voor maandag ok een afspraak gemaakt bij mijn huisarts, ik twijfel nog...
ik blijf je volgen, heel veel succes!

Groetjes
Bianca

Hoi Puumelke,

Dankjewel!
Die twijfels had ik ook, zag er als een berg tegenop om naar de huisarts te gaan. Had voor mezelf besloten dat ik op dit moment niet ga voor therapie (heb niets te bespreken naar mijn idee), dus al thuis precies uitgezocht welke medicatie ik niet wilde en welke eventueel wel. Bij huisarts biggelden de tranen al over mijn wangen voordat ik ook maar 1 woord gesproken had. Was uiteindelijk een fijn gesprek.
Hopelijk kom jij er maandag samen met je huisarts ook uit. Sterkte!
Laat je nog even weten hoe het gegaan is?
Groetjes Karlijn

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw hier. Ik ben blij dat ik dit forum heb gevonden.
Ik wil wat aan jullie vragen. Ik zal eerst even wat uitleggen hoe ik hier terechtkom.

Ik ben vrijdag weer bij mijn huisarts geweest. Ik ben een maand geleden ook naar hem toegegaan omdat ik last had van paniekaanvallen. Ik zei toen dat ik wilde afwachten, het is gelukkig al minder. Maar vorige week kon ik niet meer op mijn werk blijven en ben naar huis gegaan, ik schaamde me heel erg dat ik op moest geven.

Mijn huisarts heeft mij citalopram 20mg voorgeschreven. Ik zei dat ik anders ook niet meer weet hoe ik de dag door moet komen. Maar gisteravond kreeg ik steeds meer een naar gevoel over dit medicijn. Ik ben ontzettend bang en voel me al naar worden bij de gedachte alleen al. Ik wil dit helemaal niet slikken en ik voel me schuldig over het feit dat ik dit medicijn nodig heb, ik vind dat ik me aanstel. Maar daar voel ik me ook weer heel erg naar over. Ik ben bang dat ik zelfmoordneigingen ga krijgen en dat mijn paniekaanvallen verergeren. Ik ben zo ontzettend bang, ik wil dit niet nemen. Hoe meer ik lees op internet hoe banger ik word en misschien werkt het middel dan juist averechts.

Mijn beste vriendin vertelde me gisteren dat haar zus het ook gebruikt. Maar zij wilde niet meer leven. Ik wil wel leven maar ik weet niet hoe. Eerst was ik een robot maar sinds een jaar voel ik allemaal emoties die ik eng vind en ik weet niet hoe ik ermee moet omgaan en mijn studie ging ook slecht. Ik praat ook met iemand van maatschappelijk werk.

Ik durf het niet te gebruiken, echt niet, ik ben bang dat ik in een psychose raak ofzo. Ik woon op mezelf en mijn ouders wonen een paar uur bij mij vandaan dus ik ben bang dat ik mijzelf wat aandoe en dat er dan niemand is die mij kan tegenhouden.

Is het stom dat ik bang ben en boos op mezelf ben dat ik dit echt niet wil gaan innemen? Ik ga maandag mijn huisarts maar bellen. Hij zei dat we het gaan opbouwen en dat vind ik ook eng. Maar ik schaam mij dus en ik wil geen medicijn slikken.

Sorry voor dit lange verhaal. Ik hoop dat het goed met jullie gaat en verder weet ik even niet meer wat ik moet schrijven...

groetjes van Britt Marie

Britt marie,

Paniek aanvallen zijn vreselijk, als je daarin blijft zitten is de kans op een psychose groter dan als je een ad gaat slikken, lijkt mij (!).

Bij mij zijn de acute paniek aanvallen over, ik heb nog wel angsten. Deze zijn min of meer handteerbaar.

Als je bang bent om contact kwijt te raken, zorg dat je een telefoonnummer van een SOS dienst in de buurt hebt liggen. Deze kunnen je dan in elk geval geruststellen.

Sterkte,

Dankjewel voor je reactie hugo123!
Ik zal het telefoonnummer van de dokterspost alvast in mijn telefoon zetten.
Als het medicijn jou zo goed helpt dan moet het mij vast ook helpen.

Ik slaap nu al 2 nachten zeer slecht en dat hou ik ook niet meer lang vol.

Bedankt voor je goede raad en ik wens jou ook sterkte.

Hallo Britt Marie,

Allereerst sluit ik me aan bij het advies van Hugo!

Ik snap dat je erg bang bent voor de bijwerkingen die eventueel gaan komen en dat je geen medicijn wilt slikken. Dat doen anderen niet jij.....was mijn eerste gedachte. Maar de gedachte om verder te gaan zoals het nu gaat is ook een nare gedachte!! Weet niet hoe het is om paniekaanvallen te hebben maar lijkt me afschuwelijk.

Heb zelf ook het probleem dat ik in mijn eentje woon met ouders paar uur van me vandaan. Ging me ook afvragen of het wel 'veilig' zou zijn. De huisarts dacht in mijn geval van wel dus ben daar maar vanuit gegaan. Zou je adviseren om in ieder geval je angst over de bijwerkingen te bespreken met je huisarts. Als het toch mogelijk niet 'veilig' is: kun je misschien een tijdje naar je ouders? naar een vriend(in)?, andere familie? Dat ze je tenminste in de gaten kunnen houden. Geef ook in ieder geval op je werk aan dat je start met anti-deppresiva, kunnen zij ook een oogje in het zeil houden.

Ik slik cipramil 10 mg (aan het opbouwen) sinds donderdag. Afgezien van een iets verminderde eetlust nergens last van. Elke keer als in de pil inneem vraag ik me af wat me morgen te wachten staat wat betreft bijwerkingen, maar is mij dus (nog) alles meegevallen!

Wens je veel sterkte.

Groetjes KArlijn

Britt marie,

Slapen is essentieel, maar het slecht slapen hoort bij een paniek/angststoornis/depressie etc. Het is een vicieuzecircel,
die je moet doorbreken.

Met een SOS dienst bedoelde ik niet persee de dokterspost, er zijn landelijke en regionale vrijwilligers die dag en nacht te bereiken zijn.

KarlijnD geeft ook een goed adviezen, waarschuw (vertrouwde) mensen in je omgeving, wat in je omgaat en wat je doet of ga naar een vertrouwde omgeving.

Sterkte,

Na mijn euforie van een paar dagen geleden zit ik nu weer in een dip
Ben weer angstig en de nare gedachten komen weer af en aan
Ik ben wel benieuwd hoe het met Jrs is? Laat je nog wat van je horen?

Heb al een tijdje meegelezen op dit forum over citalopram.
Zelf ben ik 11 juni begonnen met 10 mg en 1 week later overgegaan naar 20 mg. Nadat ik zo'n 3/4 weken bezig was met citalopram had ik het gevoel dat ik me een beetje beter voelde, minder down was en iets meer energie had. Dat gevoel was helaas naar een paar dagen weg en op 24 juli ben ik op aanraden van de psychiater overgegaan op 40 mg.
Al met al slik ik nu tot al dik anderhalve maand en voel me nog steeds down en ontzettend moe. Heb geen zin om iets te doen, alles is me te veel en heb een hele droge keel/mond.
Zijn er meer mensen bij wie het lang heeft geduurd voordat het een beetje aansloeg??

loeloe,

Slik al vanaf 29 mei cipramil eerst 20 mg later 30. Paniekaanvallen zijn minder, angst en onbestemd gevoel is gebleven. Heb morgen een afspraak met psycholoog en zal dat o.a. aankaarten.

Greot,

Hallo Hugo 123
Ben heel benieuwd wat er morgen uitkomt!
Laat je even weten?
Heb jij verder nog last van bijwerkingen?
Groet
Loeloe

loeloe,

Nee, een beetje droge mond, maar absoluut niet misselijk, o.i.d. Aan het begin wel erg slaperig. De overige verschijnselen zijn m.i. verschijnselen die bij een depressie met angsten horen.

Groet,

Lieve allemaal!

Ik vraag me af of je daadwerkelijk in een psychose kan komen zonder de medicijnen in te nemen, ik bedoel dat de uiteindelijke bestemming van een paniekaanval een psychose is dat geloof ik niet..
Ik zit in het zelfde schuitje, ik ga morgen naar de huisarts om eventueel aan deze medicatie te beginnen. Ik ben ook bang, heel erg bang, maar wat heb je te verliezen vraag ik me dan weer af?
Want nu kon ik ook bijna nergens meer en pieker ik me de hele dag suf. Is dat het dan?
Ik ben niet depressief, ik heb zin om te leven en sta elke dag met goede moed op, maar ik wordt soms somber vanwege de angst en paniekklachten.
Dus blijven schrijven hier, en in ieder geval een vertrouwd persoon in de buurt hebben zodat je je op je gemak voelt

Heel veel sterkte allemaal!
Liefs
Puumelke

Puumelke,

Was door hetgeen je jezelf afvroeg over relatie angsstoornis/psychose even benieuwd geworden.
Heb het nagezocht en je hebt gelijk. Er is geen relatie tussen angststoornissen en de kans op een psychose!

Groetjes Karlijn

Dag Puumelke,

Uitputting leidt tot psychose, tussenstadium is depressie, angsten en paniek. Dit is een bekend principe bij martelen, uiteindelijk is iemand zo los van de werkelijkheid dat deze erkent.

Een manier om je zelf te martelen zijn angsten en paniek aanvallen.

Wees niet bang om deze circel te doorbreken. Ik doe in elk geval mijn uiterste best, als daar het slikken van cipramil bij hoort het zij zo.

Ga naar je arts, wees open en hoop dat hij een wijs advies geeft.

Groet,