Ik dacht laat ik ook maar eens mijn verhaal hier neerzetten. Ik ben denk ik één van de langere gebruikers van ritalin/methylfenidaat. Toen het niet goed ging met mij in de brugklas zijn mijn ouders onderzoek gaan doen waar het aan kon liggen. Omdat ik vrij druk was vroeger en me nooit ergens op kon concentreren hebben ze me laten testen op ADHD en dat had ik ook blijkbaar. Ik was toen 13 of 14 jaar, inmiddels ben ik bijna 30 dus ik gebruik al zo'n 15/16 jaar.
Ik kan niet echt zeggen of het met ritalin echt beter ging op school daarna, ik was inderdaad rustiger maar toch heb ik die lagere opleiding maar net gehaald. Andere opleidingen heb ik ook maar kantje boord gehaald terwijl ik vroeger juist best slim was.
Nadat ik mijn MBO-opleiding behaald had heb ik meerdere baantjes gehad die niks met mijn opleiding te maken hadden. Toen ik ontslag kreeg bij mijn zoveelste baantje in 2014, heb ik ruim een jaar thuis gezeten. Door gebruik van Ritalin heb ik dat hele jaar eigenlijk nauwelijks gesolliciteerd, iedere dag slikte ik ritalin waardoor ik me wel goed voelde voor een tijdje en waardoor ik ging zitten gamen of andere dingen op de computer in plaats van wat ik zou moeten gaan doen.
Toen een aantal weken geleden mijn vriendin het naar 6 jaar uitmaakte ben ik gaan nadenken over waar ik mee bezig was. Ik ben toen gestopt met Ritalin en heb nu de afgelopen 3 weken maar 3 x ritalin ingenomen (ipv 2/3 x per dag). Ik weet niet of het komt omdat mijn vriendin het uitgemaakt heeft of omdat ik gestopt ben met ritalin maar ik ineens wilde ik mijn leven nu wel veranderen. Opeens wil ik nu echt iets van mijn leven maken en niet meer in diezelfde sleur zitten, ik doe dingen die ik normaal gesproken nooit had gedaan of waar ik geen zin in had. Ik solliciteer nu veel meer, ben creatiever in mijn sollicitaties en werk weer (ook al is het werk wat nog steeds niet in mijn straatje past). Daarnaast kan ik beter met mensen praten in plaats van dat ik als een zombie over kom.
Het rare is wel dat ik me nu momenteel heel erg moe voel op het werk en me heel erg slecht kan concentreren, wat ik de eerste 3 weken niet had (nadat ik gestopt was). Het is nu de vraag of dit komt omdat ik dit gewoon ben of doordat ik gestopt met Ritalin......... ik denk zelf het laatste.
Ik ben het met je eens. Je kunt het echt wel zonder. Je hebt nu waarschijnlijk last van afkickverschijnselen gehad want die zijn ee zeker. Wat een goede steun kan zijn is je aansluiten bij een groep ADHD-ers en artsen die niet direct voor medicijn gebruik zijn. Kijk eens bij Psyq in Hilversum. Daar leer je van A tot Z over ADHD, en ook hoor je van anderen hoe zij ermee omgaan. Het is zoveel meer dan concentratieproblemen. Zodra dat inzichtelijk is voor jezelf, kun je dat allemaal accepteren en andere methoden leren om ermee om te gaan met je “zwaktes”. Maar daarnaast mag je ook dankbaar zijn voor de mooie en positieve kanten van ADHD. Zodra je weet wie je echt bent, kun je je leven echt zo inrichten dat je dus bijv werk gaat zoeken en zal vinden waar je wel echt en volledig tot je recht komt en zeer succesvol zal zijn. Je hoeft daarin echt niet onder te doen voor een ander! Er zijn heel veel mensen die super gelukkig, pro-actief en succesvol zijn met ADHD en zonder medicijnen. Jij kunt dit ook daar ben ik van overtuigd.
