Radar

Hoi Cameltje,

Ik wilde er in het begin ook niet mee te koop lopen en schaamde me er zelfs een beetje voor dat dit alles mij overkwam. Ik die altijd een nuchtere rots in de branding leek te zijn... Maar ik heb toch besloten om iedereen (die er naar vroeg) gewoon te vertellen wat er aan de hand is en dat ik medicatie gebruik en therapie volg. En het valt me reuze mee! Ik sta er zelfs versteld van hoeveel mensen ineens ook zelf last hebben gehad van angsaanvallen of depressies of iemand in hun nabijheid kennen die het heeft (gehad). Mijn ervaring is dat er maar een paar mensen zijn die er niet mee om kunnen gaan als je het vertelt, maar dat de meerderheid begripvol reageert.

Voor wat betreft de ontspanningstips. Mijn therapeut heeft mij gewezen op de website van GGZ Drenthe. Daarop staan (spier)ontspanningsoefeningen die je kunt downloaden. Belangrijk is dat je de oefening meerdere malen per dag doet (2 á 3 keer) en dat je bij de spierontspanningsoefening aan het begin en aan het eind van de oefening een vuist maakt (wordt ook wel gezegd in het bestand). Doel hiervan is dat je brein op een gegeven moment (en dat kan dan wel een tijd duren en veel oefening vergen) zo geprogrammeerd is dat alleen het maken van een vuist al voldoende is om je lichaam rustiger te maken. Ik doe de oefeningen nu een week of 4 en ik denk dat ik er baat bij heb. Misschien werkt het ook voor jou?

Sterkte vandaag!

Groetjes,
Mamami

p.s.: Hieronder de link naar de oefeningen

http://www.ggzdrenthe.nl/index.php?pageID=708

Hoi Camel,

Proficiat met je man!
Goed van je dat je niet bij de pakken neer gaat zitten,dat is alleen maar beter voor je herstel.

Ik ben vanaf het begin heel open tegen iedereen geweest over mijn ziek zijn, je hoeft je nergens voor te schamen hoor,en vervelende reacties krijg je toch maar daar moet je het schijt aan hebben.
Ik kreeg ook te horen dat ik een schop onder mijn kont moest hebben, want ik had het toch goed, een leuke man, leuke familie, leuk werk, geen geldzorgen enz enz, maar dat zijn mensen die totaal niet weten waar ze over praten, en het is moeilijk te begrijpen voor mensen die het zelf niet mee hebben gemaakt, want ik begreep het af en toe zelf niet eens.
En als je geen zin hebt om vrolijk te doen, moet je dat gewoon niet doen, je moet aan je eigen denken en niet aan anderen, want jij bent nu het belangrijkst, jij moet beter worden! En wat een ander daar van vind moeten ze zelf weten, dat is niet jou probleem.
En bij mij werden de klachten de eerste week ook erger, dus dat is normaal.

Het is misschien een idee voor je om een dagboek bij te houden over je depressie, ik schreef iedere dag alles op, zo was ik weer een beetje afgeleid van de dingen die ik allemaal voelde, het heeft mij in ieder geval geholpen.

Nou ik hoop dat je de dag een beetje doorkomt vandaag.

Groetjes Angela

Hallo,

Wat een reacties alweer!! Gezellig, al die lotgenoten, haha!

Ik ben ook vanaf het begin heel open geweest tegenover mijn omgeving, neem dan ook bijna nooit een blad voor mijn mond, maar mensen reageerden bij mij juist heel verbaasd! Niemand heeft het ooit aan me gemerkt en snapten niet dat het mij juist overkwam! De meeste reacties die ik kreeg: jij en een paniekstoornis? maar je komt altijd zo sterk over! Of: maar alles zit je mee, hoe kan dat dan? Er heerst waarschijnlijk een beeld dat je eerst lelijk, stom en ongelukkig moet zijn voordat je een paniekstoornis krijgt maar het kan echt IEDEREEN overkomen! Wel heb ik wat onbegrip gehad op momenten dat ik niet naar drukke plekken wilde, mensen zien immers niets aan je en dan denken ze dat het wel kan. Wat dat betreft kan je beter een gebroken been hebben, dan zien mensen het er wel aan af.

Waar ik zelf in het begin tegenaan schopte is het feit dat ik niet wilde dat mijn omgeving me zielig vond. Ik wilde juist genieten van alle leuke dingen in het leven en weer 'normaal' zijn. Leuke dingen doen was op een gegeven moment niet meer mogelijk want de paniekaanvallen werden steeds erger, overal waar ik het gevoel had dat ik opgesloten zat daar kwam het opspelen. Zo kon ik geen winkel meer in, kroegen niet, ik kon zelfs niet eens meer autorijden! Als ik reed ging het wel maar zodra ik moest stoppen voor een stoplicht dan sloeg het toe.. zo opgesloten voelde ik me dan! Was het ergens heel erg rustig dan ging het wel, maar was ik in de Bijenkorf in Amsterdam op een zaterdag dan kreeg ik een mega aanval. Heel eng en in het begin weet je ook niet wat het is. Mijn psycholoog zegt dat ik van alles een gevangenis maakt en zo voelt het voor mij ook vaak!

Juist door de paniekaanvallen, waardoor ik me ging opsluiten, werd ik wat down. Ik kan niet zeggen dat ik een mega depressie heb gehad maar een heel weekend thuis zitten terwijl je vrienden in de kroeg staan en leuke dingen doen, dat deed wel pijn en daar heb ik wel last van gehad.

Nu probeer ik langzaam de leuke dingen weer op te pakken, wel met mate. Zo ga ik af en toe weer alleen een supermarkt in. Vaak word ik wel wat zenuwachtig maar ik ben zo trots op mezelf als ik dan weer buiten sta! Een discotheek ben ik nog niet ingeweest maar die drang heb ik ook niet echt.

Camel, ik heb ook vooral angst om de angst volgens mijn psych. Bij mij werden de bijwerkingen na 2.5 week pas minder, ik heb me zo ellendig gevoeld! Wist op een gegeven moment niet meer hoe ik het moest hebben allemaal maar op een dag werd ik wakker en dacht: vandaag voelt het anders! Hopelijk komt die dag bij jou ook snel.

Nou, ik ben weer klaar voor een shot Citalopram... snel eten want als ik het op de lege maag neem dan krijg ik kramp! Iemand die dit ook heeft?

Groetjes!

Heb me zojuist aangemeld op deze site.
was op zoek naar ervaringen van citalopram via google en kwam hierop uit.

Ik gebruik al 15 jaar ad's.
De afgelopen jaren was dat dus cipramil.
Ik zat op 60 mg per dag maar de depressies bleven er doorheen komen.
Daarnaast gebruik ik alprazolam tegen angsten en om te kunnen slapen.
Een half jaar terug ging het zo slecht dat ik bij een psych terecht kwam die me eigenlijk adviseerde naar de Gelderse Roos te gaan (GGZ) voor deeltijd behandeling.
Dat traject in gegaan maar ook weer snel uit want vind het een ongeorganiseerde toestand daar.

Enkele weken geleden weer naar de psychgeweest en toen het advies gekregen de cita af te bouwen om eens over te gaan op efexor.
Afbouwen ging erg snel, eerste week dus van 60 naar 40 mg, tweede week van 40 naar 20 en de week daarna begonnen met de efexor.
Dat werd dus een regelrecht drama, absoluut geen geschikt medicijn voor mij.
Afgelopen vrijdag had ik een spoedafspraak bij hem en nu hebben we besloten om maar eens helemaal te stoppen met de ad.
Nu dus 3 dagen niet meer gebruikt, alleen de alprazolam nog.
Maar jeee....wat voel ik me naar zeg!
Iedereen zegt ook eigenlijk dat het afbouwen veels te snel gegaan is, zeker gezien ik al zolang ad slik.
In de week dat ik op 20 mg zat ging het redelijk doed.

Ik ervaar nu dat mijn gevoelens heel snel opkomen, janken om niks, me irriteren om niks en geluiden lijken wel 10 keer harder binnen te komen )dezelfde klachten die aan een depressie bij mij vooraf gaan)
Wakker worden met knallende koppijn en misselijk.
Als ik nu zou weten dat dit maar van tijdelijke aard is okee, maar dit moet dus niet te lang duren.
Ik zit dus erg te twijfelen toch weer met 20 mg te beginnen, das al een hele verbetering nadat ik altijd op de 60 mg zat.

Herkennen jullie hier wat in, zijn er meerdere die zo snel hebben moeten afbouwen??
Ik weet nu eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen en wil ook niet om ieder wiswasje naar de huisarts gaan.
Vind ik sowieso lastig als je de stempel psychisch al hebt.

Groetjes Diane (das mijn echte naam, maar die bestond al, dus heb ik de naam van een van mijn honden maar gekozen )

Hallo Noeka,

Ik ben in 6 weken afgebouwd van 20mg naar 10mg en toen niks meer.
Ik gebruik nu sinds 1 week geen medicijnen meer, en heb al die tijd geen problemen gehad met afbouwen, tot de laatste 3 dagen ik ben misselijk, mijn kop knalt uit elkaar van de hoofdpijn en heb het aan mijn maag. In eerste instantie dacht ik dat dit van de warmte kwam, maar na wat gespeur op internet en nu jouw verhaal denk ik dat het toch bij het afbouwen hoort. Bij sommige die gestopt zijn hebben die klachten nog weken aangehouden, dus ik denk dat we het toch maar even aan moeten zien en door moeten zetten, hoe vervelend dat ook is, want ook ik voel me alles behalve prettig op dit moment

Veel succes verder

Groetjes Angela

hèhè,ik kon een paar dagen niet op de site komen,werd er helemaal depri van whahahaha,ik kan jullie al niet meer missen
bokkie dat is vervelend dat je je nu zo naar voelt,het ging zo lekker joh,maar misschien is het wel een of ander virus,kan ook zijn hoor.
houdt je wel taai hè!!! zegt tante wilma
ik ben nu een week op 3/4 citalopram van 20 mg en het gaat buiten heel erge hoofdpijn om,best goed.
ik zweet me te pletter,maar ga nu toch ernstig twijfelen aan de overgang en opvliegers hoor..
ik ben een migraine patient en heb nu vorige week 7 dagen migraine gehad en vrijdag ging het goed en zaterdagavond begon het weer ppfff
gisteravond wist ik niet waar ik het moest zoeken van de hoofdpijn..
nu is het weer weg,maar vanmiddag kan het goed weer beginnen,daar ben je toch ook goed mee uit zeg en dan niks kunnen nemen wat helpt hè!
mijn migraine middelen botsen met antidepressiva en dan kun je epilepsieaanvallen krijgen dus die laat ik maar staan dan..
maar het zal wel goed komen denk ik maar (ik moet niet zo veel denken hihi)
noeka ik vind ook dat het wel erg snel gegaan is met dat afbouwen,ik moet er 4 maanden over doen om helemaal afgebouwd te zijn!
maar ik ben dan ook geen dokter hè,die zal het wel weten..
kijk het nog ffe aan en anders gewoon weer naar de huisarts gaan hoor...
ik ga even boodschappen doen want ik ga vandaag mijn moeder (88) ophalen en dan blijft ze een dagje hier,is ze er ook even uit
nou meiden,houdt je taai....groetjes wilma(mijn echte naam was ook al bezet,vandaar wikky)

Ik heb gister maar weer een halfje genomen 20 mg dus en dat blijf ik voorlopig ook doen.
Het is gewoon veel te snel gegaan.
Ik kon het daarna meteen merken, ik ging me echt al wat beter voelen.
Blijkbaar heb ik dan toch wat van die stof nodig.
Ik neem het nu eens 's morgens in ipv 's avonds.
Nee...helemaal zonder is nu in 3 dagen gebleken is geen doen.

Hallo allemaal,

Voel me vandaag een stuk beter gelukkig
Is misschien toch een virusje geweest ik hoop het maar, maar je denkt dan gelijk dat het komt omdat je geen medicijnen meer slikt.
En die zweetaanvallen heb ik ook nog steeds hoor Wikky, dus misschien toch de overgang hahaha
En noeka, als je je nu prettiger voelt zou ik dit gewoon even aanhouden en dan over een tijdje rustig afbouwen
En wikky veel plezier vandaag met je moedertje, maak er maar een leuke dag van

Groetjes Angela

Heb echt een paar rotdagen achter de rug!

Mijn man organiseert hier de kermis en wilde dus dat ik zondag ff meeging. Het ging goed totdat ik het terrein opliep. Die muziek en al die mensen, dacht dat ik gek werd. Het zweet brak me uit en mijn hart begon als een gek te slaan. Zijn dus ook maar heel even geweest. Op zo'n moment ben ik zo bang dat het allemaal niet meer goedkomt met me.....

Gister wel een goede dag gehad vandaag weer iets minder. Ben weer zo gespannen en aan het piekeren en als je me vraagt waarom? Geen idee......

Hoe hebben jullie het vertrouwen gehouden dat het allemaal goedkomt? Soms twijfel ik daar zo aan......

Dikke kus,
Camel

Hai Camel,

De eerste weken heb ik vaak zat gedacht dat het nooit meer goed zou komen met me, maar als je na een tijdje gaat merken dat de medicijnen toch hun werk gaan doen, krijg je steeds een beetje meer vertrouwen in je zelf en dus ook het idee dat je beter gaat worden.
En je word beter hoor, alleen bij de een gaat het sneller dan bij een ander.

volhouden dus en toch maar proberen om er het beste van te maken ook al is dat heel moeilijk.

Groetjes Angela

Camel, vervelend hoor, maar herken het wel.

Ik "hoop" al 15 jaar helemaal beter te worden, maar ik denk dat het soms beter en realistischer is om maar te weten dat het nooit meer helemaal weg gaat.
Zolang je het steeds nog hoopt en het gaat weer mis is de teleurstelling des te groter.
Ik ga er dus maar "gewoon" van uit dat dit iets is van mij en dat ik de depressieve periodes maar zo goed en kwaad mogenlijk moet door zien te komen, want er tegen vechten lukt niet en dat verlies je toch waardoor je je nog beroerder voelt.
Het is dus leren het zo goed mogenlijk maar te accepteren.
Leuk is anders ,maar je doet er verder zo verdomde weinig aan.

heel moe, snachts slecht slapen, overdag 2 keer een uur kunnen slapen, vergeetachtig, tanden knarsen, ongeinteresseerd, onverschillig, verminderde lichaamscoordinatie, verminderde libido en andere beleving hierin, meer zweten, soms meer honger, soms minder honger, soms slechter inslapen, bij warm weer het heel erg warm hebben, verkoudheidsverschijnselen, loopneus, soms lichte hoofdpijn, meestal bij de slapen en voorhoofd, minder zin in wassen en douchen dan voorheen.

voordelen, iets socialer geworden, weegt niet op tegen al die bijverschijnselen.


verder minder goede speeksel werking dus meer kans op caries oftewel gaatjes in het gebit, en grote kans om aan te komen in gewicht, of het met grote moeite er af te krijgen of op gewicht te blijven, door veel sporten en weinig eten.


vooral die moeheid, is toch echt allerverschikkelijkst hoor.

hallo
ik ben ook al eerder op dit forum geweest,ik ben nu net 3dagen aan de citalopram,ik voel me nu heftiger dan normaal,ik vervreem veel van mezelf,is dat ook een bijwerking van citalopram en gaat dat ook weer over?ik voel me zo net een zombie,hebben meerdere mensen dit ook gehad??en zo jaah gaat het ooit over?
groetjes desire

Heb vandaag echt een topdag! Voor het eerst sinds tijden weer zonder al te veel spanning kunnen winkelen. Heerlijk, gewoon!

Merk ook wel dat het een kwestie van doorzetten is met de Citalopram en Oxazepam als steuntje. Koos er te vaak voor om maar te blijven zitten en vandaag heb ik mezelf toegesproken en ben gewoon gegaan. Heb het gewoon gedaan! Voor een ander heel normaal, gewoon winkelen, voor mij een hele overwinning!

Hoop dit gevoel vast te kunnen houden want er komen weer een hoop spannende dingen aan voor me. Als ik die ook goed doorkom, word mijn vertrouwen alleen maar sterker!

Sterkte voor iedereen!

Hai Camel,

Wat fijn dat je gisteren zo'n goede dag hebt gehad, de eerste van velen.
Zie je nou dat het wel goed komt je zal steeds meer vertrouwen in je zelf krijgen en steeds meer dingen kunnen ondernemen, maar schrik niet als je weer een slechte dag hebt, want die zitten er ook nog tussen hoor. Ik dacht toen ik voor de eerste keer een goede dag had, dat het alleen maar beter zou worden, maar dat was niet zo, en dat viel tegen, want ik had helemaal geen rekening gehouden met het feit dat het ook wel eens minder zou gaan. Maar de goede dagen gaan overheersen hoor, dus laat je niet afschrikken als het even wat minder gaat Veel succes verder

Groetjes Angela

oh wat fijn camel en bokkie,dat het weer wat beter gaat met jullie.
bokkie ik denk het ook dat jij misschien een virusje te pakken had hoor...
camel,wat goed dat je zo`n fijne dag hebt gehad,ga door hè meid!
pak er gerust die oxazepam bij hoor,deed ik in het begin ook,ik had het net zoals jij "gewoon nodig"zoals de huisarts tegen mij zei.
op een gegeven moment dan merk je dat je de oxazepam steeds minder gaat nemen,dat was bij mij ook zo en ineens had ik niks meer nodig en werkte de citalopram zoals het werken moest(zonder oxazepam)
het komt heus goed...
geniet van die kleine en maak er vandaag weer zo`n fijne dag van..
ik kom later op de rest terug want ik ga vandaag een dagje naar amsterdam toe.
fijne dag allemaal

Hai Wikky,

Veel plezier in Amsterdam, geniet ervan.

Groetjes Angela

Bedankt allemaal!
Eindelijk mensen die me begrijpen!
En die niet vinden dat ik zeur....

En vandaag is het weer ietsje minder maar ik kan er nu beter mee omgaan. Herinner me inderdaad van de vorige keer dat ik op een gegeven moment de Oxazepam kon laten staan.....

Fijne dag allemaal!

Camel

Hallo!

Het zijn wel allemaal meisjes die aan de antidepressieva zitten!
Sinds 3 maanden slik ik citalopram 50mg, (hiervoor Lexapro20 en nortrilen 100mg) in combinatie met 800 mg lithium per dag.

Ik ben nog steeds periodes manisch, weer te veel kleding gekocht en van de een op de andere dag kan ik mijn bed niet meer uitkomen. Lastig, maar zonder medicatie kan ik niet meer. Ik ben 53 jaar en heb in het verleden psychoses gehad. Ik heb geweldige tijden, maar ook diep-in-de-put-tijden.

Mijn man is 4 jaar geleden overleden en een jaar geleden mijn allerbeste vriendin en op een gegeven moment is de koek op, de flexibiliteit.

Ik wens iedereen succes en blijf hopen op betere tijden.

ik ben de lexapro 15 aan het afbouwen, ben retenieuwschierig hoe de sex weer zal zijn zonder dit chemische goedje in mijn bloed. Houd jullie op de hoogte, van alle details.