Beste vrouwtje van de golden,
allereerst hoop ik natuurlijk dat je hond niet meer zo ziek is!
op deze site kun je lezen wat de handleiding is voor dierenartsen m.b.t. het europese paspoort en rabies vaccinatie.
het is is als het ware de nieuwe richtlijnevoor alle europese dierenartsen.
aangezien jouw dierenarts nog steeds niet op de hoogte is van de frisse wind die er eindelijk waait in ent land zou ik het als ik jou was even tweevoudig uitprinten, een voor jezelf en een voor je dierenarts.
voorts kun je nobivac rabies even googelen.
en dan kun je echt zien dat dat maar eens in de 3 jaar geprikt moet worden. ik ben van mening dat een dierenarts hier absoluut van op de hoogte moet zijn
die maand van te voren enten, dat wordt nu NIET meer vermeld bij het nieuwe europese reglement. hoeft dus officieel niet meer
lees het maar eens door op je gemakje
http://www.savab.be/handleiding.htm
en onderstaand is ook een interessant stuk over vaccinatie
misschien ook ff uitprinten voor je DA.
of is de beste man al erg oud?
Vaccinaties
N.B. De teksten van onze hand-outs worden vervaardigd aan de hand van niet alleen wetenschappelijke literatuur, maar ook van onze eigen inzichten op basis van persoonlijke ervaringen. Daarom kan de informatie voor een deel afwijken van de gangbare literatuur.
In de afgelopen 5 jaar heeft wereldwijd de vaccinatie volop ter discussie gestaan. In wetenschappelijke en alternatieve kringen. Wetenschappers zeggen allang niet meer, dat een vaccinatie nooit nadelige gevolgen heeft. Sommige alternatieve therapeuten nemen de gelegenheid te baat de “allopathische” vaccinatie te verketteren. Ze hadden toch al jaren gezegd, dat het spul niet deugde. Ze vergeten echter de ellende die er ontstaat zonder vaccinatie. Ze overschatten schromelijk de mogelijkheden van homeopathische middelen, die bij de agressieve virusinfecties totaal niets kunnen uitrichten.
Voor- en nadelen
In de afgelopen 10 – 20 jaar is zonder enige twijfel vast komen te staan, dat we met deze geweldige uitvinding veel dodelijke (virus)infecties hebben kunnen voorkomen. Ik denk daarbij aan hondenziekte, parvo en kattenziekte.
Jarenlang hebben we gedacht, dat vaccinaties alleen maar voordelen geven en geen bijwerkingen hebben. Echter, meer en meer ontstaat de indruk, dat vaccinaties zij het op zeer beperkte schaal in het geniep toch oorzaak kunnen zijn van soms nare chronische storingen van het afweersysteem. Dat kan zich in de meest uiteenlopende symptomen uiten.
Recente onderzoeken hebben tevens aangetoond, dat we met minder vaccinaties in een veel lagere frequentie toe kunnen.
Kortom, we kunnen niet zonder vaccinaties, maar moeten meer aandacht hebben voor de mogelijke nadelige effecten en deze zoveel mogelijk proberen te voorkomen. De (vermoedelijke) nadelige gevolgen van een vaccinatie zijn lang niet altijd succesvol te behandelen, ook niet met homeopathie! Dus voorkomen is ook hier beter dan genezen.
Wat weten we van vaccinaties
* Onze wetenschappelijke kennis op het gebied van vaccinaties en de nadelige gevolgen ervan zijn nog maar beperkt.
* We hebben vele goede en enkele slechte ervaringen met vaccinaties, die subjectief zijn en niet beproefd. En hoeveel nadelige vaccinatiegevolgen hebben we niet herkend als zodanig?
* Veel beweringen over vaccinatie gevolgen en vaccinatie schema’s zijn gestoeld op veronderstellingen en economisch belang.
De feiten
* Zeker is, dat de universitaire diergeneeskunde tegen een aantal agressieve virusziekten, zoals hondenziekte, hepatitis, parvo en kattenziekte niks kan doen op het moment dat de ziekte uitbreekt en er onvoldoende immuniteit is. Dat geldt ook voor de homeopathie en de isopathie.
* De preventieve werking van entingen is vastgesteld aan de hand van wetenschappelijke onderzoeken en jarenlange ervaringen.
* De preventieve werking van homeopathische of isopathische middelen, de zogenoemde “nosoden” (gepotentieerd ziektemateriaal) is nog nooit wetenschappelijk vastgesteld en ervaringen berusten op “wishfull-thinking” in een overigens goed gevaccineerde omgeving.
* Een vaccinatie beschermt niet altijd 100%. Een voorbeeld daarvan is de enting tegen niesziekte bij de kat. Het gebeurt dikwijls, dat een goed geënte kat toch nog niezend de cattery verlaat.
* Vaccinatie betekent ook een belasting van de weerstand van een dier. We zien bijvoorbeeld, dat na een vaccinatie een homeopathische behandeling minder goed werkt.
* De laatste jaren worden we ons steeds meer bewust van de andere mogelijke effecten op het immuunsysteem. Behalve vermindering van de weerstand menen we ook in een klein aantal gevallen chronische storingen van de luchtwegen of het maag darmkanaal te zien. We denken dat kwaadaardige tumoren of bepaalde bloedziekten in een klein aantal gevallen manifest worden door een vaccinatie. Er wordt ook gedacht, dat bepaalde degeneratieve ziekten veroorzaakt zouden kunnen worden door vaccinaties.
We gaan er vanuit, dat het nog maar om uitzonderingen gaat, maar we sluiten niet uit, dat er nog veel reacties op vaccinaties “stiekem” verlopen. We zien ze eenvoudigweg niet, of we brengen ze niet in verband met de vaccinaties.
* Ook bij deze ziekten veroorzaakt door vaccinaties (vaccinoses) zijn de reguliere maar ook de homeopathie (en isopathie) lang niet altijd succesvol!
Verstandiger vaccineren
Het is dus niet “zo maar even een prikje”. Er moet per geval over nagedacht worden welke entingen en in welk schema moeten worden uitgevoerd.
Wat is de besmettingskans? Nederland is rabiësvrij, dus een enting tegen rabiës is in dit land niet nodig. Maar in de grensgebieden zou het toch aan te raden zijn.
Hoe agressief is het virus? Kennelhoest en Corona zijn niet zo agressief, maar hondenziekte is dodelijk.
We letten nog veel meer op de gezondheid van een dier; ook de leeftijd speelt een rol
Onze overwegingen op een rij:
* Alleen (echt) gezonde dieren.
Een gedegen klinisch en eventueel aanvullend onderzoek is noodzakelijk. Even nakijken is niet voldoende ( zie Gezondheidscontrole en vaccinatie).
* Niet te jong en niet te oud.
Het liefste de eerste enting op de leeftijd van 12 weken of ouder. De pup is op krachten en de moederlijke antistoffen zijn weg en kunnen niet meer storen.
Daarvoor is het nodig, dat de moeder voldoende immuun en dus voldoende antilichamen overdraagt naar de pups om de eerste 3 maanden veilig te kunnen overbruggen.
Bij twijfel aan de immuniteit van de pups of bij besmettingsgevaar 1 week voordat de pup het nest verlaat vaccineren met de relevante vaccinatie(s); dus op de leeftijd van circa 7 – 8 weken.
Oudere honden, ouder dan 8 – 10 jaar, moeten alleen nog geënt worden als er kans bestaat op besmetting. Omdat gebleken is, dat een vaccinatie veel langer “houdt” dan we vroeger dachten, zal in elk geval de frequentie van enten bij oudere honden veel lager kunnen.
* Dode entstof
We zouden bij jonge pups en kittens, bij oude honden en katten, bij gevoelige dieren (bijvoorbeeld als er voorheen een entreactie optrad) dode vaccins kunnen gebruiken; die zijn minder belastend. Echter, dode vaccins zijn weliswaar op zich veiliger, maar geven toch onvoldoende (lang) immuniteit. Zeker bij pups tussen de 6 en 9 weken wordt een groot deel van de entstof weggevangen. In feite zou er dan toch met levende entstof gevaccineerd moeten worden. Maar dat geeft weer te veel belasting van de afweer van de pup. Wel of niet enten, dood of geïnactiveerd vaccin, het moet per geval bekeken worden. Dode entstof veroorzaakt weliswaar geen ziekteverschijnselen (vaccinatie reactie), maar toch bij katten weten we, dat vaccineren met dode entstof op den duur kwaadaardige gezwellen kan veroorzaken.
* Niet te frequent.
Omdat we de laatste jaren veel meer te weten gekomen zijn over de reactie van het afweersysteem op vaccinaties kunnen we met een gerust hart de entfrequentie tegen ziektes als bijvoorbeeld honden- en kattenziekte verlagen naar 1 x per 2 - 3 jaar. Na 2 - 3 entingen is vaccinatie voor de rest van het leven vrijwel zeker niet meer nodig; vooral niet als de besmettingskans gering is.
* Alleen als nodig
Niet enten tegen ziekten, die geen gevaar vormen of slechts een zeer mild verloop hebben.
* Nauwkeurig de reacties noteren
Het is van belang om de reacties op een enting, bijvoorbeeld in een periode van 3 – 6 weken erna, nauwkeurig vast te leggen. Die informatie kan later van pas komen.
* Bepaalde rassen zijn gevoeliger
Bepaalde rassen lijken gevoeliger te zijn voor entreacties of voor storingen in het immuunsysteem
* Niet naast homeopathie
Gedurende een periode van circa 3 – 6 vóór of ná homeopathie kan er beter niet gevaccineerd worden
Voor het door ons geadviseerde vaccinatie schema zie: Vaccinatie schema 2004 (hond, kat, konijn)