Radar

Julie4444 schreef:

ruud_a schreef:Het heeft er in zoverre mee te maken, dat het hele topic niet zou bestaan, als schulden van consumenten niet zouden mogen doorverkocht.
Dan bestond er namelijk helemaal geen hoist portfolio en dan zou de maatschappij een hoop geld uitsparen, omdat er dan veel minder processen gevoerd zouden hoeven te worden.
Al die advocaten leggen de rekening namelijk uiteindelijk bij de maatschappij neer, als de mensen niet kunnen betalen.

En als mensen gewoon verantwoordelijk omgingen met hun schulden zou dit topic ook niet bestaan. Hoist koopt voornamelijk hele oude schulden op, als je zo naar de reacties kijkt. Als deze schuldenaars beter hun financiën hadden bijgehouden en actief actie hadden ondernomen om bij de oorspronkelijke eiser een betalingsregeling te treffen, zouden ze nu niet door Hoist benaderd worden. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, maar de overgrote meerderheid van posters hier op het forum hebben zelf hun verantwoordelijkheden verzuimd en gaan dan klagen als iemand terecht ze aan hun verplichtingen probeert te houden.

Waarom moet iemand anders/de samenleving voor de fouten of het risico van een onbekende die zich zelf niet aan overeenkomsten gehouden opdraaien? Het is en blijft de verantwoordelijkheid van de schuldenaar.

De bank heeft degene met schulden het geld geleend.
Wat ik stel is dat die twee het samen maar uit moeten vechten.(door te verbieden dat consumentenschulden worden doorverkocht)
Dat is verreweg het eenvoudigste en voor de samenleving ook nog het goedkoopste, want dat voorkomt al een hoop processen over wie om te beginnen de schuldeiser is.
Dan hoeven er geen advocaten op kosten van de maatschappij naar de rechtbank, om dit deel van het verhaal uit te zoeken.
En die advocaten worden vaak betaald door de maatschappij, omdat de schuldeiser wel verplicht is een advocaat te hebben, maar geen geld heeft om die te betalen.
Los van die advocaten, staan ook die rechtbanken er niet gratis en wil het personeel dat daar werkt ook graag iedere maand hun salaris krijgen (anders krijgen schulden).
Dus dan betaalt de maatschappij.
Als de bank verantwoordelijk blijft voor de afhandeling van die schuld heb je al die problemen niet.
Dan hoeft er alleen maar naar de rechter te worden gegaan, voor de afhandeling van die schuld.
Dat ligt veel eenvoudiger.

Wat wil jij verbieden, het is gewoon wettelijk toegestaan. Gewoon de schuldenaren achtervolgen tot het laatste verschuldigde dubbeltje is betaald. Hoe en op welke wijze is totaal niet interessant.
En elke cent die wordt uitgegeven om een schuld te innen verhalen op de schuldenaar.

Bij een contract zijn twee partijen betrokken.

Ruud jij wil de gevolgen verbieden. Wat je moet doen is de oorzaak aanpakken, en dat is de schuldenaar.

Ruud, je schiet met een kanon op een mug. Heel wat kleine ondernemers zijn dolblij dat zij hun vorderingen direcht kunnen verkopen (factoring). Voor de schuldenproblematiek is er ook geen winst: wie de schuldeiser is (de bank op de koper) maakt voor de schuldeiser geen bal uit.

Je enige winst zit 'm in de duidelijkheid aan wie betaald moet worden. Maar dat levert in het overgrote deel van de gevallen totaal geen problemen op. De ellende die je hier op dit soort fora ziet, zijn by far niet representatief voor de totale onvang van verkoop van vorderingen.

Jouw " oplossing" schiet zijn doel ver voorbij.

En lso daarvan: als de overheid zaken regelt roepen we altijd dat we dat een aantasting van onze vrijheid vinden. Maar als wij die vrijheid niet aan kunnen moet het ineens verboden worden. rare reflex vind ik dat.

Het is nu eenmaal zo geregeld bij wet. Vorderingen kunnen verkocht worden. ( art 3:94 BW) Onder deze wet valt ook securitisatie. Met de laatste zijn vele miljarden gemoeid. De banken zullen dus nooit toestaan dat er een verandering in de wet komt.
Dit is eigenlijk maar goed ook. [offtopic bijdrage verwijderd]

laatste deel van het bericht is niet te controleren dus een totaal overbodige reactie.

Bovendien is het een nogal dubieus "succes"... 150.000 euro(?) niet-incasseerbaar geld kan je toch kwalijk als succes bestempelen...

Het was zeker een succes voor de schuldenaren!

In mijn woordenboek is success synoniem voor "het slagen van een opzet."

De opzet van sacredfour zijn incassobrief is om onder vorderingen uit te komen, als dat lukt is de opzet geslaagd en de brief dus succesvol

16again schreef:In mijn woordenboek is success synoniem voor "het slagen van een opzet."

De opzet van sacredfour zijn incassobrief is om onder vorderingen uit te komen, als dat lukt is de opzet geslaagd en de brief dus succesvol

De hele bewering is niet controleerbaar dus niet essentieel voor het bericht. Het is bekend dat deze brief te pas en te onpas bij allerlei topics wordt geplaatst terwijl de inhoud van de brief niet strookt met de inhoud van het topic.

puma73 schreef:....terwijl de inhoud van de brief niet strookt met de inhoud van het topic.

Hoezo dan?
De schuldenaar heeft gewoon het recht om cessie gegevens op te vragen.

16again schreef:

puma73 schreef:....terwijl de inhoud van de brief niet strookt met de inhoud van het topic.

Hoezo dan?
De schuldenaar heeft gewoon het recht om cessie gegevens op te vragen.

Het is al meerdere keren voorgekomen dat sacred zomaar een link naar zijn brief op topics gooit terwijl het niet eens over cessie gaat of hier niet afdoende informatie over beschikbaar is in de casus. Om dan die brief sturen als advies te geven lijkt me niet verstandig. Meerdere mensen hebben op die topics toen ook geconstateerd dat die brief geen nut had en niet relevant was. Een voorbeeld is dit topic.

Ik had samen met mijn ex een lening bij de NVB, na de scheiding konden wij de lening niet splitsen omdat mijn ex weinig inkomen had. Het was een lening met een spaarbeleg constructie, na 5 jaar betalen zouden we de lening kunnen aflossen, aan het eind was er helaas geen winst. We zaten met een lening met hoge rente. Ik had wel steeds de mogelijkheid om de lening over te sluiten. Mijn ex helaas niet. Vaak contact gehad met de bank voor een oplossing. Eind 2013 heeft de tussenpersoon mij geadviseerd een verzoek naar de bank te sturen om een bedrag van 10000,00 te betalen tegen finale kwijting, dan zou ik ervan zijn. Mijn ex kon de rest in eigen tempo blijven aflossen. In januari 2014 heb ik het bedrag betaald, niemand heeft verteld dat er een codering achterweg zou komen. Ik kwam erachter toen ik in maart 2015 gescheiden was en een huis wou gaan kopen.
Ik heb een A3 codering. Ik heb een jurist ingeschakeld. Hoist weigert gezien mijn situatie de code te verwijderen. Er is mij geadviseerd naar de rechter te stappen. Zeer kostbaar natuurlijk. Ik vind het jammer dat omdat mijn ex niet genoeg inkomen, dat ik vanaf 2004 in deze situatie zit, ik dacht ervan af te zijn, nu zit ik nog 4 jaar met een codering en kan geen kant op.
Heeft iemand ervaring met mijn situatie en of het haalbaar is als ik naar de rechter stap?

Ik zou denken dat je bij de NVB moet zijn om je BKR registratie aan te kaarten. Gezien er geen vordering meer op jouw is, is Hoist ook geen partij m.b.t. het verwijderen van de registratie.

Op 25 juli 2015 heeft AGC gerechtsdeurwaarders op verzoek van Hoist Portfolio Holding Ltd. beslag op mijn bankrekening gelegd. Ik nam telefonisch kontact op met de afdeling Derde-beslagene van de ABNAMRO bank en vertelde deze dat ik geen bericht over het beslag had ontvangen van de van AGC en ook niet van Hoist over het beslag, de afdeling Derde-beslagene gaf mij een telefoonnummer van AGC gerechtsdeurwaarders om verhaal te halen.
Ik nam telefonisch kontact op met AGC, en spraak een gerechtsdeurwaarder die voor mij geen onbekende was, ik had hem in verband met deze zaak aangeklaagd bij de Kamer voor gerechtsdeurwaarders in 2013, 2014. Ons gesprek werd dan een ander gesprek dan zakelijk, hij vroeg me of ik vergeten was dat ik hem bij de Kamer voor gerechtsdeurwaarder had aangeklaagd. Op de vraag wie Hoist Portfolio Holding Ltd. was merkte hij op dat mijn geheugen niet meer optimaal was. Hij vertelde mij dat ik op 28 februari 2014 een exploot had ontvangen van AGC met de mededeling dat Hoist de overeenkomst tussen DVB en mij over had gekocht. En of ik me nog kon herinneren dat ik daartegen in bezwaar bent gegaan. Tevens vertelde hij mij dat hij de administratief medewerker zal vragen om na het bankbeslag verdere stappen tegen mij te ondernemen.
Verder merkte hij op dat ondanks het exploot over de verkoop, ik de moet had de maandelijkse betalingen van € 460,-- aan DVB over te maken. Ook merkte hij op wat voor kosten het met zich meegebracht heeft. De betalingen werden door DVB naar Hoist overgemaakt, en Hoist maakte het over naar AGC. Op 10 april 2013 is er een vonnis uitgesproken in de zaak van DVB en mijn persoon. Ik werd veroordeeld tegen bewijs van kwijting aan DVB te betalen een bedrag van € 38.000 vermeerder met de wettelijke rente daarover vanaf 28 november 2011 tot de dag van algehele voldoening ; veroordeeld gedaagde in de kosten van het geding, tot op heden aan de zijde van DVB begroot op: € 1.200,-- voor salaris gemachtigde, € 97,64,-- voor explootkosten, € 873,-- voor vastrecht; verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad enz..
Ondanks verzoeken van mij weigerde de advocaat van de ARAG die mijn belangenbehartigde in hogerberoep tegaan.

Vanaf juli 2013 begon door AGC de beslagleggingen, er werd Bankbeslag, loonbeslag en beslag op de belastingdienst ( voorlopige voorzieningen) gelegd door AGC.
In december 2013 heb ik in overleg met de gemeente waar ik 20 jaar werkzaam was overeengekomen om met een minnelijke schikking (vaststellingovereenkomst) van € 35.000 bruto de dienst te verlaten. Ze hadden geen andere hulpmiddelen volgens de gemeente.
Gelukkig had ik de 60 jarige leeftijd bereikt en kon vervroegd met keuzepensioen van het ABP verder leven vanaf 1 januari 2014, wel behoorlijk verlies lijden want pensioen moest verhoogd worden.
Ik heb toen AGC benaderd met het verzoek de DVB te vragen de beslagleggingen stoppen als ik een bedrag van
€ 15.000 aflost, en een betalingsregeling overeenkom. Binnen een uur was het akkoord, wat eerder niet mogelijk was. De beslagleggingen die in juli 2013 t/m december 2013 duurde hadden al een bedrag van ruim € 9.000 opgeleverd.
In januari 2014 heb ik digitaal toegang gevraagd aan DVB om mijn dossier in te zien. Ik kreeg een wachtwoord en kon mijn contractstatus inzien op 23-019-2014. Tot me grote verbazing trof ik aan een totaal kredietbedrag van € 38.000, een saldo van € -22.474,12 met ingangsdatum17-06-2011, met een laatste termijn 17-06-2021, totaal aantal termijnen 120, resterend aantal termijnen 88. Maandtermijn € 437,61, volgende vervaldag 17-03-2014, achterstand € 0,00.
Vanaf februari 2014 heb ik de afgesproken € 460,-- per maand aan DVB overgemaakt tot eind december 2014. Aangezien ik de rente wilde aftrekken van de belastingdienst heb ik keer op keer DVB verzocht om een rente overzicht. DVB liet niets van zich horen. Vanaf januari 2015 heb ik de maandelijkse betalingen stopgezet.
De vragen aan RADAR zijn;
1. Heb ik juist gehandeld door de betalingen te staken?
2. Mag AGC bankbeslag leggen, ondanks ik destijd in bezwaar gegaan bent tegen overname van Hoist?
3. Welke stappen kan ik nu ondernemen om het bankbeslag te stoppen?
Met vriendelijke groet,
WKS1953

Waarom denk je nog steeds dat DVB nog iets met de zaak te maken heeft? De vordering is verkocht aan Hoist. DVB is geen partij meer in deze zaak. Voor een overzicht van alle betalingen moet je bij Hoist of zijn deurwaarder zijn.
Je hebt bij het aangaan van de lening en het accepteren van de alg. voorwaarden cessie aanvaard. Dit is een standaard voorwaarde bij iedere banklening. Het aanvechten van cessie heeft dan ook geen zin. Contractueel heb je cessie aanvaard.

Op de vraag wie Hoist Portfolio Holding Ltd. was merkte hij op dat mijn geheugen niet meer optimaal was. Hij vertelde mij dat ik op 28 februari 2014 een exploot had ontvangen van AGC met de mededeling dat Hoist de overeenkomst tussen DVB en mij over had gekocht.

Op 10 april 2013 is er een vonnis uitgesproken in de zaak van DVB en mijn persoon. Ik werd veroordeeld tegen bewijs van kwijting aan DVB te betalen een bedrag van € 38.000

Zover ik jouw verhaal goed begrijp heeft Hoist cessie met overname executoriale titel gemeld met een exploot zoals dit hoort.
Ja AGC als deurwaarders van Hoist mogen bankbeslag leggen omdat ze een executoriale titel hebben.
Het enigste wat je kan doen is proberen een regeling te treffen met Hoist of zijn deurwaarders.

Beste sacredfour en Moneyman,

Voordat ik hier de volledige casus op internet ga zetten in relatie tot onze vrienden van Hoist, eerst 2 vragen:

@ sacredfour: Ik heb jou een PB gestuurd mket 2 bijlagen. Kun jij bevestigen dat jij die ontvangen heb. De begeleidende tekst in de PB spreekt voor zich.

@Moneyman:
Gelet op jou bijdragen in dit forum een simpele vraag. In hoeverre is een gerchtsdeurwaarder daadwerkelijk onafhankelijk in de praktijk en dient een casus eerst door een gerechstdeurwaarder beoordeeld te worden alvorens hij/zij overgaat tot dagvaardiging?

@iedereen:
Neen, het gaat mij niet om traineren van een casus!

Alvast bedankt.

Je kan wel aanvechten of de cessie rechtsgeldig heeft plaatsgevonden. Doe een verzoek aan Hoist voor een kopie van de akte van cessie. Zouden hier fouten zijn gemaakt door Hoist of zijn vriendjes deurwaarders dan kan je naar de voorzieningsrechter om het beslag te laten stoppen. Laat mij weten hoe dit afloopt. De akte moet aan bepaalde voorwaarden voldoen. Ik kan dit voor je nakijken.

Nee, ik heb je PM niet ontvangen. Ik heb een ander emailadres dat nog niet bekent is bij trosradar.

Fred1001 schreef:Beste Moneyman,

@Moneyman:
Gelet op jou bijdragen in dit forum een simpele vraag. In hoeverre is een gerchtsdeurwaarder daadwerkelijk onafhankelijk in de praktijk en dient een casus eerst door een gerechstdeurwaarder beoordeeld te worden alvorens hij/zij overgaat tot dagvaardiging?

Ik zie nu dat er hier nog een vraag aan mij open staat. Een openschijnlijk simpele, die toch niet zo simpel is. Allereerst: onafhankelijkheid is, net als integriteit, vooral een eigenschap. Voor het overgrote deel bepaal je zelf of je onafhankelijk bent. Door middel van wet- en regelgeving en tuchtrecht wordt je als deurwaarder ook nog een handje geholpen, maar primair moet je zelf vanuit integriteit onafhankelijk willen opereren.

De huidige positie van de gerechtsdeurwaarder is er eentje met een dubbele pet. Enerzijds ben je openbaar ambtenaar en wordt je geacht tussen partijen in te staan en beider belangen te behartigen, anderzijds moet de schoorsteen ook roken en heb je dankzij de marktwerking ook de relatie met je opdrachtgever goed te houden. Vrijheid in gebondenheid, noemen we dat. Het is, zeker in een tijd waarin marges onder druk staan, dansen op het slappe koord om hier een gezond evenwicht in te vinden. Zoals ik al zei zijn er allerhande waarborgen ingebouwd en wordt de deurwaarder uitermate streng geauditeerd en gecontroleerd. Er is geen beroepsgroep met zo’n vergaand en diepgaand toezicht als de deurwaarders. En terecht, wat mij betreft.

Je lijkt in je vraag onafhankelijkheid en het beoordelen van een vordering aan elkaar te verbinden. Dat is in de praktijk maar beperkt het geval. Ja, als ik een vordering binnen krijg die overduidelijk discutabel is, ga ik het gesprek aan en probeer ik onder deze opdracht uit te komen. Tegelijk heb ik ministerieplicht en mag ik dus geen ambtshandelingen weigeren. Ik kan wel naar de rechter stappen als ik echt pertinent niet een bepaalde opdracht uit wil voeren, maar die moet dan wel evident onjuist zijn. Vergeet niet: niet de deurwaarder, maar de rechter beoordeelt of de vordering terecht is. Dat is een zeer belangrijke nuance, onafhankelijke rechtspraak is één van de belangrijkste pijlers van ons rechtssysteem. Als deurwaarder wil ik niet op de stoel van de rechter terecht komen.

In de praktijk betekent dat dat ik, als ik met een dagvaarding aan de deur sta waarbij ik een plausibel verweer te horen krijg, even bij mij opdrachtgever check wat die daarop zegt. Als die van mening is dat zijn vordering terecht is en wil dat ik doorga, doe ik dat, maar dan adviseer ik de schuldenaar ook over diens wettelijke mogelijkheden en rechten. Zo geef ik uitvoering aan mijn dubbelfunctie, waarbij het in de praktijk soms verrekte lastig is.

Is dit voldoende duidelijk zo?