Radar

Quote:
Wettelijk moet de garantietermijn minimaal 6 maanden zijn.

Nogmaals, bepalen de winkelier en de fabrikant de garantiepriode.

Het is onzin om te stellen dat garantie in zijn algemeenheid 6 maanden duurt. De verkoper van een product is in veel gevallen ook nog langere tijd verantwoordelijk voor fatsoenlijk functioneren van het product; soms zelfs nog ná twee jaar.

Quote:
De Europese richtlijn schrijft voor dat de garantieperiode minimaal 2 jaar moet zijn, maar Nederland heeft bewust deze periode niet overgenomen.

Nederland heeft deze richtlijn inderdaad niet overgenomen, maar niet omdat de garantietermijn van twee jaar te uitgebreid zou zijn, maar omdat een garantietermijn van twee jaar een inperking zou zijn van de rechten die de consument in Nederland al hàd.
De garantietermijn van twee jaar is een minimumeis. In Nederland was aan deze eis al voldaan, dus was het onzin om deze richtlijn op te nemen in de Nederlandse wet.

@roro25: Ben jij zelf ook daadwerkelijk jurist van beroep? Ik vraag dit omdat ik er zelf ernstig aan zit te denken rechten te gaan studeren mocht ik nogmaals uitgeloot worden/ik niet toegelaten worden door middel van een decentrale selectie voor Geneeskunde.

Ik ben nu bezig met de rechtenstudie met afstudeerrichting privaatrecht. Komt overigens erg veel voor Rechtenstudenten die loten voor Geneeskunde. Mijn ex-vriendinnetje heeft ook 2 jaar rechten gedaan en is nu met haar specialisatie heelkunde bezig. Dus zo zie je maar weer. Zij wil misschien toch nog ooit de laatste twee jaar volbrengen.

Thomasafbreekjuf schreef:Lang verhaal...ik schrijf dit in de hoop dat mensen die schreeuwen: "Alle winkeliers zijn botte sukkels, die compleet onbehulpzaam en tegen het zwakzinnige aan met klanten omgaan..", misschien zullen inzien dat het niet altijd zo eenvoudig ligt. En de klant lang niet altijd met redelijke 'eisen' komt. Of ben ik hier nu werkelijk zo verschrikkelijk onbehulpzaam geweest, en zie ik dat zelf gewoon niet?

roro25 schreef:In limitatieve opsomming (houdt in eerst stap a, dan b, dan c)
(...)
Dus hij kan pas vervanging eisen als eerst a en b afgelopen zijn.

Dit heeft alleen betrekking op de situatie dat te weinig is afgeleverd. Ingevolge artikel 21 lid 2 BW wordt de keuzemogelijkheid die de koper bij een consumentenkoop van een voor vervanging vatbare zaak heeft ingeperkt in die zin dat de verkoper, indien herstel of vervanging wordt gevorderd, de bevoegdheid heeft tussen vervanging of teruggave van de koopprijs te kiezen. Deze aan de verkoper toekomende bevoegdheid verdraagt zich niet met de richtlijn, die, indien aan de voorwaarden daarvoor is voldaan, de consument immers de keuze geeft om te kiezen tussen herstel of vervanging. Dit betekent dat dit lid dient te worden geschrapt. Het herstel of de vervanging dient kosteloos te zijn.

1. Beantwoordt het afgeleverde niet aan de overeenkomst, dan kan de koper eisen:

a. aflevering van het ontbrekende;
b. herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;
c. vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.

2. Indien bij een consumentenkoop de koper van een voor vervanging vatbare zaak herstel of vervanging daarvan overeenkomstig lid 1 onder b of c vordert, is de verkoper bevoegd tussen vervanging of teruggave van de koopprijs te kiezen. De verkoper is gehouden deze keuze binnen korte tijd te doen en vervolgens zijn verplichting binnen redelijke tijd na te komen; bij gebreke hiervan kan de koper zijn rechten op herstel of vervanging doen gelden.

3. Indien bij een consumentenkoop de verkoper niet binnen een redelijke tijd nadat hij daartoe door de koper schriftelijk is aangemaand, aan zijn verplichting tot herstel van de afgeleverde zaak heeft voldaan, is de koper bevoegd het herstel door een derde te doen plaatsvinden en de kosten daarvan op de verkoper te verhalen.

1. Beantwoordt het afgeleverde niet aan de overeenkomst, dan kan de koper eisen:

a. aflevering van het ontbrekende;
b. herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;
c. vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.

2. De kosten van nakoming van de in lid 1 bedoelde verplichtingen kunnen niet aan de koper in rekening worden gebracht.

3. De verkoper is verplicht om, mede gelet op de aard van de zaak en op het bijzondere gebruik van de zaak dat bij de overeenkomst is voorzien, binnen een redelijke termijn en zonder ernstige overlast voor de koper, zijn in lid 1 bedoelde verplichtingen na te komen.

4. Bij een consumentenkoop komt de koper in afwijking van lid 1 slechts dan geen herstel of vervanging van de afgeleverde zaak toe indien herstel of vervanging onmogelijk is of van de verkoper niet gevergd kan worden.

5. Herstel of vervanging kan bij een consumentenkoop van de verkoper niet gevergd worden indien de kosten daarvan in geen verhouding staan tot de kosten van uitoefening van een ander recht of een andere vordering die de koper toekomt, gelet op de waarde van de zaak indien zij aan de overeenkomst zou beantwoorden, de mate van afwijking van het overeengekomene en de vraag of de uitoefening van een ander recht of een andere vordering geen ernstige overlast voor de koper veroorzaakt.

6. Indien bij een consumentenkoop de verkoper niet binnen een redelijke tijd nadat hij daartoe door de koper schriftelijk is aangemaand, aan zijn verplichting tot herstel van de afgeleverde zaak heeft voldaan, is de koper bevoegd het herstel door een derde te doen plaatsvinden en de kosten daarvan op de verkoper te verhalen.

1. Beantwoordt het afgeleverde niet aan de overeenkomst, dan kan de koper eisen:

a. aflevering van het ontbrekende;
b. herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;
c. vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.

2. De kosten van nakoming van de in lid 1 bedoelde verplichtingen kunnen niet aan de koper in rekening worden gebracht.

3. De verkoper is verplicht om, mede gelet op de aard van de zaak en op het bijzondere gebruik van de zaak dat bij de overeenkomst is voorzien, binnen een redelijke termijn en zonder ernstige overlast voor de koper, zijn in lid 1 bedoelde verplichtingen na te komen.

4. Bij een consumentenkoop komt de koper in afwijking van lid 1 slechts dan geen herstel of vervanging van de afgeleverde zaak toe indien herstel of vervanging onmogelijk is of van de verkoper niet gevergd kan worden.

5. Herstel of vervanging kan bij een consumentenkoop van de verkoper niet gevergd worden indien de kosten daarvan in geen verhouding staan tot de kosten van uitoefening van een ander recht of een andere vordering die de koper toekomt, gelet op de waarde van de zaak indien zij aan de overeenkomst zou beantwoorden, de mate van afwijking van het overeengekomene en de vraag of de uitoefening van een ander recht of een andere vordering geen ernstige overlast voor de koper veroorzaakt.

Bovendien heeft Nederland helemaal geen keuze gehad om iets wel of niet over te nemen uit de Europeesche richtlijn.
De richlijn is dwingend, en alle lidstaten zijn verplicht om minimaal aan deze richtlijn te voldoen! (zo werkt de wetgeving)
De lidstaten mogen echter wel een ruimere bescherming bieden aan de consument. Dat is wat Nederland dus gedaan heeft.

Dat is waarom de richtlijn bewust niet is overgenomen. De Nederlandse wet bood al meer bescherming dan de richtlijn zou moeten waarborgen.
Het is echter niet zo dat de richtlijn niet is overgenomen om de verkoper te beschermen, maar omdat de richtlijn iets regelde waarvoor al afdoende regelgeving bestond.

Conformiteit: lastige keuzen
Dat goederen dienen overeen te stemmen met het koopcontract, is een belangrijke bepaling van het richtlijnvoorstel (conformiteitseis). De conformiteit moet bestaan op het moment dat de consument het goed afgeleverd krijgt. Gebrek aan conformiteit moet blijken binnen twee jaar na aflevering van het goed.

De voorgestelde conformiteitseis heeft - net als die in het BW - een open karakter, in die zin dat de invulling hiervan afhangt van de specifieke omstandigheden. Wel is de norm in het voorstel door een gegeven toelichting meer uitgewerkt dan die in het BW. Ten aanzien van de termijnen is het verschil tussen beide groter. Het richtlijnvoorstel hanteert meer vaste termijnen dan het BW. Omdat aan elk van de conformiteitssystemen zowel voor- als nadelen zitten, vond de CCA het lastig om een keuze te maken voor het ene of het andere systeem.
De CCA kan zich, alles afwegende, vinden in het principe van een open conformiteitsnorm welke in een toelichting wordt uitgewerkt. Zij verwacht dat een dergelijk systeem de rechtsonzekerheid verkleint, zonder tot inflexibiliteit te leiden en ook zonder het BW-systeem overhoop te halen. Daarentegen kan de CCA zich niet vinden in het voorgestelde systeem van vaste termijnen. Zij geeft de voorkeur aan een systeem, zoals in het BW, met grotendeels flexibele termijnen. Niet alleen kan in een dergelijk systeem de rechter meer rekening houden met de specifieke aard en brede gevarieerdheid van de verschillende productgroepen, maar ook biedt het een betere balans voor de rechten van consumenten, detaillisten en fabrikanten dan een systeem met slechts vaste termijnen.

Vóór een regresrecht van de verkoper
De CCA stemt in met het opnemen van een regresrecht voor de verkoper in het richtlijnvoorstel. De bescherming van de consument tegen ondeugdelijke producten dient immers uiteindelijk zo veel mogelijk ten laste van de producent daarvan te komen, indien de verkoper geen verwijt van ondeugdelijkheid kan worden gemaakt. Een belemmering voor de verkoper om zijn regresrecht uit te oefenen kan zijn gelegen in aansprakelijkheidsuitsluitingen gehanteerd door zijn voorschakels. Deze zouden het regresrecht van verkopers niet meer mogen 'wegexonereren'; de beknelde detaillist moet worden bevrijd.

Bovendien heeft Nederland helemaal geen keuze gehad om iets wel of niet over te nemen uit de Europeesche richtlijn.
De richlijn is dwingend, en alle lidstaten zijn verplicht om minimaal aan deze richtlijn te voldoen! (zo werkt de wetgeving)
De lidstaten mogen echter wel een ruimere bescherming bieden aan de consument. Dat is wat Nederland dus gedaan heeft.

Het richtlijnvoorstel hanteert meer vaste termijnen dan het BW. Omdat aan elk van de conformiteitssystemen zowel voor- als nadelen zitten, vond de CCA het lastig om een keuze te maken voor het ene of het andere systeem.
De CCA kan zich, alles afwegende, vinden in het principe van een open conformiteitsnorm welke in een toelichting wordt uitgewerkt. Zij verwacht dat een dergelijk systeem de rechtsonzekerheid verkleint, zonder tot inflexibiliteit te leiden en ook zonder het BW-systeem overhoop te halen. Daarentegen kan de CCA zich niet vinden in het voorgestelde systeem van vaste termijnen. Zij geeft de voorkeur aan een systeem, zoals in het BW, met grotendeels flexibele termijnen. Niet alleen kan in een dergelijk systeem de rechter meer rekening houden met de specifieke aard en brede gevarieerdheid van de verschillende productgroepen, maar ook biedt het een betere balans voor de rechten van consumenten, detaillisten en fabrikanten dan een systeem met slechts vaste termijnen.

De link die verwijst naar de SER, dat is een advies van de SER en stamt uit de periode VOOR het invoeren van de richtlijn en derhalve kunnen daar geen rechten aan worden ontleent.

tot nader order) Ik stop in dit topic........... erg vermoeiend allemaal......

please ga allemaal is een college volgen op een universiteit in NL in het vak consumentenrecht.............

(tot nader order) Ik stop in dit topic........... erg vermoeiend allemaal......

Je bent een hoop tijd kwijt ,zorg maar weer dat de boel goed
ingepakt is anders nemen ze het niet terug etc-etc.
Wel eens aan gedacht dat je soms moet sparen voor hetgeen
wat je koopt .Als hij het dan niet doet en je een tijd moet wachten
voor de garantie en dergelijke nou dan baal je als een stekker.

Hier zit een behoorlijke adder onder het gras.

Er zijn geloof ik 2 wetsregels die bijna hetzelfde eruit zien.

De ene gaat over de levering van een product.
En de andere gaat over een probleem wat zich later openbaard.
Die 2 regels worden nogal eens door elkaar gehaald.

roro25 schreef:please ga allemaal is een college volgen op een universiteit in NL in het vak consumentenrecht.............

Soms ben je een
halve dag bezig met instaleren en dan kom je er achter
dat de boel niet werkt omdat er iets niet deugd aan het
appie.Nou neem maar van mij aan dat je je eigen zwaar
belazerd voelt dus je gaat al geladen terug naar de winkel.