Radar

Als je een laptop koopt bij een grootgrutter of zo'n grote electrozaak (MediaMarkt, BCC, Scheer & Foppen), dan mag je niet de dezelfde service, nazorg en kwaliteit verwachten als bij zo'n vakman.

Alleen willen sommige mensen dat maar niet inzien.

Schaamteloze reclame voor jezelf.
Ik koop al jaren bij Mediamarkt en moet de service tot nu toe uitstekend noemen.

Wat dacht je over zo goedkoop mogelijk, kost wat het kost?

Ik zie daar absoluut niets mis mee. Voor een deal zijn twee ja's nodig en een nee.

Het grote verschil is dat je van een goedkope zooikwaliteit niet hetzelfde kan en mag verwachten als van een kwaliteitsproduct.

Dat spreekt voor zich. Echter mag je ook als het product van slechte kwaliteit is verwachten dat het product die eigenschappen bezit die voor normaal gebruik nodig zijn. Daar kun je niet onderuit door te beweren dat er in de handleiding stond dat het product hier niet tegen kon. Dus in mijn voorbeeld had de verkoper gewoon voor een oplossing moeten zorgen.

Dat spreekt voor zich. Echter mag je ook als het product van slechte kwaliteit is verwachten dat het product die eigenschappen bezit die voor normaal gebruik nodig zijn. Daar kun je niet onderuit door te beweren dat er in de handleiding stond dat het product hier niet tegen kon.

Bij iedere koop of verkoop dient de handleiding of gebruiksaanwijzing centraal te staan.
De fabrikant bepaald namelijk wat wel en wat niet kan.

Bij de fabrieksgarantie is het namelijk zo dat als het product niet volgens de gebruiksaanwijzing of handleiding gebruikt is, dat de consument dan alle aansprakelijkheid op de fabrieksgarantie verspeelt.

En ja, als consument zijnde heb je naast recht op garantie van de winkelier ook recht op de fabrieksgarantie.

Je kunt zelf toch wel inzien dat het onredelijk is om achteraf de overeenkomst te veranderen?

Algemene voorwaarden maken geen onderdeel uit van de overeenkomst als deze niet voor de koop ter hand zijn gegeven aan de koper en dat geld ook voor de garantievoorwaarden of handleiding.

Geloof mij maar dat de winkelier die de vloer verkocht ook riep dat het in de handleiding stond dat deze vloer er niet tegen kon dat er met stoelen werd geschoven. En daar had de rechter echt geen boodschap aan.

Geloof mij maar dat de winkelier die de vloer verkocht ook riep dat het in de handleiding stond dat deze vloer er niet tegen kon dat er met stoelen werd geschoven.

Als de winkelier dat voor of tijdens de koop had vermeld, dat die klant dan geen poot heeft om op te staan.

Je kunt zelf toch wel inzien dat het onredelijk is om achteraf de overeenkomst te veranderen?

Hoho, de overeenkomt kan NOOIT achteraf worden aangepast, een overeenkomst die achteraf veranderd is, is namelijk niet rechtsgeldig.

Nee, ik heb het over het feit dat de handleiding of gebruiksaanwijzing centraal hoort te staan en dat de verkoper dit voor de koop en tijdens de koop centraal zet.

Nooit achteraf.

Algemene voorwaarden maken geen onderdeel uit van de overeenkomst als deze niet voor de koop ter hand zijn gegeven aan de koper

Sterker nog:

Als een klant tijdens de koop geen inzage heeft kunnen krijgen in de algemene voorwaarden, dan zijn die algemene voorwaarden niet eens rechtsgeldig.

Nee, ik heb het over het feit dat de handleiding of gebruiksaanwijzing centraal hoort te staan en dat de verkoper dit voor de koop en tijdens de koop centraal zet.

Maar de gebruiksaanwijzing c.q. handleiding zit verpakt, die krijg je pas te zien na de koop. Daarbij lijkt mij een uitgebreide handleiding ook geen onderdeel uit te maken van de overeenkomst als de koper deze wel vooraf kon zien. Essentiele onderdelen daarvan zet je gewoon in de overeenkomst zelf. Met "ja maar op pagina 200 staat" kom je m.i. niet ver.

Maar de gebruiksaanwijzing c.q. handleiding zit verpakt, die krijg je pas te zien na de koop. Daarbij lijkt mij een uitgebreide handleiding ook geen onderdeel uit te maken van de overeenkomst als de koper deze wel vooraf kon zien. Essentiele onderdelen daarvan zet je gewoon in de overeenkomst zelf. Met "ja maar op pagina 200 staat" kom je m.i. niet ver.

Je weet heel goed wat ik bedoel, dus draai er niet steeds omheen.

Ik heb geen idee. Uit jou berichten, nu en in het verleden, heb ik het idee dat jij de handleiding als een soort algemene voorwaarden ziet.

Ik heb geen idee. Uit jou berichten, nu en in het verleden, heb ik het idee dat jij de handleiding als een soort algemene voorwaarden ziet.

De handleiding is niet een soort algemene voorwaarden.

In de handleiding staat hoe je het product dient te gebruiken en waar je op moet letten.
Daarnaast geeft de handleiding ook weer wat je als toekomstige gebruiker van het product mag verwachten en welke eigenschappen het product heeft.

Als je het product moet monteren of inbouwen, staat er ook beschreven hoe het product gemonteerd dient te worden en hoe het product ergens ingebouwd moet worden.

Daarnaast geeft de fabrikant ook heel duidelijk aan dat als je het product anders gebruikt dan de fabrikant beschrijft in de handleiding, dat je dan geen aanspraak kunt maken op de garantie als er problemen komen.

Maar dan ga je er toch mee om als ware het een soort algemene voorwaarden?

De eigenschappen die koper van het product mag verwachten hangt volgens het wetboek af van de overeenkomst. Daarbij is aangegeven dat het product die eigenschappen moet bezitten die voor normaal gebruik nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen.

Volgens jou staat in de handleiding wat de koper van het product mag verwachten. En staat hier volgens jou garantie voorwaarden in.

De handleiding zit verpakt zodat je als koper pas na de koop er achter kan komen wat er in staat. Ik kan dat niet anders zien als na de koop de overeenkomst veranderen. Want voor de koop mocht je verwachten dat een vloer krasbestendig was en na de koop lees je in de handleiding dat ie er niet tegen kan.

Als je dit niet zo bedoelt, dan verneem ik graag wat je wel bedoelt.

Volgens jou staat in de handleiding wat de koper van het product mag verwachten. En staat hier volgens jou garantie voorwaarden in.

De handleiding zit verpakt zodat je als koper pas na de koop er achter kan komen wat er in staat. Ik kan dat niet anders zien als na de koop de overeenkomst veranderen. Want voor de koop mocht je verwachten dat een vloer krasbestendig was en na de koop lees je in de handleiding dat ie er niet tegen kan.

Dat ik aangeef dat de handleiding centraal behoort te staan, klopt inderdaad.

MAAR....

Veel handleidingen staan ook op internet.

Een ander punt is dat de verkoper die eigenschappen behoort te kennen en waar het om gaat is dat de verkoper ook productkennis behoort te hebben.

De verkoper behoort de klant goed te informeren, waarin de gebruiksaanwijzing centraal staat.
Als de verpakking dicht is, kan de verkoper die verpakking openen en de handleiding eruit nemen.

Als er twijfels zijn, dient de verkoper contact op te nemen met de fabrikant.

Wat ik zelf nog wel eens doe is dat als een klant een bepaalde wens heeft, dus dat een product aan zeer specifieke eisen heeft, dat ik dan de fabrikant opbel en die dan vraag of dat product voor de doeleinden van mijn klant geschikt voor is.


Het probleem van veel dozenschuivers is dat ze dergelijke informatie niet aan de klant kunnen geven, omdat ze ten eerste niet de kennis hebben en ten tweede hun verkoopwijze totaal anders is.

Een goede verkoper denkt met de mensen mee en bekijkt ook de situatie waarvoor de klant het product wilt gebruiken.

Een veel gemaakte fout is dat men een product koopt en dan gaat zeggen dat het product aan hun wensen moet voldoen en dat het product die eigenschappen maar behoort te bezitten.

Totaal fout dus.

Je hebt bepaalde wensen en eisen, en daarbij ga je naar dat product kijken die aan de wensen en eisen voldoet. Daarbij dienen de uitspraken (dus ook de handleiding) centraal te staan.

Een voorbeeld:

Die pakketvloer:

Men koopt een pakketvloer en later blijkt dus dat die vloer niet tegen zwaar gebruik geschikt is.
Er is schade en ook veel ergenissen.

Wat vaak gebeurd is dat men zelf bij de Gamma of Praxis zelf een vloer gaat kopen en geen informatie gaat inwinnen.
Totaal verkeerd dus.

Als men een pakketvloer wilt gaan kopen dient men eerst alle wensen en eisen op een rij te zetten.

Men gaat dan naar de winkel en men vraagt dan aan de verkoper dat die wilt gaan uitzoeken welke pakketvloer het beste bij hun wensen en eisen past en dat die vloer dan ook de eigenschappen bezit die minimaal die wensen en eisen voldoet.

Dat is dus wat ik steeds bedoel dat de handleiding of gebruiksaanwijzing centraal behoort te staan.

De handleiding zit verpakt zodat je als koper pas na de koop er achter kan komen wat er in staat. Ik kan dat niet anders zien als na de koop de overeenkomst veranderen. Want voor de koop mocht je verwachten dat een vloer krasbestendig was en na de koop lees je in de handleiding dat ie er niet tegen kan.

Dit kan dus 2 kanten opgaan:

- Ten eerste: Als je als consument gaat informeren bij de verkoper en die verkoper adviseerd jouw een bepaalde vloer aan en als je aangeeft dat die vloer krasbestendig moet zijn en dat dus niet is, dan kun je de winkelier er op aanspreken dat hij datgene heeft geleverd dat niet aan de overeenkomst en afspraken voldoet.

- Ga je echter zelf naar een bouwmarkt en je koopt zonder de inschakeling van een verkoper, een vloer, dan ligt die informatievoorziening bij jezelf en niet bij de verkoper.
Echter staat veelal op de verpakkingen waar een product wel voor geschikt is. Als er op de verpakking staat dat het een vloer is voor lichte belasting en je belast de vloer zwaar, dan heb je nergens om op terug te vallen.

Bij vloerbedekking wordt vaak heel precies aangegeven waar het vloerbedekking voor geschikt is.

Het probleem bij die grote bouwmarkten is dat de consument toch best wel van een product af moet weten.

Twijfel je?
Neem geen risico en pak niet zomaar een product, maar ga het navragen!!!!!!!

Van de koper mag niet worden verwacht dat hij zelf opzoek gaat naar de handleiding net zoals deze niet opzoek hoeft te gaan naar de algemene voorwaarden van de verkoper.

De verkoper behoort de klant goed te informeren, waarin de gebruiksaanwijzing centraal staat.
Als de verpakking dicht is, kan de verkoper die verpakking openen en de handleiding eruit nemen.

Het probleem van veel dozenschuivers is dat ze dergelijke informatie niet aan de klant kunnen geven, omdat ze ten eerste niet de kennis hebben en ten tweede hun verkoopwijze totaal anders is.

De meeste verkopers, inclusief de vakmannen, hanteren een dergelijke handelswijze niet. Daarom kan "eigen schuld want het stond in de handleidng" geen argument zijn op dit forum. Dat is het punt dat ik probeerde te maken.

Jij hebt bijvoorbeeld beweer dat de koper zijn rechten verpeelt als hij het product niet volgens de handleiding gebruikt. bron. Echter geef je nu zelf aan waarom deze uitspraak niet klopt.

Als je als consument gaat informeren bij de verkoper en die verkoper adviseerd jouw een bepaalde vloer aan en als je aangeeft dat die vloer krasbestendig moet zijn en dat dus niet is, dan kun je de winkelier er op aanspreken dat hij datgene heeft geleverd dat niet aan de overeenkomst en afspraken voldoet.

Nee, dat leg je verkeerd uit. De consument mag er vanuit gaan dat de vloer krasbestendig is, omdat dit een eigenschap die voor normaal gebruik nodig is, tenzij de verkoper heeft aangegeven dat deze NIET krasbestendig is. Dat blijkt duidelijk uit mij voorbeeld.

Een parketzaak heeft een vloer aanbevolen en aangelegd in de huiskamer, keuken en de hal van een woning. Twee weken laten blijkt dat de vloer vol met krassen te zitten. De parketzaak laat de vloer inspecteren door de importeur die tot oordeel komt dat de vloer geen productfout c.q. productiefout bevat, maar dat het gaat om mechanische problemen van boven af. De krassen zijn het gevolg van scherpe voorwerpen (schuiven van een kast of stoelen, steentjes, zand, speelgoed en dergelijke) en vervolgens heeft zich daar vuil in verzameld.

Deze vloer beantwoord niet aan de overeenkomst omdat het niet de eigenschappen bevat die voor normaal gebruik nodig zijn. Op een vloer in een woning wordt nu eenmaal met schoenen gelopen, met stoelen geschoven en door kinderen met speelgoed gespeeld. Anders dan het schuiven met een kast vormt dit een normaal gebruik.

Deze consumenten hadden niet gevraagd of de vloer kasbestenig was, maar hadden die indruk wel. Zij wonnen de rechtzaak omdat de verkoper NIET had aangegeven dat de vloer NIET kasbestendig was.

Van de koper mag niet worden verwacht dat hij zelf opzoek gaat naar de handleiding net zoals deze niet opzoek hoeft te gaan naar de algemene voorwaarden van de verkoper.

Klopt, dat is de taak van de verkoper.

Quote:
De verkoper behoort de klant goed te informeren, waarin de gebruiksaanwijzing centraal staat.
Als de verpakking dicht is, kan de verkoper die verpakking openen en de handleiding eruit nemen.

Het probleem van veel dozenschuivers is dat ze dergelijke informatie niet aan de klant kunnen geven, omdat ze ten eerste niet de kennis hebben en ten tweede hun verkoopwijze totaal anders is.

De meeste verkopers, inclusief de vakmannen, hanteren een dergelijke handelswijze niet.

Is toch zeer triest.
Want zo zou het wel moeten zijn.

Mijn punt is:

De fabrikant produceerd een product (waar hij wettelijk ook verantwoordelijk voor is) dan kan een verkoper toch niet zeggen dat het product andere eigenschappen heeft dan wat de fabrikant aangeeft?

Daarom kan "eigen schuld want het stond in de handleidng" geen argument zijn op dit forum. Dat is het punt dat ik probeerde te maken

Toch wel.

De consument dient altijd de gebruiksaanwijzing of handleiding te lezen vóór het gebruik (vaak zijn ze zeer eigenwijs en doen ze dat niet.)

Dus klopt mijn uitspraak wel:

eigen schuld want het stond in de handleiding.

Als de handleiding andere dingen weergeeft dan wat de winkelier zegt, dan kun je hem erop aanspreken dat het geleverde product niet volgens de koopovereenkomst is.

Persoonlijk ben ik van mening dat als de consumenten meer de gebruiksaanwijzingen gebruiken, dat veel problemen voorkomen worden.

In het engels zijn twee termen:

RTFM en UTFM

Oftwel:

READ THE ****** MANUAL

AND

USE THE ****** MANUAL!!!!!


Vrij vertaald:

LEES VERDOMME DE GEBRUIKSAANWIJZING

EN

GEBRUIK VERDOMME DE GEBRUIKSAANWIJZING.

Als er problemen zijn en de consument heeft de gebruiksaanwijzing niet gelezen en als de consument wel die gebruiksaanwijzing gelezen had en ook gebruikt had, waardoor die problemen voorkomen hadden kunnen worden, is de uitspraak:

eigen schuld want het stond in de handleiding

wel terecht.

En dat is wat ik steeds probeer duidelijk te maken.

Quote:
Als je als consument gaat informeren bij de verkoper en die verkoper adviseerd jouw een bepaalde vloer aan en als je aangeeft dat die vloer krasbestendig moet zijn en dat dus niet is, dan kun je de winkelier er op aanspreken dat hij datgene heeft geleverd dat niet aan de overeenkomst en afspraken voldoet.

Nee, dat leg je verkeerd uit. De consument mag er vanuit gaan dat de vloer krasbestendig is, omdat dit een eigenschap die voor normaal gebruik nodig is, tenzij de verkoper heeft aangegeven dat deze NIET krasbestendig is. Dat blijkt duidelijk uit mij voorbeeld.

Hiermee maak je een hele grote fout.

De markt geeft aan als iets wel kan, en niet als iets NIET kan.

Dus de fabrikanten geven aan wat je wel met een product kunt doen en niet wat je er niet mee kunt doen.

Maar de consument denkt het tegenovergestelde:
Je kunt alles met het product doen. Als iets niet kan, moet dat maar op de doos staan.

Dus:

Op de verpakking staat dat een pakketvloer krasbestendig is.
Staat het er niet op, dan moet je als consument er vanuit gaan dat de vloer dus niet krasbestendig is.

Zo simpel is het.

Dus klopt mijn uitspraak wel:

Volgens mij ben je recht aan het praten wat krom is. Eerst zeg je dat de consument zijn rechten verliest als hij het product niet gebruikt zoals in de handleiding staat. Vervolgens verklaar je dat je de verkoper wel kunt aanspreken. Die twee zaken gaan niet samen.

Als het product niet aan de oveenkomst voldoet heb je volgens de wet recht op herstel of vervanging. Dat zijn je rechten. Als je die verliest kun je de verkoper dus niet meer aanspreken.

Hiermee maak je een hele grote fout.

Ik maak echt geen fout. De wetgever heeft bepaald dat producten bepaalde eigenschappen moet bezitten, tenzij de verkoper anders heeft aangegeven. Volgens mij moeten niet alleen de consument zich aan de wet houden, maar de verkoper ook.

Staat het er niet op, dan moet je als consument er vanuit gaan dat de vloer dus niet krasbestendig is.

De rechter heeft anders bepaald. De laatste twee zinnen heb ik letterlijk uit de uitspraak over getikt.

Volgens mij ben je recht aan het praten wat krom is. Eerst zeg je dat de consument zijn rechten verliest als hij het product niet gebruikt zoals in de handleiding staat.

Klopt helemaal. Gebruik je het product anders dan de handleiding beschrijft heb je geen recht op garantie.

Vervolgens verklaar je dat je de verkoper wel kunt aanspreken. Die twee zaken gaan niet samen.

Misschien heb ik het verkeerd omschreven.

Ik bedoelde ermee:

Als je een product koopt en je leest de handleiding eerst voordat je het product gaat gebruiken en in de handleiding staat het anders dan voor waar jij het wilt gebruiken, dan kun je er nog mee terug naar de winkelier.
Als de winkelier jouw dat product heeft aanbevolen en in de handleiding staat het anders dan wat de verkoper jouw heeft gezegd, dan dien jij de verkoper te attenderen dat wat jij wilt niet met dat product kan, of dat het product niet die eigenschappen heeft dan wat de verkoper gezegd heeft.

Is het nu duidelijk met wat ik bedoelde?

Dat zou een plicht voor de koper in houden om uit te zoeken of een product wel de eigenschap bezit die het diende te bezitten. Een dergelijke plicht bestaat volgens mij niet.

De consument kan volgens mij ook terug naar de winkel als het product stuk gaat omdat het een eigenschap niet bezit die het wel diende te bezitten en hij uit de handleiding had kunnen opmaken dat het product deze eigenschap niet bezat.

Gebruik je het product anders dan de handleiding beschrijft heb je geen recht op garantie.

Nu ga je toch weer met de handleiding om als ware het een soort van algemene voorwaarden. Het recht op garantie komt tot stand op het moment dat de overeenkomst wordt gesloten. Op dat moment was de handleiding niet beschikbaar en dus maakt deze geen deel uit van de garantie voorwaarden. De handleiding kan er daarom niet voor zorgen dat de koper het recht op garantie verliest.

Een concreet voorbeeld. Ik koop een mobiele telefoon. Hoewel het in de handleiding staat dat het product niet tegen regen kan, meld de verkoper dit niet aan mij.

De directeur Consumentenautoriteit, Marije Hulshof, heeft, in haar column 'Niet meer bellen in de regen?', over mobiele telefoons het volgende te melden: "die moet u mee kunnen nemen in uw tas of binnenzak om te gebruiken op kantoor, in de kroeg of op het terras. Ook als het miezert. Normaal gebruik, noemen we dat."

Ik gebruik mijn mobiele telefoon vervolgens normaal in de regen op het terras en deze gaat vervolgens stuk. Dan kan ik dus altijd nog terug naar de winkelier omdat de verkoper mij niet heeft gemeld dat deze telefoon niet in de regen gebruikt kon worden. Dat dit wel in de handleiding staat doet hier niets aan af. Ik ben niet verplicht om opzoek te gaan naar eigenschappen die de telefoon niet bezit.

Let wel: bellen in de regen is niet het zelfde als de mobiel onder water houden of in de wasmachine stoppen.

Voordat je weer roep dat elektronica en water geen vrienden van elkaar zijn. Mr. Floppy heeft er op gewezen dat regenwater niet of nauwelijks geleidend is. En ik heb er op gewezen dat er een behuizing om heen zit (en die zijn doorgaans niet van elektronica gemaakt).

Dus als het buiten regent hoeven we niet net te gaan doen als we gaan duiken.